Δουλειά και δουλεία

[enaon]

Παρακάτω;

παρακάτω πρέπει να βρω κάπου που να χωράει ένα αστείο, αλλιώς θα μοιάζει οτι μιλάμε σοβαρά, εγώ ακόμα δεν είμαι σίγουρος.

στο δικό μου μυαλό το έργο δεν συνδέεται με την δουλειά, πολλές ώρες της ημέρας είμαστε άεργοι άλλα όχι άνεργοι όταν δουλεύουμε. Νομίζω το συνδέω με το παράδοξο να θεωρούμε έργο την επιλογή, και όχι την δημιουργία, που δεν μπορώ να το πω και καλά βέβαια, οπότε νομίζω οτι όλο μαζί δεν είναι αστείο, είναι όπως το ζούμε δηλαδή

[ST48410]

Παρακάτω;

παρακάτω πρέπει να βρω κάπου που να χωράει ένα αστείο, αλλιώς θα μοιάζει οτι μιλάμε σοβαρά, εγώ ακόμα δεν είμαι σίγουρος.

στο δικό μου μυαλό το έργο δεν συνδέεται με την δουλειά, πολλές ώρες της ημέρας είμαστε άεργοι άλλα όχι άνεργοι όταν δουλεύουμε. Νομίζω το συνδέω με το παράδοξο να θεωρούμε έργο την επιλογή, και όχι την δημιουργία, που δεν μπορώ να το πω και καλά βέβαια, οπότε νομίζω οτι όλο μαζί δεν είναι αστείο, είναι όπως το ζούμε δηλαδή

Καίω εγκεφαλικά κύτταρα σήμερα. Ελπίζω να φταίει το τονισμένο!

[enaon]

Καίω εγκεφαλικά κύτταρα σήμερα. Ελπίζω να φταίει το τονισμένο!

μια χαρά, δεν είμαστε εδώ για να βγάλουμε άκρη, τι θα κάνουμε μετά;

ST

[sys3x]

από mec_ » Χθες, 18:49
Το πώς όλη μας η ζωή είναι οργανωμένη γύρω από το βιοπορισμό είναι εντελώς απαράδεκτο. Πρόκειται για σκλαβιά με αόρατες αλυσίδες. Το χειρότερο είναι ότι το να θυσιάζεις τα καλύτερα χρόνια της ζωής σου και τις φωτεινότερες ώρες της μέρας σου για την επιβίωση θεωρείται κάτι εντελώς φυσιολογικό. 'Εχω αρχίσει πραγματικά να σιχαίνομαι τους καριερίστες.

Διαβαζω οτι η ζωη που ειναι οργανωμενη γυρω απο τον βιοπορισμο στα καλυτερα χρονια της ζωης μας και τις φωτεινοτερες ημερες της ημερας μας ειναι σκλαβιαμε αορατες αλυσιδες

Ποια ειναι δηλαδη η εναλλακτικη;
Να μην ειναι η ζωη οργαβνωμενη γυρω απο τον βιοπορισμο
Δεν καταλαβαινω πως γινεται εφικτο κατι τετοιο για την πλατια μαζα

Η δουλειά γιάνννη έτσι όπως την ξέρουμε σήμερα οχτάωρο κτλ είναι κάτι αρκετά καινούργιο για τον άνθρωπο και πριν δύσκολα ήταν απλά μάλλον διαφορετικά, λίγο μετά αυτήν την ξαφνική αλλαγή γράφτηκε και το δικαίωμα στην τεμπελιά, κάτι για 3-4 ώρες εργασία την ημέρα κάποιες μέρες την εβδομάδα κτλ. Τώρα με τα ρομπότς να δεις τι έχει να γίνει, της πουτάνας βασικά.

[ST48410]

Τώρα με τα ρομπότς να δεις τι έχει να γίνει,

Αυτό το σπουδαίο νήμα πήγε άπατο
Κουγκλ (ντούπλεξ) έη άη

[Γαληνός]

μας είχαν ρωτήσει στο αμφθιθέατρο για τα οφέλη της εργασίας.. και πραγματικά δεν μπορούσα να σκεφτώ ούτε ένα

ο πενηντάρης καθηγητής εστίασε στην ψυχική και σωματκή ανάπτυξη του ατόμου μέσα από την εργασία

μου φάνηκε αστείο, υπάρχουν τόσα άλλα πράγματα να κάνεις. Κάτι ήξεραν οι Αρχαίοι Έλληνες. Τότε την πλήρωσαν οι δούλοι. Αύριο μπορεί (και μακάρι) να την πληρώσουν τα ρομποτ.

Θα ήθελα να έχω profession δηλαδή και όχι occupation.

.
[/quote]



Αυτό θέλω κι εγώ.

Αν και κατά τον κολλητό μου υπάρχουν τρία είδη επαγγέλματος στην Ελλάδα:

1. ο ιδιωτικός υπάλληλος
2. ο δημόσιος υπάλληλος (που αμοίβεται και "ξύνεται" περισσότερο)
3. ο professor (που ξεπερνά τον παραπάνω)

[mec]

Διαβαζω οτι η ζωη που ειναι οργανωμενη γυρω απο τον βιοπορισμο στα καλυτερα χρονια της ζωης μας και τις φωτεινοτερες ημερες της ημερας μας ειναι σκλαβιαμε αορατες αλυσιδες

Ποια ειναι δηλαδη η εναλλακτικη;
Να μην ειναι η ζωη οργαβνωμενη γυρω απο τον βιοπορισμο
Δεν καταλαβαινω πως γινεται εφικτο κατι τετοιο για την πλατια μαζα

Η ζωή θα έπρεπε να είναι οργανωμένη γύρω από τον ελεύθερο χρόνο (δημιουργικό, όχι τεμπελιά). Δεν ειναι εφικτό, αλλά θα έπρεπε να είναι η πυξίδα, ωστε ολες μας οι επιλογές να προσανατολίζονται πρός τα εκεί.

Η εναλλακτική σε επίπεδο κοινωνίας είναι ρόλος των πολιτικών συστημάτων και δεν θα ήθελα εδώ να επεκταθώ σε αυτό.

Σε προσωπικό επίπεδο πρέπει να κάνει ότι μπορεί ο καθένας με δεδομένες τις κοινωνικές συνθήκες και τις προσωπικές του δυνατότητες. Εδώ ο στόχος θα πρέπει να είναι να μην εγκλωβιστείς σε ένα σύστημα και είσαι όλη σου τη ζωή ένας μοντέρνος σκλάβος περιμένοντας τη σύνταξη για να απελευθερωθείς. Αν είσαι ευχαριστημένος με τη δουλειά στο συγχρονο εργασιακό μοντέλο οκ, αλλά είναι σπάνιο. Ο κάθένας συνήθως ξεγελάει τον εαυτό του. Είναι στη δουλεια, ενω θα ήθελε να είναι αλλού.

Το καλύτερο είναι να διαλέξει κανείς ενα κερδοφόρο από τη φύση του επάγγελμα που να του αρέσει κιόλας, να κάνει συνετή διαχείρηση των χρημάτων του και να αρχίσει να επενδύει αμεσως έστω κι από τα λίγα που βγάζει, ωστε να μπορέσει να αποσυρθεί νωρίς ζώντας από τις επενδύσεις (με γενική έννοια, όχι αναγκαστικά χρηματιστηριακές). Αμα χρειαστεί, ακόμα και να μεταναστεύσει. Προφανώς το καλύτερο είναι το ελεύθερο επάγγελμα για περισσότερες επιλογές. Ίσως και να αλλάξει επάγγελμα, αν βρει κάτι καλύτερο.
Για άτομα που αγαπούν την περιπέτεια είναι οι δουλειές σε στυλ προτζεκτς και με μεγάλα διαλλείματα. Εγώ βασικά αυτό κάνω. Πάνω στην 5ετία συνήθως αλλάζω δουλειά, γιατί αρχίζει η ρουτίνα και θέλω να γνωρίσω καινούργια πράγματα.

[sys3x]

μας είχαν ρωτήσει στο αμφθιθέατρο για τα οφέλη της εργασίας.. και πραγματικά δεν μπορούσα να σκεφτώ ούτε ένα

ο πενηντάρης καθηγητής εστίασε στην ψυχική και σωματκή ανάπτυξη του ατόμου μέσα από την εργασία

μου φάνηκε αστείο, υπάρχουν τόσα άλλα πράγματα να κάνεις. Κάτι ήξεραν οι Αρχαίοι Έλληνες. Τότε την πλήρωσαν οι δούλοι. Αύριο μπορεί (και μακάρι) να την πληρώσουν τα ρομποτ.
.

Καλό είναι να μη λέμε τέτοια πράματα, ο google[Bot] είναι συνδεμένος, μην νομίζεις επειδή δε μιλάει.

[Γαληνός]

Ωχ, δεν τον είχα δει )

[ST48410]

Το καλύτερο είναι να διαλέξει κανείς ενα κερδοφόρο από τη φύση του επάγγελμα που να του αρέσει κιόλας, να κάνει συνετή διαχείρηση των χρημάτων του και να αρχίσει να επενδύει αμεσως έστω κι από τα λίγα που βγάζει, ωστε να μπορέσει να αποσυρθεί νωρίς ζώντας από τις επενδύσεις (με γενική έννοια, όχι αναγκαστικά χρηματιστηριακές). Αμα χρειαστεί, ακόμα και να μεταναστεύσει. Προφανώς το καλύτερο είναι το ελεύθερο επάγγελμα για περισσότερες επιλογές. Ίσως και να αλλάξει επάγγελμα, αν βρει κάτι καλύτερο.
Για άτομα που αγαπούν την περιπέτεια είναι οι δουλειές σε στυλ προτζεκτς και με μεγάλα διαλλείματα. Εγώ βασικά αυτό κάνω. Πάνω στην 5ετία συνήθως αλλάζω δουλειά, γιατί αρχίζει η ρουτίνα και θέλω να γνωρίσω καινούργια πράγματα.

Πολύ ωραίο ακούγεται αυτό αλλά εδώ θα συμφωνήσω με ΓΓ. Δεν μοιάζει να μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο σε ευρεία κλίμακα.
Στις παρούσες συνθήκες μοιάζει αδύνατο να υπάρχουν κάποια καλά αμειβόμενα επαγγέλματα χωρίς την φτηνά αμοιβόμενη σκληρή εργασία κάποιων πολλών άλλων.

[sys3x]

Ας τον εκπαιδέψουμε καλά ρε, εγώ λέω να τον μοντελοποιήσουμε εκπαιδευοντας τον πάνω στα γραπτά της μπλου και του γούντηντ.

[mec]

Το καλύτερο είναι να διαλέξει κανείς ενα κερδοφόρο από τη φύση του επάγγελμα που να του αρέσει κιόλας, να κάνει συνετή διαχείρηση των χρημάτων του και να αρχίσει να επενδύει αμεσως έστω κι από τα λίγα που βγάζει, ωστε να μπορέσει να αποσυρθεί νωρίς ζώντας από τις επενδύσεις (με γενική έννοια, όχι αναγκαστικά χρηματιστηριακές). Αμα χρειαστεί, ακόμα και να μεταναστεύσει. Προφανώς το καλύτερο είναι το ελεύθερο επάγγελμα για περισσότερες επιλογές. Ίσως και να αλλάξει επάγγελμα, αν βρει κάτι καλύτερο.
Για άτομα που αγαπούν την περιπέτεια είναι οι δουλειές σε στυλ προτζεκτς και με μεγάλα διαλλείματα. Εγώ βασικά αυτό κάνω. Πάνω στην 5ετία συνήθως αλλάζω δουλειά, γιατί αρχίζει η ρουτίνα και θέλω να γνωρίσω καινούργια πράγματα.

Πολύ ωραίο ακούγεται αυτό αλλά εδώ θα συμφωνήσω με ΓΓ. Δεν μοιάζει να μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο σε ευρεία κλίμακα.
Στις παρούσες συνθήκες μοιάζει αδύνατο να υπάρχουν κάποια καλά αμειβόμενα επαγγέλματα χωρίς την φτηνά αμοιβόμενη σκληρή εργασία κάποιων πολλών άλλων.

Αυτό το ξεκαθάρισα:

Η εναλλακτική σε επίπεδο κοινωνίας είναι ρόλος των πολιτικών συστημάτων και δεν θα ήθελα εδώ να επεκταθώ σε αυτό.

Σε προσωπικό επίπεδο πρέπει να κάνει ότι μπορεί ο καθένας με δεδομένες τις κοινωνικές συνθήκες και τις προσωπικές του δυνατότητες.

Αυτά που έκανες quote είναι πράγματα που μπορεί να κάνει κανείς σε προσωπικό επίπεδο. Και δεν είναι τα μόνα πχ μπορεί να αναπτύξει δορυφορικές δραστηριότητες γύρω από ένα συγκεκριμμένο αντικείμενο δουλειάς πχ site, συγγραφή βιβλίων, διαλέξεις κλπ Βεβαίως δεν μπορούν να κάνουνόλοι τα ίδια πράγματα. Ο καθένας ψάχνει να βρεί τον τροπο του.

Υπάρχουν καλά αμειβόμενα επαγγέλματα για όλα τα επίπεδα μόρφωσης, αλλά θέλουν πάαααρα πολύ ψάξιμο πχ ξέρω έναν που έχει θησαυρίσει σε customization τάφων. Δεν θέλουν όμως πολλοί να το κάνουν ή δεν τους έρχεται στο μυαλό.
Επισης δεν είναι αναγκαστικό να εκμεταλλευτείς κάποιον για να βγάλεις λεφτά. Μπορεις πχ να κάνεις consulting και να πληρώνεσαι πολύ καλά.

[Μηχανικός]

Κάποιος είχε πει: «Αργία μήτηρ πάσης κακίας»

[parafrwn]

ο πενηντάρης καθηγητής εστίασε στην ψυχική και σωματκή ανάπτυξη του ατόμου μέσα από την εργασία

Θα μπορουσες να του απαντήσεις:



Επί του θέματος, όπως λένε και οι Κινέζοι, βρες μια δουλειά που αγαπάς ώστε να μην χρειαστεί να δουλέψεις ποτέ ξανά.

[Isomnia]

Δουλειά είναι η εργασία που μας δίνει τα προς το ζειν και την επιλέγουμε εμείς.
Δουλεία είναι η σκλαβιά που μας επιβάλλουν οι άλλοι παρά τη θέλησή μας.
Στη σύγχρονη κοινωνία πολλοί από εμάς μετατρέπονται σε σύγχρονους "δούλους" προκειμένου να κυνηγήσουν τις προσδοκίες και τα όνειρά τους.
Είναι άδικο για εμάς τους ίδιους να λέμε ότι η "κοινωνία" μας μετατρέπει σε "δούλους" λόγω του τρόπου εργασίας - καριερίστας ή της δυσχερούς οικονομίας - βαριά φορολογία, ανεργία.
Όλα στηρίζονται στους στόχους και τα θέλω μας.
Η απλοϊκή ή επιβεβλημένη λογική λέει ότι όσο πιο πολλά θέλεις τόσο πιο πολύ πρέπει να δουλέψεις. Δεν είναι απαραίτητα έτσι...
Το γεγονός είναι ότι για να κερδίσεις κάποια πράγματα πρέπει να θυσιάσεις κάποια άλλα.
Δεν γίνεται να τα έχεις όλα! Ή, δεν γίνεται από το α να φτάσεις αυτομάτως στο ω. Είναι σαν να λες ότι θα προσληφθείς κάπου ως ανειδίκευτος και θα γίνεις αμέσως διευθυντής!
Ένα παράδειγμα για να στηρίξω τον ισχυρισμό μου. ΄Ασχετα από την εξειδίκευση του καθενός, αν του αρέσει κάποιου η φύση και δεν θέλει να ζει σκλαβωμένος μέσα στους 4 τοίχους ενός γραφείου, να κινείται στις ζούγκλες των μεγαλουπόλεων και στην καταδυνάστευση από τον σύγχρονο τρόπο ζωής μπορεί κάλλιστα να την αλλάξει επιλέγοντας μια ζωή στην ύπαιθρο μακριά από όλα αυτά, επιλέγοντας ένα επάγγελμα εκεί το οποίο θα του επιτρέψει από το να ζει ελεύθερος έως και να εκπληρώσει τα όνειρά του ανάλογα με τους στόχους της ζωής που έχει θέσει.
Έχουμε δει πολλά παραδείγματα τέτοιων προσπαθειών από ανθρώπους που εγκατέλειψαν τον καταπιεστικό γι' αυτούς τρόπο ζωής και δημιούργησαν, μεγαλούργησαν ή κατάφεραν να ξεχωρίσουν σε διαφορετικούς τομείς όπως ξύλινα γυαλιά, ποδήλατα, μέλι με φύλλα χρυσού, κλπ.
Το δυσκολότερο βήμα εντοπίζεται στην απόφαση αποδέσμευσης - ο μύθος του αλυσσοδεμένου ελέφαντα ή το σπήλαιο του Πλάτωνα.