Η χοντροφοβία ειναι παντου...ακομα και στο σποτ της Βίκυς Σταυροπούλου ....

[georgebi]

Ο κάζουαλ σεξισμός της ημέρας: Χοντροφοβία https://ampa.lifo.gr/koinotita/o-kazoya ... ntrofovia/
Mόλις είδα τη διαφήμιση της Ελληνικής Κυβέρνησης για το Μένουμε Ασφαλείς, όπου η γνωστή ηθοποιός Βίκυ Σταυροπούλου μας δείχνει πώς να φτιάξουμε μια μάσκα χρησιμοποιώντας ύφασμα από ένα μπλουζάκι. Ξεκινάει να εξηγεί κ φτάνει στο σημείο που λέει πως πάιρνουμε ένα ύφασμα βαμβακερό, για παράδειγμα από μία παλιά μπλούζα / κ δείχει ένα μωβ τ σερτ που έχει, με το σχόλιο “και ναι καλά βλέπετε, αυτό είναι η μπλούζα μου κ όχι σεντόνι”, με το γνωστό αυτοσαρκαστικό της ύφος. Μου χτύπησε πολύ άσχημα , απτην μια την έχουμε συνηθίσει να αυτοσαρκάζεται έτσι, από την άλλη δεν καταλαβαίνω γιατί αυτό θεωρείται αστείο , γιατί πρέπε σώνει κ ντε να ειπωθεί η ατάκα αυτή από μια γυναίκα στην τηλεόραση; Θεωρώ πως θα μπορούσε να πει κάτι χιουμοριστικό γενικά, κ όχι ειδικά για το βάρος της πχ. Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, αλλά αν μιλάμε για θέμα αντιπροσώπευσης της γυναίκας στην τηλεόραση (κ γενικά στα μίντια), το μήνυμα του ότι είτε πρέπει να σαι (λεπτή) σέξι είτε εύσωμη αυτοσαρκαζόμενη που δεν διστάζεις να κοροιδέψεις τον ίδιο σου τον εαυτό, για να σε πουν κ κουλ, δεν μου αρέσει.

Για μένα και κάζουαλ σεξισμός και κάζουαλ χοντροφοβία φυσικά.

ΥΓ. Πολλοί θα πείτε πως ίσως ήταν κ ατάκα της ίδιας της ηθοποιού ή πως γενικά έτσι αυτοσαρκάζεται η συγκεκριμένη, ειδικά μετα τον ρόλο της στο Είσαι το ταίρι μου. Εγώ κοιτάω το αποτέλεσμα όμως και το μήνυμα που περναει.

[ΓΑΛΗ]

Ο κάζουαλ σεξισμός της ημέρας: Χοντροφοβία https://ampa.lifo.gr/koinotita/o-kazoya ... ntrofovia/
Mόλις είδα τη διαφήμιση της Ελληνικής Κυβέρνησης για το Μένουμε Ασφαλείς, όπου η γνωστή ηθοποιός Βίκυ Σταυροπούλου μας δείχνει πώς να φτιάξουμε μια μάσκα χρησιμοποιώντας ύφασμα από ένα μπλουζάκι. Ξεκινάει να εξηγεί κ φτάνει στο σημείο που λέει πως πάιρνουμε ένα ύφασμα βαμβακερό, για παράδειγμα από μία παλιά μπλούζα / κ δείχει ένα μωβ τ σερτ που έχει, με το σχόλιο “και ναι καλά βλέπετε, αυτό είναι η μπλούζα μου κ όχι σεντόνι”, με το γνωστό αυτοσαρκαστικό της ύφος. Μου χτύπησε πολύ άσχημα , απτην μια την έχουμε συνηθίσει να αυτοσαρκάζεται έτσι, από την άλλη δεν καταλαβαίνω γιατί αυτό θεωρείται αστείο , γιατί πρέπε σώνει κ ντε να ειπωθεί η ατάκα αυτή από μια γυναίκα στην τηλεόραση; Θεωρώ πως θα μπορούσε να πει κάτι χιουμοριστικό γενικά, κ όχι ειδικά για το βάρος της πχ. Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, αλλά αν μιλάμε για θέμα αντιπροσώπευσης της γυναίκας στην τηλεόραση (κ γενικά στα μίντια), το μήνυμα του ότι είτε πρέπει να σαι (λεπτή) σέξι είτε εύσωμη αυτοσαρκαζόμενη που δεν διστάζεις να κοροιδέψεις τον ίδιο σου τον εαυτό, για να σε πουν κ κουλ, δεν μου αρέσει.

Για μένα και κάζουαλ σεξισμός και κάζουαλ χοντροφοβία φυσικά.

ΥΓ. Πολλοί θα πείτε πως ίσως ήταν κ ατάκα της ίδιας της ηθοποιού ή πως γενικά έτσι αυτοσαρκάζεται η συγκεκριμένη, ειδικά μετα τον ρόλο της στο Είσαι το ταίρι μου. Εγώ κοιτάω το αποτέλεσμα όμως και το μήνυμα που περναει.

Το ότι χοντροφοβική είναι η γράφουσα και όχι η Σταυροπούλου, δεν παίζει ούτε ως υπόθεση.

[Planis]

https://www.vrisko.gr/dir/psyxiatroi/athina/

Επειγόντως.

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

δικαιωμα της ειναι να αυτοσαρκαρζεται ατομικα, τετοια ατακα σε σποτακι της κυβερνησης για προληψη στον ιο, ειναι φαουλ, και ο εμπνευστης του πρεπει να ειχε πολυ ψαλτη και σεφερλη εκεινη την εβδομαδα.

[Uppercut]

Πέρα απ' το ότι μιλάμε για σεφερλικό αστείο που θα έπρεπε να τιμωρείται ως κακούργημα, κόψτε τις πίπες με τις φοβίες. Δεν φοβάται κανείς τους χοντρούς, όπως μάλλον κανένας δεν φοβάται τους γκέι, αν κι ίσως πολλοί - δικαιολογημένα - να φοβούνται το Ισλάμ. Όποιος κάνει ένα αστείο εις βάρος οποιασδήποτε κατηγορίας ή απλά δεν συμπαθεί τα μέλη της (το πρώτο δεν συνεπάγεται το δεύτερο), δεν σημαίνει ότι τους φοβάται, ότι τους μισεί και θέλει να τους καταστρέψει ή ότι κατά βάθος θα ήθελε να είναι κι αυτός χοντρός, γκέι, τρανς ή οτιδήποτε άλλο.

[georgebi]

https://naieisaimisogynis.com/2020/05/2 ... ou-varous/


Λέγεται συχνά «αν μία μέρα οι γυναίκες ξυπνούσαν και αποφάσιζαν οτι τους αρέσει το σώμα τους φανταστείτε πόσες επιχειρήσεις θα έχαναν τη δουλειά τους». Η βιομηχανία της ομορφιάς λοιπόν έχει κέρδος όχι μόνο να εξαργυρώνει τις ανασφάλειες αυτές πουλώντας προιοντα και υπηρεσίες αλλά να τις καλλιεργεί η ίδια εσκεμμένα. Είναι από τα πιο τρανταχτά παραδείγματα διασταύρωσης της πατριαρχίας με τον καπιταλισμό. Δεν μου φαίνεται ότι ο καπιταλισμός έχει ιδιαίτερο κέρδος να μας απαλλάξει από την πατριαρχια και τα πατριαρχικά πρότυπα ομορφιάς γιατί η βιομηχανία της μόδας έχει τζιρο δισεκατομμυρίων. Το πολυ πολύ να θέλει να τα επεκτείνει και στους άντρες, τώρα που το στατους και η καλη δουλειά δεν επαρκεί για την εύρεση συντρόφου κι έτσι δημιουργειται μια νέα αγορά.

Οι γυναίκες λοιπόν δε θα ξυπνήσουν μια μέρα και θα αποφασίσουν οτι αποδέχονται το σώμα τους οσο λαμβάνουν στο προσωπικό τους mail απευθύνσεις με το όνομά τους που τις ντροπιάζουν και μειώνουν ξεδιάντροπα για το βάρος τους. Κοιτάξτε πόση επικκληση στο συναίσθημα και πόση χειριστικότητα χρησιμοποιείται ως marketing, πώς εισβάλλει η αστυνόμευση σώματος στο ίδιο σου το σπίτι να σε κοιτάξει με αυτό το υποτιμητικό βλέμμα ρωτώντας σε ειρωνικά «καλα, ετσι θα βγεις εξω;».

«Η παχυσαρκία είναι δείγμα τεμπελίας, υποτονικότητας και αδύναμου χαρακτήρα» μας πληροφορεί το mail αποκαλύπτοντας σε όλο της το μεγαλείο την ηθική διάσταση του βάρους στην σημερινή κουλτούρα. Η διαφήμιση δεν τηρεί καν τα προσχήματα προσποιούμενη πως ενδιαφέρεται για την υγεια μας. Το πάχος στον νεοφιλελευθερισμο είναι κι αυτό προσωπική αποτυχία, ούτε γενετικό χαρακτηριστικό, ούτε συνέπεια κάποιας ασθένειας, ουτε αποτέλεσμα μιας ολοκληρης βιομηχανίας παραγωγής φαγητού. Φταίμε εμείς αν έχουμε «υπερβολικό βάρος» και θα πρέπει να απαλλαγούμε από αυτό αντί να το αποδεχτούμε και να μαθουμε να απολαμβάνουμε τη ζωή μας. Αλήθεια, αν πληρώσουμε μια εταιρία μπορεί σε 7 μέρες να αλλάξει την προσωπικότητά μας και να μην είμαστε πια «τεμπέλες, υποτονικές και αδυναμοι χαρακτήρες»? Εννοούν πως αφήσουμε τα λεφτά μας σε ένα ινστιτούτο αισθητικής αντί να τα χαλάσουμε στις διακοπες θα είναι δείγμα δυνατού χαρακτήρα, ζωτικότητας, και εργατικότητας?

Η ζωή μας θα γίνει καλύτερη αν χάσουμε τα κιλά, μας υποσχονται, γιατι άλλωστε η βιομηχανία αδυνατίσματος θα φροντίσει να την κάνει χειρότερη αν δεν το κάνουμε υπενθυμίζοντας μας πόσο αποτυχημένες είμαστε και πόσο θα πρέπει να ντρεπόμαστε. Τίποτα από την χοντροφοβία της κοινωνίας μας δεν έχει να κάνει με την δική μας προσωπική ευημερία, και όποι@ προσπαθεί να μας πείσει για το αντίθετο απλά υπερασπίζεται το δικό του στατους

[AlienWay]

Αυτό το "χοντροφοβία" υποθέτω ότι απορρέει από το "fat acceptance" των αμερικανών (είναι δηλαδή μάλλον το αντίθετο).

Το ερώτημα είναι εύλογο: Γιατί όλα αυτά τα περί fat acceptance, "χοντροφοβία" κλπ έχουν να κάνουν ΜΟΝΟ με τα κιλά των γυναικών;

Δεν υπάρχουν χοντροί άντρες; Αυτοί πρέπει να είναι αποδεκτοί στο κοινωνικό συνολο χωρίς σαρκασμό; Αν το βρακί μου μοιάζει με σεντόνι, είμαι χοντροφοβικός με τον εαυτό μου;

[georgebi]

Το Fat Shaming δεν Έχει να Κάνει με τα Προσωπικά σου Γούστα


Όχι, δεν είναι τα «προσωπικά σου γούστα» που σε έκαναν να ποστάρεις αυτή τη φωτογραφία. Δεν είναι ούτε κάποιος εξελικτικός λόγος που έκανε τάχα τους άντρες να γουστάρουν μονο ψηλές, αδύνατες ξανθές με μακριά μεταξένια μαλλιά και βελούδινο δέρμα επειδή μόνο αυτές υποτίθεται θα τους κάνουν υγιείς απογόνους.
Η τελετουργική ταπείνωση των γυναικών που δεν συμμορφώνονται με τα πατριαρχικά στάνταρ ομορφιάς και παρόλα αυτά τολμούν να υπάρχουν στο δημόσιο χώρος είναι μια συνειδητή επιλογή. Φταίει που είσαι ένα σκατόψυχο σκουπίδι που είδε μια γυναίκα να κάνει τη δουλειά της χωρίς να ενοχλεί κανέναν και σκέφτηκες να βγάλεις φωτογραφία και να την ανεβάσεις στα social media για να δείξεις πόσο αηδιασμένος είσαι με το θέαμα -δεν ήταν καθόλου μια αυόρμητη αντίδραση. Μη μας λες οτι έχει να κάνει με την έλξη προς τις γυναίκες, κανείς δε σου ζήτησε να σου αρέσει κάθε γυναίκα που περπατάει ή κάνει ποδήλατο στο δρόμο. Έχει να κάνει με το ΜΙΣΟΣ σου γι αυτες. Έχει να κάνει με το πόσο η κοινωνία μισεί τις γυναίκες και με το πόσο αποδεκτός γίνεσαι κι εσύ συμμετέχοντας σε αυτό το μίσος, βάζοντας κι εσύ το δικό σου λιθαράκι στον συλλογικό εξευτελισμό και υποβιβασμό των γυναικών.
Και μη μας πεις ούτε οτι το fat shaming και η χοντροφοβία έχει τάχα να κάνει με την υγεία -η γυναικα κάνει ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ και θες να της το στερήσεις και αυτό επειδή τάχα σου χαλάει την αισθητική, θες να την ντροπιάσεις και να την κάνεις να συρρικνωθεί και να κάτσει σπίτι της, η ντροπή της θα σε έκανε χαρούμενο.
Δεν ξεγελάτε κανέναν ανθρώπινα απόβλητα, το fat shaming έχει να κάνει με την σκατοψυχιά σας και τον μισογυνισμό σας.

[Dwarven Blacksmith]

Αυτό το "χοντροφοβία" υποθέτω ότι απορρέει από το "fat acceptance" των αμερικανών (είναι δηλαδή μάλλον το αντίθετο).

Το ερώτημα είναι εύλογο: Γιατί όλα αυτά τα περί fat acceptance, "χοντροφοβία" κλπ έχουν να κάνουν ΜΟΝΟ με τα κιλά των γυναικών;

Δεν υπάρχουν χοντροί άντρες; Αυτοί πρέπει να είναι αποδεκτοί στο κοινωνικό συνολο χωρίς σαρκασμό; Αν το βρακί μου μοιάζει με σεντόνι, είμαι χοντροφοβικός με τον εαυτό μου;

Οι άντρες την έχουν εύκολα. Ειδικά οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, καθώς είναι γενικά αποδεκτό ότι όταν μεγαλώνεις αποκτάς "dad bod" και "beer belly".
Οι γυναίκες όμως αποκτούν απλά πατσόκιλα, ούτε "mom bod" ούτε "mochito belly".

[Uppercut]

https://naieisaimisogynis.com/2020/05/2 ... ou-varous/


Λέγεται συχνά «αν μία μέρα οι γυναίκες ξυπνούσαν και αποφάσιζαν οτι τους αρέσει το σώμα τους φανταστείτε πόσες επιχειρήσεις θα έχαναν τη δουλειά τους». Η βιομηχανία της ομορφιάς λοιπόν έχει κέρδος όχι μόνο να εξαργυρώνει τις ανασφάλειες αυτές πουλώντας προιοντα και υπηρεσίες αλλά να τις καλλιεργεί η ίδια εσκεμμένα. Είναι από τα πιο τρανταχτά παραδείγματα διασταύρωσης της πατριαρχίας με τον καπιταλισμό. Δεν μου φαίνεται ότι ο καπιταλισμός έχει ιδιαίτερο κέρδος να μας απαλλάξει από την πατριαρχια και τα πατριαρχικά πρότυπα ομορφιάς γιατί η βιομηχανία της μόδας έχει τζιρο δισεκατομμυρίων. Το πολυ πολύ να θέλει να τα επεκτείνει και στους άντρες, τώρα που το στατους και η καλη δουλειά δεν επαρκεί για την εύρεση συντρόφου κι έτσι δημιουργειται μια νέα αγορά.

Οι γυναίκες λοιπόν δε θα ξυπνήσουν μια μέρα και θα αποφασίσουν οτι αποδέχονται το σώμα τους οσο λαμβάνουν στο προσωπικό τους mail απευθύνσεις με το όνομά τους που τις ντροπιάζουν και μειώνουν ξεδιάντροπα για το βάρος τους. Κοιτάξτε πόση επικκληση στο συναίσθημα και πόση χειριστικότητα χρησιμοποιείται ως marketing, πώς εισβάλλει η αστυνόμευση σώματος στο ίδιο σου το σπίτι να σε κοιτάξει με αυτό το υποτιμητικό βλέμμα ρωτώντας σε ειρωνικά «καλα, ετσι θα βγεις εξω;».

«Η παχυσαρκία είναι δείγμα τεμπελίας, υποτονικότητας και αδύναμου χαρακτήρα» μας πληροφορεί το mail αποκαλύπτοντας σε όλο της το μεγαλείο την ηθική διάσταση του βάρους στην σημερινή κουλτούρα. Η διαφήμιση δεν τηρεί καν τα προσχήματα προσποιούμενη πως ενδιαφέρεται για την υγεια μας. Το πάχος στον νεοφιλελευθερισμο είναι κι αυτό προσωπική αποτυχία, ούτε γενετικό χαρακτηριστικό, ούτε συνέπεια κάποιας ασθένειας, ουτε αποτέλεσμα μιας ολοκληρης βιομηχανίας παραγωγής φαγητού. Φταίμε εμείς αν έχουμε «υπερβολικό βάρος» και θα πρέπει να απαλλαγούμε από αυτό αντί να το αποδεχτούμε και να μαθουμε να απολαμβάνουμε τη ζωή μας. Αλήθεια, αν πληρώσουμε μια εταιρία μπορεί σε 7 μέρες να αλλάξει την προσωπικότητά μας και να μην είμαστε πια «τεμπέλες, υποτονικές και αδυναμοι χαρακτήρες»? Εννοούν πως αφήσουμε τα λεφτά μας σε ένα ινστιτούτο αισθητικής αντί να τα χαλάσουμε στις διακοπες θα είναι δείγμα δυνατού χαρακτήρα, ζωτικότητας, και εργατικότητας?

Η ζωή μας θα γίνει καλύτερη αν χάσουμε τα κιλά, μας υποσχονται, γιατι άλλωστε η βιομηχανία αδυνατίσματος θα φροντίσει να την κάνει χειρότερη αν δεν το κάνουμε υπενθυμίζοντας μας πόσο αποτυχημένες είμαστε και πόσο θα πρέπει να ντρεπόμαστε. Τίποτα από την χοντροφοβία της κοινωνίας μας δεν έχει να κάνει με την δική μας προσωπική ευημερία, και όποι@ προσπαθεί να μας πείσει για το αντίθετο απλά υπερασπίζεται το δικό του στατους

Ρε μαν, σοβαρά δεν είναι τίποτα. Μπορείς πανεύκολα στις μέρες μας να μετρήσεις πόσες θερμίδες καταναλώνεις κάθε μέρα με apps όπως το MyfitnessPal . Άκου τι κάνεις. Μετράς και ζυγίζεσαι ανά εβδομάδα. Αν τρως π.χ. 2500 θερμίδες και το βάρος σου δεν μεταβάλλεται έχεις βρει τις θερμίδες διατήρησης. Πολύ απλά αρχίζεις και τρως 200 θερμίδες λιγότερες. Παραμένεις εκεί όσο χάνεις βάρος μέχρι να φτάσεις στο επιθυμητό. Σιγά - σιγά, τίποτα εξτρημ. Ή αντι να κάνεις ακριβώς αυτό, πας και σηκώνεις βάρη, χτίζεις μυική μάζα, καις παραπάνω καθώς ανεβαίνει ο μεταβολικός ρυθμός σου, γίνεσαι δυνατός κι άμα έχεις και λίγο παραπάνω λίπος στ' αρχίδια σου, γιατί είσαι δυνατός και υγιής και το σώμα σου θα έχει πλέον μία πολύ καλύτερη σύσταση, αρκεί να τρως απλά καλά κι όχι απαραίτητα λίγο.

Μπορείς να κάνεις είτε ένα απ' τα δύο είτε συνδυασμό και των δύο (αν και δε μπορείς να δυναμώσεις πολύ με θερμιδικό έλλειμμα) ή να κάθεσαι να κλαις σαν μικρό κοριτσάκι (σεξιστικό και παιδοφοβικό) και να βγάζεις την οργή για τον ίδιο σου τον εαυτό σε τέτοιες παπαροαναλύσεις.

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Γενικά στην Ελλάδα υπάρχει η λέξη "καφρίλα", που γενικά κάλυπτει όλα αυτά τα slut/fat/short/bald etc shaming.

[georgebi]

Υπάρχει και αριστερή χοντροφοβια... δεν μπορεί κάποιο λάθος θα έγινε... προβοκατσια ;

https://naieisaimisogynis.com/2018/05/2 ... t-shaming/

Πάμε πάλι μπας και το επεδώσουμε: Το να σχολιάζεις κοροϊδευτικά το βάρος της Μιχαλολιάκου δεν σε κάνει περισσότερο αριστερό ούτε καλύτερο αντιρατσιστή. Σε κάνει ένα χοντροφοβικό και μισογυνικό σκουπίδι που νομίζει ότι ο αντιρατσισμός του έδωσε πόντους που μπορεί να εξαργυρώσει στον σεξισμό και την χοντροφοβία με τα οποία νιώθει πιό άνετα. Κανενός μετανάστη η ζωή δε θα γίνει καλύτερη επειδή εσείς αποκαλέσατε μιά ναζί «φάλαινα» ή «φώκια», μην κολακεύετε τον εαυτό σας.

Ούτε η Ουρανία θα κοιταχτεί στον καθρέφτη και θα πει «Ω Θέε μου, τι έχω κάνει! I am wrong about all the things!». To μόνο που καταφέρατε είναι η στιγμιαία ικανοποίηση πως μειώσατε μιά πολιτική αντίπαλό σας με όπλα που δανειστήκατε από το ίδιο οπλοστάσιο που ψωνίζει συνήθως η ίδια. Είστε εκτός από υποκριτές ΚΑΙ ηλίθιοι, νομίζοντας ότι αυτό είναι κάποιου είδους πλήγμα στον φασισμό. Άλλο ένα πράγμα που κατορθώσατε; Να δώσετε το μήνυμα στην χοντρή της διπλανής πόρτας (από αυτές τις «καλές», που είναι αριστερές) πως το βάρος της είναι κάτι κακό που αξίζει να επισύρει τον χλευασμό.

Το ότι και η Μιχαλολιάκου είναι μιά υποκρίτρια που ενδιαφέρεται επιλεκτικά για τις διακρίσεις εκείνες που θίγουν την ίδια, δε σημαίνει κάτι καλύτερο για εσάς. Είναι το να είσαι χοντροφοβικός καλύτερο στην κλίμακα της σκατοψυχιάς από το να είσαι φασίστας? Προφανώς. Αλλά δεν είναι διαγωνισμός, ε?

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Αυτό το "χοντροφοβία" υποθέτω ότι απορρέει από το "fat acceptance" των αμερικανών (είναι δηλαδή μάλλον το αντίθετο).

Το ερώτημα είναι εύλογο: Γιατί όλα αυτά τα περί fat acceptance, "χοντροφοβία" κλπ έχουν να κάνουν ΜΟΝΟ με τα κιλά των γυναικών;

Δεν υπάρχουν χοντροί άντρες; Αυτοί πρέπει να είναι αποδεκτοί στο κοινωνικό συνολο χωρίς σαρκασμό; Αν το βρακί μου μοιάζει με σεντόνι, είμαι χοντροφοβικός με τον εαυτό μου;

Οι άντρες την έχουν εύκολα. Ειδικά οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, καθώς είναι γενικά αποδεκτό ότι όταν μεγαλώνεις αποκτάς "dad bod" και "beer belly".
Οι γυναίκες όμως αποκτούν απλά πατσόκιλα, ούτε "mom bod" ούτε "mochito belly".

Oi γυναίκες όμως δεν έχουν baldshaming ενώ στους άντρες πάει σύννεφο. Επίσης οι άντρες δέχονται πολύ ισχυρό shaming όταν δεν ικανοποιούν σεξουαλικως τις γυναικες, αν και αυτό βέβαια δεν είναι προς τον άγνωστο, αλλά βρώμα που βγαίνει εντός πάρεων.ολοι έχουμε πέσει σε ανάλογη συζήτηση, δεν του σηκώθηκε τελείωσε στο λεπτό κλπ, και γελάκια, "αστεία" . Είπα "καφρίλα" είναι η ελληνική λέξη, κι αν δεν έχεις όριο και θεωρείς να προσβάλεις κάποιον αστείο που σε κάνει στην παρέα έτσι πολύ γαματο και Χιουμοριστα, ο πάτος όσο πάει και πιο βαθιά.

[AlienWay]

Αυτό το "χοντροφοβία" υποθέτω ότι απορρέει από το "fat acceptance" των αμερικανών (είναι δηλαδή μάλλον το αντίθετο).

Το ερώτημα είναι εύλογο: Γιατί όλα αυτά τα περί fat acceptance, "χοντροφοβία" κλπ έχουν να κάνουν ΜΟΝΟ με τα κιλά των γυναικών;

Δεν υπάρχουν χοντροί άντρες; Αυτοί πρέπει να είναι αποδεκτοί στο κοινωνικό συνολο χωρίς σαρκασμό; Αν το βρακί μου μοιάζει με σεντόνι, είμαι χοντροφοβικός με τον εαυτό μου;

Οι άντρες την έχουν εύκολα. Ειδικά οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, καθώς είναι γενικά αποδεκτό ότι όταν μεγαλώνεις αποκτάς "dad bod" και "beer belly".
Οι γυναίκες όμως αποκτούν απλά πατσόκιλα, ούτε "mom bod" ούτε "mochito belly".

Και οι γυναίκες αποκτούν "πιασιματάκια", έτσι το λένε. Το δε beer belly δεν είναι κοπλιμέντο για έναν άντρα.

Η κοινή λογική επιβάλλει ότι ένα κίνημα αποδοχής πάχους απευθύνεται και στα δύο φύλα. Κι όμως βομβαρδιζόμαστε με προπαγάνδα μόνο υπέρ του ενός. Αν δεις χοντρό αντρικό ρόλο στα ΜΜΕ (σε διαφημίσεις, βίντεο κλιπ κλπ), κατά 95% παριστάνει τον "κακό".

[stella]

Η Σταυροπούλου έχτισε την καριέρα της επάνω στο σωματικό της βάρος. Στο "Είσαι το Ταίρι μου" υπάρχουν αισχρές στερεοτυπικές συμπεριφορές, π.χ. η χοντρή ξυπνά τα ξημερώματα και κρατάει πατατάκια στο κομοδίνο για τη λιγούρα, wtf;;;

Προφανώς, εκεί στηρίχτηκε το concept της διαφήμισης. Ατυχής ίσως η έμπνευση, αλλά ποιο από τα σποτάκια εν τέλει δεν ήταν ατυχές;

Τώρα για την χοντροφοβία (body shaming), μεγάλο κεφάλαιο. Υπάρχει, εννοείται. Ό,τι ξεφέυγει από τη νόρμα θεωρείται "ξένο" και ένας από τους μηχανισμούς αντιμετώπισης είναι και η χλεύη. Παιδεία, ψυχραιμία και "mind our own business" για να περάσει.