Σελίδα 1 από 9
20 Ιουλίου 1974. Το τέλος της παιδικής (μου) ηλικίας
Δημοσιεύτηκε: 20 Ιούλ 2018, 11:39
από Beria
Σάββατο 20 Ιουλίου 1974 κι έχουμε ξεκινήσει για τις διακοπές στην Κεφαλλονιά.
Το Dauphine είναι φορτωμένο σαν να παίζουμε σε ταινία του Κουστουρίτσα κι ο πατέρας έχει βάλει κασετόφωνο 8track (τεχνολογία αιχμής
) που παίζει Χατζηνάσιο νον στοπ.
Σε όλη τη διαδρομή προς την Πάτρα βλέπουμε κόσμο να κάνει ουρές στα βενζινάδικα κι ο πατέρας κοροϊδεύει: "περιμένουν κι άλλη αύξηση στη βενζίνη και στήνονται στις ουρές, λες και θα γλυτώσουν" (πρώτη πετρελαϊκή κρίση).
Στο Αίγιο, πια, σταματάει για βενζίνη και ρωτάει τον βενζινά: "χαμός με τις τιμές της βενζίνης, ε;", "ποια βενζίνη ρε παπάρα,
πόλεμο έχουμε!".
Αναστροφή και πίσω για Αθήνα, ούτε Χατζηνάσιος, ούτε Φισκάρδο, ούτε κουβέντες στην επιστροφή.
Στην Καλλιθέα μαυρίλα· οι θείοι επιστρατευμένοι, φήμες ότι '
είναι στο καράβι για Κύπρο', στο ραδιόφωνο μιλάει για βομβαρδισμούς και η Ντόϊτσε Βέλλε παίζει πλέον χωρίς προφυλάξεις. Στο δρόμο σταματάνε αυτοκίνητα, ανοίγουν τις πόρτες και ακούγονται ειδήσεις από τα ραδιόφωνα που παίζουν 'ελεύθερους' σταθμούς χωρίς να νοιάζονται για χούντες και ρουφιάνους.
Κι εμείς όλη μέρα στο δρόμο σκεφτόμαστε ότι
αυτό είναι ο πόλεμος. Αυτό που οι μεγάλοι σκοτεινιάζουν και φοβούνται και που εμείς γυρνάμε στην πόλη, καλοκαίρι, χωρίς να μας ψάχνει κανείς.
Το τελευταίο καλοκαίρι της παιδικής ηλικίας τέλειωσε, πριν ξεκινήσει, από έναν πόλεμο. Κανονικό. Τα επόμενα καλοκαίρια θα ζούσαν τον πόλεμο της εφηβείας.
Re: 20 Ιουλίου 1974. Το τέλος της παιδικής (μου) ηλικίας
Δημοσιεύτηκε: 20 Ιούλ 2018, 11:49
από Naranjita
σκέψου να βλεπες τον μπαμπα σου με στολη διπλα στην σκηνή στο Μεσολόγγι.
πήγαν να μας επιτάξουν και το αμάξι όταν ειχαμε πάει να τον δούμε
Re: 20 Ιουλίου 1974. Το τέλος της παιδικής (μου) ηλικίας
Δημοσιεύτηκε: 20 Ιούλ 2018, 11:49
από under
Beria έγραψε: ↑20 Ιούλ 2018, 11:39
Σάββατο 20 Ιουλίου 1974 κι έχουμε ξεκινήσει για τις διακοπές στην Κεφαλλονιά.
Το Dauphine είναι φορτωμένο σαν να παίζουμε σε ταινία του Κουστουρίτσα κι ο πατέρας έχει βάλει κασετόφωνο 8track (τεχνολογία αιχμής
) που παίζει Χατζηνάσιο νον στοπ.
Κακοπερνουσες επι χουντας συντροφε ε ;
Re: 20 Ιουλίου 1974. Το τέλος της παιδικής (μου) ηλικίας
Δημοσιεύτηκε: 20 Ιούλ 2018, 11:53
από Yochanan
Oμορφη ιστορία Μπέρια. Ευχαριστώ που τη μοιράστηκες.
Re: 20 Ιουλίου 1974. Το τέλος της παιδικής (μου) ηλικίας
Δημοσιεύτηκε: 20 Ιούλ 2018, 12:15
από ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ
under έγραψε: ↑20 Ιούλ 2018, 11:49
Beria έγραψε: ↑20 Ιούλ 2018, 11:39
Σάββατο 20 Ιουλίου 1974 κι έχουμε ξεκινήσει για τις διακοπές στην Κεφαλλονιά.
Το Dauphine είναι φορτωμένο σαν να παίζουμε σε ταινία του Κουστουρίτσα κι ο πατέρας έχει βάλει κασετόφωνο 8track (τεχνολογία αιχμής
) που παίζει Χατζηνάσιο νον στοπ.
Κακοπερνουσες επι χουντας συντροφε ε ;
Re: 20 Ιουλίου 1974. Το τέλος της παιδικής (μου) ηλικίας
Δημοσιεύτηκε: 20 Ιούλ 2018, 12:55
από Naranjita
και να σκεφτεί κανεις οτι το πρώτο μας αμάξι ήταν ...ЗАЗ...
or Zaporizhia Automobile Building Plant
Re: 20 Ιουλίου 1974. Το τέλος της παιδικής (μου) ηλικίας
Δημοσιεύτηκε: 20 Ιούλ 2018, 12:59
από Daje
Beria έγραψε: ↑20 Ιούλ 2018, 11:39
Σάββατο 20 Ιουλίου 1974 κι έχουμε ξεκινήσει για τις διακοπές στην Κεφαλλονιά.
Το τελευταίο καλοκαίρι της παιδικής ηλικίας τέλειωσε, πριν ξεκινήσει, από έναν πόλεμο. Κανονικό. Τα επόμενα καλοκαίρια θα ζούσαν τον πόλεμο της εφηβείας.
Εκπληκτικη προταση.
Re: 20 Ιουλίου 1974. Το τέλος της παιδικής (μου) ηλικίας
Δημοσιεύτηκε: 20 Ιούλ 2018, 13:44
από Πρετεντέρης
20/7/1974 ήταν τα βαφτίσια μου, τα οποία έγιναν τελικά αργότερα. Ο πατέρας μου που είχε υπηρετήσει στην ΕΛΔΥΚ έφυγε για την Αθήνα άρον άρον και έσπασε το τζάμι για να μπει στο σπίτι, αφού είχε ξεχάσει το κλειδί στη βιασύνη του. Τελικα, δεν επιστρατεύτηκε. Τα γλυκά πήγαν χαμένα...
Re: 20 Ιουλίου 1974. Το τέλος της παιδικής (μου) ηλικίας
Δημοσιεύτηκε: 20 Ιούλ 2018, 14:09
από Golden Age
Beria έγραψε: ↑20 Ιούλ 2018, 11:39
ΣΣτο δρόμο σταματάνε αυτοκίνητα, ανοίγουν τις πόρτες και ακούγονται ειδήσεις από τα ραδιόφωνα που παίζουν 'ελεύθερους' σταθμούς χωρίς να νοιάζονται για χούντες και ρουφιάνους.
Αυτό τους έκαιγε την ώρα της εισβολής στην Κύπρο... Πόσο διαφορετικός λαός απο το '40...
Τους καλόμαθαν τα πακκέτα Τρούμαν. Και το μετεμφυλιακό κράτος που είχε καταστήσει άτυπο "ιδανικό" την εύνοια των "ημετέρων". Όλοι ασχολούνταν με την εύνοια, γι' αυτό και την ώρα της εισβολής ασχολούνταν με αντικαθεστωτικά αντί για την υπεράσπιση πατρώων εδαφών. Περίμαναν τον Καραμανλή στο αεροδρόμιο αντί να ασχολούνται με την Κύπρο και τον κυπριακό Ελληνισμό που σφαγιάζεται...
Re: 20 Ιουλίου 1974. Το τέλος της παιδικής (μου) ηλικίας
Δημοσιεύτηκε: 20 Ιούλ 2018, 14:25
από run
Beria έγραψε: ↑20 Ιούλ 2018, 11:39
Σάββατο 20 Ιουλίου 1974 κι έχουμε ξεκινήσει για τις διακοπές στην Κεφαλλονιά.
Το Dauphine είναι φορτωμένο σαν να παίζουμε σε ταινία του Κουστουρίτσα κι ο πατέρας έχει βάλει κασετόφωνο 8track (τεχνολογία αιχμής
) που παίζει Χατζηνάσιο νον στοπ.
Σε όλη τη διαδρομή προς την Πάτρα βλέπουμε κόσμο να κάνει ουρές στα βενζινάδικα κι ο πατέρας κοροϊδεύει: "περιμένουν κι άλλη αύξηση στη βενζίνη και στήνονται στις ουρές, λες και θα γλυτώσουν" (πρώτη πετρελαϊκή κρίση).
Στο Αίγιο, πια, σταματάει για βενζίνη και ρωτάει τον βενζινά: "χαμός με τις τιμές της βενζίνης, ε;", "ποια βενζίνη ρε παπάρα,
πόλεμο έχουμε!".
Αναστροφή και πίσω για Αθήνα, ούτε Χατζηνάσιος, ούτε Φισκάρδο, ούτε κουβέντες στην επιστροφή.
Στην Καλλιθέα μαυρίλα· οι θείοι επιστρατευμένοι, φήμες ότι '
είναι στο καράβι για Κύπρο', στο ραδιόφωνο μιλάει για βομβαρδισμούς και η Ντόϊτσε Βέλλε παίζει πλέον χωρίς προφυλάξεις. Στο δρόμο σταματάνε αυτοκίνητα, ανοίγουν τις πόρτες και ακούγονται ειδήσεις από τα ραδιόφωνα που παίζουν 'ελεύθερους' σταθμούς χωρίς να νοιάζονται για χούντες και ρουφιάνους.
Κι εμείς όλη μέρα στο δρόμο σκεφτόμαστε ότι
αυτό είναι ο πόλεμος. Αυτό που οι μεγάλοι σκοτεινιάζουν και φοβούνται και που εμείς γυρνάμε στην πόλη, καλοκαίρι, χωρίς να μας ψάχνει κανείς.
Το τελευταίο καλοκαίρι της παιδικής ηλικίας τέλειωσε, πριν ξεκινήσει, από έναν πόλεμο. Κανονικό. Τα επόμενα καλοκαίρια θα ζούσαν τον πόλεμο της εφηβείας.
α ρε μπερια ο ρουμελιωτς ηθελε να καταχτει εθελοντης
Re: 20 Ιουλίου 1974. Το τέλος της παιδικής (μου) ηλικίας
Δημοσιεύτηκε: 20 Ιούλ 2018, 14:28
από foscilis
Golden Age έγραψε: ↑20 Ιούλ 2018, 14:09
Αυτό τους έκαιγε την ώρα της εισβολής στην Κύπρο... Πόσο διαφορετικός λαός απο το '40...
Ναι το '40 που η χούντα μας προσπάθησε να εγκαταστήσει baby χούντα στη Σικελία και εισέβαλαν εκεί οι Ιταλοί, όλος ο λαός είπε ΟΧΙ και έτρεξε να καταταγεί για να τους απωθήσει.
Re: 20 Ιουλίου 1974. Το τέλος της παιδικής (μου) ηλικίας
Δημοσιεύτηκε: 20 Ιούλ 2018, 14:31
από run
ημουνα στην αθηνα οσα μεταδιδονταν τα ακουγα από ένα μικρο τρανζιστορακι,τα αστικα ειχαν εξαφανιστεί,η συγκοινωνια γινοταν με φορτηγάκια,σε ένα από αυτά ακουσα πως ηρθε ο καραμανλης
Re: 20 Ιουλίου 1974. Το τέλος της παιδικής (μου) ηλικίας
Δημοσιεύτηκε: 20 Ιούλ 2018, 14:33
από Nameless Ghoul
Εγώ ήμουν έμβρυο, αλλά ο πατέρας μου φαντάρος. (Χωρίς άλλα σχόλια, που δεν χρειάζονται, όποιος κατάλαβε κατάλαβε).
Δουλεύω σπίτι σήμερα, ακούγοντας LGR που έχει όπως κάθε χρόνο ολοήμερο αφιέρωμα, και μου έχει σηκωθεί η τρίχα.
Χωρίς πλάκα, σήμερα είναι η μέρα που όσοι χουντολάγνοι έχουν έστω και λίγη τσίπα πάνω τους, βγάζουν ΤΟ ΣΚΑΣΜΟ.
(Οι υπόλοιποι, η πλειοψηφία τους, δεν πειράζει, ας συνεχίσουν την πάρλα).
Re: 20 Ιουλίου 1974. Το τέλος της παιδικής (μου) ηλικίας
Δημοσιεύτηκε: 20 Ιούλ 2018, 14:35
από Golden Age
foscilis έγραψε: ↑20 Ιούλ 2018, 14:28
Golden Age έγραψε: ↑20 Ιούλ 2018, 14:09
Αυτό τους έκαιγε την ώρα της εισβολής στην Κύπρο... Πόσο διαφορετικός λαός απο το '40...
Ναι το '40 που η χούντα μας προσπάθησε να εγκαταστήσει baby χούντα στη Σικελία και εισέβαλαν εκεί οι Ιταλοί, όλος ο λαός είπε ΟΧΙ και έτρεξε να καταταγεί για να τους απωθήσει.
Η Κύπρος είναι ελληνικό νησί, όχι μόνο σε ιστορικό επίπεδο, αλλά και σε σύγχρονο (ιστορικά και σήμερα). Το λέει και η δημογραφία της. Ξεχωριστό κράτος απο την Ελλάδα έγινε εξαιτίας ξένων πιέσεων.
Re: 20 Ιουλίου 1974. Το τέλος της παιδικής (μου) ηλικίας
Δημοσιεύτηκε: 20 Ιούλ 2018, 14:37
από Golden Age
Nameless Ghoul έγραψε: ↑20 Ιούλ 2018, 14:33
Χωρίς πλάκα, σήμερα είναι η μέρα που όσοι χουντολάγνοι έχουν έστω και λίγη τσίπα πάνω τους, βγάζουν ΤΟ ΣΚΑΣΜΟ.
Γιατί; Επειδή έτσι λένε τα μεταπολιτευτικά παραμύθια; Οι μεταπολιτευτικοί και οι αποστάτες (που υπήρξαν και θεμειλωτές της Μεταπολίτευσης) πρόδωσαν την Κύπρο.