Και γω την ίδια απορία έχω.ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ έγραψε: ↑11 Σεπ 2021, 14:36συγγνώμην, γιατί είναι στίκι αυτό; μπας και δεν υποπέσει στην αντίληψή μας το θλιβερό γεγονός;
Έφυγε από τη ζωή ο Μίκης Θεοδωράκης
Κανόνες Δ. Συζήτησης
Προσοχή: Σύμφωνα με το νόμο απαγορεύεται η δημοσιοποίηση ονομαστικά η φωτογραφικά ποινικών καταδικών οποιουδήποτε βαθμού & αιτιολογίας καθώς εμπίπτουν στα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του ατόμου. Τυχόν δημοσιοποίηση τέτοιων δεδομένων ενδέχεται να επιφέρει ποινικές κυρώσεις στο συντάκτη. Επιτρέπεται μόνο αν έχει δοθεί εισαγγελική εντολή και μόνο για το χρονικό διάστημα που αυτή ισχύει. Οφείλετε σε κάθε περίπτωση να ζητήσετε με αναφορά τη διαγραφή της ανάρτησης πριν παρέλθει το χρονικό διάστημα της νόμιμης δημοσιοποίησης. Η διαχείριση αποποιείται κάθε ευθύνη για τυχόν ποινικές ευθύνες αν παραβιάσετε τα παραπάνω.
Προσοχή: Σύμφωνα με το νόμο απαγορεύεται η δημοσιοποίηση ονομαστικά η φωτογραφικά ποινικών καταδικών οποιουδήποτε βαθμού & αιτιολογίας καθώς εμπίπτουν στα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του ατόμου. Τυχόν δημοσιοποίηση τέτοιων δεδομένων ενδέχεται να επιφέρει ποινικές κυρώσεις στο συντάκτη. Επιτρέπεται μόνο αν έχει δοθεί εισαγγελική εντολή και μόνο για το χρονικό διάστημα που αυτή ισχύει. Οφείλετε σε κάθε περίπτωση να ζητήσετε με αναφορά τη διαγραφή της ανάρτησης πριν παρέλθει το χρονικό διάστημα της νόμιμης δημοσιοποίησης. Η διαχείριση αποποιείται κάθε ευθύνη για τυχόν ποινικές ευθύνες αν παραβιάσετε τα παραπάνω.
Re: Έφυγε από τη ζωή ο Μίκης Θεοδωράκης
Ας είναι καλά τα παράλληλα σύμπαντα.
-
- Δημοσιεύσεις: 8524
- Εγγραφή: 06 Ιούλ 2018, 00:21
- Phorum.gr user: Jolly Roger
Re: Έφυγε από τη ζωή ο Μίκης Θεοδωράκης
Ενορχήστρωση της "Φαίδρας" από τον επίσης πολύ μεγάλο Henry Mancini και την ορχήστρα του, το 1963.
Σαξοφωνίστας ο Ted Nash, πιανίστας ο μετέπειτα 5 φορές οσκαριικός John Williams (!!!)
και το πρώτο διεθνές βραβείο του Μίκη, από το Φεστιβάλ της Μόσχας του 1957 για τη Σουίτα νο1 για πιάνο και ορχήστρα. Με τις υπογραφές των Ντμίτρι Σοστακόβιτς, Hanns Eisler κ.ά.:
Σαξοφωνίστας ο Ted Nash, πιανίστας ο μετέπειτα 5 φορές οσκαριικός John Williams (!!!)
και το πρώτο διεθνές βραβείο του Μίκη, από το Φεστιβάλ της Μόσχας του 1957 για τη Σουίτα νο1 για πιάνο και ορχήστρα. Με τις υπογραφές των Ντμίτρι Σοστακόβιτς, Hanns Eisler κ.ά.:
-
- Δημοσιεύσεις: 8524
- Εγγραφή: 06 Ιούλ 2018, 00:21
- Phorum.gr user: Jolly Roger
Re: Έφυγε από τη ζωή ο Μίκης Θεοδωράκης
Ποίηση: Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα
Απόδοση: Οδυσσέας Ελύτης
...τα μεγάλα μεγέθη...
Απόδοση: Οδυσσέας Ελύτης
...τα μεγάλα μεγέθη...
Re: Έφυγε από τη ζωή ο Μίκης Θεοδωράκης
Γνωρίζουμε αν αυτό έγινε στα πλαίσια ενός αμιγώς καλλιτεχνικού διαγωνισμού ή και ως κίνηση στήριξης ενός νέου κομμουνιστή συνθέτη;Jolly Roger έγραψε: ↑12 Σεπ 2021, 03:07και το πρώτο διεθνές βραβείο του Μίκη, από το Φεστιβάλ της Μόσχας του 1957 για τη Σουίτα νο1 για πιάνο και ορχήστρα. Με τις υπογραφές των Ντμίτρι Σοστακόβιτς, Hanns Eisler κ.ά.:
Επίσης επειδή βλέπω ότι γνωρίζεις αρκετές πληροφορίες αναφορικά με τα έργα του θα ήθελα να ρωτήσω το εξής. Αναφέρεται ένας γερμανός μουσικός Henning Schmidt ως συνεργάτης και ενορχηστρωτής του τα τελευταία 30 χρόνια. Αυτά που ακούμε στους δίσκους είναι ενορχηστρώσεις του Schmidt ή/και άλλων ή του ίδιου του Μίκη; Αν ναι, συμβαίνει αυτό και στις όπερές του, συμφωνίες κλπ;
sys3x ή και όποιος άλλος ξέρει. Ευχαριστώ.
Re: Έφυγε από τη ζωή ο Μίκης Θεοδωράκης
.
Και ένα σπάνιο ντοκουμέντο
.
Το κείμενο...
Και ένα σπάνιο ντοκουμέντο
.
Το κείμενο...
SpoilerShow
Ακόμα και αν δεν ομιλείτε την γαλλική, μπορείτε να απολαύσετε αυτό το διαμάντι που βγήκε στο φως τις τελευταίες στενόχωρες ημέρες, εν όψει του θανάτου του Μίκη Θεοδωράκη.
Το βρήκαμε, αρχικά, στο προφίλ του συγγραφέα-μουσικού παραγωγού Άγγελου Κουτσούκη.
Αυτό το ντοκιμαντέρ της βελγικής τηλεόρασης δεν διατίθεται με ελληνικούς ή αγγλικούς υπότιτλους, αλλά αξίζει από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό, λόγω των ανθρώπων που πρωταγωνιστούν.
Καλλιτέχνες-στυλοβάτες του νεότερου ελληνικού πολιτισμού περνούν από το ασπρόμαυρο, καλογυρισμένο φιλμ και φαντάζουν, σήμερα, φιγούρες μυθικές.
Εκτός από τον Μίκη Θεοδωράκη, βλέπουμε την Δώρα Στράτου με τους χχορευτές των παραδοσιακών χορών, τον Μάρκο Βαμβακάρη, τον Τσιτσάνη, την Μαρινέλα, τον Καζαντζίδη, τον Γρηγόρη Μπιθικώτση.
Το ντοκιμαντέρ ξεκινά με κοντινά πλάνα πάνω στην Μαργαρίτα Θεοδωράκη, πολύ πολύ μικρή. Ο Θεοδωράκης έχει ρόλο παρουσιαστή που μυεί τον θεατή στην μαγεία του ελληνικού, λαϊκού τραγουδιού με τους άξιους εκπροσώπους του.
Η Δώρα Στράτου αποτελεί μια άριστη, δομικά, έναρξη, αντιπροσωπεύοντας την παράδοση, το δημοτικό τραγούδι που χορεύεται. Πάνω εκεί πάτησε το ρεμπέτικο και το λαϊκό μας, αλλά και το θεοδωρακικό έντεχνο.
Ολόκληρη η ελληνική, μουσική ιστορία σε περίληψη.
«Αντιλαλούνε οι φυλακές», τραγουδά ο Μάρκος και ένα ρίγος διαπερνά τον έστω ελάχιστα υποψιασμένο για αυτό που βλέπει θεατή. Ο Μίκης Θεοδωράκης υπήρξε τεράστια ενωτική δύναμη μουσικών ρευμάτων. Ανέκαθεν θεωρούσε το ρεμπέτικο πολύ σοβαρή υπόθεση.
Ο ίδιος στο ντοκιμαντέρ λέει για τον Βαμβακάρη ότι είναι ο πατέρας, ο πατριάρχης της λαϊκής μουσικής των πόλεων (του αστικού λαϊκού τραγουδιού) και ένας από τους πιο παλιούς μπουζουκίστες της Ελλάδας.
Εξηγεί, στην συνέχεια, ότι ο επίγονός του, ο Τσιτσάνης είναι ο πιο μεγάλος και ο πιο σημαντικός συνθέτης της ελληνικής, λαϊκής μουσικής.
Ο Βασίλης Τσιτσάνης, στο ντοκιμαντέρ, τραγουδά το «Συννεφιασμένη Κυριακή». Τα πλάνα είναι πολύ συγκινητικά.
Ύστερα, ο Θεοδωράκης συστήνει στους Βέλγους τον Μάνο Χατζιδάκι. «Μετά την επιτυχία του με Τα Παιδιά του Πειραιά παρουσίασε στο ελληνικό κοινό τον Μάρκο Βαμβακάρη». Αναφέρεται, φυσικά, στην ιστορική ομιλία του Χατζιδάκι το 1949 για το ρεμπέτικο.
Τον βλέπουμε και τον ακούμε να παίζει έξοχα στο πιάνο του τα Ματόκλαδα του Μάρκου σε μια δική του διασκευή. Έξοχη στιγμή. Ύστερα, ο Μάνος μιλά στα γαλλικά για το μπουζούκι και την σημασία του για την ελληνική, λαϊκή μουσική, προσπαθώντας μάλιστα να εξηγήσει τι εννοούμε εμείς οι Έλληνες όταν λέμε…πάμε στα μπουζούκια.
Ακολουθεί το τραγούδι από την ταινία «Ποτέ την Κυριακή» που έγραψε ο ίδιος: «Τα Παιδιά του Πειραιά». Τραγουδά η Ζωή Κουρούκλη και βλέπουμε εικόνες από ναύτες και βάρκες.
Μια άλλη εποχή, μια άλλη πόλη ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας.
Ο Μίκης Θεοδωράκης επισημαίνει ότι έκανε ανέκαθεν λαϊκή μουσική, παράλληλα με την συμφωνική. Πολύ, πολύ σημαντικό αυτό. Μιλά και για την στροφή του στο λαϊκό τραγούδι, ενώ επιφυλάσσει ιδιαίτερη μνεία στον Επιτάφιο του Ρίτσου.
Και βλέπουμε τον Μπιθικώτση να τραγουδά παίζοντας μπουζούκι με μεγάλη ορχήστρα σε ένα τυπικό πάλκο ταβέρνας «Γιε μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου».
Ανατριχίλα: η ελληνική ποίηση στο στόμα του Λαού.
«Μετά τον Επιτέφιο συνέθεσα το Αρχιπέλαγος και την Πολιτεία», λέει ο Μίκης προς το τέλος του ντοκιμαντέρ, για να προλογίσει τους Καζαντζίδη και Μαρινέλλα, σε ένα τραγούδι από την Πολιτεία: «βράχο βράχο τον καημό μου…»
Το βρήκαμε, αρχικά, στο προφίλ του συγγραφέα-μουσικού παραγωγού Άγγελου Κουτσούκη.
Αυτό το ντοκιμαντέρ της βελγικής τηλεόρασης δεν διατίθεται με ελληνικούς ή αγγλικούς υπότιτλους, αλλά αξίζει από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό, λόγω των ανθρώπων που πρωταγωνιστούν.
Καλλιτέχνες-στυλοβάτες του νεότερου ελληνικού πολιτισμού περνούν από το ασπρόμαυρο, καλογυρισμένο φιλμ και φαντάζουν, σήμερα, φιγούρες μυθικές.
Εκτός από τον Μίκη Θεοδωράκη, βλέπουμε την Δώρα Στράτου με τους χχορευτές των παραδοσιακών χορών, τον Μάρκο Βαμβακάρη, τον Τσιτσάνη, την Μαρινέλα, τον Καζαντζίδη, τον Γρηγόρη Μπιθικώτση.
Το ντοκιμαντέρ ξεκινά με κοντινά πλάνα πάνω στην Μαργαρίτα Θεοδωράκη, πολύ πολύ μικρή. Ο Θεοδωράκης έχει ρόλο παρουσιαστή που μυεί τον θεατή στην μαγεία του ελληνικού, λαϊκού τραγουδιού με τους άξιους εκπροσώπους του.
Η Δώρα Στράτου αποτελεί μια άριστη, δομικά, έναρξη, αντιπροσωπεύοντας την παράδοση, το δημοτικό τραγούδι που χορεύεται. Πάνω εκεί πάτησε το ρεμπέτικο και το λαϊκό μας, αλλά και το θεοδωρακικό έντεχνο.
Ολόκληρη η ελληνική, μουσική ιστορία σε περίληψη.
«Αντιλαλούνε οι φυλακές», τραγουδά ο Μάρκος και ένα ρίγος διαπερνά τον έστω ελάχιστα υποψιασμένο για αυτό που βλέπει θεατή. Ο Μίκης Θεοδωράκης υπήρξε τεράστια ενωτική δύναμη μουσικών ρευμάτων. Ανέκαθεν θεωρούσε το ρεμπέτικο πολύ σοβαρή υπόθεση.
Ο ίδιος στο ντοκιμαντέρ λέει για τον Βαμβακάρη ότι είναι ο πατέρας, ο πατριάρχης της λαϊκής μουσικής των πόλεων (του αστικού λαϊκού τραγουδιού) και ένας από τους πιο παλιούς μπουζουκίστες της Ελλάδας.
Εξηγεί, στην συνέχεια, ότι ο επίγονός του, ο Τσιτσάνης είναι ο πιο μεγάλος και ο πιο σημαντικός συνθέτης της ελληνικής, λαϊκής μουσικής.
Ο Βασίλης Τσιτσάνης, στο ντοκιμαντέρ, τραγουδά το «Συννεφιασμένη Κυριακή». Τα πλάνα είναι πολύ συγκινητικά.
Ύστερα, ο Θεοδωράκης συστήνει στους Βέλγους τον Μάνο Χατζιδάκι. «Μετά την επιτυχία του με Τα Παιδιά του Πειραιά παρουσίασε στο ελληνικό κοινό τον Μάρκο Βαμβακάρη». Αναφέρεται, φυσικά, στην ιστορική ομιλία του Χατζιδάκι το 1949 για το ρεμπέτικο.
Τον βλέπουμε και τον ακούμε να παίζει έξοχα στο πιάνο του τα Ματόκλαδα του Μάρκου σε μια δική του διασκευή. Έξοχη στιγμή. Ύστερα, ο Μάνος μιλά στα γαλλικά για το μπουζούκι και την σημασία του για την ελληνική, λαϊκή μουσική, προσπαθώντας μάλιστα να εξηγήσει τι εννοούμε εμείς οι Έλληνες όταν λέμε…πάμε στα μπουζούκια.
Ακολουθεί το τραγούδι από την ταινία «Ποτέ την Κυριακή» που έγραψε ο ίδιος: «Τα Παιδιά του Πειραιά». Τραγουδά η Ζωή Κουρούκλη και βλέπουμε εικόνες από ναύτες και βάρκες.
Μια άλλη εποχή, μια άλλη πόλη ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας.
Ο Μίκης Θεοδωράκης επισημαίνει ότι έκανε ανέκαθεν λαϊκή μουσική, παράλληλα με την συμφωνική. Πολύ, πολύ σημαντικό αυτό. Μιλά και για την στροφή του στο λαϊκό τραγούδι, ενώ επιφυλάσσει ιδιαίτερη μνεία στον Επιτάφιο του Ρίτσου.
Και βλέπουμε τον Μπιθικώτση να τραγουδά παίζοντας μπουζούκι με μεγάλη ορχήστρα σε ένα τυπικό πάλκο ταβέρνας «Γιε μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου».
Ανατριχίλα: η ελληνική ποίηση στο στόμα του Λαού.
«Μετά τον Επιτέφιο συνέθεσα το Αρχιπέλαγος και την Πολιτεία», λέει ο Μίκης προς το τέλος του ντοκιμαντέρ, για να προλογίσει τους Καζαντζίδη και Μαρινέλλα, σε ένα τραγούδι από την Πολιτεία: «βράχο βράχο τον καημό μου…»
-
- Δημοσιεύσεις: 8524
- Εγγραφή: 06 Ιούλ 2018, 00:21
- Phorum.gr user: Jolly Roger
Re: Έφυγε από τη ζωή ο Μίκης Θεοδωράκης
ήταν στο Φεστιβάλ Νέων Συνθετών (που ήταν κομμάτι του Παγκοσμίου Φεστιβάλ Νεολαίας που γινόταν τότε στη Μόσχα) οπότε είναι πιθανό οι περισσότεροι διαγωνιζόμενοι συνθέτες να υπήρξαν κομμουνιστές, το συγκεκριμένο πάντως έργο του Μ. είχε πάρει τα εύσημα και σε προσωπικό επίπεδο όχι μόνο του Σοστακόβιτς, αλλά και του Στραβίνσκι, ο οποίος κατά τα άλλα ήταν αντικομμουνιστής και ζούσε στη Δύση, οπότε δε γίνεται να πούμε ότι ήταν κάτι που ο Μ. δεν άξιζε.ST48410 έγραψε: ↑12 Σεπ 2021, 09:03Γνωρίζουμε αν αυτό έγινε στα πλαίσια ενός αμιγώς καλλιτεχνικού διαγωνισμού ή και ως κίνηση στήριξης ενός νέου κομμουνιστή συνθέτη;Jolly Roger έγραψε: ↑12 Σεπ 2021, 03:07και το πρώτο διεθνές βραβείο του Μίκη, από το Φεστιβάλ της Μόσχας του 1957 για τη Σουίτα νο1 για πιάνο και ορχήστρα. Με τις υπογραφές των Ντμίτρι Σοστακόβιτς, Hanns Eisler κ.ά.:
Επίσης επειδή βλέπω ότι γνωρίζεις αρκετές πληροφορίες αναφορικά με τα έργα του θα ήθελα να ρωτήσω το εξής. Αναφέρεται ένας γερμανός μουσικός Henning Schmidt ως συνεργάτης και ενορχηστρωτής του τα τελευταία 30 χρόνια. Αυτά που ακούμε στους δίσκους είναι ενορχηστρώσεις του Schmidt ή/και άλλων ή του ίδιου του Μίκη; Αν ναι, συμβαίνει αυτό και στις όπερές του, συμφωνίες κλπ;
sys3x ή και όποιος άλλος ξέρει. Ευχαριστώ.
εδώ δίνονται πολλοί και διάφοροι ενορχηστρωτές για τους δίσκους
https://mikisradio.com/%CE%BA%CF%8D%CE% ... %8E%CE%BD/
μεταξύ τους ο Ξαρχάκος, ο Κώστας Κλάββας, ο πρώτος διευθυντής της Λαϊκής Ορχήστρας Γιάννης Διδίλης (πέθανε το 1973), αλλά και κάμποσους δίσκους που ο ίδιος ο Μ. έχει κάνει την ενορχήστρωση. Λογικά όσο πιο νέος ήταν ο Μ., θα έκανε και περισσότερες ενορχηστρώσεις.
Για Henning Schmiedt η γερμανική Βικιπαίδεια γράφει ότι γνώρισε το Μίκη το 1991 (και στα credits πράγματι βρίσκω το όνομά του σαν ενορχηστρωτή δίσκων του Μ. μετά το '91 αλλά όχι πριν) οπότε αυτά τα 30 χρόνια συνεργασίας που γράφονται, είναι 1991-2021.
Re: Έφυγε από τη ζωή ο Μίκης Θεοδωράκης
Άστο, γιατί κουβέντα δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει. Άλλα ντ'άλλα.Νατάσα έγραψε: ↑11 Σεπ 2021, 22:51Παιδακιμ, δεν μιλώ για τις τελευταίες σκέψεις ενός ανθρώπου, εννοώ στο μέσο της ζωής του να μπορεί να παραδεχτεί το γεγονός ότι φοβάται τον θάνατο.Πασιφάη έγραψε: ↑11 Σεπ 2021, 13:43Κι εγώ σου απήντησα με σαφήνεια πως ουδείς γνωρίζει τις τελευταίες σκέψεις των ανθρώπων. Και πως ουδείς θεωρείται τυχάρπαστος στο τέλος του. Ασχέτως εμβέλειας. Πού υπάρχει ένστασις;Νατάσα έγραψε: ↑11 Σεπ 2021, 13:13
Ειπες ότι κανεις δεν γνωριζει τις πραγματικες σκεψεις ενος ετοιμοθανατου και σου λεω να ασχοληθουμε με ανθρωπους σαν τον Μικη που ηταν ειλικρινης και παραδεχοταν ότι φοβοταν τον θανατο και όχι με κεινους που δεν εξωτερικευουν αυτα που αισθανονται και νιωθουν για το τελος!
''Μου αρέσουν οι άνθρωποι που φορούν την ψυχή στο πρόσωπό τους'' Jim Morrison
-
- Δημοσιεύσεις: 8524
- Εγγραφή: 06 Ιούλ 2018, 00:21
- Phorum.gr user: Jolly Roger
Re: Έφυγε από τη ζωή ο Μίκης Θεοδωράκης
την πρώτη παγκόσμια εκτέλεση του Canto General την έδωσε στην Αργεντινή το 1972.
«Εκεί στην Αργεντινή, νομίζω πώς έγιναν οι πιο σημαντικές πολιτικές συναυλίες-συγκεντρώσεις-διαμαρτυρίες, το 1972, -σημειώνει ο Μ.Θ.- όταν και η Ελλάδα και η Αργεντινή είχαν να κάνουν η καθεμιά με τη δική της χούντα. «Ελλάδα-Αργεντινή, ενωμένοι, λαοί θα νικήσουν τους φασίστες», κραύγαζαν πάνω από 20.000 Αργεντινοί στο Μπουένος Άιρες κάθε βράδυ μέσα στο Λούνα Παρκ κι απ’ έξω άλλοι τόσοι. Και ξεδιπλώνονταν κόκκινες σημαίες και πλακάτ.»
«Εκεί στην Αργεντινή, νομίζω πώς έγιναν οι πιο σημαντικές πολιτικές συναυλίες-συγκεντρώσεις-διαμαρτυρίες, το 1972, -σημειώνει ο Μ.Θ.- όταν και η Ελλάδα και η Αργεντινή είχαν να κάνουν η καθεμιά με τη δική της χούντα. «Ελλάδα-Αργεντινή, ενωμένοι, λαοί θα νικήσουν τους φασίστες», κραύγαζαν πάνω από 20.000 Αργεντινοί στο Μπουένος Άιρες κάθε βράδυ μέσα στο Λούνα Παρκ κι απ’ έξω άλλοι τόσοι. Και ξεδιπλώνονταν κόκκινες σημαίες και πλακάτ.»
Re: Έφυγε από τη ζωή ο Μίκης Θεοδωράκης
Ευχαριστώ και πάλι. Με ενδιαφέρει η ενορχήστρωση στις όπερες, τις συμφωνίες, τα μπαλέτα κλπ. Όχι στα τραγούδια. Δεν είδα κάτι σχετικό στο link. Αν κάποιος έχει έναν δίσκο από αυτά και μπορεί να ρίξει μια ματιά ας πει. Πχ στην Αντιγόνη του 1999Jolly Roger έγραψε: ↑12 Σεπ 2021, 13:46εδώ δίνονται πολλοί και διάφοροι ενορχηστρωτές για τους δίσκους
https://mikisradio.com/%CE%BA%CF%8D%CE% ... %8E%CE%BD/
μεταξύ τους ο Ξαρχάκος, ο Κώστας Κλάββας, ο πρώτος διευθυντής της Λαϊκής Ορχήστρας Γιάννης Διδίλης (πέθανε το 1973), αλλά και κάμποσους δίσκους που ο ίδιος ο Μ. έχει κάνει την ενορχήστρωση. Λογικά όσο πιο νέος ήταν ο Μ., θα έκανε και περισσότερες ενορχηστρώσεις.
Για Henning Schmiedt η γερμανική Βικιπαίδεια γράφει ότι γνώρισε το Μίκη το 1991 (και στα credits πράγματι βρίσκω το όνομά του σαν ενορχηστρωτή δίσκων του Μ. μετά το '91 αλλά όχι πριν) οπότε αυτά τα 30 χρόνια συνεργασίας που γράφονται, είναι 1991-2021.
-
- Δημοσιεύσεις: 8524
- Εγγραφή: 06 Ιούλ 2018, 00:21
- Phorum.gr user: Jolly Roger
Re: Έφυγε από τη ζωή ο Μίκης Θεοδωράκης
την 4η Συμφωνία την ενορχήστρωσε ο ίδιοςST48410 έγραψε: ↑12 Σεπ 2021, 16:02Ευχαριστώ και πάλι. Με ενδιαφέρει η ενορχήστρωση στις όπερες, τις συμφωνίες, τα μπαλέτα κλπ. Όχι στα τραγούδια. Δεν είδα κάτι σχετικό στο link. Αν κάποιος έχει έναν δίσκο από αυτά και μπορεί να ρίξει μια ματιά ας πει. Πχ στην Αντιγόνη του 1999Jolly Roger έγραψε: ↑12 Σεπ 2021, 13:46εδώ δίνονται πολλοί και διάφοροι ενορχηστρωτές για τους δίσκους
https://mikisradio.com/%CE%BA%CF%8D%CE% ... %8E%CE%BD/
μεταξύ τους ο Ξαρχάκος, ο Κώστας Κλάββας, ο πρώτος διευθυντής της Λαϊκής Ορχήστρας Γιάννης Διδίλης (πέθανε το 1973), αλλά και κάμποσους δίσκους που ο ίδιος ο Μ. έχει κάνει την ενορχήστρωση. Λογικά όσο πιο νέος ήταν ο Μ., θα έκανε και περισσότερες ενορχηστρώσεις.
Για Henning Schmiedt η γερμανική Βικιπαίδεια γράφει ότι γνώρισε το Μίκη το 1991 (και στα credits πράγματι βρίσκω το όνομά του σαν ενορχηστρωτή δίσκων του Μ. μετά το '91 αλλά όχι πριν) οπότε αυτά τα 30 χρόνια συνεργασίας που γράφονται, είναι 1991-2021.
https://www.mikistheodorakis.gr/el/musi ... /?nid=4627
για την όπερα Λυσιστράτη βρίσκω σε συνέντευξή του στην Καθημερινή ότι έκανε ο ίδιος την ενορχήστρωση: «H σύνθεση και ενορχήστρωση ξεκίνησε τον Μάιο του 2000 και ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο του 2001. Χαίρομαι για το αποτέλεσμα. Δεν περίμενα να κρύβω τόσα αποθέματα ηχητικής χαράς»
https://www.kathimerini.gr/culture/1152 ... ysistrati/
από κει και πέρα, έκδοση από έκδοση διαφέρει στον ενορχηστρωτή. Εδώ πχ παρουσιάζεται ο "Καρυωτάκης" στη Λυρική το 2000 σε "νέα ενορχήστρωση Χένινγκ Σμιτ" (λογικά θα βγήκε και σε δίσκο):
https://www.in.gr/2000/12/05/culture/i- ... -stin-els/
Από ό,τι φαντάζομαι, η πρώτη έκδοση ενός έργου θα είναι σε ενορχήστρωση Μ. Θ., οι μεταγενέστερες θα περιλαμβάνουν ενορχηστρώσεις άλλων.
-
- Δημοσιεύσεις: 8524
- Εγγραφή: 06 Ιούλ 2018, 00:21
- Phorum.gr user: Jolly Roger
- Golden Age
- Δημοσιεύσεις: 29480
- Εγγραφή: 01 Απρ 2018, 01:24
Re: Έφυγε από τη ζωή ο Μίκης Θεοδωράκης
Να είχε την ίδια ευαισθησία και για τους αντικαθεστωτικούς συνθέτες στη χώρα του και στο Ανατολικό Μπλοκ.Jolly Roger έγραψε: ↑11 Σεπ 2021, 00:47διάταγμα Χούντας για μουσική Μίκη (1967)
το διάταγμα μετέφρασε στα γερμανικά και μελοποίησε ο ανατολικογερμανός συνθέτης Paul Dessau
Re: Έφυγε από τη ζωή ο Μίκης Θεοδωράκης
Ο Μικης ηταν παντα εσωτερικη υποθεση. Οπως ηταν και τα βασανα της Ελλαδας στον 20ο αιωνα, εσωτερικη υποθεση. Γι αυτο λιγη σημασια εχει τι λενε οι ξενοι για Μικη Θεοδωρακη. Ποιος κατουραει και τους ξενους δηλαδη στην τελικη. Ειναι δικος μας ηρωας. Τι ξερουν αυτοι;
Μπλεχτηκαμε δυστυχως εδω και πολλα χρονια με καθε λογης πιτουρα και τελικα μας φαγαν οι κοτες. Ο κυνισμος της μεταπολιτευσης και του καθε λογης Κωστοπουλου εδωσε τη θεση του στον κυνισμο του internet και απεριοριστης γνωσης, χωρις ομως να υπαρχει και το αναλογο υποβαθρο για να διαχειριστουμε μια ισορροπημενη αντιληψη της ζωης. Δαγκωσαμε ξανα απο το δεντρο της γνωσης και ημασταν και παλι ανωριμοι για να το κανουμε.
Πλεον ζυγιζουμε το βαρος του καθε ανδρος απο τη θεση του στα τσαρτς.
Ο Μικης Θεοδωρακης υπηρξε (δυστυχως πλεον μπαινει αυτο το υπηρξε) ενας ανθρωπος με λαθη και αντιφασεις. Κανενας ανθρωπος δεν ηταν η δεν ειναι τελειος. Δεν εχω καμια διαθεση να τον αγιοποιησω η να εξιδανικευσω τη ζωη του. Η ζωη του ομως ηταν μια πολυ μεγαλη αλυσιδα τυλιγμενη γυρω απο την ιστορια αυτης της χωρας. Σε μεγαλο βαθμο ηταν η μοιρα του που εγραψε αυτην την απιθανη ζωη που εζησε.
Η οποια μοιρα ωστοσο βρηκε τον καταλληλο ανθρωπο που θα μπορουσε να ανταποκριθει σε μια τετοια μεγαλη ζωη.
Ο Μικης εζησε προσωπικες τραγωδιες μεσα απο τους πολιτικους αγωνες του, τις οποιες τις προσθεσε μεσα στη μουσικη του και με την τελειοποιημενη μουσικη του απεκτησε εκεινη την αναγνωριση που του επετρεψε να παιζει το ρολο του πολιτικου και του διπλωματη μεσα στην πολιτικη ζωη της χωρας απο το δευτερο μισο του εικοστου αιωνα και μετα για χαρη της εθνικης ενοτητας. Αναβε φωτιες εκει που εβλεπε πως ο Ελληνας αποδεχεται παθητικα τη μοιρα του και εσβηνε φωτιες οταν εβλεπε πως φουντωνουν πολιτικες και κοινωνικες συγκρουσεις. Κρατουσε το μετρο. Δεν ηταν αναντικαστατος σαν πολιτικος, δεν καθορισε αυτος την πορεια της πολιτικης στην Ελλαδα αλλα ηταν παντα μια φωνη που γινονταν σεβαστη απο το συνολο των Ελληνων γιατι ολοι καταλαβαιναν τελικα πως ειναι μια φωνη που αποσκοπει στο μετρο, στη λογικη και την ειλικρινια και μια φωνη που μιλαει με αγαπη απεναντι στο Ελληνικο λαο.
Ο Μικης εκανε οτι μπορουσε να κανει για τα κοινα. Πολλες φορες κουτρουβαλωντας μεσα στην ιστορια, με την τυχη του να τον τραβαει απο δω και απο κει, με τις αποφασεις του αμφιβολες οπως και σε καθε ανθρωπο, με τις συμμαχιες του και με τις συγκρουσεις του με τους ανθρωπους με τα μικρα και τα μεγαλα γεγονοτα, ηταν παντα η ειλικρινεια, ο αυθορμητισμος και η καλη του προθεση που τον καθοδηγουσε.
Κερδισε εν τελει τη θεση του σοφου γεροντα κατω απο την ακροπολη που ο κοσμος μικρος και μεγαλος περναει για να παρει την ευχη και την συμβουλη του. Καλως την κερδισε. Ετσι κερδιζεται αυτη η θεση. Με μοιραια τυχη και προσωπικη ακεραιοτητα και αγωνα.
Για εμενα προσωπικα και μονο δυο τρια απο τα μεγαλα του τραγουδια φτανουν για να τον θεωρησω γιγαντα. Υπαρχουν μερικα τραγουδια του που δονησαν την ψυχη μου οσο δεν μπορεσε να τη δονησει κανενα αλλο μουσικο ακουσμα. Τραγουδια που δεν ειναι φυσικα ουτε για να χορεψεις ουτε για να διασκεδασεις. Τραγουδια που σου επικοινωνουν ενα βαθυτερο βιωμα ακομα και οταν τα ακους σε παιδικη ηλικια και δεν εχεις τα αντιστοιχα βιωματα για να το ταυτισεις. Βαρια και σκληρη μουσικη που διευρυνει την ψυχη.
Ολα αυτα μπορει να ακουγοντε μελοδραματικα. Δεν ειναι ομως. Ειναι η χρονια επιρροη του καθε λογης Κωστοπουλου μεσα μας που μας κανει να εχουμε αυτην την εντυπωση. Οτι η ζωη ειναι ενας χαβαλες. Η ζωη εχει και δραματικες εκφανσεις και βαρια βιωματα, εχει βαθια και απολυτα συναισθηματα.
Ο Μικης ηταν πραγματικα ενας μεγαλος Ελληνας. Στο τελος του καταλαβα τον μηχανισμο με τον οποιο μενουν στην συλλογικη μνημη οι μεγαλοι ανθρωποι που περνουν ορισμενες φορες απο τις κοινωνιες, ειδα μεσα στις δεκαετιες την προοδευτικη ανυψωση του και τελικα τον μεγαλο επιλογο. Ειδα ακριβως πως γινεται στο τελος να μενουν τα μεγαλα μεγεθη και να σβηνουν οι λεπτομεριες μιας ζωης. Ειδα τη δημιουργια ενος Πλατωνα η ενος Ομηρου.
Μπλεχτηκαμε δυστυχως εδω και πολλα χρονια με καθε λογης πιτουρα και τελικα μας φαγαν οι κοτες. Ο κυνισμος της μεταπολιτευσης και του καθε λογης Κωστοπουλου εδωσε τη θεση του στον κυνισμο του internet και απεριοριστης γνωσης, χωρις ομως να υπαρχει και το αναλογο υποβαθρο για να διαχειριστουμε μια ισορροπημενη αντιληψη της ζωης. Δαγκωσαμε ξανα απο το δεντρο της γνωσης και ημασταν και παλι ανωριμοι για να το κανουμε.
Πλεον ζυγιζουμε το βαρος του καθε ανδρος απο τη θεση του στα τσαρτς.
Ο Μικης Θεοδωρακης υπηρξε (δυστυχως πλεον μπαινει αυτο το υπηρξε) ενας ανθρωπος με λαθη και αντιφασεις. Κανενας ανθρωπος δεν ηταν η δεν ειναι τελειος. Δεν εχω καμια διαθεση να τον αγιοποιησω η να εξιδανικευσω τη ζωη του. Η ζωη του ομως ηταν μια πολυ μεγαλη αλυσιδα τυλιγμενη γυρω απο την ιστορια αυτης της χωρας. Σε μεγαλο βαθμο ηταν η μοιρα του που εγραψε αυτην την απιθανη ζωη που εζησε.
Η οποια μοιρα ωστοσο βρηκε τον καταλληλο ανθρωπο που θα μπορουσε να ανταποκριθει σε μια τετοια μεγαλη ζωη.
Ο Μικης εζησε προσωπικες τραγωδιες μεσα απο τους πολιτικους αγωνες του, τις οποιες τις προσθεσε μεσα στη μουσικη του και με την τελειοποιημενη μουσικη του απεκτησε εκεινη την αναγνωριση που του επετρεψε να παιζει το ρολο του πολιτικου και του διπλωματη μεσα στην πολιτικη ζωη της χωρας απο το δευτερο μισο του εικοστου αιωνα και μετα για χαρη της εθνικης ενοτητας. Αναβε φωτιες εκει που εβλεπε πως ο Ελληνας αποδεχεται παθητικα τη μοιρα του και εσβηνε φωτιες οταν εβλεπε πως φουντωνουν πολιτικες και κοινωνικες συγκρουσεις. Κρατουσε το μετρο. Δεν ηταν αναντικαστατος σαν πολιτικος, δεν καθορισε αυτος την πορεια της πολιτικης στην Ελλαδα αλλα ηταν παντα μια φωνη που γινονταν σεβαστη απο το συνολο των Ελληνων γιατι ολοι καταλαβαιναν τελικα πως ειναι μια φωνη που αποσκοπει στο μετρο, στη λογικη και την ειλικρινια και μια φωνη που μιλαει με αγαπη απεναντι στο Ελληνικο λαο.
Ο Μικης εκανε οτι μπορουσε να κανει για τα κοινα. Πολλες φορες κουτρουβαλωντας μεσα στην ιστορια, με την τυχη του να τον τραβαει απο δω και απο κει, με τις αποφασεις του αμφιβολες οπως και σε καθε ανθρωπο, με τις συμμαχιες του και με τις συγκρουσεις του με τους ανθρωπους με τα μικρα και τα μεγαλα γεγονοτα, ηταν παντα η ειλικρινεια, ο αυθορμητισμος και η καλη του προθεση που τον καθοδηγουσε.
Κερδισε εν τελει τη θεση του σοφου γεροντα κατω απο την ακροπολη που ο κοσμος μικρος και μεγαλος περναει για να παρει την ευχη και την συμβουλη του. Καλως την κερδισε. Ετσι κερδιζεται αυτη η θεση. Με μοιραια τυχη και προσωπικη ακεραιοτητα και αγωνα.
Για εμενα προσωπικα και μονο δυο τρια απο τα μεγαλα του τραγουδια φτανουν για να τον θεωρησω γιγαντα. Υπαρχουν μερικα τραγουδια του που δονησαν την ψυχη μου οσο δεν μπορεσε να τη δονησει κανενα αλλο μουσικο ακουσμα. Τραγουδια που δεν ειναι φυσικα ουτε για να χορεψεις ουτε για να διασκεδασεις. Τραγουδια που σου επικοινωνουν ενα βαθυτερο βιωμα ακομα και οταν τα ακους σε παιδικη ηλικια και δεν εχεις τα αντιστοιχα βιωματα για να το ταυτισεις. Βαρια και σκληρη μουσικη που διευρυνει την ψυχη.
Ολα αυτα μπορει να ακουγοντε μελοδραματικα. Δεν ειναι ομως. Ειναι η χρονια επιρροη του καθε λογης Κωστοπουλου μεσα μας που μας κανει να εχουμε αυτην την εντυπωση. Οτι η ζωη ειναι ενας χαβαλες. Η ζωη εχει και δραματικες εκφανσεις και βαρια βιωματα, εχει βαθια και απολυτα συναισθηματα.
Ο Μικης ηταν πραγματικα ενας μεγαλος Ελληνας. Στο τελος του καταλαβα τον μηχανισμο με τον οποιο μενουν στην συλλογικη μνημη οι μεγαλοι ανθρωποι που περνουν ορισμενες φορες απο τις κοινωνιες, ειδα μεσα στις δεκαετιες την προοδευτικη ανυψωση του και τελικα τον μεγαλο επιλογο. Ειδα ακριβως πως γινεται στο τελος να μενουν τα μεγαλα μεγεθη και να σβηνουν οι λεπτομεριες μιας ζωης. Ειδα τη δημιουργια ενος Πλατωνα η ενος Ομηρου.
-
- Παραπλήσια Θέματα
- Απαντήσεις
- Προβολές
- Τελευταία δημοσίευση
-
-
Νέα δημοσίευση Σταύρος Θεοδωράκης το εθνικό μας πλυντήριο.
από Μαδουραίος » 18 Μαρ 2023, 07:48 » σε Εσωτερική Πολιτική - 59 Απαντήσεις
- 1922 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από masterridley
22 Μαρ 2023, 18:08
-
-
-
Νέα δημοσίευση Κρίμα που έφυγε το ΔΝΤ
από Libre arbitre » 19 Σεπ 2023, 08:51 » σε Εσωτερική Πολιτική - 2 Απαντήσεις
- 186 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από Libre arbitre
19 Σεπ 2023, 09:13
-
-
- 36 Απαντήσεις
- 1007 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από Οργισμένος
19 Σεπ 2023, 21:52
-
- 9 Απαντήσεις
- 401 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από Exodus
09 Ιαν 2024, 02:41