τον εκφοβιζαν στο σχολειο,

[bizeli]

Το διάβασα με πολύ ενδιαφέρον και είχε πολλές πληροφορίες δοσμένες με ευαισθησία που καλό είναι οι ενδιαφερόμενοι να γνωρίζουν. Φαντάζομαι στο γυμνάσιο έχει δοθεί περισσότερη ελευθερία γενικότερα στα παιδιά, με το σκεπτικό, ότι εδώ γυρνάνε μόνα τους σπίτι με τους γονείς τους να εργάζονται σε άλλη γειτονιά, σε θέματα επίβλεψης όπως αυτά που αναφέρεις θα κολλήσουμε; Και όμως είναι άλλου τύπου τα ρίσκα στα παραδείγματα που αναφέρεις.

Άσε με ρε Αθηνά, τα έχω πάρει τώρα. Δεν υπάρχει καμιά συνοχή ανάμεσα στην πρωτοβάθμια και στην δευτεροβάθμια σε τίποτα. Λες και μιλάμε για δυο τελείως διαφορετικά εκπαιδευτικά συστήματα. Καμιά συνέχεια.
Αλλιώς τα μαθαίνουμε εμείς τα παιδιά στο δημοτικό και μετά πάνε στο γυμνάσιο και τους φεύγει το σκαρπέλο.
Οι βαθμοί μπαίνουν αβέρτα, όλοι τελειώνουν με 19-20, με άλλον τρόπο διδάσκουμε εμείς, με άλλον αυτοί, υποβάθμιση και απαξίωση των πάντων στο γυμνάσιο και στο λύκειο.
Αφού έρχονται παλιοί μου μαθητές αλλά και οι γονείς τους και μου λένε ότι στο δημοτικό πιο πολύ διάβαζαν. Ό,τι έμαθαν ,λένε, τα έμαθαν από το δημοτικό.
Αφού ξέρω κι από δικούς μου μαθητές που πήγαν γυμνάσιο λύκειο και έρχονται και μας βλέπουν στο δημοτικό και ξέρω πολύ καλά τι μαθητές ήταν ... ο χειρότερος δικός μου ... είναι του 18 στο γυμνάσιο.
Μου πέφτουν τα μαλλιά.

[Athina__P]

Το διάβασα με πολύ ενδιαφέρον και είχε πολλές πληροφορίες δοσμένες με ευαισθησία που καλό είναι οι ενδιαφερόμενοι να γνωρίζουν. Φαντάζομαι στο γυμνάσιο έχει δοθεί περισσότερη ελευθερία γενικότερα στα παιδιά, με το σκεπτικό, ότι εδώ γυρνάνε μόνα τους σπίτι με τους γονείς τους να εργάζονται σε άλλη γειτονιά, σε θέματα επίβλεψης όπως αυτά που αναφέρεις θα κολλήσουμε; Και όμως είναι άλλου τύπου τα ρίσκα στα παραδείγματα που αναφέρεις.

Άσε με ρε Αθηνά, τα έχω πάρει τώρα. Δεν υπάρχει καμιά συνοχή ανάμεσα στην πρωτοβάθμια και στην δευτεροβάθμια σε τίποτα. Λες και μιλάμε για δυο τελείως διαφορετικά εκπαιδευτικά συστήματα. Καμιά συνέχεια.
Αλλιώς τα μαθαίνουμε εμείς τα παιδιά στο δημοτικό και μετά πάνε στο γυμνάσιο και τους φεύγει το σκαρπέλο.
Οι βαθμοί μπαίνουν αβέρτα, όλοι τελειώνουν με 19-20, με άλλον τρόπο διδάσκουμε εμείς, με άλλον αυτοί, υποβάθμιση και απαξίωση των πάντων στο γυμνάσιο και στο λύκειο.
Αφού έρχονται παλιοί μου μαθητές αλλά και οι γονείς τους και μου λένε ότι στο δημοτικό πιο πολύ διάβαζαν. Ό,τι έμαθαν ,λένε, τα έμαθαν από το δημοτικό.
Αφού ξέρω κι από δικούς μου μαθητές που πήγαν γυμνάσιο λύκειο και έρχονται και μας βλέπουν στο δημοτικό και ξέρω πολύ καλά τι μαθητές ήταν ... ο χειρότερος δικός μου ... είναι του 18 στο γυμνάσιο.
Μου πέφτουν τα μαλλιά.

Φαντάζομαι είναι και λίγο πού θα πέσεις τώρα πια. Δεν ακούγεται για όλα τα σχολεία αυτό που λες, αν και πράγματι, οι βαθμοί στις πανελλήνιες λίγο ανταποκρίνονται στους βαθμούς που μπαίνουν μέσα στα σχολεία. Τι να πω, από την πρωτοβάθμια ως γονιός έχω κάποια παράπονα, αλλά σε γενικές γραμμές είδα προσεκτική αντιμετώπιση από τους εκπαιδευτικούς, έτσι ώστε σταδιακά ή λιγότερο σταδιακά 20 και βάλε παιδάκια που στην εποχή μας είναι λίγο καλομαθημένα όλα λίγο πολύ από τα σπίτια τους να μπορούν να λειτουργήσουν ως τάξη. Δεν είναι και λίγο αυτό! Είδαν πολλά τα μάτια μας και εμάς.

[bizeli]

Στα υπολοιπα που λες συμφωνω. Εδω διαφωνω. Δεν ειναι σιγουρο οτι θα νιωθουν τυψεις μια ζωή. Προσκαιρα σιγουρα οσο υπαρχει η (οποια) κοινωνικη κατακραυγη αλλα μολις καταλαγιασει κλάϊν. Κατα πάσα πιθανότητα θα συνεχίσουν τη ζωούλα τους. Και θα ειναι ζωντανοί για να τη συνεχίσουν. Για αυτο η αυτοκτονια σε αυτες τις περιπτώσεις δεν ειναι λύση. Το ίδιο και με το παιδι στη γειτονια σου και την κοπελα. Στην αρχη θα στεναχωρηθει αλλα μετα θα το ξεπερασει και θα συνεχισει τη ζωουλα της (και για να ειμαστε δικαιοι σε αυτη την περιπτωση ετσι ειναι και το σωστο).

Να σου πω κάτι;
Μια φορά στο σχολείο μας, που ήταν παγκόσμια μέρα ΑμεΑ, είχαμε συνεννοηθεί με έναν σύλλογο ΑμεΑ να έρθουν και να μιλήσουν και να γνωριστούν με τα παιδιά άτομα από το σύλλογο.
Πράγματι ήρθαν στο σχολείο μας με τα αναπηρικά τους αμαξίδια κτλ διατεθειμένοι να μιλήσουν στα παιδιά και ανοιχτοί σε όλες τους τις απορίες. Κάποια στιγμή έπεσε και η ερώτηση κόλαφος από κάποιο παιδί "πώς το πάθατε αυτό;"
Ο ένας από αυτούς απάντησε πως του έβαλε κάποιο παιδί τρικλοποδιά στο σχολείο (τώρα είναι κάπου στα 50) και έπεσε από τις σκάλες και χτύπησε πίσω στο λαιμό και από τότε έμεινε παράλυτος.
Εμείς (οι εκπαιδευτικοί) στην αρχή νομίζαμε μήπως ήταν κάπως "φτιαγμένη" η απάντηση του στυλ για παιδαγωγικούς σκοπούς για να ευαισθητοποιηθούν τα παιδιά να είναι πιο προσεκτικά κτλ αλλά όταν μείναμε μόνοι μας μαζί τους off the record και τον ξαναρωτήσαμε για το πώς έγινε ήταν πράγματι αληθινό περιστατικό. Ο τύπος έμεινε παράλυτος για όλη τη ζωή του από μια τρικλοποδιά στο σχολείο.
Ανατριχιάσαμε όλοι.
Το λέω αυτό σχετικά με τις τύψεις. Όταν ο άλλος είναι νεκρός, δεν τον βλέπεις μπροστά σου και είναι αλλιώς. Μπορεί και να ξεχαστεί. Όταν, όμως, ο άλλος είναι ζωντανός και τον έχεις μπροστά σου και βλέπεις τι κακό του προξένησες ... αυτό δεν γίνεται να το ξεχάσεις.
Γιατί εμείς τον ρωτήσαμε αν τον έχει ξαναδεί από τότε και μας είπε "φυσικά, ακόμα και σήμερα". "Και τι σου είπε;" τον ρωτήσαμε.
"Τι να μου πει;" μας λέει.

Γμσ τα.
Τώρα λες αυτός να μην έχει τύψεις όταν τον συναντάει;

Εμείς ελπίζουμε τουλάχιστον έστω και ένα παιδί να ταρακουνήθηκε από την ιστορία του.

[Αγις]

Το διάβασα με πολύ ενδιαφέρον και είχε πολλές πληροφορίες δοσμένες με ευαισθησία που καλό είναι οι ενδιαφερόμενοι να γνωρίζουν. Φαντάζομαι στο γυμνάσιο έχει δοθεί περισσότερη ελευθερία γενικότερα στα παιδιά, με το σκεπτικό, ότι εδώ γυρνάνε μόνα τους σπίτι με τους γονείς τους να εργάζονται σε άλλη γειτονιά, σε θέματα επίβλεψης όπως αυτά που αναφέρεις θα κολλήσουμε; Και όμως είναι άλλου τύπου τα ρίσκα στα παραδείγματα που αναφέρεις.

Άσε με ρε Αθηνά, τα έχω πάρει τώρα. Δεν υπάρχει καμιά συνοχή ανάμεσα στην πρωτοβάθμια και στην δευτεροβάθμια σε τίποτα. Λες και μιλάμε για δυο τελείως διαφορετικά εκπαιδευτικά συστήματα. Καμιά συνέχεια.
Αλλιώς τα μαθαίνουμε εμείς τα παιδιά στο δημοτικό και μετά πάνε στο γυμνάσιο και τους φεύγει το σκαρπέλο.
Οι βαθμοί μπαίνουν αβέρτα, όλοι τελειώνουν με 19-20, με άλλον τρόπο διδάσκουμε εμείς, με άλλον αυτοί, υποβάθμιση και απαξίωση των πάντων στο γυμνάσιο και στο λύκειο.
Αφού έρχονται παλιοί μου μαθητές αλλά και οι γονείς τους και μου λένε ότι στο δημοτικό πιο πολύ διάβαζαν. Ό,τι έμαθαν ,λένε, τα έμαθαν από το δημοτικό.
Αφού ξέρω κι από δικούς μου μαθητές που πήγαν γυμνάσιο λύκειο και έρχονται και μας βλέπουν στο δημοτικό και ξέρω πολύ καλά τι μαθητές ήταν ... ο χειρότερος δικός μου ... είναι του 18 στο γυμνάσιο.
Μου πέφτουν τα μαλλιά.

Αυτη ειναι η αριστερα.

[hellegennes]

Άσε με ρε Αθηνά, τα έχω πάρει τώρα. Δεν υπάρχει καμιά συνοχή ανάμεσα στην πρωτοβάθμια και στην δευτεροβάθμια σε τίποτα. Λες και μιλάμε για δυο τελείως διαφορετικά εκπαιδευτικά συστήματα. Καμιά συνέχεια.
Αλλιώς τα μαθαίνουμε εμείς τα παιδιά στο δημοτικό και μετά πάνε στο γυμνάσιο και τους φεύγει το σκαρπέλο.
Οι βαθμοί μπαίνουν αβέρτα, όλοι τελειώνουν με 19-20, με άλλον τρόπο διδάσκουμε εμείς, με άλλον αυτοί, υποβάθμιση και απαξίωση των πάντων στο γυμνάσιο και στο λύκειο.
Αφού έρχονται παλιοί μου μαθητές αλλά και οι γονείς τους και μου λένε ότι στο δημοτικό πιο πολύ διάβαζαν. Ό,τι έμαθαν ,λένε, τα έμαθαν από το δημοτικό.
Αφού ξέρω κι από δικούς μου μαθητές που πήγαν γυμνάσιο λύκειο και έρχονται και μας βλέπουν στο δημοτικό και ξέρω πολύ καλά τι μαθητές ήταν ... ο χειρότερος δικός μου ... είναι του 18 στο γυμνάσιο.
Μου πέφτουν τα μαλλιά.

Εμμμ... πού είδες ότι όλοι τελειώνουν με 19-20 και οι βαθμοί μπαίνουν αβέρτα; Για άλλη χώρα μιλάς;

Εννοείται ότι διδάσκουν με άλλον τρόπο. Διδάσκουν την ύλη με διαφορετική φιλοσοφία. Αν την δίδασκαν με τον ίδιο τρόπο, δεν θα είχε νόημα να την διδαχθούν καθόλου.

Και, hello! Φυσικά και οι μαθητές διαβάζουν περισσότερο στο δημοτικό. Στο γυμνάσιο και λύκειο είναι στην εφηβεία τους. Είναι πιο δύσκολο να τα ελέγξεις, αρχίζουν τα ψυχολογικά και συναισθηματικά προβλήματα, τα ενδιαφέροντά τους αλλάζουν, οι φιλίες τους είναι πιο δύσκολες και γενικά διανύουν την δυσκολότερη περίοδο της ζωής τους*. Ο κόσμος τους αντιμετωπίζει διαφορετικά, δεν είναι πια χαριτωμένα παιδάκια, έχουν κόντρες με την οικογένεια, υπάρχει λιγότερη ανοχή απέναντί τους, εμφανίζονται πραγματικοί φόβοι και ανησυχίες, που έχουν να κάνουν με αποδοχή/απόρριψη, έρωτες, εγκυμοσύνες, περιόδους, αυξημένες υποχρεώσεις και απαιτήσεις, μελλοντική ανησυχία για το τι θα κάνουν στην ζωή τους.

Για πες, αυτόν τον χειρότερο δικό σου, που στο γυμνάσιο παίρνει 18, τι βαθμούς τού έβαζες εσύ;


* μην ακούσω παπαριές. Δεν υπάρχει δυσκολότερη περίοδος στην ζωή ενός ανθρώπου από την εφηβεία.

[bizeli]

Φαντάζομαι είναι και λίγο πού θα πέσεις τώρα πια. Δεν ακούγεται για όλα τα σχολεία αυτό που λες, αν και πράγματι, οι βαθμοί στις πανελλήνιες λίγο ανταποκρίνονται στους βαθμούς που μπαίνουν μέσα στα σχολεία. Τι να πω, από την πρωτοβάθμια ως γονιός έχω κάποια παράπονα, αλλά σε γενικές γραμμές είδα προσεκτική αντιμετώπιση από τους εκπαιδευτικούς, έτσι ώστε σταδιακά ή λιγότερο σταδιακά 20 και βάλε παιδάκια που στην εποχή μας είναι λίγο καλομαθημένα όλα λίγο πολύ από τα σπίτια τους να μπορούν να λειτουργήσουν ως τάξη. Δεν είναι και λίγο αυτό! Είδαν πολλά τα μάτια μας και εμάς.

Τέσπα, δεν είναι το θέμα μου οι βαθμοί απλά ήθελα να καταδείξω την ασυνέχεια και την ανακολουθία που ισχύει ανάμεσα στις δυο βαθμίδες γενικότερα.

[ΓΑΛΗ]

Πρώτιστα έπρεπε νά τό είχαν πάρει χαμπάρι οι γονείς
μετά έχουμε τούς καθηγητάδες πού κάτι θά έβλεπαν στά διαλλείματα στούς περιπάτους,εκδρομές καί σέ άλλες εκδηλώσεις αλλά δέν
έδωσαν τή προσοχή πού έπρεπε,άν είχαν ενεργήσει μέ τή βοήθεια κοιν.λειτουργών αλλά νά πιάσουν καί τά μαγκάκια πού έκαναν αυτό,
ίσως νά είχαν προλάβει....έβλεπαν οί καθηγητάδες δέν μπορεί νά μήν έβλεπαν τίποτα,ξέρετε πόσες μαθητοώρες χάνονται γιά πολλές εκδηλώσεις;
καί μετά είναι οί διάφοροι παρατηρητές πού κάνουν γαργάρα τέτοιες καταστάσεις καί δέν μιλάνε δέν έχουν τό σθένος νά κάνουν τίποτα.
στό πάρτυ δηλ. δέν υπήρχαν άλλοι παρατηρητές(παρατηρήτριες); υπήρχαν αλλά τό έκαναν γαργάρα.
τά σημερινά μαγκάκια δηλ.οί αυριανοί νταβάδες ή ρουφιάνοι ή φουσκωτοί,αυτή είναι ή κοινωνία πού θέλουμε νά ζήσουμε.

ΥΓ άλλα 20 μνημόνια ρέ

Σπανίως συνηθίζω να μιλάω άσχημα για συναδέλφους αλλά τα στραβά πρέπει να λέγονται.
Σχετικά με το ότι οι καθηγητάδες δεν μπορεί να μην έβλεπαν τίποτα, δυστυχώς αυτό μπορεί και να ισχύει.
Υπάρχει τεράστιο χάσμα στη φύλαξη των παιδιών στην πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια και αυτό είναι κάτι που πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξει και να το λάβει σοβαρά υπόψη του το υπουργείο παιδείας ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.
Τα παιδιά στην δευτεροβάθμια δεν επιβλέπονται τόσο αυστηρά όσο στην πρωτοβάθμια. Μην σας πω και καθόλου. Από πού να ξεκινήσω;
Από τις εφημερίες;
Εμείς όταν έχουμε εφημερία στα διαλείμματα τηρείται αυστηρά. Υπάρχουν συγκεκριμένοι κανονισμοί που πρέπει να τηρούνται και κατά την προσέλευση και κατά την διάρκεια του σχολείου και κατά την αποχώρηση των μαθητών που αφορούν την ασφάλειά τους. "Αστυνομεύουμε" (ας μου επιτραπεί η έκφραση) όλους τους χώρους κατά τη διάρκεια της εφημερίας, οριοθετούμε σωστά τους χώρους ώστε να έχουμε οπτική πρόσβαση σε όλα τα παιδιά αλλά και για να μην μπλέκονται οι μικρότεροι με τους μεγαλύτερους για αποφυγή τραυματισμών, απαγορεύουμε να πηγαίνουν σε χώρους που δεν τα βλέπουμε, αν για οποιοδήποτε λόγο πρέπει να λείψουμε από το πόστο μας ενημερώνουμε κάποιον άλλον να μπει στη θέση μας, σε καμιά περίπτωση δεν αφήνουμε τα παιδιά μόνα τους και για κανέναν λόγο αφύλαχτα να κυκλοφορούν σε χώρους του σχολείου.
Όταν χτυπάει το κουδούνι τα παιδιά μπαίνουν και βγαίνουν με συγκεκριμένο τρόπο σε σειρές και γενικά υπάρχει μια τάξη και μια πολύ αυστηρή επίβλεψη.
Είναι υποχρέωσή μας να ξέρουμε πού βρίσκεται κάθε μαθητής και τι κάνει. Πολλοί μαθητές ζητάνε να μπαινοβγαίνουν πχ στο σχολείο κατά τη διάρκεια του διαλείμματος με την δικαιολογία ότι ξέχασαν κάτι, προσωπικά τους απαγορεύω να μπουν ακόμα κι αν είναι ένα μπουκαλάκι νερό να πιουν. Προτιμώ να έρθει και να μου γκρινιάξει ο γονιός γιατί δεν το άφησα να πάει να πιει νερό από το μπουκάλι του παρά να το αφήσω ανεπίβλεπτο σε έναν χώρο όπου η κακιά στιγμή δεν ξέρεις τι μπορεί να σου φέρει.
Προσωπικά όταν έχω εφημερία έχω πολύ άγχος και είναι από τις πιο δύσκολες μέρες και δεν θέλω κανείς να μου μιλάει όσο επιβλέπω τα παιδιά και να μου αποσπά την προσοχή. Αισθάνομαι εκείνη την ώρα σαν ναυαγοσώστης που δεν πρέπει τίποτα να μου διαφύγει της προσοχής.
Αυτά είναι και οδηγίες από τον υπουργείο παιδείας αλλά και κάθε σύλλογος διδασκόντων ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών και τις ιδιομορφίες του σχολείου προσαρμόζει τον τρόπο που θα κάνει τις εφημερίες του.
Παράλληλα, οι εφημερίες μας στέλνονται και στον σχολικό σύμβουλο σφραγισμένες από τον διευθυντή του σχολείου για να ξέρουν ποιος εκπαιδευτικός είχε εφημερία ποια μέρα αν ποτέ χρειαστεί.
Γενικά άμα συμβεί κάτι και δεν είσαι στο πόστο σου, τη γμσς.
Πέρα από τη σωματική ασφάλεια των παιδιών, όμως, που είναι Νο1 προτεραιότητά μας είμαστε σε θέση να δώσουμε κι άλλες πληροφορίες αν χρειαστεί σχετικά με τα παιδιά καθώς εκτός του ότι προσέχουμε μην χτυπήσουν προσέχουμε και παρακολουθούμε αυστηρά και την συμπεριφορά τους. Μπορώ να δω αν ένα παιδί κυκλοφορεί μόνο του στα διαλείμματα,αν έχει φίλους ή αν δεν έχει, το πώς του συμπεριφέρονται οι υπόλοιποι συμμαθητές του, να κόψω ύποπτες κινήσεις, να προλάβω καυγάδες, να παίξω τον διαιτητή, να αποδώσω δικαιοσύνη σε διαφορές των παιδιών και γενικά ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΩ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ. Δεν υπάρχει περίπτωση να έρθει κάποιος γονιός και να μην ξέρω έστω μια μικρή πληροφορία να δώσω ακόμα και για ένα μαθητή που δεν είναι δικός μου.
Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση δεν ξέρω ακριβώς τι συμβαίνει. Έχουν εφημερίες και αυτοί νομίζω αλλά δεν ξέρω πόσο αυστηρά τις τηρούν.
Πάντως σίγουρα όσο πιο αυστηρό είναι ένα σύστημα επίβλεψης και "αυστηρό" εννοώ να τηρούνται 5-10 πραγματάκια βοηθάει ώστε να έχεις έναν μεγαλύτερο έλεγχο.

Δεύτερο, εμείς απαγορεύεται ΡΗΤΑ να βγάλουμε έξω μαθητή από την τάξη. Στα γυμνασιολύκεια παίρνουν ωριαίες απουσίες, μπορούν να βγουν εκτός σχολείου, να ξαναεπιστρέψουν, να πάνε από τη δεύτερη ώρα, να φύγουν όποτε θέλουν, να τριγυρνάνε μέσα στο σχολείο γιατί μπορεί κάποιος καθηγητής πχ να λείπει και άλλα κουφά.
Σε εμάς απαγορεύεται να φύγει μαθητής εκτός σχολείου. Ή πχ να μπω μέσα στην τάξη και να λείπει κάποιος μαθητής. WHAT? Κατευθείαν τον ψάχνεις. Στα γυμνασιολύκεια απλά τους βάζουν μια απουσία. Τώρα πού μπορεί να βρίσκεται αυτός ο μαθητής και τι μπορεί να κάνει ένας θεός ξέρει. Δεν τον αναζητά κανείς. Κοπάνα σου λέει. Πάρε μια απουσία. Τι κοπάνα ρε παιδιά; Στο σχολείο δεν έπρεπε να βρίσκεται; Δεν είσαι υπεύθυνος εσύ ως εκπαιδευτικός για τους μαθητές σου για όσο διάστημα βρίσκονται στο σχολείο;
Εμείς αν χρειαστεί να λείψουμε με άδεια μας καλύπτει άλλος συνάδελφος εκείνη την ημέρα. Δεν διώχνουμε τα παιδιά από το σχολείο γιατί ο γονιός ξέρει ότι αυτήν την ώρα το παιδί του είναι σχολείο και όχι κάπου αλλού που δεν ξέρει.
Τέσπα, γενικά για οποιαδήποτε αναγκαστική αλλαγή προκύψει ενημερώνουμε εγκαίρως τους γονείς.

Και το πιο κορυφαίο απ' όλα για αυτό το άφησα για το τέλος: Οι εκδρομές
Μιλάμε έχω κουφαθεί τελείως. Εμείς όταν πάμε εκδρομές, στέλνονται πρακτικά αναλυτικά με το πρόγραμμα της εκδρομής, πού θα πάμε, πώς θα πάμε, γιατί θα πάμε, τι ώρα θα πάμε, τι ώρα θα γυρίσουμε, στέλνουμε στην τροχαία για έλεγχο λεωφορείων, κουβαλάμε φαρμακεία, τηλέφωνα μαθητών, διπλομετράμε τα παιδιά, τα τριπλομετράμε, τα επιβλέπουμε και στην εκδρομή, κόβουμε βόλτες κτλ.
Στα γυμνασιολύκεια ξέρετε τι κάνουν; Τα αμολάνε ελεύθερα και τους λένε την τάδε ώρα να είστε πίσω.
Ω θέε μου. Ήθελα να ήξερα αν τα χτυπήσει αυτοκίνητο, αν κάτι τους συμβεί τέλος πάντων οι καθηγητές δεν αγχώνονται;

Και μην μου πείτε ότι μιλάμε για μεγάλα παιδιά και δεν είναι το ίδιο. Μεγάλα ξεμεγάλα είναι ΑΝΗΛΙΚΑ κι εσύ είσαι υπεύθυνος για ό,τι και να του συμβεί εκείνη την ώρα.
Δλδ πρέπει κάθε φορά να συμβαίνει κάτι κακό για να αναθεωρούνται κάποια πράγματα ρε γμτ; Τι να πω;
Να σας πω κάτι άλλο; Οι εκπαιδευτικές εκδρομές κάποτε ήταν ένα ξέφραγο αμπέλι. Ακόμα και στα δημοτικά. Όποιος ήθελε, πήγαινε όπου ήθελε, χωρίς να ενημερωθεί κανένας, χωρίς να τηρούνται απαραίτητες προδιαγραφές. Θυμάστε που φωνάζαμε απλά "ΕΚΔΡΟΜΗ, ΕΚΔΡΟΜΗ" και άμα μας λυπούνταν οι δάσκαλοι μας πήγαιναν; Ήταν απόφαση της στιγμής.
Τώρα τα καημένα τα παιδάκια βλέπουν καλό καιρό φωνάζουν "ΕΚΔΡΟΜΗ, ΕΚΔΡΟΜΗ" αλλά πού να ξέρουν ότι έχουν αυστηροποιηθεί πλέον τα πράγματα και δεν είναι στο δικό μας χέρι. Ακολουθείται συγκεκριμένη διαδικασία, πρέπει να πάρεις έγκριση πρώτα από τον προϊστάμενο και τον σχολικό σύμβουλο, να έχεις εντάξει την εκδρομή σε κάποιο πρόγραμμα και είναι χαρτιά που στέλνεις βδομάδες ακόμα και μήνες πριν. Ακόμα και ως απέναντι να θες να πας.
Λοιπόν, ξέρετε πότε αυστηροποιήθηκε το σύστημα με τις εκδρομές; Θα σας πω; Αμέσως μετά το δυστύχημα στα Τέμπη.
Δλδ πάλι έπρεπε να συμβεί ένα δυσάρεστο συμβάν για να αλλάξουν κάποια κακώς κείμενα.

Και τέλος. Εμείς όταν λέμε απαγορεύονται κινητά στα σχολεία ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ και αυτό είναι ΝΟΜΟΣ. ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΙΝΗΤΟ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΛΟΓΟ.
Στα γυμνασιολύκεια οι μαθητές το έχουν τούμπανο και οι καθηγητές κρυφό καμάρι. Άλλος ένας νόμος που δεν εφαρμόζεται στη δευτεροβάθμια και όλοι κάνουν τα στραβά μάτια.

Πρέπει να σταματήσουν τα γυμνασιολύκεια να είναι ένα ξέφραγο αμπέλι και σε αυτό πρέπει να βοηθήσουν όλοι. Μαθητές που σέβονται τους κανονισμούς, εκπαιδευτικοί που φροντίζουν για την τήρηση των κανονισμών και γονείς που διευκολύνουν και δεν δυσχεραίνουν το έργο των καθηγητών γκρινιάζοντας όλη την ώρα.

Συγγνώμη για το κατεβατό.

Ε, όχι και συγγνώμη.

Εμείς πρέπει να πούμε ευχαριστώ.

[bizeli]

Εμμμ... πού είδες ότι όλοι τελειώνουν με 19-20 και οι βαθμοί μπαίνουν αβέρτα; Για άλλη χώρα μιλάς;

Εννοείται ότι διδάσκουν με άλλον τρόπο. Διδάσκουν την ύλη με διαφορετική φιλοσοφία. Αν την δίδασκαν με τον ίδιο τρόπο, δεν θα είχε νόημα να την διδαχθούν καθόλου.

Και, hello! Φυσικά και οι μαθητές διαβάζουν περισσότερο στο δημοτικό. Στο γυμνάσιο και λύκειο είναι στην εφηβεία τους. Είναι πιο δύσκολο να τα ελέγξεις, αρχίζουν τα ψυχολογικά και συναισθηματικά προβλήματα, τα ενδιαφέροντά τους αλλάζουν, οι φιλίες τους είναι πιο δύσκολες και γενικά διανύουν την δυσκολότερη περίοδο της ζωής τους*. Ο κόσμος τους αντιμετωπίζει διαφορετικά, δεν είναι πια χαριτωμένα παιδάκια, έχουν κόντρες με την οικογένεια, υπάρχει λιγότερη ανοχή απέναντί τους, εμφανίζονται πραγματικοί φόβοι και ανησυχίες, που έχουν να κάνουν με αποδοχή/απόρριψη, έρωτες, εγκυμοσύνες, περιόδους, αυξημένες υποχρεώσεις και απαιτήσεις, μελλοντική ανησυχία για το τι θα κάνουν στην ζωή τους.

Για πες, αυτόν τον χειρότερο δικό σου, που στο γυμνάσιο παίρνει 18, τι βαθμούς τού έβαζες εσύ;


* μην ακούσω παπαριές. Δεν υπάρχει δυσκολότερη περίοδος στην ζωή ενός ανθρώπου από την εφηβεία.

Χέλη καταρχήν σταμάτα να τα ξέρεις όλα.
Δεύτερον, δεν μίλησα για το πώς βιώνουν οι έφηβοι την εφηβεία τους.
Μίλησα για τις απαιτήσεις του εκπαιδευτικού συστήματος κάθε βαθμίδας.
Έρχονται οι ίδιοι οι μαθητές και μου λένε ότι δεν τους βάζουν τίποτα. Ακόμα και μαθητές που είχα εγώ που ήταν πολύ καλοί και ήταν του διαβάσματος.
Δίπλα μας είναι το γυμνάσιο και το λύκειο και όλο σε εμάς κόβουν βόλτες. "Καλά, τους λέω, μάθημα δεν έχετε; Τι κάνετε πάλι εδώ;"
Τη μια χάνουν μαθήματα, την άλλη λείπει ο ένας καθηγητής, την άλλη ο άλλος, την άλλη εκδρομές, την άλλη κάτι άλλα ανούσια που κάνουν.
Άσε με να τα ξέρω από πρώτο χέρι αυτά.

Τι βαθμούς λες να βάζουμε στο δημοτικό ρε χέλι; Λες να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα; Άλλη φάση είναι στο δημοτικό, μην την ψάχνεις.
Αλλά το πραγματικό τους επίπεδό το ξέρω. Σίγουρα κάποιοι μαθητές με την καμία δεν ήταν του 17 και του 18 και του 20.
Έλα τώρα μην επιμένεις.
Και αν σου φάνηκε υπερβολικό το 18 (που δεν είναι όντως έχει συμβεί αυτό) άντε να σου πω 16 βγάλανε. Πού ούτε για 16 δεν ήταν.

Δεν λέω ότι οι μαθητές δεν μπορούν να αλλάξουν στην πορεία ... να πέσουν ή να ανέβουν αλλά κάποιες περιπτώσεις είναι πολύ εξόφθαλμες.
Έλα τώρα.

[jimdenin]

Πρώτιστα έπρεπε νά τό είχαν πάρει χαμπάρι οι γονείς
μετά έχουμε τούς καθηγητάδες πού κάτι θά έβλεπαν στά διαλλείματα στούς περιπάτους,εκδρομές καί σέ άλλες εκδηλώσεις αλλά δέν
έδωσαν τή προσοχή πού έπρεπε,άν είχαν ενεργήσει μέ τή βοήθεια κοιν.λειτουργών, αλλά νά πιάσουν καί τά μαγκάκια πού έκαναν αυτό,
ίσως νά είχαν προλάβει....έβλεπαν οί καθηγητάδες δέν μπορεί νά μήν έβλεπαν τίποτα,ξέρετε πόσες μαθητοώρες χάνονται γιά πολλές εκδηλώσεις;
καί μετά είναι οί διάφοροι παρατηρητές πού κάνουν γαργάρα τέτοιες καταστάσεις καί δέν μιλάνε δέν έχουν τό σθένος νά κάνουν τίποτα.
στό πάρτυ δηλ. δέν υπήρχαν άλλοι παρατηρητές(παρατηρήτριες); υπήρχαν αλλά τό έκαναν γαργάρα.
τά σημερινά μαγκάκια δηλ.οί αυριανοί νταβάδες ή ρουφιάνοι ή φουσκωτοί,αυτή είναι ή κοινωνία πού θέλουμε νά ζήσουμε.

ΥΓ άλλα 20 μνημόνια ρέ

+1 στο bold. Αυτό είναι το πιο ουσιαστικό. Στις περιπτώσεις του εν λόγω φαινομένου όλα κρίνονται απο την σιωπή η μη σιωπή των υπόλοιπών που έχουν γνώση της κατάστασης. Η ειρωνεία αν υπάρχει, είναι ότι ο πιτσιρικάς είχε φιλικό περιβάλλον όπως φαίνεται στο παρακάτω:

https://www.protothema.gr/greece/articl ... e-mia-zoi/

[hellegennes]

Χέλη καταρχήν σταμάτα να τα ξέρεις όλα.

Δεν γίνεται να σταματήσω κάτι που ισχύει.

Δεύτερον, δεν μίλησα για το πώς βιώνουν οι έφηβοι την εφηβεία τους.
Μίλησα για τις απαιτήσεις του εκπαιδευτικού συστήματος κάθε βαθμίδας.
Έρχονται οι ίδιοι οι μαθητές και μου λένε ότι δεν τους βάζουν τίποτα. Ακόμα και μαθητές που είχα εγώ που ήταν πολύ καλοί και ήταν του διαβάσματος.
Δίπλα μας είναι το γυμνάσιο και το λύκειο και όλο σε εμάς κόβουν βόλτες. "Καλά, τους λέω, μάθημα δεν έχετε; Τι κάνετε πάλι εδώ;"
Τη μια χάνουν μαθήματα, την άλλη λείπει ο ένας καθηγητής, την άλλη ο άλλος, την άλλη εκδρομές, την άλλη κάτι άλλα ανούσια που κάνουν.
Άσε με να τα ξέρω από πρώτο χέρι αυτά.

Εξ ορισμού, για να τα ξέρεις από πρώτο χέρι θα πρέπει να δουλεύεις στην δευτεροβάθμια. Απ' την στιγμή που δεν συμβαίνει αυτό, συγκρίνουμε το τι πληροφορίες έχεις εσύ με το τι θυμάμαι εγώ απ' το σχολείο. Εκτός κι αν όλα άλλαξαν μέσα σε 20 χρόνια, αυτό που περιγράφεις έχει ελάχιστη σχέση με την πραγματικότητα.

Τι βαθμούς λες να βάζουμε στο δημοτικό ρε χέλι; Λες να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα; Άλλη φάση είναι στο δημοτικό, μην την ψάχνεις.
Αλλά το πραγματικό τους επίπεδό το ξέρω. Σίγουρα κάποιοι μαθητές με την καμία δεν ήταν του 17 και του 18 και του 20.
Έλα τώρα μην επιμένεις.
Και αν σου φάνηκε υπερβολικό το 18 (που δεν είναι όντως έχει συμβεί αυτό) άντε να σου πω 16 βγάλανε. Πού ούτε για 16 δεν ήταν.

Δεν λέω ότι οι μαθητές δεν μπορούν να αλλάξουν στην πορεία ... να πέσουν ή να ανέβουν αλλά κάποιες περιπτώσεις είναι πολύ εξόφθαλμες.
Έλα τώρα.

Περιπτωσιολογείς. Επειδή έχω επαφή με πολύ κόσμο, λόγω επαγγέλματος, έχω τελείως διαφορετική εικόνα. Και ναι, ένας μαθητής μπορεί να καλυτερεύσει απότομα ή τούμπαλιν. Άσε που δεν μπορείς να κρίνεις το μετέπειτα επίπεδο ενός μαθητή, όταν αυτά που διδάσκεις είναι πιο απλοϊκά κι έχουν διαφορετική φιλοσοφία.

[vagabondo]

Ρε bizeli, μιλάς για κουφά στην δευτεροβάθμια, λες και δεν έχεις περάσει απ' αυτήν.

[bizeli]

Εκτός κι αν όλα άλλαξαν μέσα σε 20 χρόνια, αυτό που περιγράφεις έχει ελάχιστη σχέση με την πραγματικότητα.

Άλλαξαν μέσα σε 20 χρόνια.

Περιπτωσιολογείς. Επειδή έχω επαφή με πολύ κόσμο, λόγω επαγγέλματος, έχω τελείως διαφορετική εικόνα. Και ναι, ένας μαθητής μπορεί να καλυτερεύσει απότομα ή τούμπαλιν. Άσε που δεν μπορείς να κρίνεις το μετέπειτα επίπεδο ενός μαθητή, όταν αυτά που διδάσκεις είναι πιο απλοϊκά κι έχουν διαφορετική φιλοσοφία.

Χέλη τώρα μιλάς σαν κάποιον που λέει "εμένα ο κουμπάρος του μπατζανάκη του φίλου μου είναι εκπαιδευτικός και ξέρω". Άσε με να ξέρω καλύτερα. Σου λέω όλο το σόι μου είναι στην εκπαίδευση και τα συζητάμε αυτά και έχω feedback από όλες τις βαθμίδες.
Άσε που τα βλέπω κι εγώ η ίδια.

Αναλογικά το βλέπω το θέμα για κάθε βαθμίδα. Το ξέρω ότι διδάσκονται άλλα και είναι διαφορετική φιλοσοφία αλλά δεν γίνεται ένας μαθητής που στην έκτη δεν ξέρει ακόμα πρόσθεση και αφαίρεση και μετράει με τα δάχτυλα ή δεν ξέρει ούτε το όνομά του να γράψει σωστά να προχωρούν στο γυμνάσιο και να τελειώνουν και με βαθμό κιόλας. Ούτε την τάξη δεν είναι να περάσει κανονικά.
Όσο και να μην το πιστεύεις υπάρχουν μαθητές που φτάνουν στην έκτη και δεν ξέρουν ούτε τα βασικά για διάφορους λόγους (ας μην το αναλύσουμε τώρα) και λες πώς θα προχωρήσει στο γυμνάσιο ρε γαμώτο;
Και κάθεσαι και ιδρώνεις μπας και σώσεις τίποτα αλλά τι να κάνεις τελευταία στιγμή;

[bizeli]

Ρε bizeli, μιλάς για κουφά στην δευτεροβάθμια, λες και δεν έχεις περάσει απ' αυτήν.

Και τι σχέση έχει αυτό;

[enaon]

Μέχρι τώρα ξέρουμε οτι το παιδί αυτοκτόνησε γιατί τον "μπούλαραν" στο σχολείο ένα μήνα αφού έχουν κλείσει τα σχολεία και οτι οι συμμαθητές του ανέβασαν ένα κείμενο που είναι για σφαλιάρες.

Το βάζω γιατί είναι νομίζω χαρακτηριστικό του αυτάρεσκου σταρχισιδμού που έχουμε στην ηλικία εκείνη. Ο φίλος τους πέθανε διότι κάποιοι λένε το έπαιξαν μάγκες, αλλά ταυτόχρονα τρώνε τις λέξεις και παντού υπάρχει το λατινικό ερωτηματικό, γιατί όταν πολεμάμε τους μάγκες, το σημαντικότερο ειναι να είμαστε μάγκες. Κάτω το μπούλινγκ, ζήτω το μπούλινγκ κλπ.

SpoilerShow

https://i1.prth.gr/images/w880/files/20 ... eimeno.jpg

[Υδράργυρος]

Οι καθηγητες ειναι τελειως ασχετοι απο μπουλινκ. Οχι μονο δε δινουνε μια, αλλα δεν ξετουν ουτε καν τι ειναι.
Παντως τα παιδια που κανουν μπουλινκ πασχουν απο στρες ή δεχονται πιεση και ενταση απο το περιβαλλον