ST48410 έγραψε: ↑25 Μάιος 2019, 03:21
Δύσκολο θέμα paul25. Υπάρχουν διαφοροποιήσεις ανά εποχές ή περιοχές. Για αυτό έχεις τον νόμο ο οποίος συνήθως αντανακλά ή συνοψίζει αν θέλεις το τι είναι αποδεκτό ή όχι με βάση και τα επιστημονικά πορίσματα και τις τάσεις που διαμορφώνονται σε μια κοινωνία.
Ο νομοθέτης λοιπόν κρίνει, και σωστά κατά την ταπεινή μου γνώμη, ότι ένα παιδί ή έφηβος γενικώς διατρέχει αυξημένο κίνδυνο στην σχέση του με ενήλικα και το απαγορεύει σήμερα, τώρα, για να τα προστατέψει. Το ότι αυτό ήταν αποδεκτό σε άλλο κοινωνικό πλαίσιο ή άλλες εποχές με σημαντικά μικρότερο προσδόκιμο ζωής πχ που έπρεπε να μπεις στην αναπαραγωγική διαδικασία νωρίτερα για λόγους επιβίωσης, δεν δικαιολογεί τίποτα σήμερα. Ούτε το ότι κάποια δεκαπεντάχρονα μπορεί να είναι πολύ πιο ώριμα πνευματικά και από ενήλικες. Ο νόμος καλώς ορίζει όρια γιατί πρακτικά δεν γίνεται να αναφέρεται σε κάθε άνθρωπο εξατομικευμένα. Επίσης δεν μπορεί να ξέρει ότι ο χ ενήλικος έχει πραγματικά συναισθήματα για το παιδί. Απαγορεύει την σχέση και τέλος. Δεν ρωτάει τι σου αρέσει, αν είναι ειλικρινή τα συναισθήματα κλπ. Προστατεύει το νέο άτομο. Αυτός είναι το κύριο και το ουσιαστικό. Αλλά και στατιστικά να το δεις. Αν γνωρίζεις και 5 περιπτώσεις όπου κάποιος έχει ειλικρινή συναισθήματα για νεαρά άτομα σίγουρα έχεις ακούσει συντριπτικά μεγαλύτερο αριθμό περιπτώσεων που το νεαρό άτομο απλώς γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης και χειραγώγησης.
Στο θέμα. Κακός ο χειρισμός από μεριάς πατριού αλλά πολύ δύσκολα συγκρατείς την ψυχραιμία σου όταν σου τύχει κάτι τέτοιο στο δικό σου παιδί. Και δυστυχώς καθώς είμαστε λίγο παραπάνω ξερόλες από ότι πρέπει, επίσης πολύ δύσκολα καταφεύγουμε σε ειδικό για συμβουλή. Θεωρώ πως στην συγκεκριμένη περίπτωση μόνο κάποιος συνομήλικος φίλος / φίλη θα μπορούσαν να είχαν δράσει αποτρεπτικά αν γνώριζαν και προλάβαιναν. Κρίμα να χάνεται ένα νέο άτομο για τέτοιο λόγο.
Εγω εδω αυτο που θιγω και αμφισβητω ειναι το "ανωμαλο" και το "αρρωστο" με το οποιο χαρακτηριζουμε μια τετοια σχεση. Αποδεχομαι οτι υπαρχουν καποια ορια τα οποια η ιδια η φυση βαζει πχ υπερηλικες η παιδια στην μια περιπτωση με την εννοια του μη υγειες ατομου και με την αλλη του ασχηματιστου σωματικα ατομου. Περα απο αυτα τα ορια δεν υπαρχει τιποτα ανωμαλο, απλα η ιδια η κοινωνια θετει οπως πολυ σωστα ειπες αυτες τις απαγορευσεις. Το πως τα υιοθετησε και σε τι αποσκοπουν ειναι μεγαλο θεμα.
Κανεις δεν ζητα καποιος να εχει ειλικρινη αισθηματα για καποιον, αυτο γιατι το λετε συνεχεια σαν προαπαιτουμενη συμβαση που εξαγνιζει; Λες και στο πραγματικο κοσμο οι περισσοτερες σχεσεις δεν ειναι συμβασεις, τι ρομαντικο κριτηριο ειναι αυτο; Δηλαδη αν ενας τυπος που χτυπαγε την γυναικα του το εκανε επειδη πραγματικα την αγαπουσε και την ηθελε δικια του και την ερωτευτηκε με παθος απο την ορωτξ στιγμη, τι θα πει το δικαστηριο α! Αθωος γιατι ειχε ειλικρινα συναισθηματα;
Τωρα αυτο που λες για τις περιπτωσεις δεν μπορω να το ξερω στατιστικα, αφου οι αναστροφες περιπτωσεις δεν καταγραφονται στο συλλογικο θυμικο και ισως να μην γινονται και γνωστες, αφου το παιδι χαιρει μεγαλυτερης προσοχης.
«Μνημείο περιβαλλοντικού χάους, αρρώστιας και ανθρώπινου πόνου».
Για τον ΧΥΤΑ ΦΥΛΗΣ η Επιτροπη Αναφορων του Ευρωπαικου Κοινοβουλιου.
