Ο πρόσφυγας που κακοποίησε και δολοφόνησε 2 παιδιά

[Nero]

Το κορίτσι το έσφαξε; Τι το έκανε;

Μου έχει σηκωθεί η τρίχα κάγκελο.

νομίζω χειρότερα. Στον μικρό είχε κάνει αφαίμαξη για κάποιο λόγο....

[Gherschaagk]

Το κορίτσι το έσφαξε; Τι το έκανε;

Μου έχει σηκωθεί η τρίχα κάγκελο.

νομίζω χειρότερα. Στον μικρό είχε κάνει αφαίμαξη για κάποιο λόγο....

Wtf re;;

Στη βικιπαίδεια γράφει πως τη βίασε και μετά από λίγο το κορίτσι ξεψύχησε.

[Sid Vicious]

Αγαπάμε ακτιβιστικά μηνύματα με βαθυστόχαστο νόημα.

Το παρασύνθημα δεν είναι σαφές αλλά κατανοούμε όσους αγαπάμε.

Έτσι ακριβώς

[Nero]

Σχιζοφρενικοί, ψυχανώμαλοι εγκληματικοί τύποι, με την επωνυμία «δράκοι», υπήρξαν κατά καιρούς στην Αθήνα αρκετοί, όπως ο «δράκος του Καβουρίου» ( Μιχαήλ Στεφανόπουλος) που διέμενε στην οδό Νικηφόρου Ουρανού στο Λυκαβηττό, ο «δράκος του δάσους Σέϊχ Σού» Θεσσαλονίκης ( Αριστείδης Παγκρατίδης) κι ένας πολύ παλιός, ο 32χρονος « δράκος της Καλογρέζας» Δαμιανός Μαυρομάτης, πρόσφυγας από το Αϊδίνι, που το 1936, πριν από 80 χρόνια, αναστάτωσε τις φτωχογειτονιές από το Γαλάτσι εως τους Ποδαράδες (Νέα Ιωνία) το Ψυχικό και την Καλογρέζα κι έκανε τον κόσμο να κλείνει τα παιδιά του στα σπίτια.
Ο Μαυρομάτης, σε αντίθεση με τους άλλους δράκους, είχε αδυναμία στο μικρά παιδιά,. Τον είχαν κλείσει σε Ψυχιατρείο για «παιδομανία» αλλά οι γιατροί του άνοιξαν τις πόρτες… ΄Όταν τον κυρίευε το πάθος, ξεγελούσε τα μικρά παιδιά με καραμέλες, τα οδηγούσε στην σπηλιά όπου διέμενε, εκόρευε σ’ αυτά τις κτηνώδεις του ορέξεις και μετά τα βασάνιζε... Κάποτε δάγκωσε στο λαιμό τον 7χρονο Ιάκωβο που γλύτωσε το θάνατο. Μια άλλη φορά είδαν κοντά στη σπηλιά του, δυο κοριτσάκια που περιλαμβάνονται στις εξαφάνισες μικρών κοριτσιών. Τι να έγιναν; Τα έθαβε; Τα πετούσε σε ξεροπήγαδο για να μη βρεθούν;
Το ίδιο είχε κάνει και στην πεντάχρονη Χαρίκλεια, αλλά πρόλαβε ο πατέρας της Βασίλης, τον ανακάλυψε, τον ξυλοφόρτωσε και γλύτωσε το κορίτσι! ΄Όταν έβλεπε μικρά παιδάκια γινόταν αλλόφρων. Τον κυρίευε ο δαίμων του πάθους. Έτσι έγινε τον τελευταίο καιρό στη Νέα Ιωνία όταν πήγε με άλλους τουβλοποιούς για να συλλυπηθούν την οικογένεια συναδέλφου τους που έχασαν. Εκεί ο Μαυρομάτης είδε έξω στο δρόμο να παίζουν κοριτσάκια, διάλεξε ένα που του γυάλισε, της έδωσε δυο καραμέλες και της υποσχέθηκε να της δώσει κι άλλες αν πήγαινε μαζί του.
Όταν μετα από ώρες οι γονείς της την αναζήτησαν, έμαθαν από τα άλλα κορίτσια ότι ακολούθησε κάποιον ρακένδυτο που μοίραζε καραμέλες. Έμαθε στο μεταξύ και η αδελφή του δράστη, μια σεμνή γυναίκα με πέντε παιδιά, ότι εξαφανίστηκε η μικρη Φωτεινή και είχε θεαθεί μαζί του, έτρεξε αλλόφρων στη γειτονιά να βρει τους γονείς του κοριτσιού: « Τρέξτε να το βρείτε στις σπηλιές! Πάει το παιδάκι!...»
Εκεί στη σπηλιά με τα παλιόρουχα και τη βρωμιά, που ήταν η μόνιμη κατοικία του, η Φωτεινούλα αντίκρισε το Χάρο με τα μάτια της στο πρόσωπο του «δράκου».
Ψάχνουν παντού, οι γείτονες και μάρτυρες παρελαύνουν στο Αστυνομικό Τμήμα και καταθέτουν πως τον είδαν με μικρά παιδάκια. Τελικά αργά το απόγευμα δυο πρόσφυγες ο Πέτρος Παρασκευάς και ο Κώστας Κακαβούλης τον βρήκαν στη σπηλιά του να εχει καλύψει με το κορμί του το δύστυχο κοριτσάκι. ΄Αρπαξαν από τα την αγκαλιά του τη Φωτεινούλα γυμνή σε αθλία κατάσταση τράβηξαν από το λαιμό και τον ίδιο έξω που τους είπε: « Μη θυμώνετε, θέλετε να πάω φυλακή; Πάω μόνος μου ξέρω το δρόμο…» ΄Εφτασαν και άλλοι, πήγαν το κοριτσάκι στο φαρμακείο και της έκανε ο φαρμακοποιός ένεση καμφοράς. ΄Ηρθε κι ένας γιατρός, που απλώς διαπίστωσε το θάνατο του από ασφυξία και αιμορραγία..
Οι δύο άνδρες οδήγησαν τον δράστη στην αστυνομία, αλλά στο δρόμο τον παρέλαβε ένας χωροφύλακας που εξοργισμένος από το θάνατο της μικρής με κλωτσιές και χαστούκια τον οδήγησε στο Τμήμα. Μάλιστα είχε το θράσος να πει στο χωροφύλακα: «Μη με χτυπάς! Εμένα θα με τιμωρήσει ο νόμος και όχι εσύ!»
Την επομένη οι χωροφύλακες βρήκαν στη διπλανή σπηλιά, από τις πολλές που υπήρχαν στο δάσος Βεϊκου, από την οσμή που αναδυόταν το πτώμα του μικρού Στέλιου, καλυμμένο από ξερά χόρτα, και αγνοείτο από διμήνου.
Οι κάτοικοι της Καλογρέζας απειλούσαν να τον κάψουν ζωντανό! Και κατέρρευσαν όταν αντίκρισαν τη σκηνή, όπου ο πατέρας του Στέλιου παλιός αξιωματικός που πολεμησε στη Μικρά Ασία, έσμιξε με τον πατέρα της Φωτεινούλας , έπεσε ο ένας στην αγκαλιά τα άλλου κι έκλαιγαν, όπως έκαναν μετά και οι παρευρισκόμενοι…
Η δίκη του στο Κακουργιοδικείο Αθηνών έγινε επτά μήνες μετά. Και όταν κλήθηκε να απολογηθεί δέθηκε η γλώσσα του. Έμενε άφωνος, έξυνε το κεφάλι του, χάζευε κοιτάζοντας τον κόσμο και μετά κάθισε ικανοποιημένος… Αργότερα ο πρόεδρος ανακοίνωσε την απόφαση, που καταδίκαζε τον «δράκο της Καλογρέζας» σε ισόβια δεσμά, λίαν επιεικώς!

http://infognomonpolitics.blogspot.com/ ... t_241.html

Otto Weininger έφαγε κανα δυο ψιλές τελικά

[Otto Weininger]

SpoilerShow

Σχιζοφρενικοί, ψυχανώμαλοι εγκληματικοί τύποι, με την επωνυμία «δράκοι», υπήρξαν κατά καιρούς στην Αθήνα αρκετοί, όπως ο «δράκος του Καβουρίου» ( Μιχαήλ Στεφανόπουλος) που διέμενε στην οδό Νικηφόρου Ουρανού στο Λυκαβηττό, ο «δράκος του δάσους Σέϊχ Σού» Θεσσαλονίκης ( Αριστείδης Παγκρατίδης) κι ένας πολύ παλιός, ο 32χρονος « δράκος της Καλογρέζας» Δαμιανός Μαυρομάτης, πρόσφυγας από το Αϊδίνι, που το 1936, πριν από 80 χρόνια, αναστάτωσε τις φτωχογειτονιές από το Γαλάτσι εως τους Ποδαράδες (Νέα Ιωνία) το Ψυχικό και την Καλογρέζα κι έκανε τον κόσμο να κλείνει τα παιδιά του στα σπίτια.
Ο Μαυρομάτης, σε αντίθεση με τους άλλους δράκους, είχε αδυναμία στο μικρά παιδιά,. Τον είχαν κλείσει σε Ψυχιατρείο για «παιδομανία» αλλά οι γιατροί του άνοιξαν τις πόρτες… ΄Όταν τον κυρίευε το πάθος, ξεγελούσε τα μικρά παιδιά με καραμέλες, τα οδηγούσε στην σπηλιά όπου διέμενε, εκόρευε σ’ αυτά τις κτηνώδεις του ορέξεις και μετά τα βασάνιζε... Κάποτε δάγκωσε στο λαιμό τον 7χρονο Ιάκωβο που γλύτωσε το θάνατο. Μια άλλη φορά είδαν κοντά στη σπηλιά του, δυο κοριτσάκια που περιλαμβάνονται στις εξαφάνισες μικρών κοριτσιών. Τι να έγιναν; Τα έθαβε; Τα πετούσε σε ξεροπήγαδο για να μη βρεθούν;
Το ίδιο είχε κάνει και στην πεντάχρονη Χαρίκλεια, αλλά πρόλαβε ο πατέρας της Βασίλης, τον ανακάλυψε, τον ξυλοφόρτωσε και γλύτωσε το κορίτσι! ΄Όταν έβλεπε μικρά παιδάκια γινόταν αλλόφρων. Τον κυρίευε ο δαίμων του πάθους. Έτσι έγινε τον τελευταίο καιρό στη Νέα Ιωνία όταν πήγε με άλλους τουβλοποιούς για να συλλυπηθούν την οικογένεια συναδέλφου τους που έχασαν. Εκεί ο Μαυρομάτης είδε έξω στο δρόμο να παίζουν κοριτσάκια, διάλεξε ένα που του γυάλισε, της έδωσε δυο καραμέλες και της υποσχέθηκε να της δώσει κι άλλες αν πήγαινε μαζί του.
Όταν μετα από ώρες οι γονείς της την αναζήτησαν, έμαθαν από τα άλλα κορίτσια ότι ακολούθησε κάποιον ρακένδυτο που μοίραζε καραμέλες. Έμαθε στο μεταξύ και η αδελφή του δράστη, μια σεμνή γυναίκα με πέντε παιδιά, ότι εξαφανίστηκε η μικρη Φωτεινή και είχε θεαθεί μαζί του, έτρεξε αλλόφρων στη γειτονιά να βρει τους γονείς του κοριτσιού: « Τρέξτε να το βρείτε στις σπηλιές! Πάει το παιδάκι!...»
Εκεί στη σπηλιά με τα παλιόρουχα και τη βρωμιά, που ήταν η μόνιμη κατοικία του, η Φωτεινούλα αντίκρισε το Χάρο με τα μάτια της στο πρόσωπο του «δράκου».
Ψάχνουν παντού, οι γείτονες και μάρτυρες παρελαύνουν στο Αστυνομικό Τμήμα και καταθέτουν πως τον είδαν με μικρά παιδάκια. Τελικά αργά το απόγευμα δυο πρόσφυγες ο Πέτρος Παρασκευάς και ο Κώστας Κακαβούλης τον βρήκαν στη σπηλιά του να εχει καλύψει με το κορμί του το δύστυχο κοριτσάκι. ΄Αρπαξαν από τα την αγκαλιά του τη Φωτεινούλα γυμνή σε αθλία κατάσταση τράβηξαν από το λαιμό και τον ίδιο έξω που τους είπε: « Μη θυμώνετε, θέλετε να πάω φυλακή; Πάω μόνος μου ξέρω το δρόμο…» ΄Εφτασαν και άλλοι, πήγαν το κοριτσάκι στο φαρμακείο και της έκανε ο φαρμακοποιός ένεση καμφοράς. ΄Ηρθε κι ένας γιατρός, που απλώς διαπίστωσε το θάνατο του από ασφυξία και αιμορραγία..
Οι δύο άνδρες οδήγησαν τον δράστη στην αστυνομία, αλλά στο δρόμο τον παρέλαβε ένας χωροφύλακας που εξοργισμένος από το θάνατο της μικρής με κλωτσιές και χαστούκια τον οδήγησε στο Τμήμα. Μάλιστα είχε το θράσος να πει στο χωροφύλακα: «Μη με χτυπάς! Εμένα θα με τιμωρήσει ο νόμος και όχι εσύ!»
Την επομένη οι χωροφύλακες βρήκαν στη διπλανή σπηλιά, από τις πολλές που υπήρχαν στο δάσος Βεϊκου, από την οσμή που αναδυόταν το πτώμα του μικρού Στέλιου, καλυμμένο από ξερά χόρτα, και αγνοείτο από διμήνου.
Οι κάτοικοι της Καλογρέζας απειλούσαν να τον κάψουν ζωντανό! Και κατέρρευσαν όταν αντίκρισαν τη σκηνή, όπου ο πατέρας του Στέλιου παλιός αξιωματικός που πολεμησε στη Μικρά Ασία, έσμιξε με τον πατέρα της Φωτεινούλας , έπεσε ο ένας στην αγκαλιά τα άλλου κι έκλαιγαν, όπως έκαναν μετά και οι παρευρισκόμενοι…
Η δίκη του στο Κακουργιοδικείο Αθηνών έγινε επτά μήνες μετά. Και όταν κλήθηκε να απολογηθεί δέθηκε η γλώσσα του. Έμενε άφωνος, έξυνε το κεφάλι του, χάζευε κοιτάζοντας τον κόσμο και μετά κάθισε ικανοποιημένος… Αργότερα ο πρόεδρος ανακοίνωσε την απόφαση, που καταδίκαζε τον «δράκο της Καλογρέζας» σε ισόβια δεσμά, λίαν επιεικώς!

http://infognomonpolitics.blogspot.com/ ... t_241.html

Otto Weininger έφαγε κανα δυο ψιλές τελικά

Καπως καλύτερα
Τώρα οι περιγραφές ταιριάζουν μια χαρά.

[Παρταλι]

Αγαπάμε ακτιβιστικά μηνύματα με βαθυστόχαστο νόημα.

Το παρασύνθημα δεν είναι σαφές αλλά κατανοούμε όσους αγαπάμε.

Έτσι ακριβώς

δεν απαντησες στο κουοτ μου

[Nero]

SpoilerShow

Σχιζοφρενικοί, ψυχανώμαλοι εγκληματικοί τύποι, με την επωνυμία «δράκοι», υπήρξαν κατά καιρούς στην Αθήνα αρκετοί, όπως ο «δράκος του Καβουρίου» ( Μιχαήλ Στεφανόπουλος) που διέμενε στην οδό Νικηφόρου Ουρανού στο Λυκαβηττό, ο «δράκος του δάσους Σέϊχ Σού» Θεσσαλονίκης ( Αριστείδης Παγκρατίδης) κι ένας πολύ παλιός, ο 32χρονος « δράκος της Καλογρέζας» Δαμιανός Μαυρομάτης, πρόσφυγας από το Αϊδίνι, που το 1936, πριν από 80 χρόνια, αναστάτωσε τις φτωχογειτονιές από το Γαλάτσι εως τους Ποδαράδες (Νέα Ιωνία) το Ψυχικό και την Καλογρέζα κι έκανε τον κόσμο να κλείνει τα παιδιά του στα σπίτια.
Ο Μαυρομάτης, σε αντίθεση με τους άλλους δράκους, είχε αδυναμία στο μικρά παιδιά,. Τον είχαν κλείσει σε Ψυχιατρείο για «παιδομανία» αλλά οι γιατροί του άνοιξαν τις πόρτες… ΄Όταν τον κυρίευε το πάθος, ξεγελούσε τα μικρά παιδιά με καραμέλες, τα οδηγούσε στην σπηλιά όπου διέμενε, εκόρευε σ’ αυτά τις κτηνώδεις του ορέξεις και μετά τα βασάνιζε... Κάποτε δάγκωσε στο λαιμό τον 7χρονο Ιάκωβο που γλύτωσε το θάνατο. Μια άλλη φορά είδαν κοντά στη σπηλιά του, δυο κοριτσάκια που περιλαμβάνονται στις εξαφάνισες μικρών κοριτσιών. Τι να έγιναν; Τα έθαβε; Τα πετούσε σε ξεροπήγαδο για να μη βρεθούν;
Το ίδιο είχε κάνει και στην πεντάχρονη Χαρίκλεια, αλλά πρόλαβε ο πατέρας της Βασίλης, τον ανακάλυψε, τον ξυλοφόρτωσε και γλύτωσε το κορίτσι! ΄Όταν έβλεπε μικρά παιδάκια γινόταν αλλόφρων. Τον κυρίευε ο δαίμων του πάθους. Έτσι έγινε τον τελευταίο καιρό στη Νέα Ιωνία όταν πήγε με άλλους τουβλοποιούς για να συλλυπηθούν την οικογένεια συναδέλφου τους που έχασαν. Εκεί ο Μαυρομάτης είδε έξω στο δρόμο να παίζουν κοριτσάκια, διάλεξε ένα που του γυάλισε, της έδωσε δυο καραμέλες και της υποσχέθηκε να της δώσει κι άλλες αν πήγαινε μαζί του.
Όταν μετα από ώρες οι γονείς της την αναζήτησαν, έμαθαν από τα άλλα κορίτσια ότι ακολούθησε κάποιον ρακένδυτο που μοίραζε καραμέλες. Έμαθε στο μεταξύ και η αδελφή του δράστη, μια σεμνή γυναίκα με πέντε παιδιά, ότι εξαφανίστηκε η μικρη Φωτεινή και είχε θεαθεί μαζί του, έτρεξε αλλόφρων στη γειτονιά να βρει τους γονείς του κοριτσιού: « Τρέξτε να το βρείτε στις σπηλιές! Πάει το παιδάκι!...»
Εκεί στη σπηλιά με τα παλιόρουχα και τη βρωμιά, που ήταν η μόνιμη κατοικία του, η Φωτεινούλα αντίκρισε το Χάρο με τα μάτια της στο πρόσωπο του «δράκου».
Ψάχνουν παντού, οι γείτονες και μάρτυρες παρελαύνουν στο Αστυνομικό Τμήμα και καταθέτουν πως τον είδαν με μικρά παιδάκια. Τελικά αργά το απόγευμα δυο πρόσφυγες ο Πέτρος Παρασκευάς και ο Κώστας Κακαβούλης τον βρήκαν στη σπηλιά του να εχει καλύψει με το κορμί του το δύστυχο κοριτσάκι. ΄Αρπαξαν από τα την αγκαλιά του τη Φωτεινούλα γυμνή σε αθλία κατάσταση τράβηξαν από το λαιμό και τον ίδιο έξω που τους είπε: « Μη θυμώνετε, θέλετε να πάω φυλακή; Πάω μόνος μου ξέρω το δρόμο…» ΄Εφτασαν και άλλοι, πήγαν το κοριτσάκι στο φαρμακείο και της έκανε ο φαρμακοποιός ένεση καμφοράς. ΄Ηρθε κι ένας γιατρός, που απλώς διαπίστωσε το θάνατο του από ασφυξία και αιμορραγία..
Οι δύο άνδρες οδήγησαν τον δράστη στην αστυνομία, αλλά στο δρόμο τον παρέλαβε ένας χωροφύλακας που εξοργισμένος από το θάνατο της μικρής με κλωτσιές και χαστούκια τον οδήγησε στο Τμήμα. Μάλιστα είχε το θράσος να πει στο χωροφύλακα: «Μη με χτυπάς! Εμένα θα με τιμωρήσει ο νόμος και όχι εσύ!»
Την επομένη οι χωροφύλακες βρήκαν στη διπλανή σπηλιά, από τις πολλές που υπήρχαν στο δάσος Βεϊκου, από την οσμή που αναδυόταν το πτώμα του μικρού Στέλιου, καλυμμένο από ξερά χόρτα, και αγνοείτο από διμήνου.
Οι κάτοικοι της Καλογρέζας απειλούσαν να τον κάψουν ζωντανό! Και κατέρρευσαν όταν αντίκρισαν τη σκηνή, όπου ο πατέρας του Στέλιου παλιός αξιωματικός που πολεμησε στη Μικρά Ασία, έσμιξε με τον πατέρα της Φωτεινούλας , έπεσε ο ένας στην αγκαλιά τα άλλου κι έκλαιγαν, όπως έκαναν μετά και οι παρευρισκόμενοι…
Η δίκη του στο Κακουργιοδικείο Αθηνών έγινε επτά μήνες μετά. Και όταν κλήθηκε να απολογηθεί δέθηκε η γλώσσα του. Έμενε άφωνος, έξυνε το κεφάλι του, χάζευε κοιτάζοντας τον κόσμο και μετά κάθισε ικανοποιημένος… Αργότερα ο πρόεδρος ανακοίνωσε την απόφαση, που καταδίκαζε τον «δράκο της Καλογρέζας» σε ισόβια δεσμά, λίαν επιεικώς!

http://infognomonpolitics.blogspot.com/ ... t_241.html

Otto Weininger έφαγε κανα δυο ψιλές τελικά

Καπως καλύτερα
Τώρα οι περιγραφές ταιριάζουν μια χαρά.

απ'ότι καταλαβαίνω κυρίως τη γλίτωσε γιατί τον βρήκαν μαζί με το παιδί και είχαν πρώτη προτεραιότητα να τρέξουν να τη σωσουν...

[Parrot]

Σύμφωνα με το πόρισμα των ειδικών:

δεν είναι παράφρων, αλλά άνθρωπος λογικότατος με πλήρη συναίσθηση των εγκλημάτων του.

Απορίας άξιον γιατί δεν τον εκτέλεσαν, τα εγκλήματα του ήταν ιδιαίτερα ειδεχθή.

[Sid Vicious]

Ο ορισμός της τουρανομογγολικής φάτσας, στανταρ καταγωγή από τουρκικα φύλα. Με τέτοια φάτσα τι Δαμιανος, Τουρκουτ Τζενγκις Γιουγκουρ είναι.

Φυσιογνωμικά είναι ξεκάθαρο πέρα από κάθε αμφιβολία ότι ο τύπος δεν ήταν Έλληνας αλλά Τουρανομογγόλος. Παρόμοιους τύπους βλέπουμε και σήμερα να έρχονται ως λαθροεισβολείς από το Αφγανιστάν έχοντας παρόμοια μάλιστα ροπή προς ειδεχθή εγκλήματα. Πράγμα που μόνο σκεφτικούς μπορεί να μας κάνει αν, λέω αν - υποθετικά, συγκεκριμένες φυσιογνωμίες, φυλετικοί τύποι και μίξεις έχουν ροπή προς ειδεχθή και διεστραμμένα εγκλήματα.

στην πρωτη φωτο βλεπουμε βασικα μια κλασικη λουμπεν φυσιογνωμια της εποχης, κλασικος ελληνας ο οποιος εαν δεν ειχε ''διαμορφωμενη'' μαπα απο το ξυδι και την οτι ναναι ζωη θα μπορουσε ενας γλυκητατος ΠΟΝΤΙΟΣ αλλα τεσπα

στην δευτερη απλα βλεπουμε εναν τυπο να γελαει αρα κι εσυ κι εγω οταν βρισκομαστε σε αναλογες στιγμες ευθυμιας (ή μεθης) θα μπορουσμε να χαρακτηριστουμε Ουι-Ουι-Ουιγουροι

δεν ξερω πως συνεδεσες την καταγωγη του, ας το δεχτουμε, απο την Κινα, ασε που δεν εχει επικανθο
αλλα ας το δεχτουμε οτι ειναι ετσι

ξερεις που εχουν καταγραφει τα πιο στυγερα εγκληματα? ναι, σωστα μαντεψες, στην ''πολιτισμενη'' και προς θεου οχι βαρβαρικη και φουλ χριστιανικη Ευρωπη, Βορεια και Νοτια Αμερικη και Αυστραλια
δε θα αρχισω το namedropping, μια και το μπλογκ της Νανας το παρακολουθω απο την αρχη του σχεδον, αλλα παρε πχ μερικα εγχωρια εγκληματα και κανε μας μια φυλετικη αναλυσις των θυτων
https://eglima.org/category/05-%ce%b5%c ... %b4%ce%b1/

χμμμ, τι αλλο?
α ναι.... παρε και μια ακομα Ουιγουρα με εφεση στο γδαρσιμο και στο βραστο με σελινο πατατουλες καροτακια και λαδολεμονο
https://www.news.com.au/national/crime/ ... 3131a76eb6

Καλά κλασσική Ελληνική φάτσα δε τον λες με τίποτα εντελώς, τουρανική είναι αλλά δεν είναι αυτό το θέμα (αν και καποιες φατσες μπορεις να πεις σκατοφατσα και ότι κατι δεν σε παει καλα)

Και δεν ανέφερα πουθενά ότι δεν βρίθουν εγκλημάτων άλλοι, δεν είναι η φάτσα που κάνει τον εγκληματία, ούτε εννόησα ότι συλλήβδην πχ οι Ολλανδοι είναι αγιοι και οι Ουιγούροι εγκληματίες, σαφώς και δεν ισχύει κάτι τέτοιο, ουτε πιστευω κατι τετοιο αλλά ούτε αυτό είναι το θέμα

Ενδιαφέρον το μπλογκ, δείχνει να έχει εργαστεί να το φτιάξει αλλά αποφεύγω συνήθως να διαβάζω για εγκλήματα τέτοια, με προκαλουν κάτι στενάχωρο αλλά δεν είναι ούτε αυτό το θέμα

Απλά μια παρατήρηση έκανα ότι φυσιογνωμικά δεν είναι κλασική ελληνική φάτσα σαφέστατα και την παρατήρηση αυτή την έκανα γιατί για κάποιον άγνωστο λόγο ο Nero επέλεξε να δώσει αυτό τον τίτλο στο θέμα. Ας μας πει ο Nero , ας μας εξηγήσει τους λόγους που επέλεξε αυτό τον τίτλο.

[Παρταλι]

ελα ρε μλκ εισαι και Ποντιακ, ηλεος δηλαδης

[Sid Vicious]

Από Τραπεζούντα και Προύσα. Αλλά παρόμοια χαρακτηριστικά σαν και αυτά δεν έχω δει ποτέ σε κανένα από τα σόγια μου, ούτε και έξω είναι κανά συχνό φαινόμενο, πως να το κάνουμε δλδ

[sys3x]

Από Τραπεζούντα και Προύσα. Αλλά παρόμοια χαρακτηριστικά σαν και αυτά δεν έχω δει ποτέ σε κανένα από τα σόγια μου, ούτε και έξω είναι κανά συχνό φαινόμενο, πως να το κάνουμε δλδ

Προύσα θέλω να πάω να κάνω μεταπτυχιακό.

[waldorf]

Από Τραπεζούντα και Προύσα. ...

Ακόμη ένα μουσικό διάλειμμα:

[Παρταλι]

Από Τραπεζούντα και Προύσα. Αλλά παρόμοια χαρακτηριστικά σαν και αυτά δεν έχω δει ποτέ σε κανένα από τα σόγια μου, ούτε και έξω είναι κανά συχνό φαινόμενο, πως να το κάνουμε δλδ

ΑΚΡΙΒΩΣ τα ιδια εδω (Κουβουκλια το χωριο, κοντα στην Προυσα)
αυτα τα περι μαπας ειναι ναζιστικες παπαριες που ακομα και οι ιδιοι οι ναζιδες τα εχουν σβησεις απο την ατζεντα τους
ξεκολλα

[Sid Vicious]

Εγώ από το Πελαδάρι της Προύσας, Τραπεζούντα μέσα από το άστυ

Πελαδάρι ή Παλαδάρι ή Παλλαδάρι. Ελληνική κωμόπολη 3.000 και πλέον κατοίκων, απείχε από την Προύσα 18 χλμ ανατολικά και απείχε λίγα χιλιόμετρα από τον Κιανό κόλπο. Επίνειο του Παλλαδαρίου ήτα οι Ελιγμοί. Στην περιοχή υπήρχε σε υψόμετρο 800μ. το ιστορικό Κάστρο. Πάνω στο Κάστρο βρέθηκαν μνημεία αρχαία και βυζαντινά. Στο Κάστρο βρέθηκε η προτομή της Παλλάδας Αθηνάς, όπου πήρε το ονομα της το Παλλαδάρι. Τα αρχαιολογικά ευρήματα φυλάγονταν στο Παρθεναγωγείο. Έξω από το κάστρο, σε απόσταση 200 μέτρα περίπου βρέθηκε ο τάφος του Αννίβα. Το κλίμα της περιοχής είναι υγιεινότατο. Οι κάτοικοι ήταν φιλόπονοι, εργατικοί και ασχολούνταν κυρίως με την αμπελουργία, την ελαιοκαλλιέργεια και την σηροτροφία. Έκανε μεγάλη εξαγωγή σταφυλιών, είχε 20 ρακοκάζανα, 4 ελαιοτριβεία, 1 αλευρόμυλο και πολλά καταστήματα (υποδηματοποιεία, βαφεία, ραφεία, μπακάλικα κ.α.).
Το Παλλαδάρι είχε τρεις εκκλησίες: 1) των Ταξιαρχών, 2) της Παναγίας και 3) της Αγίας Τριάδας. Η Αγία Τριάδα ήταν η πιο νέα και ωραία εκκλησία. Χτίστηκε το 1913. Οι εκκλησίες από το 1914 έως το 1918 σφραγίστηκαν. Στην κωμόπολη υπήρχαν τρία σχολεία: 1) το Αρρεναγωγείο, 2) το Ιβανώφειο Παρθεναγωγείο και 3) το Νηπιαγωγείο.
Είχε επίσης χορωδία μαντολινάτας. Ευεργέτης του Παλλαδαρίου ήταν ο Ιβάνωφ (Γιαννακίδης Κωνσταντίνος). Έφυγε νέος από το χωριό για την Οδησσό και το υιοθέτησε ο Δήμαρχος Ιβάνωφ. Αυτός ασχολήθηκε με το εμπόριο και πλούτισε. Ανακαίνισε την εκκλησία της Παναγίας, έχτισε το Παρθεναγωγείο που έφερε το όνομά του μαζί με ξενώνα και βιβλιοθήκη που έφερε την προτομή του. Ο Ιβάνωφ αγόρασε περί το 1881 από την Τρίγλια το μεγάλο μαρμάρινο άγαλμα της τρίμορφου θεάς Εκάτης και το τοποθέτησε στο Παρθεναγωγείο του Παλλαδαρίου.
Το Παλλαδάρι είχε γενναίους και ρωμαλέους κατοίκους που έκαναν συστηματική αντίσταση στις λεηλασίες (γιάγμα) των Τούρκων.
Στις 28/8/1922 το Παλλαδάρι παραδόθηκε στις φλόγες. Οι Παλλαδαρινοί πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν κυρίως στην Φουστάνη Αλμωπίας Πέλλης, στην Σωσάνδρα και Περαία (Κότσανα) Ν.Πέλλης, στην Έδεσσα, Δράμα, Θεσσαλονίκη, Αθήνα μέχρι και την Γαστούνη της Πελλοπονήσου. Πηγή: Τριγλιανοί (http://www.triglianoi.gr/?topic=747.0)