Phorum.com.gr

Τελικά ο Μητσοτάκης σάς ενέπαιξε;

«Δεν με ενέπαιξε, γιατί όχι μόνο ήθελε να γίνει αυτό που μου υποσχέθηκε, αλλά και να στελεχώσει τη Ν.Δ. με νομάρχες, γενικούς γραμματείς, ακόμα και υπουργούς από την Αριστερά. Αλλά οι δυνάμεις οι αντίθετες ήταν μεγάλες – δεν μπορούσε να το κάνει»…

Και λίγες κουβέντες, από την ίδια συνέντευξη, για τη σχέση του Μίκη Θεοδωράκη με την Αριστερά:

– Εσείς τώρα πολιτικά πού στέκεστε; Βλέπω εκεί δίπλα σας μια προτομή του Στάλιν – σημαίνει κάτι;

«Ο Στάλιν και δίπλα του ο Μάο! Εγώ παραμένω ένας κομμουνιστής ουτοπικός. Ψάχνω να βρω την κοινωνία της αλληλεγγύης – εκεί βλέπω τη λύση του προβλήματος».

– Ο Στάλιν και ο Μάο πού κολλάνε;

«Αντιπροσωπεύουν μια ηρωική εποχή, ο οποία, για μένα που μεγάλωσα πια και δεν βλέπω κάτι αντίστοιχο, παραμένει ιδανικό, ανεξάρτητα από τις διαφορές που μπορώ να έχω. Εξιδανικεύω αυτές τις συνθήκες».
https://www.efsyn.gr/tehnes/moysiki-hor ... -mitsotaki

Πασιφάη έγραψε: ↑

08 Σεπ 2021, 13:25

Νατάσα έγραψε: ↑

08 Σεπ 2021, 13:11

Πασιφάη έγραψε: ↑

07 Σεπ 2021, 12:40

Γελάει διότι είπες χαζομάρα. Η σκέψη του θανάτου είναι ανθρώπινη αδυναμία. Θεωρώ πως όλοι φοβούνται την στιγμή που θα φύγουν, ασχέτως αν το παίζουν θαρραλέοι για να κερδίσουν τις εντυπώσεις.

Καθολου χαζομαρα δεν ειπα, κανε μια ερευνα αν θες και μονη σου, θα δεις ότι περισσότεροι όσοι δεν πιστευουν στον Θεο φοβουνται τον θανατο, παρα οι πιστοι.

Αν έχεις εσύ κάποια πρόχειρη έρευνα επί του θέματος, με χαρά θα την διαβάσω. Εξακολουθώ όμως να θεωρώ, πως η θαρραλέα στάση στην προοπτική του θανάτου, δεν είναι πάντα το καλλίτερο μέτρο σύγκρισης. Κι αυτό οφείλεται ξεκάθαρα στο γεγονός πως δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε απόλυτα τον ανθρώπινο ψυχισμό και δη, την αδυναμία που προκύπτει, όταν βρεθεί κάποιος, πριν το ''τελευταίο βηματισμό'' της ζωής του.

Νατάσα έγραψε: ↑

09 Σεπ 2021, 20:49

Πασιφάη έγραψε: ↑

08 Σεπ 2021, 13:25

Νατάσα έγραψε: ↑

08 Σεπ 2021, 13:11

Καθολου χαζομαρα δεν ειπα, κανε μια ερευνα αν θες και μονη σου, θα δεις ότι περισσότεροι όσοι δεν πιστευουν στον Θεο φοβουνται τον θανατο, παρα οι πιστοι.

Αν έχεις εσύ κάποια πρόχειρη έρευνα επί του θέματος, με χαρά θα την διαβάσω. Εξακολουθώ όμως να θεωρώ, πως η θαρραλέα στάση στην προοπτική του θανάτου, δεν είναι πάντα το καλλίτερο μέτρο σύγκρισης. Κι αυτό οφείλεται ξεκάθαρα στο γεγονός πως δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε απόλυτα τον ανθρώπινο ψυχισμό και δη, την αδυναμία που προκύπτει, όταν βρεθεί κάποιος, πριν το ''τελευταίο βηματισμό'' της ζωής του.

Έρευνα δεν έκανα Πασιφάη, αλλά από τις συζητήσεις μου, αυτό κατάλαβα, ότι οι πιστοί άνθρωποι παίρνουν θάρρος από τον Θεό και αντιμετωπίζουν τον θάνατο πιο θαρραλέα από τους ανθρώπους που στέκουν μακριά.

Πασιφάη έγραψε: ↑

09 Σεπ 2021, 21:39

Νατάσα έγραψε: ↑

09 Σεπ 2021, 20:49

Πασιφάη έγραψε: ↑

08 Σεπ 2021, 13:25

Αν έχεις εσύ κάποια πρόχειρη έρευνα επί του θέματος, με χαρά θα την διαβάσω. Εξακολουθώ όμως να θεωρώ, πως η θαρραλέα στάση στην προοπτική του θανάτου, δεν είναι πάντα το καλλίτερο μέτρο σύγκρισης. Κι αυτό οφείλεται ξεκάθαρα στο γεγονός πως δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε απόλυτα τον ανθρώπινο ψυχισμό και δη, την αδυναμία που προκύπτει, όταν βρεθεί κάποιος, πριν το ''τελευταίο βηματισμό'' της ζωής του.

Έρευνα δεν έκανα Πασιφάη, αλλά από τις συζητήσεις μου, αυτό κατάλαβα, ότι οι πιστοί άνθρωποι παίρνουν θάρρος από τον Θεό και αντιμετωπίζουν τον θάνατο πιο θαρραλέα από τους ανθρώπους που στέκουν μακριά.

Όταν φτάσεις κοντά στο θάνατο μπορείς να το νοιώσεις. Ξαναλέω για πολλοστή φορά, πως η αδυναμία στην επίγνωση του φευγιού, είναι χαρακτηριστικό του κάθε ανθρώπου, που θέλει να ζήσει ακόμη λίγο..Η αίσθηση της ζήσης είναι μοναδική και εκτιμάται περισσότερο πριν το τέλος. Σε κάθε άνθρωπο. Όταν αναρωτιέται πόσα θα μπορούσε να δώσει ακόμη, ή να κάμει καλλίτερα. Και αυτό δεν ορίζεται από καμμία πίστη. Ακόμη κι αν υπάρξουν άτομα του περιβάλλοντος του εκάστοτε ανθρώπου και πουν ''έφυγε ήρεμος/η κάνοντας όσα επιθυμούσε.'' Ουδείς μπορεί να γνωρίζει στην τελική ευθεία τις πραγματικές σκέψεις ενός ετοιμοθάνατου.

Νατάσα έγραψε: ↑

09 Σεπ 2021, 21:45

Πασιφάη έγραψε: ↑

09 Σεπ 2021, 21:39

Νατάσα έγραψε: ↑

09 Σεπ 2021, 20:49

Έρευνα δεν έκανα Πασιφάη, αλλά από τις συζητήσεις μου, αυτό κατάλαβα, ότι οι πιστοί άνθρωποι παίρνουν θάρρος από τον Θεό και αντιμετωπίζουν τον θάνατο πιο θαρραλέα από τους ανθρώπους που στέκουν μακριά.

Όταν φτάσεις κοντά στο θάνατο μπορείς να το νοιώσεις. Ξαναλέω για πολλοστή φορά, πως η αδυναμία στην επίγνωση του φευγιού, είναι χαρακτηριστικό του κάθε ανθρώπου, που θέλει να ζήσει ακόμη λίγο..Η αίσθηση της ζήσης είναι μοναδική και εκτιμάται περισσότερο πριν το τέλος. Σε κάθε άνθρωπο. Όταν αναρωτιέται πόσα θα μπορούσε να δώσει ακόμη, ή να κάμει καλλίτερα. Και αυτό δεν ορίζεται από καμμία πίστη. Ακόμη κι αν υπάρξουν άτομα του περιβάλλοντος του εκάστοτε ανθρώπου και πουν ''έφυγε ήρεμος/η κάνοντας όσα επιθυμούσε.'' Ουδείς μπορεί να γνωρίζει στην τελική ευθεία τις πραγματικές σκέψεις ενός ετοιμοθάνατου.

Ο Μίκης ήταν ειλικρινής και μιλάμε για τέτοιους ανθρώπους και τέτοιες εξομολογησεις, αν είναι να ψάχνουμε τα βάθη του καθενός, άστο.

Jolly Roger έγραψε: ↑

11 Σεπ 2021, 00:47

το διάταγμα μετέφρασε στα γερμανικά και μελοποίησε ο ανατολικογερμανός συνθέτης Paul Dessau

Ζενίθεδρος έγραψε: ↑

09 Σεπ 2021, 20:55

Όλοι οι άνθρωποι φοβούνται τον θάνατο, και όποιος λέει κάτι διαφορετικό είναι παρλαπιπας. Το θέμα ειναι ποιανού τις αποφάσεις καθορίζει αυτός ο φόβος. Κάποιος που πάει να πολεμήσει εθελοντικά, δεν συγκαταλέγεται σε αυτούς.