Jimmy81 έγραψε: ↑23 Μαρ 2023, 06:57
hellegennes έγραψε: ↑21 Μαρ 2023, 13:53
Jimmy81 έγραψε: ↑21 Μαρ 2023, 06:14
Μια χαρά υπαρκτό φαινόμενο είναι και το έχουμε βιώσει οι περισσότεροι άνδρες από μικρή ηλικία. Ξεκινάει από τις πιο απλές νουθεσίες που έχουμε ακούσει όλοι όπως «οι άντρες δεν κλαίνε» ή το «μην κάνεις σαν γυναικούλα»
Αυτά ισχύουν και είναι ηλίθια στερεότυπα αλλά ούτε τοξικά είναι ούτε έχουν σχέση με την αρρενωπότητα, είναι κοινωνικές κατασκευές με βιολογική αρχή και υπάρχουν αντίστοιχα για τις γυναίκες, απλά επειδή δεν είσαι γυναίκα έχεις μια νεφελώδη εικόνα για τις αντίστοιχες ατάκες.
Είναι τοξικά διότι το να κρατάς μέσα σου τα συναισθήματά σου (π.χ. οι άντρες δεν κλαίνε) μπορεί να οδηγήσει σε κακή ψυχική υγεία μέχρι και επιθετικότητα. Τοξική είναι και η απεικόνιση της γυναίκας ως «αδύναμο ον» («μην κάνεις σαν γυναικούλα») διότι έτσι δημιουργείται στο παιδί μια στρεβλή εικόνα για το άλλο φύλο με ανεπιθύμητες προεκτάσεις (π.χ. ότι είσαι ανώτερος, ότι πρέπει να την ελέγχεις, να είσαι εσύ το αφεντικό του σπιτιού κλπ).
Όταν λέμε ότι ισχύουν, δεν εννοούμε έτσι ακριβώς. «Μην κάνεις σαν μωρό» είναι η αληθινή, μη κινηματογραφική, έκφραση και την χρησιμοποιούμε και για τα δυο φύλα.
Jimmy81 έγραψε: ↑23 Μαρ 2023, 06:57
Η βία είναι σύνθετο φαινόμενο. Υπάρχουν βιολογικοί παράγοντες που την τροφοδοτούν (π.χ. αυξημένη τεστοστερόνη) και κοινωνικοί. Από τους δεύτερους κάποιοι εντάσσονται στην τοξική αρρενωπότητα. Υπάρχουν έρευνες που το έχουν διαπιστώσει αυτό.
Έρευνες που είναι μη επαναλήψιμες είναι για τα σκουπίδια, δεν είναι επιστήμη. Είναι όσο έρευνα είναι να βγω και να ρωτάω στον δρόμο πότε έγινε η Ελληνική Επανάσταση και να βγάλω συμπεράσματα για το μορφωτικό επίπεδο των Ελλήνων από το ράντομ γκάλοπ μου.
Έρευνες με forcing είναι μη επαναλήψιμες. Δεν μπορεί κανείς να τις πάρει σοβαρά. Δημιουργούν όμως προηγούμενο, γιατί όποιος έχει προδιάθεση να συμφωνήσει -καλή ώρα-, θα τις χρησιμοποιήσει ως αποδεικτικό στοιχείο, αν και δεν έχουν καμμία αξία.
Δυστυχώς στις μη φυσικές επιστήμες ο καθένας μπορεί να γράφει ό,τι παπαριά τού κατέβει και να δημοσιευτεί. Γι' αυτό και μπορείς να βρεις ό,τι έρευνα θέλεις για να στηρίξεις κάτι που σκέφτεσαι και συγκεκριμένα οτιδήποτε, γιατί υπάρχει όλο το φάσμα των αντιφατικών αποτελεσμάτων.
Jimmy81 έγραψε: ↑23 Μαρ 2023, 06:57
Προσωπικά έχω δει πατέρα να ενθαρρύνει τον γιο του να επιτεθεί σε μέλος της παρέας μου (εποχές εφηβείας) με τον οποίο λίγο νωρίτερα είχαν πλακωθεί.
Κι εγώ έχω δει μητέρα να εγκαταλείπει το μωρό της μόνο στο σπίτι για να βγει για ποτά με τις φίλες της. Άρα οι γυναίκες είναι εγκληματικά εγωιστικά πλάσματα που διακατέχονται από τοξική θηλυκότητα. Σ' αυτό το συμπέρασμα οδηγούμαστε με αυτήν την λογική.
Άκου μια πιο στέρεη λογική: υπάρχουν άνθρωποι που είναι σκουπίδια, άνθρωποι που είναι κατά βάση καλοί αλλά παραπλανημένοι ή θερμοκέφαλοι και άνθρωποι που είναι φυσιολογικοί. Κανένα απ' αυτά δεν έχει την βάση του σε ηλίθια φαινόμενα που επινοούν κοινωνιολόγοι της πούτσας. Έχουν την βάση του στον χαρακτήρα, την μόρφωση, την καλλιέργεια και την παιδεία του ατόμου και φυσικά στην ψυχική του υγεία.
Jimmy81 έγραψε: ↑23 Μαρ 2023, 06:57
Θυμάμαι το μπούλινγκ κατά του αγοριού της τάξης που ήταν πιο «θηλυπρεπές», που «αδέρφιζε». Και έχουμε ακούσει για τόσες ακόμα περιπτώσεις μπούλινγκ εις βάρος πιο αδύναμων ή έξω από τη νόρμα παιδιών.
Το μπούλινγκ των κοριτσιών προς άλλα κορίτσια το θυμάσαι; Ή ακόμα και προς πιο μικροκαμωμένα αγόρια; Ή επειδή δεν έκανες παρέα με κορίτσια δεν διανοείσαι καν ότι συνέβαινε;
Απ' την μια μου κάνει εντύπωση που σκέφτεσαι έτσι για κοινωνικά ζητήματα, εσύ, που σε άλλα θέματα είσαι ο ορισμός του ξυραφιού του Όκαμ, απ' την άλλην αναγνωρίζω πόσο ισχυρή επίδραση μπορεί να έχει η προδιάθεση και η προκατάληψη. Όταν έχεις προαποφασίσει μια άποψη είναι πολύ εύκολο να βρεις πατήματα να την στηρίζουν, ακόμα κι αν φωνάζουν ότι είναι τόσο πιο περίπλοκα από την άλλη οπτική που προκαλούν ανεπανόρθωτη στόμωση στο ξυράφι του Όκαμ.
Η εγκληματικότητα, ας πούμε, είναι ένα φαινόμενο που εξηγείται μακράν καλύτερα, με πολύ λιγότερα κενά και πολύ πιο απλά, με ανάλυση κοινωνικοοικονομικού και ψυχολογικού προφίλ, όπου υπάρχουν ξεκάθαρες συσχετίσεις, καλά μελετημένες και άπειρα συγκριτικά δεδομένα μεταξύ χωρών, τάξεων, πολιτικών συστημάτων, κτλ.
Αντιθέτως, εισάγοντας μπουρδοόρους όπως "τοξική αρρενωπότητα", θολώνονται τα αίτια και καταλήγουμε σε κουλά συμπεράσματα για το επίπεδο τοξικής αρρενωπότητας κάθε χώρας ή κάθε κοινωνικής τάξης, που δεν βγάζουν νόημα, ενώ εξηγούνται μια χαρά με τον κλασικό τρόπο.