Να συμπεράνω λοιπόν ότι δεν ξέρεις να διαβάζεις;zteo έγραψε: ↑08 Μάιος 2018, 19:31https://elefthero.net/viewtopic.php?f=6&t=7399
17 Σελιδες με αποδεικτικα στοιχεια.
Μπορείς με δυο λόγια να μας πεις ποιο ακριβώς ήταν το σημείο σύγκρουσης;
Να συμπεράνω λοιπόν ότι δεν ξέρεις να διαβάζεις;zteo έγραψε: ↑08 Μάιος 2018, 19:31https://elefthero.net/viewtopic.php?f=6&t=7399
17 Σελιδες με αποδεικτικα στοιχεια.
Έγινε και πηγή το άσυλο; Που γράφαμε σεντόνια και ο διάδοχος σαν moderator τα έσβηνε για να μην φαίνονται; Και μάλιστα σε ένα έκανε edit μόνος του για να φαίνεται μισή απάντηση;zteo έγραψε: ↑08 Μάιος 2018, 19:31https://elefthero.net/viewtopic.php?f=6&t=7399
17 Σελιδες με αποδεικτικα στοιχεια.
Ποιος έφερε την μυθολογία;Juno έγραψε: ↑08 Μάιος 2018, 19:31Με την ίδια ακριβώς λογική και οι Τιτανομαχίες δείχνουν τα οπλικά συστήματα της εποχής.Βινόσαυρος έγραψε: ↑08 Μάιος 2018, 19:21και ο έρωτας του δια με τον γανυμήδη δείχνει την ηθική της εποχήςJuno έγραψε: ↑08 Μάιος 2018, 19:15
Ο μύθος του Αισώπου δεν είναι ιστορία, ότι "έτσι έγινε". Μα δείχνε την ηθική της εποχής, τι γνώμη είχαν για το συγκεκριμένο θέμα.
Ο κρίνος ήταν απάντηση στον Γανυμήδη.
Και στην συνέχεια όποιος πιστεύει ότι οι μυθικές σχέσεις αντικατροπτρίζουν την πραγματικότητα, θα πρέπει να δεχτεί και τα μυθικά τέρατα κια τους Τιτανομαχίες. Αφήστε λοιπόν ήσυχο τον Γανυμήδη.
αφου ένας θεός έχει ομοφυλικές σχεσεις ποιοι είναι οι κοινοι θνητοί να τον κρινουν;
Επίσης τι δείχνει η μεταμόρφωση του Δία σε χρυσή βροχή για να πάει στην Δανάη και τι δείχνει το ότι έκρυψε τον Διόνυσο μέσα στον μηρό του και τον κυοφόρησε εκεί όταν πέθανε έγκυος η Σεμέλη;
Αφήστε την μυθολογία, δεν βοηθάει.
Θα ήθελα μια σαφή απάντηση στην παρακάτω ερώτηση:Isomnia έγραψε: ↑08 Μάιος 2018, 19:30Κάνεις λάθος. ...Ο «Εραστής» σημαίνει ο μετά πάθους και υποχρεώσεως υπεύθυνα εκπαιδεύων, ενώ ο «ερώμενος» ήταν ο εκπαιδευόμενος...Βινόσαυρος έγραψε: ↑08 Μάιος 2018, 19:26Δεν ήταν, ανέφερα την διχογνωμία που υπήρχε και στην αρχαιότητα για το ζήτημα
ο γενικός πληθυσμός δεν αντιλαμβανόταν τον εραστη και τον ερωμένο όπως ο σωκράτης
Ιδού η απόδειξη:
Συμπόσιο του Ξενοφώντος VIII, 55:
«Λακεδαιμόνιοι δε οι νομίζοντες, εάν και ορεχθή τις σώματος, μηδενός αν έτι καλού καγαθού τούτον τύχειν, ούτω τελέως τους ερωμένους αγαθούς απεργάζονται ως και μετά ξένων καν μη εν τη αυτή (πόλει) ταχθώσι τω εραστή, ομοίως αιδούνται τους πα-ρόντας απολείπειν. Θεάν γαρ ου την Αναίδειαν αλλά την Αιδώ νομίζουσι».
Απόδοση:
«Οι Λακεδαιμόνιοι, αντιθέτως, που πιστεύουν ότι αν επιθυμήσει κάποιος σώμα νέου, τίποτε πια καλό και αγαθό δε μπορεί αυτός να πετύχει, κάνουν τους ερωμένους (μαθητευόμενους) τόσο τέλειους και αγαθούς, ώστε ακόμη και αν ταχθούν (στη μάχη) μεταξύ ξένων και όχι στην ίδια πόλη με τον εραστή (εκπαιδευτή), εξ' ίσου από ντροπή δεν εγκαταλείπουν τους συμπολεμιστές τους. Γιατί θεωρούν θεά όχι την Αναίδεια, αλλά την Αιδώ. Εδώ βλέπουμε καθαρά ότι και ο δάσκαλος -εκπαιδευτής - εραστής να μην ήταν μπροστά, ώστε από ντροπή και αίσθημα ευθύνης προς αυτόν να πολεμήσει ο μαθητής - ερώμενος και πάλι θα πολεμούσε επειδή γινόταν τέλειος και υπεύθυνος. Ο «Εραστής» δηλαδή σημαίνει ο μετά πάθους και υποχρεώσεως υπεύθυνα εκπαιδεύων, ενώ ο «ερώμενος» ήταν ο εκπαιδευόμενος.
Ο μύθος ήταν εισαγωγή για το θέμα ώστε να αντιληφθούμε σήμερα τη σημασία της αιδούς στην αρχαιότητα.Βινόσαυρος έγραψε: ↑08 Μάιος 2018, 19:38Ποιος έφερε την μυθολογία;
Σύμφωνοι να βγει απέξω, αλλά εδώ η ισομνια αν δε κάνω λάθος, έφερε να υποστηρίξει μέσω μύθου τα ήθη της εποχής (και συ συμφώνησες).
Επομένως να προσέχετε τι φερνετε.
Ο μύθος του Αισώπου είναι παραμύθι όπως η αλεπού με την κομμένη ουρά, ο ψεύτης βοσκός κλπ.Βινόσαυρος έγραψε: ↑08 Μάιος 2018, 19:38Ποιος έφερε την μυθολογία;
Σύμφωνοι να βγει απέξω, αλλά εδώ η ισομνια αν δε κάνω λάθος, έφερε να υποστηρίξει μέσω μύθου τα ήθη της εποχής (και συ συμφώνησες).
Επομένως να προσέχετε τι φερνετε.
https://el.wikisource.org/wiki/%CE%92%C ... E%AE%CF%82[3]ταχὺ μέντοι καὶ νεανικῶς ἔοικεν ἅψασθαι τοῦ Θεμιστοκλέους τὰ πολιτικὰ πράγματα καὶ σφόδρα ἡ πρὸς δόξαν ὁρμὴ κρατῆσαι. δι' ἣν εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς τοῦ πρωτεύειν ἐφιέμενος ἰταμῶς ὑφίστατο τὰς πρὸς τοὺς δυναμένους ἐν τῇ πόλει καὶ πρωτεύοντας ἀπεχθείας, μάλιστα δὲ Ἀριστείδην τὸν Λυσιμάχου, τὴν ἐναντίαν ἀεὶ πορευόμενον αὐτῷ. καίτοι δοκεῖ παντάπασιν ἡ πρὸς τοῦτον ἔχθρα μειρακιώδη λαβεῖν ἀρχήν· ἠράσθησαν γὰρ ἀμφότεροι τοῦ καλοῦ Στησίλεω, Κείου τὸ γένος ὄντος, ὡς Ἀρίστων ὁ φιλόσοφος ἱστόρηκεν. ἐκ δὲ τούτου διετέλουν καὶ περὶ τὰ δημόσια στασιάζοντες. οὐ μὴν ἀλλ' ἡ τῶν βίων καὶ τῶν τρόπων ἀνομοιότης ἔοικεν αὐξῆσαι τὴν διαφοράν. πρᾷος γὰρ ὢν φύσει καὶ καλοκαγαθικὸς τὸν τρόπον ὁ Ἀριστείδης, καὶ πολιτευόμενος οὐ πρὸς χάριν οὐδὲ πρὸς δόξαν, ἀλλ' ἀπὸ τοῦ βελτίστου μετὰ ἀσφαλείας καὶ δικαιοσύνης, ἠναγκάζετο τῷ Θεμιστοκλεῖ τὸν δῆμον ἐπὶ πολλὰ κινοῦντι καὶ μεγάλας ἐπιφέροντι καινοτομίας ἐναντιοῦσθαι πολλάκις, ἐνιστάμενος αὐτοῦ πρὸς τὴν αὔξησιν. λέγεται γὰρ οὕτω παράφορος πρὸς δόξαν εἶναι καὶ πράξεων μεγάλων ὑπὸ φιλοτιμίας ἐραστής, ὥστε νέος ὢν ἔτι τῆς ἐν Μαραθῶνι μάχης πρὸς τοὺς βαρβάρους γενομένης καὶ τῆς Μιλτιάδου στρατηγίας διαβοηθείσης σύννους ὁρᾶσθαι τὰ πολλὰ πρὸς ἑαυτῷ καὶ τὰς νύκτας ἀγρυπνεῖν καὶ τοὺς πότους παραιτεῖσθαι τοὺς συνήθεις, καὶ λέγειν πρὸς τοὺς ἐρωτῶντας καὶ θαυμάζοντας τὴν περὶ τὸν βίον μεταβολήν, ὡς καθεύδειν αὐτὸν οὐκ ἐῴη τὸ τοῦ Μιλτιάδου τρόπαιον. οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι πέρας ᾤοντο τοῦ πολέμου τὴν ἐν Μαραθῶνι τῶν βαρβάρων ἧτταν εἶναι, Θεμιστοκλῆς δὲ ἀρχὴν μειζόνων ἀγώνων, ἐφ' οὓς ἑαυτὸν ὑπὲρ τῆς ὅλης Ἑλλάδος ἤλειφε καὶ τὴν πόλιν ἤσκει πόῤῥωθεν ἔτι προσδοκῶν τὸ μέλλον.
Πολύ ευχαρίστως αν μου δώσεις να καταλάβω τι ακριβώς εννοείς.Βινόσαυρος έγραψε: ↑08 Μάιος 2018, 19:41Θα ήθελα μια σαφή απάντηση στην παρακάτω ερώτηση:
Διαφωνείς ότι υπάρχει η αντίληψη του σαρκικού έρωτα σε αρχαία κείμενα;
Δεν έφερες κανένα απόσπασμα του σωκράτη με αλκιβιάδη, ερμηνεία έφερες.Isomnia έγραψε: ↑08 Μάιος 2018, 19:44Πολύ ευχαρίστως αν μου δώσεις να καταλάβω τι ακριβώς εννοείς.Βινόσαυρος έγραψε: ↑08 Μάιος 2018, 19:41Θα ήθελα μια σαφή απάντηση στην παρακάτω ερώτηση:
Διαφωνείς ότι υπάρχει η αντίληψη του σαρκικού έρωτα σε αρχαία κείμενα;
Αυτά που αναφέρονταν παραπάνω δηλαδή παρερμηνείες των εννοιών "εραστή" και "ερώμενου";
Ανέφερα παραπάνω το απόσπασμα του Συμποσίου του Πλάτωνα μεταξύ Σωκράτη και Αλκιβιάδη.
Ότι ήταν ο οινοχόος (barista) των θεών. https://arxaia-ellinika.blogspot.gr/201 ... mhdhs.htmlΒινόσαυρος έγραψε: ↑08 Μάιος 2018, 19:45Πάμε λοιπον, ακούνε οι αρχαιοι έλληνες τον μύθο του δια με τον γανυμήδη, τι καταλαβαίνουν;
Ποια ασχετοσύνη βρε?Για πόθο κορμιού μιλούσαν . Σε λίγο θα μας πείτε πως στα αρχαία, ψωλή σημαίνει ψυχή.Isomnia έγραψε: ↑08 Μάιος 2018, 19:23Κι εσύ τώρα αισθάνεσαι περήφανος από την ασχετοσύνη σου.Υπερκουλτουριάρης έγραψε: ↑08 Μάιος 2018, 19:19Συμπόσιον*, Περι έρωτος, Ηθική του Επίκουρου(μόνο αυτό μου άρεσε) και μερικά ακόμα, που τα διάβασα πιέζοντας τον εαυτό μου, όταν άκουγα τις εκπομπές του μακαρίτη Ανέστη Κεραμμύδα και προσπαθούσα να σπάσω τους αρχαίους κώδικες. Το μοναδικό που μου έμεινε είναι ατέλειωτα χασμουρητα και το γεγονός πως όντως τον έπαιρναν.
* Ο πατερας μου όταν έκανε ένα σπίτι στο χωριό που γεννήθηκε ο δικός του πατέρας, θεώρησε πως πρέπει να έχει και μια σούπερ βιβλιοθήκη, έτσι ώστε όταν έρθει κανένα βλαχαδερό για επίσκεψη να ψαρώσει. Τελικά λεηλάτησε την μισή δική μου. Μια μέρα τον συναντώ στην Θεσσαλονίκη και μου επιστρέφει το Συμπόσιον αηδιασμένος. Ρε συ μου λεει, έπεσε η κεραία και δεν είχα τηλεόραση, οπότε άρχισα να διαβάζω ότι έπεφτε στα χέρια μου. Καλά για αυτά τα πουσταριά είμαστε περήφανοι?
Καλά λένε για την ημιμάθεια ότι είναι χειρότερη της αμάθειας...
Τα γράφω και παραπάνω αλλά και πάλι δεν τα διάβασες.
Η έννοια του έρωτος, του εραστή και του ερώμενου στην αρχαιότητα ήταν εντελώς διαφορετική από την σημερινή.
Κοινώς, εσύ κι ο μπαμπάκας σου, χαθήκατε στην μετάφραση...
Μάλιστα. Και κάπως έτσι, τα αγγεία αρχαίου πορνείου γίνονταν αρχαιολογικά ευρήματα κύρους.
Τι σημαίνει "ηράσθησαν";zteo έγραψε: ↑08 Μάιος 2018, 19:44https://el.wikisource.org/wiki/%CE%92%C ... E%AE%CF%82[3]ταχὺ μέντοι καὶ νεανικῶς ἔοικεν ἅψασθαι τοῦ Θεμιστοκλέους τὰ πολιτικὰ πράγματα καὶ σφόδρα ἡ πρὸς δόξαν ὁρμὴ κρατῆσαι. δι' ἣν εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς τοῦ πρωτεύειν ἐφιέμενος ἰταμῶς ὑφίστατο τὰς πρὸς τοὺς δυναμένους ἐν τῇ πόλει καὶ πρωτεύοντας ἀπεχθείας, μάλιστα δὲ Ἀριστείδην τὸν Λυσιμάχου, τὴν ἐναντίαν ἀεὶ πορευόμενον αὐτῷ. καίτοι δοκεῖ παντάπασιν ἡ πρὸς τοῦτον ἔχθρα μειρακιώδη λαβεῖν ἀρχήν· ἠράσθησαν γὰρ ἀμφότεροι τοῦ καλοῦ Στησίλεω, Κείου τὸ γένος ὄντος, ὡς Ἀρίστων ὁ φιλόσοφος ἱστόρηκεν. ἐκ δὲ τούτου διετέλουν καὶ περὶ τὰ δημόσια στασιάζοντες. οὐ μὴν ἀλλ' ἡ τῶν βίων καὶ τῶν τρόπων ἀνομοιότης ἔοικεν αὐξῆσαι τὴν διαφοράν. πρᾷος γὰρ ὢν φύσει καὶ καλοκαγαθικὸς τὸν τρόπον ὁ Ἀριστείδης, καὶ πολιτευόμενος οὐ πρὸς χάριν οὐδὲ πρὸς δόξαν, ἀλλ' ἀπὸ τοῦ βελτίστου μετὰ ἀσφαλείας καὶ δικαιοσύνης, ἠναγκάζετο τῷ Θεμιστοκλεῖ τὸν δῆμον ἐπὶ πολλὰ κινοῦντι καὶ μεγάλας ἐπιφέροντι καινοτομίας ἐναντιοῦσθαι πολλάκις, ἐνιστάμενος αὐτοῦ πρὸς τὴν αὔξησιν. λέγεται γὰρ οὕτω παράφορος πρὸς δόξαν εἶναι καὶ πράξεων μεγάλων ὑπὸ φιλοτιμίας ἐραστής, ὥστε νέος ὢν ἔτι τῆς ἐν Μαραθῶνι μάχης πρὸς τοὺς βαρβάρους γενομένης καὶ τῆς Μιλτιάδου στρατηγίας διαβοηθείσης σύννους ὁρᾶσθαι τὰ πολλὰ πρὸς ἑαυτῷ καὶ τὰς νύκτας ἀγρυπνεῖν καὶ τοὺς πότους παραιτεῖσθαι τοὺς συνήθεις, καὶ λέγειν πρὸς τοὺς ἐρωτῶντας καὶ θαυμάζοντας τὴν περὶ τὸν βίον μεταβολήν, ὡς καθεύδειν αὐτὸν οὐκ ἐῴη τὸ τοῦ Μιλτιάδου τρόπαιον. οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι πέρας ᾤοντο τοῦ πολέμου τὴν ἐν Μαραθῶνι τῶν βαρβάρων ἧτταν εἶναι, Θεμιστοκλῆς δὲ ἀρχὴν μειζόνων ἀγώνων, ἐφ' οὓς ἑαυτὸν ὑπὲρ τῆς ὅλης Ἑλλάδος ἤλειφε καὶ τὴν πόλιν ἤσκει πόῤῥωθεν ἔτι προσδοκῶν τὸ μέλλον.
Πλουταρχος Θεμιστοκλης περιγραφη την ερωτικη σχεση Στησιλαου και του Κεου σαν αποδεκτη απο την κοινωνια.