Μου προξενεί εντύπωση πως ενώ διάφορες (κυρίως γυναίκες) ψυχολόγοι και ψυχαναλύτριες που βγαίνουν στα κανάλια και ψυχαναλύουν και κριτικάρουν "γυναικοκτόνους", αλλά και τον άνδρα τσουβαληδόν, ουδέποτε τις έχω δει να αναφέρονται στα τηλεοπτικά προγράμματα.Στην Γαλλία η ιδιωτικοποίηση της τηλεοράσεως που αποκτήθηκε κάτω από τη φιλελεύθερη πίεση, μεταφράστηκε άμεσα σε μια πτώση της ποιότητας δίχως προηγούμενο. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια σχεδόν παραλυσία των δημοσίων καναλιών έναντι των ιδιωτικών, τα οποία για να διατηρήσουν την κυρίαρχη θέση τους στην λογική της ακροαματικότητας και της αποδόσεως της διαφημίσεως χρησιμοποιούν συστηματικά για να αποσταθεροποιήσουν τους ανταγωνιστές τους μια πραγματική πλειοδοσία στην βλακεία και τη χυδαιότητα.
Ρομπέρ ντε Χέρτ
Προσωπικά, θεωρώ πως οι κύριοι απολογούμενοι για την κατάσταση της κοινωνίας θα έπρεπε να είναι οι μιντιάρχες και οι παραγωγοί τηλεοπτικών προγραμμάτων.
Εκεί βρίσκεται ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος, καθώς αν στο βωμό του κερδώου θεάματος προβάλλεται η βία (ανούσια, παράλογη, ακραία), αχρείες νοοτροπίες (ναρκισσιστικές, συμμορίτικες, σκανδαλοθηρικές), αγχογόνες καταστάσεις (σασπένς, θρίλερ, δαιμονοποίηση), αλλά και το ναρκωτικό σαπουνοπερετικό σύνδρομο (πάθη, ίντριγκες, δολοπλοκίες), η Ψυχική και Διανοητική Υγεία πάει περίπατο στα τάρταρα.
Ανούσιες αποβλακωτικές σειρές, σαπουνόπερες, τηλεριάλιτι, lifestyle shows, ντίβες & καουμπόηδες, η συμμορία των 11, των 12, των τρεις 15 + 11, ο Jason Statham όλα τα σφάζει όλα τα ανατινάζει, ληστείες, μαφίες, μπόλικοι σατανικοί εξωγήινοι, ΟΤΙ έχει γεννήσει η ναρκισσιστική φαντασία της Άγριας Δύσης τα λούζεται όλος ο πλανήτης μέσα από το "θέαμα" και την "ενημέρωση".
Όταν τέτοιες αξίες και νοοτροπίες προβάλλονται και εδραιώνονται, τι εικόνα θα σχηματίσουν οι νέοι για την ζωή, και τι χαρακτήρες θα βρουν πρόσφορο έδαφος για να πρωταγωνιστήσουν στην κοινωνία;
Δυστυχώς, έχει καταστεί σαφές πως η τηλεόραση είναι από τους κύριους εχθρούς της ελευθερίας του σύγχρονου ανθρώπου, ένας δυνάστης του ανθρώπινου πνεύματος, μια σκοτεινή συννεφιά που έχει πλακώσει την ανθρώπινη ζωή.
Το καλύτερο που πρέπει να γίνει για την κοινωνία είναι το περιεχόμενο των δημόσιων τηλεοπτικών συχνοτήτων, δημόσιων ή ιδιωτικών, να αποτελείται από ντοκιμαντέρ, κλασσικό αθλητισμό, εκπαιδευτική τηλεόραση και ποιοτικές ταινίες.
Για την ενημέρωση μόνον μια συντηρητική παρουσίαση χρήσιμων ειδήσεων ή περιορισμένων έκτακτων δελτίων για σημαντικά ζητήματα. Τέλος στην κυβερνητική προπαγάνδα, τέλος στα τηλεπαράθυρα και τους διαμορφωτές κοινής γνώμης. Τέρμα στην παρανοϊκή και ψυχοφθόρα δοκιμασία των θεαματικών δελτίων ειδήσεων.
Τα "μεγάλα" τηλεοπτικά κανάλια ας εκπέμπουν συνδρομητικά ή διαδικτυακά. Έτσι κι αλλιώς, μια σφαιρική ενημέρωση, σε έναν μεγάλο βαθμό μόνον μέσα από διαδικτυακή έρευνα μπορεί να αποκτηθεί και από έντυπη ενημέρωση.
Έκαστος επιχειρηματίας ας έχει ένα μέσο ενημέρωσης ραδιοτηλεοπτικό και έντυπο, καθώς και επιχειρηματικό ασυμβίβαστο με κρατικές συμφωνίες και λοιπούς εύλογους περιορισμούς.
