ik_90 έγραψε: ↑15 Ιαν 2023, 10:17
Το ανεβάζω εδώ και όχι στην εγκληματικότητα γιατί το θεωρώ -πάνω από όλα- κοινωνικό θέμα. Και πολύ ευαίσθητο, κιόλας.
Στα σχολεία γίνεται ο κακός χαμός, δεν υπάρχει καμία έννοια σεβασμού, μαθητές μιλάνε στον ενικό στους καθηγητές, τους απειλούν και γενικά επικρατεί μια έκρυθμη κατάσταση. Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο στα ΕΠΑΛ (σχολεία για μελλοντικούς φυλακόβιους) αλλά και στα κανονικά σχολεία, όπως επίσης και έξω, στην κοινωνία πλέον. Που πιστεύετε ότι οφείλεται όλο αυτό;
Για εμένα υπάρχουν οι εξής λόγοι:
1) Το κλασσικό... παιδεία. Ό,τι ανατροφή δώσεις στο βλαστάρι σου ανάλογο δρόμο θα τραβήξει.
2) Έχουμε γίνει πολύ... ευαίσθητοι. Σίγουρα είναι θετικό ότι δεν υπάρχει πλέον σωματική τιμωρία, αλλά το εκπαιδευτικό σύστημα πάει να απωλέσει κάθε έννοια τιμωρίας για να μην... πληγωθούν τα «αγγελούδια» μας. Βλέπουμε γονείς να την πέφτουν σε καθηγητές και γενικά να υπάρχουν αντιδράσεις όταν ο καθηγητής κάνει το φυσιολογικό, τιμωρήσει δηλαδή τον/την νεαρό/νεαρή για κάτι που έκανε.
3) Μουσικά ακούσματα, τρόπος ζωής κ.λπ. Όταν ακούνε το κατάπλασμα που λέγεται τραπ, μεγαλώνουν με νιχιλιστικές και κυνικές αξίες για την ζωή, θα θέλουν να ακολουθήσουν αυτά τα παραδείγματα.
4) Η γενικότερη αύξηση της βίας. Και δεν μιλάω ποσοτικά, μιλάω «ποιοτικά.» Πλέον δεν μας σοκάρουν οι αποτρόπαιες εγκληματικές ενέργειες.
Ακούω τις γνώμες σας περί του θέματος.
Για μένα, ισχύουν όλα όσα αναφέρεις, πλην μουσικής που είναι συνδεδεμένη με την επαναστατικότητα σε όλες τις γενιές αλλά ως βασικό θεωρώ την ατιμωρησία, τόσο από το σχολείο όσο και από τους κηδεμόνες.
Πράγμα που κάνει τα παιδιά να νοιώθουν αλώβητα γιατί στην τελική, πραγματικά γουστάρουν αυτό που κάνουν και υπάρχει απειροελάχιστη πιθανότητα να μετανοιώσει κάποιος για κάτι που υπερηφανεύεται γι' αυτό. Αυτός που νοιώθει ένοχος, δεν δημοσιεύει την πράξη του.
Αυτή ακριβώς είναι η διαφορά με το παρελθόν, που σε συνδυασμό με την ατιμωρησία πολλαπλασιάζει την ανήλικη εγκληματικότητα. Γιατί την αποδέχονται ως κάτι φυσιολογικό και μαγκιόρικο ακόμα και οι παρόντες θεατές ή αποδέκτες των βίντεο.
Σαφώς υπάρχουν και ψυχικά διαταραγμένοι ανήλικοι με σοβαρά θέματα, όπως η τελευταία περίπτωση του 13χρονου Σέρβου αλλά ακόμη και σε τέτοιες περιπτώσεις δεν εκλαμβάνεται ως ποινικό αδίκημα ο θάνατος και ο τραυματισμός των θυμάτων, επειδή ο δράστης δεν συμπλήρωσε τα 14.