Το υπογραμμισμένο δεν είναι ακριβές. Ο μιθραϊσμός ήταν μεν ανταγωνιστική στον χριστιανισμό θρησκεία, αλλά απευθυνόταν μόνο στους άνδρες και γι'αυτό είχε διαδοθεί μόνο ανάμεσα στις λεγεώνες. Επίσης, ήταν κυρίως αγροτική θρησκεία, σε αντίθεση με τον χριστιανισμό που εξαπλώθηκε στα μεγαλύτερα αστικά κέντρα του τότε γνωστού κόσμου.Antigeist έγραψε: ↑02 Ιούλ 2020, 12:33ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ έγραψε: ↑02 Ιούλ 2020, 11:30έχεις δίκιο, ζητώ συγνώμη
σίγουρα ο Μέγας Κωνσταντίνος συνέβαλε στη καθιέρωση και εξάπλωση του χριστιανισμού, αλλά όταν ψηφίστηκε το διάταγμα του Μεδιολάνου, ο χριστιανισμός δεν ήταν απλά μια μικρή αίρεση λίγων ανθρώπων, αλλά είχε ήδη αποκτήσει δυναμική. και το Ισλάμ είναι μια τελείως διαφορετική ιστορία, το να λες ότι προέκυψε επειδή υπήρχε ο χριστιανισμός είναι μια απίστευτα μονοσήμαντη ερμηνεία δημιουργίας του που αγνοεί πλείστους κοινωνικούς και ιστορικούς παράγοντες.
Ναι αλλά και άλλες θρησκευτικές μόδες είχαν τεράστια εξάπλωση στα πόπολα πχ ο μιθραϊσμός όμως πέρασαν την ιστορία ως διάττοντες αστέρες διότι δεν έτυχαν σοβαρής θεσμικής υποστήριξης την οποία ο χριστιανισμός βρήκε στο πρόσωπο του Κωνσταντίνου.
Αλλά και αυτός ο Κωνσταντίνος και δεν ήταν ένας όποιος κι όποιος αυτοκράτορας. Ήταν ο τελευταίος μονοκράτορας της ενιαίας ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και ο ιδρυτής της τελευταίας επιτυχημένης ρωμαϊκής δυναστείας πράγμα που έδινε τεράστιο κύρος και επιρροή στην κληρονομιά του. Φαντάσου ότι μέχρι και ο τελευταίος υπόδουλος στους Οθωμανούς Ρωμαίος ήξερε ποιος ήταν και δικαίως διότι δεν θα είχε υπάρξει ανατολική Ρώμη και Κωνσταντινούπολη χωρίς εκείνον. Κανένας όμως από τους ανταγωνιστές επί των οποίων επικράτησε ο Κωνσταντίνος δεν ενδιαφερόταν για τον χριστιανισμό και αν είχαν επικρατήσει αυτοί ο χριστιανισμός σχεδόν σίγουρα θα ξεφούσκωνε σταδιακά.
Το Ισλάμ εμφανίστηκε κυριολεκτικά από το πουθενά σε μια ολιγάνθρωπη περιοχή σε μια εποχή που είχε τεράστιο κύρος ο Χριστιανισμός. Είναι δυνατόν αυτό να μην έπαιξε κανέναν ρόλο απολύτως στη διαμόρφωση του ισλάμ; Οι Άραβες ήταν σε συνεχή πολιτιστική επαφή με τον Βυζαντινό κόσμο μέσω των μισθοφόρων τους πολύ πριν τον Μωάμεθ. Αποκλείεται να μην υπήρξε καταλυτική επιρροή. Η μόνη ουσιαστική διαφορά του χριστιανισμού από τον μωαμεθανισμό είναι ότι ο Χριστός θεωρείται μονάχα ένας προφήτης και όχι θεάνθρωπος, ότι ο Θεός είναι ένας και όχι τριαδικός και ότι ο Μωάμεθ ήταν ο τελευταίος προφήτης πριν την συντέλεια του κόσμου. Παραλλαγές της ίδιας θεματικής είναι. Άλλωστε υπήρχαν χριστιανικές αιρέσεις που αρνούνταν το τριαδικό δόγμα ή την θεία φύση του Χριστού.
Αυτά τα δύο στοιχεία λοιπόν, ο αποκλεισμός των γυναικών και ο αγροτικός χαρακτήρας, μας δείχνουν ότι ο μιθραϊσμός δεν μπορούσε σε έναν μαραθώνιο να συναγωνιστεί τον χριστιανισμό, ο οποίος απευθυνόταν σε όλο τον πληθυσμό και του οποίου το μήνυμα ήταν σαφέστερο και απλούστερο σε σχέση με εκείνον.
Επίσης, κρατική υποστήριξη είχε και η παγανιστική θρησκεία, όπως και ο μιθραϊσμός, αλλά ηττήθηκαν. Το να αποδίδεται η επικράτηση μιας θρησκείας μονάχα στην κρατική επιβολή είναι μονοσήμαντο και αγνοεί πλήθος άλλων παραγόντων.