Η φίλη μου με άγγιζε όσο νόμιζε πως κοιμόμουν. Αυτό που έκανε για μένα είναι βιασμός
Δημοσιεύτηκε: 14 Ιαν 2020, 07:33
Με πείραζε εννοώ κανονικά έβαζε τα χέρια της μέσα μου. Εγώ με το που το συνειδητοποίησα πάγωσα αλλά το έπαιξα κοιμισμένος για να δω μήπως ήθελε να με ξυπνήσει με αυτόν τον τρόπο και να συνεχίσουμε. Γι αυτό έκανα το εξής… Άρχισα σιγά σιγά να κουνιέμαι σαν να ξυπνάω για να δω τι θα κάνει. Και αυτό που έκανε ήταν να σταματάει όταν νόμιζε ότι πήγαινα να ξυπνήσω, και να συνεχίζει όταν σταματούσα να κουνιέμαι. Αφού έγινε αυτό 2-3 φορές σταμάτησε (μάλλον επειδή φοβήθηκε ότι θα ξυπνούσα, που να ξερε) και πήγε στην τουαλέτα. Είμαι σίγουρος για το τι πήγε να κάνει στην τουαλέτα αλλά δεν είναι της παρούσης. Μόλις βγαίνει πάω στην κουζίνα και εκεί τα καταλαβαίνει όλα (το ότι ήμουν ξύπνιος). Δεν λέω τίποτα για το συμβάν εκείνη την στιγμή, της λέω μόνο ότι χωρίζουμε και να μην την ξαναδώ στα μάτια μου και να εξαφανιστεί από το σπίτι μου αμέσως. Θυμάμαι να μου λέει “εσύ μου τριβόσουν, εγώ νόμιζα ότι ήσουν ξύπνιος” και άλλες τέτοιες παπαριές. Αυτά που μου έλεγε με έκαναν να την σιχαθώ ακόμα περισσότερο. Δεν άκουσα κουβέντα, μέσα μου το είχα λήξει και μάλιστα ένιωθα και ανακούφιση που γρήγορα κατάλαβα πόσο μαλάκω ήταν. Την επόμενη μέρα ένιωθα χάλια.. Ήμουν πολύ στεναχωρημένος και πληγωμένος και πάρα πολύ θυμωμένος. Μετά από πολλά μηνύματα και κλήσεις, δέχτηκα να βρεθούμε. Πήγαμε και κάτσαμε σε ένα καφέ να μιλήσουμε και για πολύ ώρα δεν μιλούσε κανείς… Κάποια στιγμή ξεκινάει να μου λέει ότι δεν είναι όπως νομίζω κι ότι ήταν σίγουρη ότι ήμουν ξύπνιος και ότι δεν έκανε τίποτα ύπουλα και χωρίς τη θέληση μου. Δηλαδή εν ολίγοις αρνιόταν όλα αυτά για τα οποία την κατηγορούσα και με έβγαζε τρελό μπροστά στα μάτια μου. Δεν παραδεχόταν τίποτα. Εγώ έσπασα, πραγματικά έτσι ένιωσα, με κατέκλυσε απελπισία, έβαλα τα κλάματα και άρχισα να τρέχω. Εκείνη άρχισε να με κυνηγάει. Είδε ότι ήμουν αποφασισμένος και μάλλον εκεί κατάλαβε ότι δεν την παίρνει να συνεχίσει το παραμύθι. Και μου φωνάζει ότι έχω δίκιο σε όλα και συγγνώμη. Και τότε γυρνάω την βλέπω έκλαιγε κι αυτή και αφού ηρεμήσαμε ξεκινήσαμε την πραγματική κουβέντα. Της εξηγούσα πως αυτό που έκανε για μένα είναι βιασμός από τη στιγμή που άγγιζε το πέος μου ενώ εγώ δεν είχα τις αισθήσεις μου. Πραγματικά κατάλαβε και μου ζήτησε πολλές φορές συγγνώμη. Παρ όλα αυτά της είπα πως όπως και να χει δεν νομίζω ότι μπορώ να συνεχίσω μαζί της μετά απ αυτό και πως θέλω λίγο χρόνο μόνος μου να σκεφτώ. Την επόμενη μέρα είχα την εβδομαδιαία συνεδρία με την ψυχολόγο μου. Με το που ξεκινήσαμε άρχισα να της λέω το συμβάν. Της τα είπα όλα με λεπτομέρειες και όταν τελείωσα μου λέει. “ε το κορίτσι σου είναι κοιμάστε μαζί, γιατί να νιώσεις άβολα και να σε ενοχλήσει το γεγονός ότι σε αγγίζει το κοριτσι σου;” και της εξηγώ ότι δεν είναι το ότι με ενόχλησε το άγγιγμα της αλλά το γεγονός ότι αντιλήφθηκα πως το έκανε ύπουλα και πως δεν ζήτησε την άδεια μου. Δεν θυμάμαι στο ενδιάμεσο της συνεδρίας ακριβώς τι ειπώθηκε, αλλά θυμάμαι πως το ζουμί ήταν πως εγώ νιώθω άβολα με την εγγύτητα και πως αυτό φαίνεται και μέσα από αυτό το συμβάν. Μετά από τη συνεδρία εγώ ένιωθα πολύ ανακουφισμένος που τελικά αυτη δεν έκανε κάτι κακό. Αντιθέτως εγώ λόγω δικών μου θεμάτων την κατηγόρησα άδικα. Πήγα κατευθείαν να την βρω να μιλήσουμε της είπα ότι κατάλαβα πως ήμουν υπερβολικος και πως δεν είναι λόγος αυτός για να χωρίσουμε. Της είπα επίσης ότι δεν θέλω να με ξανά αγγίξει στον ύπνο μου χωρίς την θέλησή μου. Συνεχίσαμε να είμαστε μαζί για ένα χρόνο μετά από αυτό. Δεν έγινε ποτέ κανένα παρόμοιο περιστατικό. Χωρίσαμε για άλλους λόγους. Και τώρα τα θυμήθηκα όλα πάλι και αποφάσισα να σου γράψω στις 3 το πρωί γιατί τώρα που το ξανασκέφτομαι μου φαίνεται πολύ λάθος η αντιμετώπιση της ψυχολόγου μου. Εσύ τι πιστεύεις; Ήμουν όντως υπερβολικος που αντέδρασα έτσι από τη στιγμή που ήταν το κορίτσι μου;
