τον εκφοβιζαν στο σχολειο,

[Ασέβαστος]

Μιλάς για τη σημερινή γενιά, που ποστάρουν και πόση ζάχαρη βάλαν στον καφέ σήμερα. Να σιωπήσουν λοιπόν για αυτό το θέμα, να μη λένε τίποτα. Μάλιστα.

Να μην σιωπήσουν, να πούνε συγνώμη στον φίλο τους και στους γονείς του κλπ που ήταν κότες, στους εαυτούς τους που ήταν κότες, να δώσουν και μία υπόσχεση οτι δεν θα είναι κότες στο εξής κλπ. Το ανέβασαν και συντονισμένα οι κότες, έλεος.

σωστο αυτο.

σαν γονεις, δεν φτανει να εκπαιδευουμε τα παιδια μας να αποφυγουν να υποστουν και να κανουν "μπουλινκ". πρεπει να τα εκπαιδευουμε και για τη σταση τους οταν βλεπουν τετοια να συμβαινουν σε αλλους. και αυτο ειναι το πιο σημαντικο.

ειναι πολυ ευκολο να βρεθει ενα τομαρι και ενας ευαισθητος, και να καταπιεσει ο ενας τον αλλο. ειναι πολυ δυσκολοτερο να το αποδεχτει αυτο μια ολοκληρη κοινωνικη ομαδα, αν ειναι σωστα εκπαιδευμενη.

[Ασέβαστος]

Το συμπέρασμα ότι δεν τον υπερασπιστηκαν αν οι φίλοι του όσο ζούσε, από που το βγάλαμε;

θα ελεγα, απο το οτι αυτοκτονησε. θα ηταν πολυ δυσκολοτερο να φτασει εκει αν ειχε υποστηρικτες.

[Βινόσαυρος]

έχει αναφερθεί πως μεγάλο μέρος των παιδιών τραμπουκων σε ένα περιβάλλον είναι θύματα τραμπουκισμού από κάποιο διαφορετικό;

[enaon]

γάλη νομίζω απαντάω και σε εσένα, εγώ δεν βλέπω ντροπή όταν κάνω πίσω, το βλέπω τιμή μου που τα κατάφερα.

Κι εγώ δεν νοιώθω ντροπή για τις φορές που έκανα πίσω με πραγματικά θετική πρόθεση.

Αλλά σήμερα τις θεωρώ χαμένο χρόνο και τίποτα περισσότερο.

οκ αλλά εγώ δεν το κάνω με καλή πρόθεση κλπ, απλά έχω επίγνωση οτι από ένα σημείο και μετά μπορείς να τερματίσεις τον απέναντι, για εμένα το κάνω, για να μην με ζήσω έτσι. Πάντως οκ, πρίν μία εβδομάδα μίλαγα στο κινητό στο φανάρι και ένας με μία μηχανή θεώρησε έξυπνη ιδέα να μου πει να το κλείσω για να μην μου το βάλει υπόθετο. Το κοιτούσα, έλεγα παλιό είναι, θα του το εφαρμόσω και θα πάρω άλλο, αλλά έφυγε, οπότε υπάρχουν και εξαιρέσεις.

[Ασέβαστος]

Εαν δεν κάνανε μπούλινγκ και οι ίδιοι, δεν οφείλουν συγνώμη. Οργανωμένη κοινωνία είμαστε,αν είναι να κάνει ο καθένας τον Ζορό,γαμα τα.Και εγώ όταν πήγαινα σχολείο και αργότερα στρατό, έβλεπα πολλά σκηνικά. Δεν ήμουν από τα παιδιά που τους ενοχλούσε κανένας,ούτε ενοχλούσαν. Δεν μου άρεσε αυτό που γινόταν,αλλά δεν μπλεκόμουν ποτέ για ξένες υποθέσεις, όχι γιατί φοβόμουν και με τους τραμπούκους καλές σχέσεις είχα, απλά τι να κάνουμε δεν είμαι ηρωικός χαρακτήρας και κοιτάω την δουλειά μου.
Πρόσφατα πριν κανα χρόνο, μόνο φέρω βαρέως που δεν αντέδρασα όσο έπρεπε, βλέποντας μια ηλικιωμενη που πουλούσε βότανα στην λαική, να τις φέρονται σαν σκουπίδι δυο δημοτικόμπατσοι, μόνο και μόνο γιατί ήταν Ελληνίδα, την ώρα που δίπλα της μαυροι,γυφτοι,σκουροι πουλούσαν ότι ήθελαν. Ενώ σταμάτησα και τους έκραξα χοντρά,ζήτησα τα στοιχεία τους και προέτρεψα την γρια να τους τραβήξει μήνυση με εμένα μάρτυρα γιατί τα ζώα την έσπρωξαν κι όλας, μετα βαρέθηκα, έπιανα και δουλειά,σηκώθηκα και έφυγα. Η λιποταξία μου, μου είχε χαλάσει το κέφι καμιά εβδομάδα.

ναι, το ιδανικο θα ηταν να μαθουμε τα παιδια μας να κανουν το ζορρο. αλλα δε χρειαζεται να φτασουμε εκει, δεν χρειαζεται να ειναι ο ενας, ο σουπερμαν, που στρωνει τους κακους και βαζει τελος στην αδικια. καμμια 15αρια φυσιολογικοι συμμαθητες, μπορουν να σταματησουν τον "κακο" απλως αποδοκιμαζοντας τις πραξεις του, δεν θα χρειαστει καν να σηκωσουν χερι.

[ΓΑΛΗ]

έχει αναφερθεί πως μεγάλο μέρος των παιδιών τραμπουκων σε ένα περιβάλλον είναι θύματα τραμπουκισμού από κάποιο διαφορετικό;

Αυτό είναι από τα βασικά δεδομένα της βίαιης συμπεριφοράς.
Αλλά δεν βγαίνει ουσιαστική άκρη γιατί το νήμα μπορεί να φτάσει στην παλαιολιθική εποχή.

[Custom_F]

ναι κάστομ το κατάλαβα, διαφωνώ όμως. Νομίζω οτι δεν είχες την ισχύ να δοκιμάσεις την θεωρία σου. Γενικά παιδιά, νομίζω η δύναμη υπάρχει αποτρεπτικά. Εγώ ναι, θα τον παρακαλούσα να σταματήσει, πολλες φορές, αν ένοιωθα απειλή σοβαρή θα τον έσφιγγα να σβήσει, αλλά θα τον ακουμπούσα ευγενικά στο πάτωμα να μην χτυπήσει στο τέλος. Γενικά δεν κερδίζεις κάτι νομίζω αν κοπανήσεις τον άλλον, θα χάσουν όλοι.

γάλη νομίζω απαντάω και σε εσένα, εγώ δεν βλέπω ντροπή όταν κάνω πίσω, το βλέπω τιμή μου που τα κατάφερα.

Απλως πρεπει να δεις οτι δεν υπαρχουν μονο ανθρωποι οπως εσυ στον κοσμο και πως αυτο που εσυ μπορεις να καταφερεις, και μπραβο που μπορεις, δεν το μπορουν ολοι. Εσυ νιωθεις καλα κανοντας πισω γιατι ισως ξερεις τι εισαι και δε αγγιζουν λογια. Αλλοι δεν ειναι τοσο δυνατοι.

Αλλα ουτε και ο απεναντι ξερεις τι ανθρωπος ειναι. Καποιος μπορει να εκτιμησει τη σταση σου, ενω αλλος να περιμενει να γυρισεις την πλατη.

Αυτος λοιπον που κανει τη δραση, θα πρεπει να ειναι προετοιμασμενος για την οποιαδηποτε αντιδραση, διαφορετικα να μη δρα ετσι απερισκεπτα.

[Ερμής]

Εαν δεν κάνανε μπούλινγκ και οι ίδιοι, δεν οφείλουν συγνώμη. Οργανωμένη κοινωνία είμαστε,αν είναι να κάνει ο καθένας τον Ζορό,γαμα τα.Και εγώ όταν πήγαινα σχολείο και αργότερα στρατό, έβλεπα πολλά σκηνικά. Δεν ήμουν από τα παιδιά που τους ενοχλούσε κανένας,ούτε ενοχλούσαν. Δεν μου άρεσε αυτό που γινόταν,αλλά δεν μπλεκόμουν ποτέ για ξένες υποθέσεις, όχι γιατί φοβόμουν και με τους τραμπούκους καλές σχέσεις είχα, απλά τι να κάνουμε δεν είμαι ηρωικός χαρακτήρας και κοιτάω την δουλειά μου.
Πρόσφατα πριν κανα χρόνο, μόνο φέρω βαρέως που δεν αντέδρασα όσο έπρεπε, βλέποντας μια ηλικιωμενη που πουλούσε βότανα στην λαική, να τις φέρονται σαν σκουπίδι δυο δημοτικόμπατσοι, μόνο και μόνο γιατί ήταν Ελληνίδα, την ώρα που δίπλα της μαυροι,γυφτοι,σκουροι πουλούσαν ότι ήθελαν. Ενώ σταμάτησα και τους έκραξα χοντρά,ζήτησα τα στοιχεία τους και προέτρεψα την γρια να τους τραβήξει μήνυση με εμένα μάρτυρα γιατί τα ζώα την έσπρωξαν κι όλας, μετα βαρέθηκα, έπιανα και δουλειά,σηκώθηκα και έφυγα. Η λιποταξία μου, μου είχε χαλάσει το κέφι καμιά εβδομάδα.

ναι, το ιδανικο θα ηταν να μαθουμε τα παιδια μας να κανουν το ζορρο. αλλα δε χρειαζεται να φτασουμε εκει, δεν χρειαζεται να ειναι ο ενας, ο σουπερμαν, που στρωνει τους κακους και βαζει τελος στην αδικια. καμμια 15αρια φυσιολογικοι συμμαθητες, μπορουν να σταματησουν τον "κακο" απλως αποδοκιμαζοντας τις πραξεις του, δεν θα χρειαστει καν να σηκωσουν χερι.

Δε χρειάζεται να κάνουν το ζορρό. Αρκεί να πουν στους γονείς τους "Ξέρεις ο Γιωργάκης μονίμως κοροιδεύει το Μανωλάκη και ο Μανωλάκης κλαίει, στεναχωριέται κλπ κλπ", ο γονιός τότε οφείλει να ενημερώσει τον διευθυντή του σχολείου καθώς και τους γονείς του παιδιού που υφίσταται αυτή την ψυχολογική κακοποίηση.

[Ερμής]

Επίσης θυμάμαι και το άλλο. Κάποια τσογλάνια στο σχολείο παρόλο που ήξεραν οτι ο τάδε είναι "μαλακός" και εύκολος στο να δεχτεί μπουλινγκ, έκαναν πίσω επειδή ο τάτης του ήταν ολίγον ανάποδος και κτηνώδης.

[Βινόσαυρος]

έχει αναφερθεί πως μεγάλο μέρος των παιδιών τραμπουκων σε ένα περιβάλλον είναι θύματα τραμπουκισμού από κάποιο διαφορετικό;

Αυτό είναι από τα βασικά δεδομένα της βίαιης συμπεριφοράς.
Αλλά δεν βγαίνει ουσιαστική άκρη γιατί το νήμα μπορεί να φτάσει στην παλαιολιθική εποχή.

αυτή η διττη κατάσταση του θύτη και του θύματος όμως
μας φέρνει μπρος στο ερώτημα να αδικείς ή να αδικιέσαι;
Δηλαδή ενταγμένο ένα θύμα ενός περιβάλλοντος σε ένα νέο προσπαθεί να αδικήσει για να μην αδικηθεί.
Αν έλεγες στους νεοελληνες τι θάλες ναναι το παιδί τους ή ίδιοι θύματα ή θύτες νομίζω όλοι ξέρουμε την απάντηση.

[ΓΑΛΗ]

γάλη νομίζω απαντάω και σε εσένα, εγώ δεν βλέπω ντροπή όταν κάνω πίσω, το βλέπω τιμή μου που τα κατάφερα.

Κι εγώ δεν νοιώθω ντροπή για τις φορές που έκανα πίσω με πραγματικά θετική πρόθεση.

Αλλά σήμερα τις θεωρώ χαμένο χρόνο και τίποτα περισσότερο.

οκ αλλά εγώ δεν το κάνω με καλή πρόθεση κλπ, απλά έχω επίγνωση οτι από ένα σημείο και μετά μπορείς να τερματίσεις τον απέναντι, για εμένα το κάνω, για να μην με ζήσω έτσι.

Η αλήθεια είναι ότι για να τα βγάλεις πέρα με τους βλάκες (ή όποιον χαρακτηρισμό θέλεις) πρέπει να σκέφτεσαι και να λειτουργείς μονίμως όπως αυτοί κι αυτό δεν είναι καθόλου ελκυστικό ως μόνιμη πρακτική.

[omg kai 3 lol]

όχι στις πολεμικές τέχνες που μου αρέσουν, υπάρχουν δύο κόσμοι προφανώς, εμένα μου αρέσει να ξέρω ότι κατάφερα να μην δείρω κάποιον, δεν με νοιάζει τι ήθελε να κάνει ο κάθε ένας μέσα στο κεφάλι του.

αυτο ειναι ολοσωστο, το να μην αναλαβεις πραξη, να μην παρασυρθεις απο το ενστικτο, ή το φοβο ή τις αισθησεις σου και να παραμεινεις παρατηρητης ειναι παντοτε το δυσκολοτερο

στη συγκεκριμενη περιπτωση ομως ειναι δυο πιτσιρικια αγριμακια οπου το μεν εχει συσσωρευμενη οργη απο μπουλινγκ και το αλλο συσσωρευμενη μαλακια, συνεπως δεν χριζουν περαιτερω σοβαρης αναλυσης

[ΓΑΛΗ]

έχει αναφερθεί πως μεγάλο μέρος των παιδιών τραμπουκων σε ένα περιβάλλον είναι θύματα τραμπουκισμού από κάποιο διαφορετικό;

Αυτό είναι από τα βασικά δεδομένα της βίαιης συμπεριφοράς.
Αλλά δεν βγαίνει ουσιαστική άκρη γιατί το νήμα μπορεί να φτάσει στην παλαιολιθική εποχή.

αυτή η διττη κατάσταση του θύτη και του θύματος όμως
μας φέρνει μπρος στο ερώτημα να αδικείς ή να αδικιέσαι;
Δηλαδή ενταγμένο ένα θύμα ενός περιβάλλοντος σε ένα νέο προσπαθεί να αδικήσει για να μην αδικηθεί.
Αν έλεγες στους νεοελληνες τι θάλες ναναι το παιδί τους ή ίδιοι θύματα ή θύτες νομίζω όλοι ξέρουμε την απάντηση.

Ψευτοδίλημμα που αναπαράγει τη στασιμότητα.

[Ασέβαστος]

Δε χρειάζεται να κάνουν το ζορρό. Αρκεί να πουν στους γονείς τους "Ξέρεις ο Γιωργάκης μονίμως κοροιδεύει το Μανωλάκη και ο Μανωλάκης κλαίει, στεναχωριέται κλπ κλπ", ο γονιός τότε οφείλει να ενημερώσει τον διευθυντή του σχολείου καθώς και τους γονείς του παιδιού που υφίσταται αυτή την ψυχολογική κακοποίηση.

τα αγορια ετσι ειμαστε
μαλωνουμε μεταυ μας για καλυτερη θεση στην ιεραρχια
και ετσι γινομαστε Αντρες
οποιος διαφωνει να παει στις γκει παρελασεις ως σημαιοφορος

ετσι γινονται τα αγορια, πουτανακια του αχμεντ στη στενη, οχι αντρες. εκτος αν προλαβουν και καταληξουν στο χωμα.

στους νεατερνταλ μπορει καλυτερη θεση στην ιεραρχια να ειχε ο πιο δυνατος. σημερα, οχι. καταρχην η κοινωνια ειναι δομημενη διαφορετικα και παιζουν πολλα πραγματα ρολο, αλλα ακομη και για οσους νεατερνταλ εχουν μεινει αναμεσα μας, καλο ειναι να ξερουν οτι μπορει ο θεος να εκανε τους ανθρωπους διαφορετικους, ο σαμ κολτ ομως τους εκανε ολους ισους.

[Βινόσαυρος]

Αυτό είναι από τα βασικά δεδομένα της βίαιης συμπεριφοράς.
Αλλά δεν βγαίνει ουσιαστική άκρη γιατί το νήμα μπορεί να φτάσει στην παλαιολιθική εποχή.

αυτή η διττη κατάσταση του θύτη και του θύματος όμως
μας φέρνει μπρος στο ερώτημα να αδικείς ή να αδικιέσαι;
Δηλαδή ενταγμένο ένα θύμα ενός περιβάλλοντος σε ένα νέο προσπαθεί να αδικήσει για να μην αδικηθεί.
Αν έλεγες στους νεοελληνες τι θάλες ναναι το παιδί τους ή ίδιοι θύματα ή θύτες νομίζω όλοι ξέρουμε την απάντηση.

Ψευτοδίλημμα που αναπαράγει τη στασιμότητα.

μπορούμε να τα βαφτίζουμε όπως θέλουμε αν μας χαλάνε την σούπα, και μετά από κανα εξάμηνο θα ξανακούσουμε στα μέσα για το παιδί που αυτοκτόνησε λόγω τραμπουκισμού.