Βέβαια,από ότι μας είπε γενικά ο κατηχητής
Σε κάθε όραμα πρέπει να υπάρχει η ταπείνωση
Παράδειγμα: Είδε κάποιος τον Άγιο Πορφύριο,ζωντανό,αλλά δεν τον ήξερε και δε τρόμαξε
Του είπε ο Άγιος,θα πας να πεις τον Πάπα Φώτη, να κάνετε σε αυτό το χωράφι εκκλησία του Αγίου Πορφυρίου
Ακόμη ως Άγιος από ψηλά πλέον στα λόγια υπάρχει ταπείνωση. Να πας να το πεις σε ιερέα.
Τώρα μη ρωτήσεις γιατί δεν εμφανίστηκε στον ιερέα, αλλά έτσι πίστεψε κι ο άνθρωπος αυτός
Κι η εκκλησία έγινε...
Άλλο παράδειγμα: Ένας είχε ένα εκκλησάκι σπίτι του και του εμφανίζετε ο Άγιος του και του λέει να κάνεις αγιασμό
Πάει...φωνάζει τον ιερέα της ενορίας....οκ
Ξαναβλεπει τον Άγιο...λέει..δεν είναι καλός ιερέας αυτός δεν πιάνει ο αγιασμός να πας να βρεις κάποιο καλό. Και πήγε και βρήκε έναν από κάποιο χωριο
Που ξέρει ο λαϊκός να ξεχωρίζει οποίος ιερέας είναι καλός; Κάποιος που ζει σε σπηλιά; Που φοράει τρύπια ράσα;
Που να ξέρει
Και πάντα οι ιερείς έχουν την ιεροσύνη και πιάνει το μυστήριο του αγιασμού,του είπε δεν έπιασε πάνε βρες άλλον
Εδώ δεν υπάρχει ταπείνωση,ήταν ο αντιθετος
Ένα μόνο θα ρωτούσα,η γυναίκα αυτή είχε πνευματικό; Έκανε ζωή ανάλογη;
