Παρατηρήσεις για τη παιδοφιλία και τους νόμους γύρω από αυτή

Κοινωνικά θέματα και προβληματισμοί
Κανόνες Δ. Συζήτησης
Προσοχή: Σύμφωνα με το νόμο απαγορεύεται η δημοσιοποίηση ονομαστικά η φωτογραφικά ποινικών καταδικών οποιουδήποτε βαθμού & αιτιολογίας καθώς εμπίπτουν στα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του ατόμου. Τυχόν δημοσιοποίηση τέτοιων δεδομένων ενδέχεται να επιφέρει ποινικές κυρώσεις στο συντάκτη. Επιτρέπεται μόνο αν έχει δοθεί εισαγγελική εντολή και μόνο για το χρονικό διάστημα που αυτή ισχύει. Οφείλετε σε κάθε περίπτωση να ζητήσετε με αναφορά τη διαγραφή της ανάρτησης πριν παρέλθει το χρονικό διάστημα της νόμιμης δημοσιοποίησης. Η διαχείριση αποποιείται κάθε ευθύνη για τυχόν ποινικές ευθύνες αν παραβιάσετε τα παραπάνω.
george-dm
Δημοσιεύσεις: 91
Εγγραφή: 28 Ιουν 2018, 07:27
Phorum.gr user: george-d-m

Παρατηρήσεις για τη παιδοφιλία και τους νόμους γύρω από αυτή

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από george-dm » 23 Ιαν 2019, 11:42

1. Ο νομικός ορισμός της παιδοφιλίας έχει ελάχιστη έως καμία σχέση με τον επιστημονικό. Στο πρώτο θεωρείται παιδόφιλος όποιος συνευρίσκεται με άτομα κάτω των 15 ετών, ή κατεβάζει φωτογραφίες ατόμων κάτω των 18 (και όμως!). Στον δεύτερο θεωρείται παιδόφιλος όποιος έλκεται αποκλειστικά ή κατά κύριο λόγο από άτομα προεφηβικής ηλικίας (δηλ. κάτω των 12 ή 13 ετών, ανάλογα τον ορισμό). Όσοι έλκονται από άτομα ηλικιών 12-15* (ή 13-16, ανάλογα τον ορισμό) θεωρείται ηβήφιλος** (hebephile), και η ηβηφιλία δεν κατατάσσεται από όλους τους ειδικούς στις ψυχικές διαταραχές, μιας και εξελικτικά "συνέφερε" να αναπαράγονται οι γυναίκες από τη πρώτη περίοδο και οι άντρες από τη πρώτη εκσπερμάτωση -οπότε και μπορεί αυτό να επηρέασε τις σεξουαλικές μας προτιμήσεις. Πράγματι, σε ανώνυμα ερωτηματολόγια το ποσοστό των ηβήφιλων φαίνεται σημαντικά υψηλότερο από εκείνο των παιδόφιλων. Αν η επιστήμη αποφανθεί οριστικά ότι ο ηβήφιλος δεν είναι ψυχικά διαταραγμένος, ανώμαλος, ή επικίνδυνος, ο νόμος πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να τιμωρεί μόνο τον παιδόφιλο.

2. Ένα μέρος του μίσους που έχει ο κόσμος για τους (νομικά) παιδόφιλους οφείλεται αποκλειστικά στη δημοσιογραφική χυδαιότητα και σκόπιμη ανακρίβεια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα χυδαιότητας, το ότι όποτε συλλαμβάνεται κάποιος για την αποπλάνηση 14χρονης (με την οποία η όλη σχέση θα μπορούσε να είναι απολύτως συναινετικότατη), βλέπουμε στις ιστοσελίδες ακόμα και των εφημερίδων εικόνες... 4χρονών που κλαίνε σε εμβρυακή στάση -καραγκιοζιλίκια των δημοσιογράφων για να συγκινήσουν τον αναγνώστη και να μαζέψουν views. Τώρα τι σχέση έχει ο βιασμός μιας τετράχρονης με τη συναινετική συνέυρεση με μια δεκατετράχρονη, μόνο ο δημοσιογράφος ξέρει. Οι χυδαίες αυτές επικλήσεις στο συναίσθημα έχουν ως αποτέλεσμα ο κόσμος να ταυτίζει ακόμα και τις πιο "light" μορφές συναινετικής συνέυρεσης με εφήβους/ες, με άγριους βιασμούς βρεφών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το κοινωνικό στίγμα του 19χρονου που "τα είχε" με 14χρονη και λερώθηκε το ποινικό του μητρώο για μια ζωή.

3. Είναι πραγματικά θλιβερό το ότι οι βιαστές παιδόφιλοι, δεν θανατώνονται ή δεν περιορίζονται σε ψυχιατρική κλινική μετά την αποφυλάκιση. Ένα άτομο που δεν διστάζει να βιάσει ένα μικρό παιδί είναι πασιφανώς ακατάλληλο για τη κοινωνία, και κάθε κουβέντα περί δεύτερης ευκαιρίας στερείται νοήματος. Ένας φονιάς μπορεί να έχει δεύτερη ευκαιρία -ο βιαστής παιδιού όχι. Ο φονιάς ενδεχομένως να τέλεσε τη πράξη του λόγω της "κακιάς στιγμής", χωρίς να υποβόσκει κάποια ψυχασθένεια. Ο βιαστής ενός παιδιού όμως πάσχει συνδυαστικά από παιδοφιλία, και τις ψυχικές διαταραχές των κοινών βιαστών (σαδισμό, τάσεις επιβολής, κ.α.). Ίσως ο νόμος έπρεπε να προβλέπει πως όποιος φτάνει τόσο μακριά έπρεπε σε πρώτη μοίρα να εκτίει μια ποινή ως κοινός βιαστής, στα πλαίσια της τιμωρίας, και αντί αποφυλάκισης να υπήρχε ένας αορίστου χρόνου εγκλεισμός σε ψυχιατρείο, στα πλαίσια της προστασίας του κοινωνικού συνόλου. Μια άλλη εναλλακτική θα ήταν να ανταλλάξει το δεύτερο σκέλος της ποινής προσφερόμενος να υποβληθεί σε χημικό ευνουχισμό ή πειραματικές θεραπείες.

4. Ο πανέξυπνος νομοθέτης θεωρεί ότι κάποιος που κατεβάζει τη φωτογραφία μιας 17χρονης είναι παιδόφιλος, με τη πράξη του να εμπίπτει στις διατάξεις περί παιδικής πορνογραφίας (στο σχετικό νόμο δεν αναφέρεται πουθενά η νόμιμη ηλικία συνεύρεσης). Παρόλα αυτά είναι απόλυτα νόμιμο και θεμιτό το ίδιο άτομο να συνουσιαστεί με μια 17χρονή ή ακόμα και 15χρονη. Αν, μάλιστα, έρθει σε επαφή με 14χρονη, τον περιμένει μια ποινή μόλις δυο ετών (τουτέστιν, δεν θα μπει καν φυλακή -η ποινή θα ανασταλεί), ενώ αν κατεβάσει τη φωτογραφία της τον περιμένει και ένα πρόστιμο... πενήντα χιλιάδων (50.000) ευρώ. Προφανώς όποιος κατεβάζει μια φωτογραφία είναι οικονομικός εγκληματίας και πρέπει να... πληρώσει ακριβά το αδίκημά του. Αν απλά συνευθερείς με τη 14χρονη, χωρίς να καταστρέψεις την οικονομία και τη κοινωνία κατεβάζοντας τη φωτογραφία της, είσαι καλύτερος άνθρωπος, άρα σου πρέπει μικρότερη ποινή.

5. Όσο παράδοξο και αν ακούγεται, ο περιορισμός των ποινών για παιδική πορνογραφία θα καταστούσε τη σχετική "μπίζνα" λιγότερο επικερδή, και πιθανότατα θα περιοριζόταν το φαινόμενο της παραγωγής και διακίνησής της. Όταν ο διακινητής ξέρει ότι ρισκάρει πολλά χρόνια φυλάκισης, "πουλάει" το "προϊόν" του σε πολύ υψηλές τιμές, ακριβώς λόγω του νομικού ρίσκου*. Η διακίνηση πορνογραφικού υλικού ανηλίκων καθίσταται τοιουτοτρόπως επικερδέστατη, εξωθούσα και άλλους cyber-criminals να συνδράμουν ενεργά σε αυτή. Μια μείωση των ποινών θα μείωνε το νομικό ρίσκο, επομένως και τη κερδοφορία της διακίνησης. Έτσι ορισμένοι θα έπαυαν να ασχολούνται, και οι ασχολούμενοι δεν θα έβγαζαν πια τόσο τεράστια ποσά από την εκμεταλλεύση ανηλίκων. Ακόμα καλύτερα, θα μπορούσαν να επιβάλλονται σκληρότατες ποινές σε όσους πωλούν και αγοράζουν τέτοιο υλικό (χρηματοδοτώντας έτσι βιαστές παιδιών), ενώ στους υπόλοιπους να επιβάλλονται κυρώσεις τύπου διαπόμπευσης5, απαγόρευσης εργασίας με ανηλίκους, και κηδεμονίας αυτών. Αφού δεν μπορούμε να εξαλείψουμε το φαινόμενο, ας σιγουρέψουμε τουλάχιστον ότι δεν βγαίνουν δισεκατομμύρια από το πόνο των παιδιών. Έχει και ο νομοθέτης ευθύνη που οι διακινητές πλουτίζουν*.

6. Ίσως ο διεστραμμένος που φαντασιώνεται μικρά παιδάκια να απέχει από εκείνον που τα βιάζει, όσο απέχει και εκείνος που φαντασιώνεται εικοσάχρονες από εκείνον που τις βιάζει. Αν και έρευνες δείχνουν πως τα άτομα με παιδοφιλικές φαντασιώσεις έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα*** να βιάσουν απ'ό,τι εκείνοι με φυσιολογικές (ευεξήγητο δεδομένου ότι δεν έχουν άλλο τρόπο να τις πραγματοποιήσουν), τα ποσοστά δεν είναι αυτά που θα περίμενε κάποιος****. Οι διεστραμμένοι είναι στη πλειοψηφία τους εσωστρεφή άτομα γεμάτα ενοχές για την ανωμαλία τους, και ίσως πρέπει ως κοινωνία έναν απλό διεστραμμένο να τον αντιμετωπίσουμε πολύ διαφορετικά από αυτόν που βίασε ένα παιδί.

7. Οι βιασμοί και ξυλοδαρμοί παιδόφιλων στις φυλακές δεν λαμβάνουν χώρα επειδή οι άλλοι εγκληματίες έχουν κάποιον "κώδικα τιμής" και "ηθικής", αλλά επειδή οι παιδόφιλοι είναι τόσο μισητοί που καταντά κοινωνικά αποδεκτό να βιαστούν, οπότε και οι άλλοι εγκληματίες βγάζουν τα απωθημένα τους σε αυτούς εκμεταλλευόμενοι την αδιαφορία των σωφρονιστικών υπαλλήλων απέναντί τους, αλλά και το ότι ο δικαστής πιθανότατα θα τους δώσει μικρότερη ποινή. Δεν το κάνουν, δηλαδή, από "ηθική", αλλά από αμιγή σαδισμό -εκμεταλλευόμενοι το ότι είναι κοινωνικά αποδεκτό. Εξάλλου, δεν νομίζω ότι κάποιος που π.χ. έσπασε τα μούτρα μιας γριούλας για να της αρπάξει τη σύνταξη, έχει ιδιαίτερους "καημούς" για την ηθική. Το ότι οι χαχόλοι πανηγυρίζουν όποτε ακούνε για βιασμούς έστω και παιδόφιλων στις φυλακές είναι ενδεικτικό της καφρίλας της κοινωνίας μας**.

8. Στα social media ο κόσμος κοινωνικοποιείται μισώντας τους παιδόφιλους, γράφοντας ένα σωρό βρισιές και κατάρες όχι μόνο κάθε φορά που συλλαμβάνεται ο βιαστής ενός παιδιού (που όντως αξίζει θανάτωση), αλλά και αυτοί που απλώς κατέβασαν μια φωτογραφία ή συνευρέθηκαν με μια δεκατετράχρονη με τη συναίνεσή της. Όλα για τα likes. Στο μυαλό του οχλανθρώπου, είναι πολύ λογικές οι ευχές να βιάσουν στη φυλακή κάποιον που... κατέστρεψε τη κοινωνία με ένα δεξί κλικ/αποθήκευση ως, ή να ευνουχίσουν (!!) έναν 20χρονο που έκλεισε ραντεβού με μια 14.5χρονη με τη θέλησή της και τη συγκατάθεσή της. Μήπως κάθε τέτοιο σχόλιο αποτρέπει έναν ανώμαλο από το να πάει σε ψυχίατρο, λόγω φόβου και ντροπής; Μήπως αν ήμασταν πιο "cool" με αυτούς που δεν βιάζουν παιδιά και δεν συχνάζουν σε πάρκα με τέτοιο σκοπό, θα πήγαιναν πιο άφοβα σε κανα ψυχίατρο αυτοί που κατεβάζουν υλικό ή γυρεύουν 14χρονες που μοιάζουν 11χρονες;

9. Η θανατική ποινή, πρωτόγονη ή όχι, είναι μάλλον η πλέον αρμόζουσα στους κατά συρροή βιαστές/αποπλανητές ανηλίκων. Η αναχθείσα σε δόγμα αξιωματική αρχή ότι οι ποινές είναι για να "σωφρονίζουν και όχι να τιμωρούν", είναι μια ουρανοκατέβατη αυθαιρεσία, ένας hooligανισμός επί μιας θέσης των διαφωτιστών -οίτινες έζησαν σε μια εποχή στην οποία η βιολογία, η νευροεπιστήμη, και η ψυχιατρική ήταν ανύπαρκτες, οπότε και έμοιαζε λογικό ότι όλοι οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν και να σωφρονιστούν. Η επιστήμη σήμερα έχει αποδείξει ότι αυτό ισχύει, αλλά σε περιορισμένο βαθμό. Αφού δεν μπορούν όλοι να σωφρονιστούν, ίσως οι ποινές έπρεπε να έχουν το σκοπό του να τιμωρήσουν, αλλά και να προστατεύσουν το κοινωνικό σύνολο από αυτούς που αποδεδειγμένα δεν αλλάζουν -όπως οι κατά συρροή βιαστές και παιδόφιλοι. Αυτός που κερνάει καραμέλες 5χρονα κατά συρροή κάνει μια πολύ συνειδητή επιλογή για να του δοθούν περαιτέρω ευκαιρίες. Αντί θανατικής ποινής θα μπορούσε, ως ανεφέρθη, να επιβληθεί ισόβιος εγκλεισμός σε ψυχιατρείο μετά την αποφυλάκιση (βλ. 7) αλλά αυτό θα ήταν καλύτερο μόνο για όσους πρόλαβαν να τελέσουν μια φορά τη πράξη.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
*Η σωματική ανάπτυξη δεν είναι ομοιόμορφη στους ανθρώπους, γι'αυτό και υπάρχουν 14χρονα που θυμίζουν 12χρονα καθώς και 14χρονα που θυμίζουν 17χρονα. Οι πιο "τεχνικοί" ορισμοί των ψυχολόγων βασίζονται στη κλίμακα Tanner, και οι αναφερόμενες ηλικίες αντιστοιχούν σε αυτό που ορίζεται φυσιολογικό από αυτή.

** Ο όρος εφηβόφιλος (ephebophile) αναφέρεται σε άτομα που προτιμούν ηλικίες 16-19, που εξ'ορισμού δεν είναι διαταραχή.

3,4. Μετά πάσης επιφυλάξεως, μιας και οι διάφορες έρευνες δίνουν ασαφή αποτελέσματα.

5. Αντί για απλή δημοσιοποίηση στοιχείων θα μπορούσε να δημιουργηθεί κρατική ιστοσελίδα με τα στοιχεία τέτοιων ατόμων, καθώς και λεπτομέρειες για τη φύση του υλικού. Έχεις το δικαίωμα να ξέρεις το ποιον του γείτονα και του συναδέλφου σου.

*Παρόμοια γραμμή επιχειρηματολογίας μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για τα ναρκωτικά, όμως εδώ υπάρχει η διαφορά ότι οι τιμές των τελευταίων καθορίζονται κυρίως από τη δυσκολία στη μεταφορά από τη μια χώρα στην άλλη. Επίσης μιλάμε για πολύ διαφορετικά ποσά. Ποιος δίνει 10.000 ευρώ για τη "δόση" μιας ώρας, όπως δίνουν ορισμένοι για να παρακολουθήσουν ζωντανά κακοποίηση παιδιών; Ακόμα και εκεί όμως, ίσως η μείωση των ποινών πράγματι να μείωνε και τη κερδοφορία της διακίνησης ουσιών:
μεγάλο νομικό ρίσκο -> υψηλές τιμές -> κερδοφόρα μπιζνα -> περισσότερα άτομα που ασχολούνται.

**Όταν ακούς για τον βιασμό ενός βιαστή είναι φυσιολογικότατο και ανθρώπινο να σκεφτείς (και, κυρίως, να νιώσεις ότι) "καλά του έκαναν". Άλλο το συναίσθημα και άλλο η λογική. Όταν θεωρείς λογικό το βιασμό έστω και ενός βιαστή, ή τη βρίσκεις με αυτόν, κάτι πάει θεμελιωδώς στραβά.


-------------------
https://wow-suchblog.blogspot.com/2019/ ... st_23.html

Απάντηση


  • Παραπλήσια Θέματα
    Απαντήσεις
    Προβολές
    Τελευταία δημοσίευση

Επιστροφή στο “Κοινωνικά θέματα”

Phorum.com.gr : Αποποίηση Ευθυνών