Eurostat: Το 69,4% των Ελλήνων 18-34 ετών ζουν με τους γονείς τους

[Ναύτης]

Δύσκολα είναι τα πράγματα, πολύ δύσκολα.
Στην εποχή μου, οι περισσότεροι μετά τις σπουδές βρίσκαμε μια δουλειά, ανοίγαμε την πόρτα του πατρικού μας και φεύγαμε.
Είχαμε τη βεβαιότητα ότι θα τα καταφέρουμε μια χαρά και λίγο-πολύ έτσι συνέβη. Αν κάποιος απ' εμάς 30άριζε και ζούσε ακόμα με τούς γονείς του τον δουλεύαμε.
Τώρα πάρα πολλοί νέοι άνθρωποι ανεβαίνουν Γολγοθά, τελειώνουν τις σπουδές τους, εργάζονται και δεν μπορούν καλά-καλά ούτε στα βασικά τους έξοδα να ανταποκριθούν.

Στη ηλικία μου οι γονείς μου είχαν δικό τους σπίτι, αυτοκίνητο, εμένα και άλλους 2. Αυτά με 2 απλά πτυχία.
Στην σήμερον εποχή νέος με πολύ περισσότερα προσόντα δεν μπορεί να αγοράσει ούτε ποδήλατο μέσα σε ένα 6μηνο.
Η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων και μικρών επιχειρηματιών έχει φτάσει πάτο.

Εντάξει, δεν ήταν και τόσο ρόδινα τα πράγματα για τον μέσο εργαζόμενο.
Ας πούμε με τον μισθό σου μόνο σπίτι δεν έπαιρνες, αλλά συνήθως κάτι έβρισκες από τούς δικούς σου ή τσοντάρανε χοντρά για την αγορά κατοικίας μαζί με ένα δάνειο. Έβγαινε η ζωή όμως, αν ήσουν μετρημένος, σχετικά καλά.

[nyxtovios]

Δύσκολα είναι τα πράγματα, πολύ δύσκολα.
Στην εποχή μου, οι περισσότεροι μετά τις σπουδές βρίσκαμε μια δουλειά, ανοίγαμε την πόρτα του πατρικού μας και φεύγαμε.
Είχαμε τη βεβαιότητα ότι θα τα καταφέρουμε μια χαρά και λίγο-πολύ έτσι συνέβη. Αν κάποιος απ' εμάς 30άριζε και ζούσε ακόμα με τούς γονείς του τον δουλεύαμε.
Τώρα πάρα πολλοί νέοι άνθρωποι ανεβαίνουν Γολγοθά, τελειώνουν τις σπουδές τους, εργάζονται και δεν μπορούν καλά-καλά ούτε στα βασικά τους έξοδα να ανταποκριθούν.

Στη ηλικία μου οι γονείς μου είχαν δικό τους σπίτι, αυτοκίνητο, εμένα και άλλους 2. Αυτά με 2 απλά πτυχία.
Στην σήμερον εποχή νέος με πολύ περισσότερα προσόντα δεν μπορεί να αγοράσει ούτε ποδήλατο μέσα σε ένα 6μηνο.
Η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων και μικρών επιχειρηματιών έχει φτάσει πάτο.

Εντάξει, δεν ήταν και τόσο ρόδινα τα πράγματα για τον μέσο εργαζόμενο.
Ας πούμε με τον μισθό σου μόνο σπίτι δεν έπαιρνες, αλλά συνήθως κάτι έβρισκες από τούς δικούς σου ή τσοντάρανε χοντρά για την αγορά κατοικίας μαζί με ένα δάνειο. Έβγαινε η ζωή όμως, αν ήσουν μετρημένος, σχετικά καλά.

Μια χαρά ήτανε, μέχρι τα 35 τα είχες κάνει όλα.

[Fluffy]

Μπορείνα ζήσει κανείς με χαρτζιλίκι που αποκαλείται μισθός;

Όχι, για αυτό έξω οι λαθρομετανάστες για αρχή. Δε Συμφνωνείς;

όχι. Αν το πρωτο που βρισκεις να πεις είναι αυτό υπάρχει θέμα.

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Το σωστό είναι να έχουν οι γονείς σου τίποτα διαμερίσματα, να αράζεις μόνος να μη σε πρήζουν και να φέρνεις γκομενακια, να τσιμπάς κεα η να κάνεις μεροκαματα αλλά να μη σηκώνεις πολλά πολλά από αφεντικά, και να πηγαίνεις στη μάνα σου για φαΐ. Το να φύγεις από το σπίτι, να νοικιάζεις και να είσαι στη ζούγκλα του ιδιωτικού τομέα χωρίς σωματεία και δικαιώματα με μισθούς πείνας να βγάζει τα γούστα σου πάνω σου ο κάθε ψυχακιας, είναι για ανώμαλους.

[nyxtovios]

Μπορείνα ζήσει κανείς με χαρτζιλίκι που αποκαλείται μισθός;

Όχι, για αυτό έξω οι λαθρομετανάστες για αρχή. Δε Συμφνωνείς;

όχι. Αν το πρωτο που βρισκεις να πεις είναι αυτό υπάρχει θέμα.

Εγώ έχω 3 πτυχία και δε με νοιάζει, αυτοί όμως που κάνουν δουλειές χειρωνακτικές είδαν τα μεροκάματά τους να πέφτουν από λαθρομετανάστες που δουλέμποροι μπάζουν συνεχώς μέσα.

[Fluffy]

Κομβικό σημείο είναι οι αντεπαναστατικές ανατροπές στην σοβιετικη ενωση.

[Ναύτης]

Στη ηλικία μου οι γονείς μου είχαν δικό τους σπίτι, αυτοκίνητο, εμένα και άλλους 2. Αυτά με 2 απλά πτυχία.
Στην σήμερον εποχή νέος με πολύ περισσότερα προσόντα δεν μπορεί να αγοράσει ούτε ποδήλατο μέσα σε ένα 6μηνο.
Η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων και μικρών επιχειρηματιών έχει φτάσει πάτο.

Εντάξει, δεν ήταν και τόσο ρόδινα τα πράγματα για τον μέσο εργαζόμενο.
Ας πούμε με τον μισθό σου μόνο σπίτι δεν έπαιρνες, αλλά συνήθως κάτι έβρισκες από τούς δικούς σου ή τσοντάρανε χοντρά για την αγορά κατοικίας μαζί με ένα δάνειο. Έβγαινε η ζωή όμως, αν ήσουν μετρημένος, σχετικά καλά.

Μια χαρά ήτανε, μέχρι τα 35 τα είχες κάνει όλα.

Δεν ήταν ο κανόνας αυτός. Αν ήσουν τυχερός και έβρισκες κάποια πράγματα έτοιμα, ΟΚ.
Διαφορετικά και πάλι αγώνα είχε, όμως δεν ήταν η μαύρη απελπισία που είναι τώρα, αν είχες εφόδια και μια καλή δουλειά μια χαρά την πάλευες και περισσεύανε κιόλας.
Εγώ το 1989 έπαιρνα 110 χιλιάρικα μισθό και στο τέλος κάθε μήνα μου περισσεύανε 30-40 χιλιάδες δραχμές. Κι έκανα ζ-ω-ά-ρ-α.
Βέβαια, έμενα τότε σε μια ισόγεια γκαρσονιέρα του πατέρα μου στην Καλλιθέα, οπότε δεν είχα να πληρώνω νοίκι. Κι αυτοκίνητο είχα ένα ντεσεβό που έμπαζε νερά από το αριστερό παράθυρο όταν έβρεχε δυνατά, αλλά στ' αρχίδια μου, τις καλύτερες φάσεις της ζωής μου πέρασα με τ' αυτοκίνητο εκείνο.

[Antipnevma]

Λογικό αφού κατά βάση μόνο οι νέοι που δεν μπορούν να δραπετεύσουν στο εξωτερικό ξεμένουν στην Ελλάδα. Τι νόημα έχει να επωμιστείς τα έξοδα ενός νέου σπιτιού σε μια χώρα με χαμηλούς μισθούς και υψηλό κόστος ζωής;

[nyxtovios]

Εντάξει, δεν ήταν και τόσο ρόδινα τα πράγματα για τον μέσο εργαζόμενο.
Ας πούμε με τον μισθό σου μόνο σπίτι δεν έπαιρνες, αλλά συνήθως κάτι έβρισκες από τούς δικούς σου ή τσοντάρανε χοντρά για την αγορά κατοικίας μαζί με ένα δάνειο. Έβγαινε η ζωή όμως, αν ήσουν μετρημένος, σχετικά καλά.

Μια χαρά ήτανε, μέχρι τα 35 τα είχες κάνει όλα.

Δεν ήταν ο κανόνας αυτός. Αν ήσουν τυχερός και έβρισκες κάποια πράγματα έτοιμα, ΟΚ.
Διαφορετικά και πάλι αγώνα είχε, όμως δεν ήταν η μαύρη απελπισία που είναι τώρα, αν είχες εφόδια και μια καλή δουλειά μια χαρά την πάλευες και περισσεύανε κιόλας.
Εγώ το 1989 έπαιρνα 110 χιλιάρικα μισθό και στο τέλος κάθε μήνα μου περισσεύανε 30-40 χιλιάδες δραχμές. Κι έκανα ζ-ω-ά-ρ-α.
Βέβαια, έμενα τότε σε μια ισόγεια γκαρσονιέρα του πατέρα μου στην Καλλιθέα, οπότε δεν είχα να πληρώνω νοίκι. Κι αυτοκίνητο είχα ένα ντεσεβό που έμπαζε νερά από το αριστερό παράθυρο όταν έβρεχε δυνατά, αλλά στ' αρχίδια μου, τις καλύτερες φάσεις της ζωής μου πέρασα με τ' αυτοκίνητο εκείνο.

Δεν διαφωνώ.
Ας πούμε ότι μέχρι τα 35-40 τα είχες κάνει όλα αν είχες όρεξη. Τώρα ότι όρεξη και να έχεις αν οι γονείς δεν είναι από πίσω απλά δεν κάνεις.

[ΟΥΤΙΣ]

Τώρα, παιδιά, με το νέο εργασιακό οι μισθοί θα εκτοξευθούν και η συγκατοίκηση με τους γονείς, θα είναι μακρινή ανάμνηση για τους περισσότερους.

[talaipwros]

Όσον αφορά τα χρήματα: αφενός το ή 1000€ θα αργήσει για τους περισσότερους το ενδεχόμενο να φύγουν από το πατρικό. Αν θες να φύγεις μπορείς να ξεκινήσεις και πιο στριμωγμένα, π.χ. με ένα συγκάτοικο ή με λίγη υποστήριξη από τους γονείς στο στο φαγητό. Η ιδέα είναι ότι δε περιμένεις να στρώσουν το δρόμο με ροδοπέταλα για να αποφασίσεις να φύγεις. Πρέπει να τραβήξεις και λίγα ζόρια.

Εκτός όμως από αυτό, υπάρχει και η πλευρά των γονέων. Ως πότε θα τους επιβαρύνει κάποιος; Και η δική τους η ζωή μπορεί να έχει σκαμπανεβάσματα. Τίποτε δε λέει ότι στη μέση ηλικία τους θα συνεχίσουν να έχουν τη δουλειά τους, τα ίδια εισοδήματα και την ίδια ευκολία να υποστηρίζουν τα παιδιά τους. Πρέπει κι αυτοί να ελαφρυνθούν, να ζήσουν λίγο τη ζωή τους και αν μπορούν να βάλουν και πέντε δεκάρες στην άκρη για τα γεράματα τους, χωρίς να έχουν στο μυαλό τους να ετοιμάσουν το φαγητό του σαραντάχρονου μπούλη τους.

ποιος σου ειπε οτι οι γονεις θελουν να φυγουν τα παιδια τους απο το σπιτι;

[Fluffy]

Τώρα, παιδιά, με το νέο εργασιακό οι μισθοί θα εκτοξευθούν και η συγκατοίκηση με τους γονείς, θα είναι μακρινή ανάμνηση για τους περισσότερους.

Αναπτυξη καπιταλιστική

[Scouser]

Κομβικό σημείο είναι οι αντεπαναστατικές ανατροπές στην σοβιετικη ενωση.

[Antipnevma]

πάντως είναι δύσκολο ως εργαζόμενος να τρως καλά (αν δεν έχεις σοβαρή γυναίκα) χωρίς να σου μαγειρεύει η μάνα σου. Αναγκαστικά θα πρέπει να την βγάζεις με ετοιματζίδικα σκουπίδια.

[Beria]

Κομβικό σημείο είναι οι αντεπαναστατικές ανατροπές στην σοβιετικη ενωση.

Γούντι και Φλαφι είναι τα σημαντικότερα ασετ του φόρουμ