Αυτά τα "έχω τη δυνατότητα να κυριαρχώ" ειδικά όταν μιλάμε για επιβολή μέσω της σωματικής δύναμης, κατά την άποψή μου είναι διαστρεβλώσεις που οδηγουν στην υπάρχουσα κατάσταση και τη θυματοποίηση μεγάλου αριθμού όχι μόνο γυναικών, αλλά και ανδρών.ΓΑΛΗ έγραψε: ↑16 Ιούλ 2019, 15:43Αρρενωπότητα σημαίνει "έχω τη δυνατότητα να κυριαρχώ" και θηλυκότητα σημαίνει "έχω τη δυνατότητα να προκαλέσω".pal έγραψε: ↑15 Ιούλ 2019, 21:18Στη γλώσσα υπάρχουν οι λέξεις αρρενωπότητα και θηλυκότητα που έχουν να κάνουν με το πόσο σεξουαλικά ελκυστικός είναι ο άλλος. Για τους άνδρες, επιπροσθέτως υπάρχει και η λέξη ανδρισμός που αντίστοιχο δεν υπάρχει για τις γυναίκες, ούτε ως λέξη, ούτε ως έννοια. Μια γυναίκα δεν την απασχολεί ποτέ να αποδείξει πόσο γυναίκα είναι. Έναν άντρα τον απασχολεί πάρα πολύ να αποδείξει πόσο άντρας είναι (ανδρισμός).
Έχω την αίσθηση ότι αυτό παίζει ρόλο στη φάση με τους γκαίη άντρες και τις γκαίη γυναίκες. Οι γυναίκες γενικά είναι πιο άνετες και πρακτικές στη σεξουαλικότητά τους και ευκολότερα μεταπηδούν από τη μία φάση στην άλλη ή παραμένουν bisexual, χωρίς να τίθεται μείζον ζήτημα ταυτότητας. Εξάλλου, πολύ συχνά οι γυναίκες γίνονται μάνες κι αυτό απορροφά τεράστιο μέρος του κάθε είδους δυναμικού τους. Η προοπτική αυτή διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό τις επιλογές, τις προτεραιότητες και την κουλτούρα της γυναικείας κοινότητας, κι όταν γίνει πραγματικότητα για μια γυναίκα τη μεταμορφώνει εντελώς. Πολλοί λίγοι θυμούνται τη μάνα τους να κοιτάει πως να τους ξεφορτωθεί για να κυνηγάει τα γκομενάκια, οι περισσότεροι θυμόμαστε τη μανούλα που ήταν πάντα εκεί και ασχολούνταν με την πάρτη μας, ενίοτε σε ενοχλητικό βαθμό. Για τους άντρες αυτό είναι πιο δύσκολο γιατί προσπαθούν μονίμως να αποδείξουν την ταυτότητα του φύλου τους και η ομοφυλοφιλική εμπειρία, ακόμα και σε φαντασιακό επίπεδο, γίνεται αμέσως μείζον ζήτημα ταυτότητας. Επίσης, η πατρότητα δε συγκρίνεται ως προς την ένταση της εμπειρίας με την μητρότητα και δεν αποτελεί τόσο σημαντική προτεραιότητα ούτε ακρογωνιαίο λίθο της ταυτότητας.
Μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά αυτή την αίσθηση έχω.
Το θέτω τελείως γενικά αλλά όντως είναι δύο τελείως διαφορετικά γήπεδα.
Και σαφώς η κυριαρχία είναι πολύ πιο δύσκολη από την πρόκληση.
Αυτό διαφοροποιεί και τον τρόπο που οι γκέι άντρες ή γυναίκες εκλαμβάνουν με φυσικότητα ή μη το όποιο υπονοούμενο.
Για τις γυναίκες δεν σημαίνει κάτι ιδιαίτερο η απόδοση του χαρακτηρισμού λεσβία γιατί στην ουσία δεν χάνουν κάποιο στοιχείο που να θίγει άμεσα την υπαρξιακή τους ταυτότητα. Από το ρόλο υποταγής στο ετεροφυλικό σεξ μεταφέρονται σε ένα πιο ισότιμο πεδίο (ανεξαρτήτως του αρσενικού και θηλυκού ρόλου που συνεχίζει να υφίσταται σε όλες τις ομοφυλόφιλες σχέσεις).
Για τους άντρες όμως ο χαρακτηρισμός "γκέι" είναι κάτι περισσότερο από ερωτική ιδιαιτερότητα γιατί τους τοποθετεί αυτομάτως σε ένα πεδίο όπου αποδέχονται ή επιθυμούν την υποταγή, άρα αποποιούνται -αμέσως ή εμμέσως- το θεμελιώδες στοιχείο της αρσενικής ταυτότητας.
Ο μάτσο τύπος που βαράει το τριχωτό του στήθος με τις γροθιές του μου θυμίζει περισσότερο ανόητο ουραγκοτάγκο που ο σκοπός του είναι να τον μεταχειρίζονται οι άλλοι για να κουβαλάει στην πλάτη του το παλανκίνο.
Οι γυναίκες φυσικά προτιμούν τους υγιείς και όμορφους άντρες, αλλά σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας προτιμούν τους άντρες που έχουν μυαλό, δημιουργούν τέχνη και τεχνολογία, μπορούν να πουν μια ιστορία, όχι τα ουγκ ντούκια. Τα ουγκ ντούκια είναι φαντασίωση των ίδιων των αντρών και έχει να κάνει με την εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους και τις ιεραρχικές σχέσεις που διαμορφώνουν μεταξύ τους και όχι με τις προτιμήσεις των γυναικών ή τη φύση του ανθρώπου μετά που έγινε Homo Sapiens.
Προσωπικά μου φαίνεται ότι το να είσαι γυναίκα είναι η default κατάσταση και δεν τίθεται ζήτημα απόδειξης. Για να είσαι άντρας, πρέπει να αποδείξεις ότι δεν είσαι στη default κατάσταση για να οριοθετήσεις την ταυτότητά σου και κυρίως πρέπει να το αποδείξεις στους άλλους άντρες.