ΒΑΘΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

[elchav]

Διαβάζοντας το ποστ του χρήστη alexandroso, κατέληξα πως πρέπει να αρχειοθετηθούν σε ένα νήμα αυτές οι εμπειρίες.
Ελπίζω να μην επικαλύπτεται νοηματικά με το Μουσείο, μιας και το υλικό θα προέρχεται-κυρίως- από ποστς χρηστών.

Πριν κάτι, αρκετά, χρόνια συζούσα με μια κοπέλα και στο κάτω σπίτι έμενε ένας μουσικός. Κάθε μεσημέρι προπονούταν στο αρμόνιο. Βάζω και γω ένα βραδάκι μουσική και έρχεται, κρατώντας ένα πιτόγυρο, να μου ζητήσει τα ρέστα. Του λέω ότι δεν είναι ώρα κοινής ησυχίας και θα βάζω ότι θέλω, τσατίζεται, πετάει το πιτόγυρο πάνω στον καναπέ γεμίζοντάς τον τζατζίκια και μου την πέφτει να πλακωθούμε. Μας χωρίσαν οι γυναίκες.

[elchav]

από το χρήστη foscilis, στο ίδιο νήμα

Εγώ είχα μέχρι τον Ιούλιο μια γειτόνισσα που αρκετές φορές το μήνα έβγαζε χιλιοπεντακοσάρια ηχεία στον κήπο, φώναζε όλους τους φίλους της (κάτι πενηντάρηδες ταριφοσκυλάδες όλοι) και βαράγανε τόσο δυνατά που ήταν κυριολεκτικά αδύνατο να σταθείς οπουδήποτε σε ακτίνα εξήντα μέτρων, ακόμα και με τα διπλά τζάμια θεόκλειστα. Και αυτό ξεκινούσε τρεις η ώρα το μεσημέρι και σταματούσε όταν ερχόταν η αστυνομία. Δηλαδή πεντακόσια άτομα που μέναμε σε αυτήν την ακτίνα, εργαζόμενοι, γέροι, οικογένειες με άρρωστα μωρά ήμασταν αναγκασμένοι ή να παίρνουμε ηρεμιστικά ή να σηκωνόμαστε να φεύγουμε από τα σπίτια μας επειδή αυτή η μαλακισμένη ήταν μαλακισμένη.

Όσο περίεργο και αν σου φαίνεται πληρώνω νοίκια για να έχω σπίτι όχι για να πρέπει να το εγκαταλείπω κάθε όποτε έχει γκάβλες η χοντρή απέναντι. ΦΥΣΙΚΑ και θα μπορούσα να ζητήσω αποζημίωση και μάλιστα δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που δικαστήρια έχουν επιδικάσει κάτι τέτοιο.

Δε μπορείς να φανταστείς πόσες φορές ευχαρίστησα το Γιαραμπή που το πάρτι που έκανε δυο μέρες πριν ισχύσει ο νέος ποινικός κώδικας των κρετίνων ήταν τελικά και το αποχαιρετιστήριο (και βέβαια ξεκίνησε από τις 11 το πρωί αυτή τη φορά και της έφεραν τους μπάτσους 4 η ώρα το επόμενο πρωί). ΓΑΜΙΩΝΤΑΣ θα μας πήγαινε όλο το καλοκαίρι η κωλόχοντρη.

[under]

alexandroso εφαγες ξυλο απο μουσικαντη ;

[τεν τεν]

Διαβάζοντας το ποστ του χρήστη alexandroso, κατέληξα πως πρέπει να αρχειοθετηθούν σε ένα νήμα αυτές οι εμπειρίες.
Ελπίζω να μην επικαλύπτεται νοηματικά με το Μουσείο, μιας και το υλικό θα προέρχεται-κυρίως- από ποστς χρηστών.

Πριν κάτι, αρκετά, χρόνια συζούσα με μια κοπέλα και στο κάτω σπίτι έμενε ένας μουσικός. Κάθε μεσημέρι προπονούταν στο αρμόνιο. Βάζω και γω ένα βραδάκι μουσική και έρχεται, κρατώντας ένα πιτόγυρο, να μου ζητήσει τα ρέστα. Του λέω ότι δεν είναι ώρα κοινής ησυχίας και θα βάζω ότι θέλω, τσατίζεται, πετάει το πιτόγυρο πάνω στον καναπέ γεμίζοντάς τον τζατζίκια και μου την πέφτει να πλακωθούμε. Μας χωρίσαν οι γυναίκες.

Ρε Άλεξ σου πούλησε τρέλα ένας μουσικός;
Κλειδώνεις την πορτα πέρας το κλειδί και δεν τον ξαναβλεπει κάνεις

[elchav]

γκάιζ, γιου αρ μίσινγκ δε πόιντ

[ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ]

Την επομενη φορα π[ου επαιξε αρμονιο ο απο κατω λογικα χτυπησε το κουδουνι και του πεταξε στον καναπε μια χυτρα πατσα

[Orion22]

leave alex alone

plot twist
πλοτ τουιστ, αυτός με το αρμόνιο ήταν ο νίκοςβ

[vantono]

Διαβάζοντας το ποστ του χρήστη alexandroso, κατέληξα πως πρέπει να αρχειοθετηθούν σε ένα νήμα αυτές οι εμπειρίες.
Ελπίζω να μην επικαλύπτεται νοηματικά με το Μουσείο, μιας και το υλικό θα προέρχεται-κυρίως- από ποστς χρηστών.

Πριν κάτι, αρκετά, χρόνια συζούσα με μια κοπέλα και στο κάτω σπίτι έμενε ένας μουσικός. Κάθε μεσημέρι προπονούταν στο αρμόνιο. Βάζω και γω ένα βραδάκι μουσική και έρχεται, κρατώντας ένα πιτόγυρο, να μου ζητήσει τα ρέστα. Του λέω ότι δεν είναι ώρα κοινής ησυχίας και θα βάζω ότι θέλω, τσατίζεται, πετάει το πιτόγυρο πάνω στον καναπέ γεμίζοντάς τον τζατζίκια και μου την πέφτει να πλακωθούμε. Μας χωρίσαν οι γυναίκες.

Άνετα μπαινει και μουσείο, αυτή η ιστορία. Σε μη ώρα κοινης ησυχίας και να ενοχληθεί μουσικός από μουσική, στάνταρ ηθελε να προπονηθεί στο αρμόνιό του εκεινη τη στιγμή, και ο αλεξανδρόζος με τη μουσική του, πατούσε πάνω του. Ωστόσο, αν εμένα μου πετούσε πιτόγυρο με τζατζίκια πανω στον καναπέ, θα του έτριβα το πιτόγυρο στη μούρη και θα το παταγα κιόλας σαν κορνεδάκι,να του πασαλείψω ό,τι ζουμί υπήρχε εκει μεσα.

[Orion22]

@ ελτσαβ κάτσε ρε ππρ αμέσως να αρπαχτείς οτι ξεφεύγουμε του θέματος...

να,ορίστε, ο βαντ σου εμπλούτισε το θέμα

[alekhine]

Σε μια πρώτη φάση, προλαβαίνουν να γυρίσουν στη δουλειά αυτοί που βγήκαν στη σύνταξη στα 33.


(Αληθινές ιστορίες:
15ετία νόμος Κουτσόγιωργα. Σχολή βοηθού νοσηλευτικής, 2ετής, με την αποφοίτηση από το γυμνάσιο και άμεση πρόσληψη επί Ανδρέα, στα 18.)

[elchav]

Ωστόσο, αν εμένα μου πετούσε πιτόγυρο με τζατζίκια πανω στον καναπέ, θα του έτριβα το πιτόγυρο στη μούρη και θα το παταγα κιόλας σαν κορνεδάκι,να του πασαλείψω ό,τι ζουμί υπήρχε εκει μεσα.

Ρε μλκ,
σκάει ένας τυπάς με σουβλάκι στο χέρι
σου πουλάει τσαμπουκά
πριν αρπαχτείτε, αποφασίζει να το πετάξει στον καναπέ και να τα κάνει πουτάνα με τζατζίκι


μόνο εγώ θα είχα λυγίσει από το γέλιο;

[elchav]

@ ελτσαβ κάτσε ρε ππρ αμέσως να αρπαχτείς οτι ξεφεύγουμε του θέματος...

να,ορίστε, ο βαντ σου εμπλούτισε το θέμα

σε παρακαλώ, χώσε και μπριτζ μέσα

plot twist
πλοτ τουιστ, αυτός με το αρμόνιο ήταν ο νίκοςβ

[alexandroso]

Διαβάζοντας το ποστ του χρήστη alexandroso, κατέληξα πως πρέπει να αρχειοθετηθούν σε ένα νήμα αυτές οι εμπειρίες.
Ελπίζω να μην επικαλύπτεται νοηματικά με το Μουσείο, μιας και το υλικό θα προέρχεται-κυρίως- από ποστς χρηστών.

Πριν κάτι, αρκετά, χρόνια συζούσα με μια κοπέλα και στο κάτω σπίτι έμενε ένας μουσικός. Κάθε μεσημέρι προπονούταν στο αρμόνιο. Βάζω και γω ένα βραδάκι μουσική και έρχεται, κρατώντας ένα πιτόγυρο, να μου ζητήσει τα ρέστα. Του λέω ότι δεν είναι ώρα κοινής ησυχίας και θα βάζω ότι θέλω, τσατίζεται, πετάει το πιτόγυρο πάνω στον καναπέ γεμίζοντάς τον τζατζίκια και μου την πέφτει να πλακωθούμε. Μας χωρίσαν οι γυναίκες.

Άνετα μπαινει και μουσείο, αυτή η ιστορία. Σε μη ώρα κοινης ησυχίας και να ενοχληθεί μουσικός από μουσική, στάνταρ ηθελε να προπονηθεί στο αρμόνιό του εκεινη τη στιγμή, και ο αλεξανδρόζος με τη μουσική του, πατούσε πάνω του. Ωστόσο, αν εμένα μου πετούσε πιτόγυρο με τζατζίκια πανω στον καναπέ, θα του έτριβα το πιτόγυρο στη μούρη και θα το παταγα κιόλας σαν κορνεδάκι,να του πασαλείψω ό,τι ζουμί υπήρχε εκει μεσα.

Βασικά σε κάτι σκυλάδικα έπαιζε οπότε μάλλον λογικό να ενοχληθεί από Sisters of mercy.

[vantono]

Ωστόσο, αν εμένα μου πετούσε πιτόγυρο με τζατζίκια πανω στον καναπέ, θα του έτριβα το πιτόγυρο στη μούρη και θα το παταγα κιόλας σαν κορνεδάκι,να του πασαλείψω ό,τι ζουμί υπήρχε εκει μεσα.

Ρε μλκ,
σκάει ένας τυπάς με σουβλάκι στο χέρι
σου πουλάει τσαμπουκά
πριν αρπαχτείτε, αποφασίζει να το πετάξει στον καναπέ και να τα κάνει πουτάνα με τζατζίκι


μόνο εγώ θα είχα λυγίσει από το γέλιο;

Το οτι τζατζικολερώθηκε ο καναπές δεν παίζει να το καταλαβαν εκεινη τη στιγμή πάνω στην ενταση, κανενας απ' τους δύο(αλλιως παιζει και μονο να γελούσαν με το σκηνικο μετα, και να μην αρπάζονταν καν ). Μετά οταν και αν ηρέμησαν,και ειδαν πανω στον καναπέ ενα μισάνοιχτο σουβλάκι με σκάγια τζατζικιού να εχουν πάρει το μαξιλαράκι, και δυο πατάτες να εχουν πεταχτεί δίπλα στο πορτατίφ,λοιγκο ειναι να σου φανει καπως αστειο.

[vantono]

Διαβάζοντας το ποστ του χρήστη alexandroso, κατέληξα πως πρέπει να αρχειοθετηθούν σε ένα νήμα αυτές οι εμπειρίες.
Ελπίζω να μην επικαλύπτεται νοηματικά με το Μουσείο, μιας και το υλικό θα προέρχεται-κυρίως- από ποστς χρηστών.

Άνετα μπαινει και μουσείο, αυτή η ιστορία. Σε μη ώρα κοινης ησυχίας και να ενοχληθεί μουσικός από μουσική, στάνταρ ηθελε να προπονηθεί στο αρμόνιό του εκεινη τη στιγμή, και ο αλεξανδρόζος με τη μουσική του, πατούσε πάνω του. Ωστόσο, αν εμένα μου πετούσε πιτόγυρο με τζατζίκια πανω στον καναπέ, θα του έτριβα το πιτόγυρο στη μούρη και θα το παταγα κιόλας σαν κορνεδάκι,να του πασαλείψω ό,τι ζουμί υπήρχε εκει μεσα.

Βασικά σε κάτι σκυλάδικα έπαιζε οπότε μάλλον λογικό να ενοχληθεί από Sisters of mercy.

Ε στην Ελλάδα λίγο-πολυ, και οι κιμπορντίστες σε σκυλάδικα δουλεύουν. Εδώ ξέρω ντράμερ ντεθμεταλά αυτη τη στιγμή, που δουλεύει σε μπουζούκια.