Σας έχει επιτεθεί ποτέ σκύλος; Πείτε την ιστορία σας.

[αντιβασιλικός πρωχοκάγκουρας]

είπα κάτι που δεν έπρεπε;

[Γενιά της Αμαρτίας]

Είμαι σκύλος.

[Blackdog]

Περπατουσα στο πεζοδρομιο πηγαινοντας για καφε οσπου περνωντας απο μια περιφραγμενη αυλη προσεξα οτι με κοιτουσε ενας σκυλος απο μεσα. Συνεχιζοντας να περπαταω του λεω τι κοιτας ρε; (χαιδευτικα) και γυρισα το κεφαλι μπροστα. Στο μεθεπομενο βημα ειχε ερθει βγαινοντας ο μισος μεσα απ τα καγγελα και με δαγκωνει στον ωμο. Δεν ηταν παιχνιδι, εσκισε την μπλουζα και μου εκανε μια καλη δαγκωματια που οποιος την ειδε αργοτερα φρικαρε, αιματα κλπ.

Αφου εμφανιστηκε ο ιδιοκτητης και εφαγε ενα ξεχεστηριο εφυγα. Δεν ειχα σκοπο να παρω το 100, ουτε ηθελα να πανε τον μαλακα σκυλο για ευθανασια. Μετα απο κανα δυο μερες που περασα ειχε μπει συρματοπλεγμα στα καγγελα και ο σκυλος ελειπε. Προφανως ο βλακας ιδιοκτητης νομιζε οτι θα επαιρνα τους μπατσους.

Οσο περνουσαν οι μερες και το σκεφτομουν, θυμωνα.Το ειχα δει οτι "πως τολμησε να μου την πεσει ο σκυλος, πρεπει να ανταποδωσω", δεν ξερω γιατι, θα το συζητησω καποια στιγμη με την ψυχ μου. Ειχα θυμωσει τοσο πολυ που ενα απογευμα που ειχα παει για κατι δουλειες κοντα, πηγα καρφι σε εκεινο το σπιτι με σκοπο να πηδηξω μεσα στην αυλη με ενα ξυλο και να κανω τον σκυλο μαυρο.

Πλησιαζοντας εκει, ο σκυλος (τον ειχαν ξαναεμφανισει) με το που με ειδε πηδηξε πανω στο περβαζι και κουναγε την ουρα του δαιμονισμενα. Φτανοντας μου φανηκε πολυ φιλικος και απλωνοντας το χερι διστακτικα προς το μερος του, αυτος αρχισε να το γλυφει.

Μην τα πολυλογω κατσαμε εκει ενα μισαωρο, ειχα παρει και ενα μπεργκερ για το βραδυ του το εδωσα και το εφαγε. Ολη αυτη την ωρα ηθελε χαδια και μου εγλειφε το χερι. Δεν εχω ξαναπερασει απο τοτε, πανε δυο χρονια περιπου.

[έργο_μακέτο]

Ημουν πιτσιρικός και ένα καλοκαίρι είχαμε πάει στο Ζούμπερι. Έκανα ποδήλατο σε ένα δρόμο με πολλά πεύκα και μονοκατοικίες και ένα αδέσποτο σκύλι αρχίζει να γαυγίζει και με παίρνει στο κατόπι. Εγώ ψαρωμένος βάζω πέμπτη ταχύτητα και τρέχω καρφί να εξαφανιστώ. Η καρδιά μου χτυπάει σαν παλαβή. Μου πέρασε η ιδέα να πετάξω το ποδήλατο και να τρέξω. Όπως έτρεχα με το ποδήλατο πέφτω πάνω σε ένα κολωνάκι που δεν το είχα και πέφτω κάτω στο οδόστρωμα. Έρχεται ο σκύλος στέκεται λίγο με βλέπει και φεύγει ήσυχος σαν να μην τρέχει τίποτα. Σηκώνομαι να πάρω το ποδήλατο και βλέπω την αλυσίδα να έχει μπορδουκλωθεί και έχει γίνει πουτάνα όλο το σύστημα. Έ ρε πούστη λέω, για ένα γαμόσκυλο θα περπατήσω μισή ώρα. Από τότε και στο έξης έχω μάθει να αντιμετωπίζω τα σκυλιά όπως τους αστυνομικούς που περιπολούν. Χωρίς ταραχή, με αδιαφορία και ψυχραιμία.

[Belladonna]

Την άλλη φορά, πηγαίνοντας προς τη δουλειά μου πεζή πέρασε δίπλα μου μια γυναίκα που είχε το σκυλάκι της με λουρί. Το σκυλάκι μικρόσωμο αλλά και μικρό σε ηλικία, γυρνάει στο άσχετο χωρίς γαύγισμα, τίποτα, και με δαγλώνει στο πόδι. Κανονικά αίμα κτλ όχι βέβαια πολύ γιατί το σκυλάκι ήταν μικρό. Η γυναικα μου ζήτησε συγνώμη.

Ε αφού ζήτησε συγγνώμη εντάξει τότε

Εντάξει, δεν μπορώ να προσάψω όμως κάτι στην γυναίκα. Το σκυλάκι με λουρί το είχε, δεν με γαύγισε ή κάτι για να προειδοποιήσει, ήταν και μικρό.

[Εκτωρ]

Όπως έτρεχα με το ποδήλατο πέφτω πάνω σε ένα κολωνάκι που δεν το είχα και πέφτω κάτω στο οδόστρωμα. Έρχεται ο σκύλος στέκεται λίγο με βλέπει και φεύγει ήσυχος σαν να μην τρέχει τίποτα.

Τα θηλαστικά δεν κάνουν πουστιές σαν τα ερπετά. Δεν επωφελούνται από τυχαίο τραυματισμό σου για να σε αποτελειώσουν.

Κάποτε έτρεχα για γυμναστική σε ένα γλιστερό πεζοδρόμιο. Ξαφνικά πετάγεται μπροστά μου ένας τεράστιος σκύλος, και απ'την έκπληξη γλιστράω και πέφτω με τον κώλο κάτω. "Εδώ τελείωσε η ζωή μου," σκέφτηκα. Προς έκπληξή μου, ο σκύλος γαύγισε ελαφρά και έφυγε. Όσο για τον τραυματισμό μου, μήνες έκανα να ξανακαθίσω χωρίς να πονέσω.

[έργο_μακέτο]

Όπως έτρεχα με το ποδήλατο πέφτω πάνω σε ένα κολωνάκι που δεν το είχα και πέφτω κάτω στο οδόστρωμα. Έρχεται ο σκύλος στέκεται λίγο με βλέπει και φεύγει ήσυχος σαν να μην τρέχει τίποτα.

Τα θηλαστικά δεν κάνουν πουστιές σαν τα ερπετά. Δεν επωφελούνται από τυχαίο τραυματισμό σου για να σε αποτελειώσουν.

Κάποτε έτρεχα για γυμναστική σε ένα γλιστερό πεζοδρόμιο. Ξαφνικά πετάγεται μπροστά μου ένας τεράστιος σκύλος, και απ'την έκπληξη γλιστράω και πέφτω με τον κώλο κάτω. "Εδώ τελείωσε η ζωή μου," σκέφτηκα. Προς έκπληξή μου, ο σκύλος γαύγισε ελαφρά και έφυγε. Όσο για τον τραυματισμό μου, μήνες έκανα να ξανακαθίσω χωρίς να πονέσω.

Και ο άνθρωπος θηλαστικό είναι αλλά από πουστιές άλλο τίποτα.

Γενικά τα σκυλιά όπως και οι λύκοι δύσκολα θα επιτεθούν σε ανθρώπους αν δεν φοβούνται την παρουσία τους. Οι αρκούδες από την άλλη....