Να μην έχεις ούτε λάδι στο ντουλάπι και η φέτα να είναι μακρινό όνειρο. 2 δουλειές και να μην μπορείς να ζήσεις…

[foscilis]

(..)

13 στριφτα και 3 τριφυλλα τη μερα.

(..)

όλη τη μέρα ντάγκλα ήσουνα ρε μαν;

Οχι, μονο 22:30 με 02:30

[Feindflug]

Σου ξαναλέω κι εγώ όπως και ο Dorian, ότι ο εθισμός στο τσιγάρο είναι πανίσχυρος, και το να το κόψεις υπό αυτές τις συνθήκες δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο...

Πολύ σκληροί και αδυσώπητοι μου είστε όλοι εδώ μέσα με τις ζωές των άλλων.

Εσένα όπως σε κόβω,ούτε τα μισά από όσα απαιτείς από άλλους δεν μπορείς, δε σε έχω ικανό να,κανείς...

Εγώ, δικέ μου, το έκοψα το τσιγάρο, αλλά είχα και έχω τυρί στο ψυγείο.

Επειδή ξέρω και άλλους σε τέτοια περίπου φάση, που τους έχω δανείσει ο ίδιος χρήματα για μια επισκευή στο αυτοκίνητο που είναι απαραίτητο, ένα ποσό από την δόση του δανείου για να μην πάει χαράμι ο διακανονισμός με την τράπεζα, έναν καφέ κάποιες φορές και άλλα, έχω μια άλλη άποψη για το θέμα.

Οι περισσότεροι από αυτούς δεν θέλουν, δεν μπορούν (ή και τα δύο) να αλλάξουν και να βάλουν σε μια τάξη την ζωή τους. Να δούνε πόσα έσοδα έχουν, πόσα έξοδα, τι μπορούν να κάνουν, τι να κόψουν, τι όχι και γενικά να βάλουν όρια στην ζωή τους.

Καθόλου τυχαία στις περισσότερες των περιπτώσεων θα δεις αυτοί οι τύποι να είναι Έλληνες και όχι Αλβανοί. Έλληνες που είχαν το υπόβαθρο να μην ζήσουν έτσι, αλλά κάπου πήραν ψηλά τον αμανέ, ανοίχτηκαν χωρίς λόγο και αρνούνται να ζήσουν κάτω από ένα συγκεκριμένο status. Αντιθέτως οι Αλβανοί που πολλοί κοροϊδεύουν, μπορεί να μην έχουν πολλά ρούχα, φαγητά, μπορεί να καπνίζουν και να πίνουν μπύρες, αλλά οι περισσότεροι ποτέ δεν ζητιάνεψαν για δανεικά και ένα φαγητό θα το έχουν. Και ξέρω και αρκετούς τέτοιους.

Δεν ξέρω για την συγκεκριμένη κυρία πώς της τα έφερε η ζωή. Απλά δίνω την δική μου άποψη, βασισμένη σε αυτά που γνωρίζω και βλέπω.

Ο εθισμός στο τσιγάρο είναι ένα τίποτα μπροστά στην αγάπη του γονέα για το παιδί του, για το οποίο μπορεί να βουτήξει σε μια άγρια θάλασσα για να το σώσει από πνιγμό, να σηκώσει εκατοντάδες κιλά μόνος του για να το απεγκλωβίσει και άπειρα παραδείγματα που ακούμε κατά καιρούς για ήρωες γονείς που μπροστά στην εικόνα του παιδιού τους να κινδυνεύει, κάνουν, κυριολεκτικά, θαύματα!

[Ναύτης]

(..)

13 στριφτα και 3 τριφυλλα τη μερα.

(..)

όλη τη μέρα ντάγκλα ήσουνα ρε μαν;

Οχι, μονο 22:30 με 02:30

3 σε 4 ώρες ρε τύπε;!

[EKPLIKTIKOS]

Έχω δοκιμάσει τσιγάρο πολλές φορές, δεν είναι καν εθιστικο.

Κάποια στιγμή, πρέπει να κόψεις τις αηδίες.

Δηλαδή εσύ είσαι εθισμενος? Ας πούμε θα μαχαιρωνες τη μάνα σου αν δεν σου έδινε λεφτά να αγοράσεις τσιγάρα? Θα εκλεβες καμία γιαγιά για να αγοράσεις καπνό? Ειλικρινά σε ρωτάω, γιατί ο εθισμένος στην πρέζα θα το έκανε

[Antares]

Μερικές φορές και η έλλειψη τσιγάρου προκαλεί φαινόμενα επιθετικότητας, εκνευρισμού, αλλά όχι σε αυτό το σημείο.
Το έχω δει.
Νομίζω η ζωή σε άλλη χώρα, όπου ίσως το πακέτο κοστίζει πολύ ακριβά, όπου ο πολύς κόσμος δεν καπνίζει, όπου δεν σου σπάνε τα νεύρα καθημερινώς, θα βοηθούσε πάρα πολύ στην διακοπή.

[foscilis]

όλη τη μέρα ντάγκλα ήσουνα ρε μαν;

Οχι, μονο 22:30 με 02:30

3 σε 4 ώρες ρε τύπε;!

Σε 3 ωρες. Μετα χτυπας και κανα παγωτακι πριν πας για νανι.

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

Τραγική η τύπισσα με τα αφορολόγητα τσιγάρα, που ψάχνει και λύπηση.

Πρώτον, διότι σε όλο το κείμενο κλαίγεται για την φτώχεια που έχει και την ακρίβεια που υπάρχει και αυτή εξακολουθεί να καπνίζει. Να διατηρεί δηλαδή μια δαπανηρή συνήθεια.

Δεύτερον, διότι αυτή η συνήθεια εκτός από δαπανηρή είναι και βλαβερή για την ίδια, τόσο σωματικά, όσο και ψυχολογικά. Αυτή η τύπισσα λοιπόν, που ζητάει να λυπηθούμε την ίδια και το παιδί της, δεν λυπάται καθόλου η ίδια τον εαυτό της και το παιδί της. Αυτοκαταστρέφεται καθημερινά, δίνοντας και το κακό παράδειγμα στο παιδί. Και πάλι όμως, το μεγάλο κακό του καπνίσματος δεν είναι στην σωματική, ούτε στην ψυχολογική υγεία ως εξάρτηση, αλλά είναι βλαβερό ως απόφαση ενός ανθρώπου που συνειδητά βάζει τα πάθη του πάνω από όλα. Όταν δηλώνει με κάθε τζούρα ότι εγώ θα κάνω αυτό που θέλω και όχι αυτό που πρέπει . Κάτι το οποίο μπορεί κατά περιπτώσεις να είναι ρομαντικά επαναστατικό και ποιητικά αυτοκαταστροφικό, αλλά είναι πολλαπλά χειρότερο όταν έχεις και παιδιά, άτομα δηλαδή που εξαρτώνται άμεσα από εσένα.

Όχι, τύπισσα, θα λυπηθούμε το παιδί που έχει μητέρα εσένα και όχι εσένα την ίδια. Απέτυχες ως άνθρωπος όχι διότι μπορεί να ήρθαν ατυχίες και δύσκολοι οικονομικά καιροί, αλλά επειδή επιμένεις στα αφορολόγητα τσιγάρα, να δηλώνεις δηλαδή ένας παρτάκιας, να κουβαλάς την ψυχολογία του εξαρτημένου και του δούλου στα πρόσκαιρα και στα ασήμαντα, προσπαθώντας να ελκύσεις συμπόνια και λύπηση.

Όχι!

Διατηρούσα κάποιες αμφιβολίες σχετικά με την επιχειρηματολογία, αλλά όταν είδα το θαυμαστικό στο δεύτερο όχι, πείστηκα

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

[img]https://i.postimg.cc/gk2bJC4N/3985 ... .jpg[/img]

εσύ είσαι στη φωτό τύπε;

[foscilis]

Έχω δοκιμάσει τσιγάρο πολλές φορές, δεν είναι καν εθιστικο.

Κάποια στιγμή, πρέπει να κόψεις τις αηδίες.

Δηλαδή εσύ είσαι εθισμενος? Ας πούμε θα μαχαιρωνες τη μάνα σου αν δεν σου έδινε λεφτά να αγοράσεις τσιγάρα? Θα εκλεβες καμία γιαγιά για να αγοράσεις καπνό? Ειλικρινά σε ρωτάω, γιατί ο εθισμένος στην πρέζα θα το έκανε

Εθιστικο οντως ειναι. Παρα πολυ, νομιζω μονο η κοκαϊνη και διαφορα χημικα ειναι χειροτερα.

Σοβαρο συνδρομο στερησης ομως δεν εχει. Δεν ειναι ιδια αυτα τα δυο πραγματα, ο εθισμος με την υπαρξη και την ενταση στερητικου.

Αλκοολ μπορει να πεθανεις αν εχεις βαρια εξαρτγηση, πρεζα δεν πεθαινεις αλλα ειναι βασανιστηριο. Τσιγαρο απλα μια δυσφορια σχετικα εντονη για 2 24ωρα ειναι και λιγοτερο εντονη για αλλη μια βδομαδα περιπου.

Ο βασικος λογος που δυσκολευονται να το κοψουν ειναι οτι συνηθως κανουν παρεα με αλλους παρακμιακους που επισης καπνιζουν, οποτε σε ολη τη διαρκεια της δυσκολης εβδομαδας αλλα και πιο μετα εχουν συνεχεια τσιγαρα και καπνο στη μουρη τους, ειναι σα να κανει διαιτα η χοντρη και να την κλεινεις σε ενα δωματιο γεματο λιχουδιες και αλλες χοντρες που απολαμβανουν και ειναι ολο μμμμ φοβερη αυτη η μους, μμμμ τι απίστευτα δρακουλινια αλλα τωρα που τους εβαλα και μαγιονεζα απογειωθηκαν, θες κι εσυ; Θες; Χανεις σου λεω!

Ολη η ουσια ειναι να συνειδητοποιήσουν οτι ειναι εθισμενοι, οτι το τσιγαρο εχει "διεισδυσει" στην καθημερινοτητα τους λογω του εθισμου και κυριως οτι δε θα ξανακαπνισουν στη ζωη τους, δεν ειναι οπως εσυ που δεν καπνιζεις κι αμα δοκιμασεις ενα τσιγαρο δε σου κλανει μια ή εγω που δεν ειμαι αλκοολικος κι αμα τα πιω ενα βραδυ απλα θα εχω χανγκοβερ την αλλη μερα. Για τον εθισμενο 1 τσιγαρο ακομα = απειρα τσιγαρα, 1 γουλια ακομα = απειρες γουλιες.

[foscilis]

Και να σας πω και το εξης: στη φαση που το εκοψα νομιζα οτι ημουν εθισμενος και στους μπαφους. Δλδ ΕΠΡΕΠΕ να κανω αυτα τα 3 τριφυλλα το βραδυ. Αλλα για τεραστια εκπληξη μου μολις απεξαρτηθηκα απο τη νικοτινη επαψα να τα θελω. Και 2 μερες και 2 βδομαδες και 2 χρονια εχω κανει χωρις χορτο. Αν παιζει καπου σκετο μπορει να κανω (παρα πολυ σπανια στην τωρινη μου φαση) αλλα επαψα τελειως να αγχωνομαι να βρω οπως τοτε.

Στην πραγματικοτητα οι 3 μπαφοι ηταν τα 10 νυχτερινα μου τσιγαρα, ο εθισμος στη νικοτινη ειχε "καμουφλαριστει" μεσα απο αυτη τη συνήθεια οπως με αλλες της καθημερινης ρουτινας στυλ τσιγαρο με πρωινο καφε ή διαλειμμα για τσιγαρο στη δουλεια.

Τελος παντων σε καμια περιπτωση δε νιωθω κατανοηση για καποιον που λειπουν λεφτα για την υγεια και το φαγητο του παιδιου του και συνεχιζει να καπνιζει, ειναι στο ιδιο επιπεδο με πρεζονι χωρις καν τη δικαιολογια του ισχυρου στερητικου.

[Dwarven Blacksmith]

Δεν ξέρω, και οι χωρικοί στο μεσαίωνα μπορεί να μην είχαν ρούχα να αλλάξουν αλλά έπιναν. Δεν γίνεται να μην κάνεις τίποτα να σ' ευχαριστεί.

[nyxtovios]

Η φτώχεια πάει με τέτοιες συνήθιες. Τα υπόλοια είναι να 'χαμε να λέγαμε.

[Cecily Anne]

Τραγική η τύπισσα με τα αφορολόγητα τσιγάρα, που ψάχνει και λύπηση.

Πρώτον, διότι σε όλο το κείμενο κλαίγεται για την φτώχεια που έχει και την ακρίβεια που υπάρχει και αυτή εξακολουθεί να καπνίζει. Να διατηρεί δηλαδή μια δαπανηρή συνήθεια.

Δεύτερον, διότι αυτή η συνήθεια εκτός από δαπανηρή είναι και βλαβερή για την ίδια, τόσο σωματικά, όσο και ψυχολογικά. Αυτή η τύπισσα λοιπόν, που ζητάει να λυπηθούμε την ίδια και το παιδί της, δεν λυπάται καθόλου η ίδια τον εαυτό της και το παιδί της. Αυτοκαταστρέφεται καθημερινά, δίνοντας και το κακό παράδειγμα στο παιδί. Και πάλι όμως, το μεγάλο κακό του καπνίσματος δεν είναι στην σωματική, ούτε στην ψυχολογική υγεία ως εξάρτηση, αλλά είναι βλαβερό ως απόφαση ενός ανθρώπου που συνειδητά βάζει τα πάθη του πάνω από όλα. Όταν δηλώνει με κάθε τζούρα ότι εγώ θα κάνω αυτό που θέλω και όχι αυτό που πρέπει . Κάτι το οποίο μπορεί κατά περιπτώσεις να είναι ρομαντικά επαναστατικό και ποιητικά αυτοκαταστροφικό, αλλά είναι πολλαπλά χειρότερο όταν έχεις και παιδιά, άτομα δηλαδή που εξαρτώνται άμεσα από εσένα.

Όχι, τύπισσα, θα λυπηθούμε το παιδί που έχει μητέρα εσένα και όχι εσένα την ίδια. Απέτυχες ως άνθρωπος όχι διότι μπορεί να ήρθαν ατυχίες και δύσκολοι οικονομικά καιροί, αλλά επειδή επιμένεις στα αφορολόγητα τσιγάρα, να δηλώνεις δηλαδή ένας παρτάκιας, να κουβαλάς την ψυχολογία του εξαρτημένου και του δούλου στα πρόσκαιρα και στα ασήμαντα, προσπαθώντας να ελκύσεις συμπόνια και λύπηση.

Όχι!

O εθισμός στο τσιγάρο είναι πανίσχυρος . Να ζητάς από ανθρώπους που βρίσκονται σε μεγάλες οικονομικές δυσκολίες και φτώχεια να σπάσουν αυτή την εξάρτηση ειναι πολύ σκληρό. Εδώ βλέπεις γιατρούς μηχανικούς και άλλους βολεμενους με χρήμα καταξίωση που τους πήγαν όλα ρολόι στη ζωή τους, συχνά χωρίς και τον τρελό κοπο και επιμένουν να καπνίζουν.

Παπαριές. Το έκοψα μαχαίρι για πλάκα, όταν έπρεπε.

[Cecily Anne]

Σου ξαναλέω κι εγώ όπως και ο Dorian, ότι ο εθισμός στο τσιγάρο είναι πανίσχυρος, και το να το κόψεις υπό αυτές τις συνθήκες δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο...

Πολύ σκληροί και αδυσώπητοι μου είστε όλοι εδώ μέσα με τις ζωές των άλλων.

Εσένα όπως σε κόβω,ούτε τα μισά από όσα απαιτείς από άλλους δεν μπορείς, δε σε έχω ικανό να,κανείς...

Λοιπόν, την επόμενη φορά που θα αρρωστήσεις με βήχα και θα είσαι με εισπνεόμενα που αναγκαστικά θα το κόψεις για 3-4 ημέρες, θα το πάρεις απόφαση να σταματήσεις εκείνη τη στιγμή. Στο τετραήμερο αυτό θα σου φύγει η εξάρτηση της νικοτίνης χωρίς να το καταλάβεις καθόλου γιατί θα είσαι χάλια και μετά θα έχεις να παλέψεις την εξάρτηση της καθημερινής συνήθειας, δηλαδή το ψυχολογικό κομμάτι. Εκει έχε ένα μπουκαλάκι νερό δίπλα σου και οπότε σου έρχεται να τραβήξεις τζούρα πινε μια γουλια.

[vantono]

Αρνουμαι να κατσω να ακουσω κλαψομουνιλίκια για καπνισμα που "δεν μπορουν να το κοψουν". Εχω βαρεθει, πλέον σηκώνομαι και φεύγω απο τραπέζια, αν τεθει το θεμα προς συζητηση.
Προτιμώ να συμβουλέψω/βοηθησω/υποστηρίξω ενα χοντρό για να αδυνατίσει ή ακομα κι εναν ναρκομανή να κόψει την ηρωίνη, παρά να ασχοληθω με τους τσιγαράκηδες. Ειναι πιο καμμένες περιπτώσεις και απο την κάφτρα του τσιγάρου τους.