Αυτό αν θυμάμαι καλά συσχετίζεται με τη φάση του τελώνη.ΟΥΤΙΣ έγραψε: ↑08 Ιαν 2020, 09:22«Ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται ταπεινούς δε δίδωσι χάρην. (Α’ Πέτρου Κεφ. 5).Χαοτικός έγραψε: ↑07 Ιαν 2020, 23:39Ο ΟΥΤΙΣ θα μπορούσε να το πει απομάκρυνση από το θεό. Η πλάκα είναι ότι θα είχε δίκιο. Κι ας μην υπάρχει θεός για μένα.
Ελπίζω να πιάνεις το υπερβατικό του νοήματος. Εγώ το λέω φόβος για την τελευταία θέση. Πιο θάνατος κι από τον θάνατο ένα πράγμα.
Πράγματι θα ήταν ωραίο νήμα. θα γούασταρα να μπερδέψω το θεό με αυτό που λέω τελευταία θέση. θα έβαζα και τα ψυχεδελικά μου περί μεγαλείου της μηδαμηνότητας (με τον ίδιο τρόπο μιλάνε για ταπεινότητα οι χριστιανοί (που έχουν πιάσει μόμως το νόημα) ).
Θα πιάσουμε το πότε μας συμβαίνει και σε τι φάση της καθημερινής ζωής μας. Πότε το ξεπερνάμε και δεν το έχουμε ανάγκη και ββαια τι προστατεύει όπως λες.
Να το κάνουμε ρε φίλε
«Ακάθαρτος παρά τω Θώ πας υψηλοκάρδιος».
(Παροιμ. 16, 15).
«Λέγω ὑμῖν, κατέβη οὗτος δεδικαιωμένος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ἢ ἐκεῖνος. Οτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται»(Κατά Λουκά, 18:14).
Όταν το διάβαζα μικρός στο βιβλίο και δεδομένου πως τα γράφανε τότε με τι λέξεις και τι συντακτικό κλπ, σκεφτόμουν πόσο παπάρας ήτανε αυτός ο τύπος! "Νηστεύω κάθε Τετάρτη και Παρασκευή και είμαι και πολύ γαμάουα θε μου και καμία σχέση με αυτόν τον άπλυτο, την πλέμπα (τον τελώνη).
Ρε μαλάκα είναι δυνατόν; παιδάκι ήμουνα και το έβλεπα πολύ τοξικό όπως το φανταζόμουνα. Μπορεί έλεγα να υπάρχει τέτοιος άνθρβπος;
Και σκέφτομαι σήμερα ότι ενώ έχουν σωθεί τα κείμενα και τα κάνανε και σημαία κάποιοι... δες τι γίνεται!
Τέλος πάντων.
