Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους! https://www.phorum.com.gr/
Απίστευτα τα γκριζακια . Ολα τα παπαγαλοειδη εχουν ενδιαφέρον χαρακτήρα τα μεγάλα ομως (γκριζακια - μακαο - κοκατου ) ειναι αλλου με μεσο ορο ζωης βεβαια 50 και 60 χρονια ειναι σαν να υιοθετείς παιδι .
Τα κοκατου μαλλον ειναι και τα δυνατότερα τρόλια στο ζωικο βασίλειο .
αχ, είχα χρόνια κοκατιλάκια. είχα πάρει δύο, ένα λευκό και μια γκριζούλα. ο λευκός ή λευκή ποτέ δεν μάθαμε τι ήταν, φοβόταν αλλά ήταν γλυκό πουλί. η γκριζα, ήταν ήδη εξημερωμένη και καθόταν στο χέρι μου. όταν γύρναγα από την δουλειά τα άφηνα ελεύθερα στο δωμάτιο να σουλατσάρουν.
υπέροχα και τα δυο τους. κάποια στιγμή, πέρασα από ένα πετ σοπ και είχε έναν μικροσκοπικό παπαγαλάκο, γκρι μόνο του με τρεις θηλυκές. γιατί ρώτησα? μου λένε γιατί είναι τρελό αγόρι. τον πήρα και δεν άφηνε σε χλωρό κλαρί την γκριζα. πρέπει να ζευγάρωναν 6-7 φορές την μέρα. τι τραγούδι, τι χορός, ρεζίλι σε όλη την γειτονιά. τον έβαζε να κλωσά, αλλά επειδή ήταν μικρόσωμος, μάλλον πήγαινε σε τυχαία αυγά κάθε φορά και ζέσταινε. τελικά, ένα από όλα αυτά που είχε γεννήσει, έσκασε και γεννήθηκε ο Γιωργάκης, ανήμερα της 21 Απριλίου....
τελικά, βρήκε τρόπο ένα κοπρογατο και ανέβηκε στο μπαλκονι. πάει η Κοκό, πάει ο Κροκρός (ο γαμήκουλας της γειτονιάς), πάει ο Ασπρούλης, πάει και ο Γιωργάκης.....
Ξέρω πως θέλουν μεγάλο κλουβί και χώρο για να πετάνε. Και υπάρχει η δυνατότητα και για τα 2.
Ξέρω πως είναι φωνακλάδικα αλλά όχι όσο τα κοκατού.
Ξέρω πως βγάζουν μια πούδρα όπως μεγαλώνουν τα φτερά τους και πως δεν αντέχουν την τέφρα των τζακιών.
Ξέρω πως θα πρέπει να το παίρνουμε μαζί όπου πάμε, ακόμη και στις διακοπές. Παρόλα αυτά ψήνομαι.
Εμπειρίες, προτάσεις, γνώσεις;
Το πρόβλημα με τα πουλιά είναι ότι αντιλαμβάνεσαι πόσο έξυπνα, κοινωνικά και χαδιάρικα είναι και πόσο έντονη προσωπικότητα έχουν, όταν είναι εκτός κλουβιού.
Εγώ μέχρι στιγμής, έχασα 2 που το έσκασαν επειδή τα άφηνα να πετούν και μέσα στο σπίτι. Ένα ζακό (έρωτας) και ένα κοκατίλ λουμπίνο, που αν και ήταν μια σταλιά συμπεριφερόταν στα γατιά -και όχι μόνον- σαν να ήταν πτερόσαυρος και κάπου τα είχε ψήσει και το άφηναν ήσυχο. Οι παπαγάλοι είναι κυριαρχικά όντα, ανεξαρτήτως μεγέθους και το σίγουρο είναι ότι θέλουν παρέα. Η απομόνωση και η μοναξιά, τα εκνευρίζει.
Κράτησα στη θέση του το κλουβί και κάποια στιγμή θα πάρω κι άλλο. Και θα το αφήνω κι αυτό να κυκλοφορεί. Προτιμώ τον κίνδυνο της απόδρασης, τη συναισθηματική έλλειψη και την ανησυχία για την επιβίωση τους, από το να κρατάω μονίμως εγκλωβισμένα για να είναι ασφαλή μεν, ανάπηρα δε. Στην τελική, πουλί που δεν πετάει δεν είναι πουλί αλλά διακοσμητικό.
Κατά τα άλλα, είναι πολύ πιο εύκολη και οικονομική η συντήρηση τους από την συντήρηση των άλλων κατοικίδιων. Και είναι πανέξυπνα όντα με πολύ ισχυρή προσωπικότητα, που σε κάνουν να γελάς, είτε μιλάνε ελληνικά είτε στη δική τους γλώσσα.
Έχω τη δυνατότητα να κλείσω το μπαλκόνι και να το αφήνω να πετάει εκεί οπότε του κάνει κέφι, δλδ και κάθε μέρα αν είναι καλός ο καιρός. Το συγκεκριμένο είδος πρέπει να βγαίνει απ' το κλουβί του. Και επειδή το μπαλκόνι είναι αρκετά μεγάλο, θεωρώ πως θα περνάει καλά. Θα προσελκύσει πιθανότατα αλλά πουλιά και ίσως γεράκια αλλά επειδή δεν πρόκειται να στριμωχτεί πουθενά, δεν φοβάμαι μη μου το σκοτώσει.
Ξέρω πως θέλουν μεγάλο κλουβί και χώρο για να πετάνε. Και υπάρχει η δυνατότητα και για τα 2.
Ξέρω πως είναι φωνακλάδικα αλλά όχι όσο τα κοκατού.
Ξέρω πως βγάζουν μια πούδρα όπως μεγαλώνουν τα φτερά τους και πως δεν αντέχουν την τέφρα των τζακιών.
Ξέρω πως θα πρέπει να το παίρνουμε μαζί όπου πάμε, ακόμη και στις διακοπές. Παρόλα αυτά ψήνομαι.
Εμπειρίες, προτάσεις, γνώσεις;
Το πρόβλημα με τα πουλιά είναι ότι αντιλαμβάνεσαι πόσο έξυπνα, κοινωνικά και χαδιάρικα είναι και πόσο έντονη προσωπικότητα έχουν, όταν είναι εκτός κλουβιού.
Εγώ μέχρι στιγμής, έχασα 2 που το έσκασαν επειδή τα άφηνα να πετούν και μέσα στο σπίτι. Ένα ζακό (έρωτας) και ένα κοκατίλ λουμπίνο, που αν και ήταν μια σταλιά συμπεριφερόταν στα γατιά -και όχι μόνον- σαν να ήταν πτερόσαυρος και κάπου τα είχε ψήσει και το άφηναν ήσυχο. Οι παπαγάλοι είναι κυριαρχικά όντα, ανεξαρτήτως μεγέθους και το σίγουρο είναι ότι θέλουν παρέα. Η απομόνωση και η μοναξιά, τα εκνευρίζει.
Κράτησα στη θέση του το κλουβί και κάποια στιγμή θα πάρω κι άλλο. Και θα το αφήνω κι αυτό να κυκλοφορεί. Προτιμώ τον κίνδυνο της απόδρασης, τη συναισθηματική έλλειψη και την ανησυχία για την επιβίωση τους, από το να κρατάω μονίμως εγκλωβισμένα για να είναι ασφαλή μεν, ανάπηρα δε. Στην τελική, πουλί που δεν πετάει δεν είναι πουλί αλλά διακοσμητικό.
Κατά τα άλλα, είναι πολύ πιο εύκολη και οικονομική η συντήρηση τους από την συντήρηση των άλλων κατοικίδιων. Και είναι πανέξυπνα όντα με πολύ ισχυρή προσωπικότητα, που σε κάνουν να γελάς, είτε μιλάνε ελληνικά είτε στη δική τους γλώσσα.
Όταν τα αφήνεις ελεύθερα, μετά δεν έχεις πρόβλημα με τις ακαθαρσίες τους;
Είχα ένα φίλο που είχε μανία με κάτι παπαγαλάκια μικρά.
Μου είχε πει λοιπόν ότι τα συγκεκριμένα κάνουν την ανάγκη τους κάθε 5 λεπτά, αν θυμάμαι καλά.
Με το ρολόι.
Ξέρω πως θέλουν μεγάλο κλουβί και χώρο για να πετάνε. Και υπάρχει η δυνατότητα και για τα 2.
Ξέρω πως είναι φωνακλάδικα αλλά όχι όσο τα κοκατού.
Ξέρω πως βγάζουν μια πούδρα όπως μεγαλώνουν τα φτερά τους και πως δεν αντέχουν την τέφρα των τζακιών.
Ξέρω πως θα πρέπει να το παίρνουμε μαζί όπου πάμε, ακόμη και στις διακοπές. Παρόλα αυτά ψήνομαι.
Εμπειρίες, προτάσεις, γνώσεις;
Το πρόβλημα με τα πουλιά είναι ότι αντιλαμβάνεσαι πόσο έξυπνα, κοινωνικά και χαδιάρικα είναι και πόσο έντονη προσωπικότητα έχουν, όταν είναι εκτός κλουβιού.
Εγώ μέχρι στιγμής, έχασα 2 που το έσκασαν επειδή τα άφηνα να πετούν και μέσα στο σπίτι. Ένα ζακό (έρωτας) και ένα κοκατίλ λουμπίνο, που αν και ήταν μια σταλιά συμπεριφερόταν στα γατιά -και όχι μόνον- σαν να ήταν πτερόσαυρος και κάπου τα είχε ψήσει και το άφηναν ήσυχο. Οι παπαγάλοι είναι κυριαρχικά όντα, ανεξαρτήτως μεγέθους και το σίγουρο είναι ότι θέλουν παρέα. Η απομόνωση και η μοναξιά, τα εκνευρίζει.
Κράτησα στη θέση του το κλουβί και κάποια στιγμή θα πάρω κι άλλο. Και θα το αφήνω κι αυτό να κυκλοφορεί. Προτιμώ τον κίνδυνο της απόδρασης, τη συναισθηματική έλλειψη και την ανησυχία για την επιβίωση τους, από το να κρατάω μονίμως εγκλωβισμένα για να είναι ασφαλή μεν, ανάπηρα δε. Στην τελική, πουλί που δεν πετάει δεν είναι πουλί αλλά διακοσμητικό.
Κατά τα άλλα, είναι πολύ πιο εύκολη και οικονομική η συντήρηση τους από την συντήρηση των άλλων κατοικίδιων. Και είναι πανέξυπνα όντα με πολύ ισχυρή προσωπικότητα, που σε κάνουν να γελάς, είτε μιλάνε ελληνικά είτε στη δική τους γλώσσα.
Όταν τα αφήνεις ελεύθερα, μετά δεν έχεις πρόβλημα με τις ακαθαρσίες τους;
Είχα ένα φίλο που είχε μανία με κάτι παπαγαλάκια μικρά.
Μου είχε πει λοιπόν ότι τα συγκεκριμένα κάνουν την ανάγκη τους κάθε 5 λεπτά, αν θυμάμαι καλά.
Με το ρολόι.
Παίζει να με τρολαρε;
Έλεος κάπου! Εκτός κι αν του φίλου σου έπασχαν από διάρροια κι αυτός καθόταν και παρακολουθούσε με το ρολόι.
Πριν αποκτήσω γάτα, είχα κοκατίλ, τον Λίνο και ήταν αξιαγάπητος. Άκουγε το όνομά του και το είχα μάθει να σφυρίζει ένα συγκεκριμένο σκοπό. Ναι, είναι πανέξυπνα οι παπαγάλοι. Ναι αποζητούν τη συντροφιά.
Και ναι, ο φίλος σου τρολάρει.
Re: Κοκατίλ
Δημοσιεύτηκε: 26 Μάιος 2021, 18:39
από Πάνας
Ξέρει κανείς αν αυτά τα αξιαγάπητα πλασματάκια σκίζουν τις απλές σίτες ή θέλουν σίτα για pet;
Re: Κοκατίλ
Δημοσιεύτηκε: 26 Μάιος 2021, 19:03
από Nostalgia
Ειχα καρδερινα, καναρινι, περιστερι κλπ, ποτε δεν γουσταρα τους ψιττακους και ποτε δεν πηρα. Μας παρακαλαει η φιλη της γυναικας μου να μας δωσει ενα φωσφοριζε παπαγαλακι (τα ζευγαρωσε) αλλα δεν υπαρχει περιπτωση καμμια.
Re: Κοκατίλ
Δημοσιεύτηκε: 26 Μάιος 2021, 19:06
από Πάνας
Ναι αλλά σχίζουν τις σίτες ή όχι; Χέλπ μι...
Re: Κοκατίλ
Δημοσιεύτηκε: 26 Μάιος 2021, 19:10
από Nostalgia
Την εξυπνη;
Re: Κοκατίλ
Δημοσιεύτηκε: 26 Μάιος 2021, 19:11
από Πάνας
Ποια έξυπνη; Μιλάω για σίτες ρολό με κάθετο κλείσιμο.