hellegennes έγραψε: ↑30 Σεπ 2021, 12:43
foscilis έγραψε: ↑30 Σεπ 2021, 10:59
Το βασικό λεξιλόγιο δεν είναι κάτι το αυστηρά ορισμένο. Αν περιοριστείς π.χ. στις 100 πιο συχνά χρησιμοποιούμενες αφηρημένες λέξεις (συμπεριλαμβανομένων προθέσεων, συνδέσμων, βοηθητικών ρημάτων κλπ) όντως έχει 0% δάνεια, κάτι που ισχύει σχεδόν για κάθε γλώσσα. (έπεσε βέβαια λίγη σκουπίτσα στα Ελληνικά γιατί ακόμα και βασικές συγγενικές σχέσεις εκφράζονταν με ξένα δάνεια π.χ. "μπάρμπας").
Όμως στην καθημερινή χρήση όλοι λένε "το ταβάνι", κανείς δε λέει "αυτό που βρίσκεται από πάνω μου εκεί που είμαι τώρα" δείχνοντας, εκτός αν έχει περάσει εγκεφαλικό ή αν θέλει να εξηγήσει σε ένα μωρό ή σε έναν ξένο τι σημαίνει η λέξη "ταβάνι".
Αν λοιπόν ορίσουμε το βασικό λεξιλόγιο σαν λέξεις που πρέπει να ξέρεις γιατί αποκλείεται να μη χρειαστεί να τις χρησιμοποιήσεις μιλώντας Ελληνικά για μια μέρα", αμέσως ήδη από την καθημερινότητα ενός δίχρονου πέφτεις στο "ρούχο", το "κοτσάνι", το "γιαούρτι", τη "ρόδα", τη "μπάλα", το "βιβλίο" (με το οποίο συνήθως οι Έλληνες αναφέρονται σε οποιοδήποτε γραμμένο ή ζωγραφισμένο χάρτινο ή χαρτονένιο πράγμα με πάνω από ένα φύλλο γιατί από κανονικά βιβλία άνετα ζουν ενενήντα χρόνια χωρίς να διαβάσουν ούτε ένα) κλπ
Αν βάλεις στο βασικό λεξιλόγιο 10.000 λέξεις, ναι, υπάρχουν δάνεια. Βέβαια στις περισσότερες -αν όχι όλες- ευρωπαϊκές γλώσσες υπάρχουν περισσότερα δάνεια σ' αυτό το εύρος. Γενικά η ελληνική έχει πολύ μικρό αριθμό δανείων. Σαφώς αυτό δεν ίσχυε τον 18ο αιώνα, αλλά δεν μιλάμε ελληνικά του 18ου αιώνα ούτε η αναφορά του πωστονλένε είχε να κάνει με παρελθοντική βερζιόν της ελληνικής.
Επίσης σε ένα επίσημο ελληνικό έγγραφο (κρατικά έγγραφα, νόμοι, κτλ) το πιο πιθανό είναι να υπάρχουν 0 δάνεια σε κείμενα χιλιάδων λέξεων, ενώ ας πούμε στα αγγλικά η
πλειονότητα των λέξεων θα είναι δάνεια (κυρίως λατινικά αλλά και αρκετά ελληνικά).
Το βασικό λεξιλόγιο είναι όλες οι απλές λέξεις της καθημερινότητας που ξέρει ένα παιδί του δημοτικού και σίγουρα δεν είναι 10.000. Ξένες λέξεις όπως τουφέκι, μπάλα, καραμπίνα, καραμέλα, τσίχλα, γόμα κτλ. είναι γνωστές σε κάθε πρωτάκι και ως εκ τούτου μόνο ως βασικό λεξιλόγιο μπορεί να τις δει κανείς.
Επιπλέον η επιστήμη της γλωσσολογίας μας έχει αποκαλύψει τον έντονα υβριδικό χαρακτήρα του ελληνικού λεξιλογίου. Ενώ λέξεις όπως άρμα, ήλιος, άνεμος, λύκος, βόδι, δέντρο κτλ. έχουν ΙΕ ετυμολογία η ελληνική είναι κατάμεστη από δάνεια που άφησε μια γλώσσα που ομιλούνταν στον χώρο πριν την έλευση της ΙΕ εκείνης ποικιλίας που εξελίχθηκε στην ελληνική. Λέξεις όπως θάλασσα, νησί, γη, γκρεμός, ελιά δεν είναι ΙΕ προέλευσης και αναγκαστικά πρέπει να θεωρηθούν δάνεια.
