Παχυσαρκία

[hellegennes]

Πάλι μια τάξη μεγέθους πίσω είσαι, σύντροφε. Είπες ότι μια μπριζόλα έχει όσες θερμίδες έχουν 2 οικογενειακές συσκευασίες, που θεώρησες ότι είναι 200g. 400 γραμμάρια πατατάκια είναι τουλάχιστον 2200 θερμίδες ενώ 400 γραμμάρια μπριζόλα είναι το πολύ 750 θερμίδες (το ελάχιστο 450) και κοστίζει 3-4 φορές παραπάνω. Δηλαδή τα ίδια λεφτά αν τα επενδύσεις σε junk food βγάζεις 10πλάσιες θερμίδες.

Μπορεί, αλλά ξέρεις τι;

Τουλάχιστον δεν είμαι μαλακισμένη σαν εσένα.

Πάμε παρακάτω.

Δεν έχει πιο κάτω να πας. Είσαι ήδη όσο πιο κάτω γίνεται. Για να προμοτάρεις την αποψάρα σου πετάς με ύφος σιγουριάς διαιτολόγου με 3 PhD μια παπαριά που είναι τόσο λάθος που αν έκανες αυτό το επάγγελμα κυριολεκτικά θα πέθαινε κόσμος με τις συμβουλές σου και η απάντησή σου όταν κάποιος σε εγκαλεί είναι να δείξεις ακόμα πιο μαλακισμένη συμπεριφορά.

[unholydiver]

Ναι, ωστόσο....

Είναι εντελώς αδιάφορο σε αυτό που συζητάμε. Η ουσία είναι: καις περισσότερο = χάνεις. Τρως περισσότερο = παίρνεις***. Δε μιλάμε για τις λεπτομέρειες γιατί θα μιλάμε για πάντα. Σαφώς και υπάρχουν διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά στις τροφές. Σαφώς και είναι διαφορετικό να είσαι 80 κιλα λίπος από 80 κιλά μυς. Σαφώς και ότι χάνεις βάρος δε σημαίνει ότι βελτιώνεται απαραίτητα η σύσταση του σώματος σου. Πχ αν είσαι 80 κιλά skinnyfat τύπος μπορεί απλά να γίνεις 75 κιλά skinnyfat τύπος κ πιο αδύναμος μάλιστα αν καθεσαι απλα ολη μερα, αφού θα κόψεις μυς. Σαφώς και ένα big mac menu μεγάλο με ένα βαρβάτο παγωτό φτάνεις άνετα κοντά στις 2000 θερμίδες χωρίς καν να το καταλάβεις, κτλ κτλ.

Παρ όλα αυτά τίποτε από αυτά δεν αναιρεί τους φυσικούς νόμους.

***Μιλάμε πάντα με το δεδομένο ότι γίνεται σωστή καταμέτρηση!!!!!!!!

Κοίταξε, δεν διαφωνούμε με τους νόμους της θερμοδυναμικής. Η απλοϊκή όμως εξήγηση καις=τρως αποτυγχάνει παταγωδώς για τους περισσότερους ανθρώπους που θέλουν να χάσουν βάρος, καθώς το πόσο καίμε και το πόσο καταναλώνουμε δεν εξαρτάται από το συνειδητό μας αλλά από την εξουσία που έχουν οι ορμόνες πάνω μας. Η μαλακία του calories in = calories out που είναι μια λυμένη εξίσωση στην ουσιά, δημιουργεί ένα σωρό παράδοξα όπως: Άνθρωποι που έχουν σταθερο βάρος για καιρό (είτε είναι υπέρβαροι ή όχι) τρώνε κάθε μέρα πχ 2223 θερμίδες και καίνε 2223 ακριβώς?
Αν κάποιος χρειάζεται πχ 2000 θερμίδες αλλά λαμβάνει "μόνο" 1950 καθημερινώς, κάποια μέρα θα πεθάνει από ασιτία?
Αφού είμαι χοντρός και είμαι σταθερά στα κιλά για καιρό, αν τρώω μια πιρουνιά λιγότερη δεν θα αδυνατίσω?
Γιατί ένας υπέρβαρος, αφού έχει αποθέματα πεινάει? Η μαλακισμένη εξήγηση είναι "Εϊναι λαίμαργος". Η πραγματική είναι ότι πεινάει στα αλήθεια γιατί το διαταραγμένο ορμονικό προφίλ του - μεταβολική ζημιά δεν του δίνει πρόσβαση σε αυτά τα αποθέματα.
Γιατί σε όσες κλινικά επιβλεπόμενες έρευνες διαίτων μειωμένων θερμίδων, το ποσό του βάρους που χάθηκε ήταν λιγότερο από το αναμενόμενο βάση του calories in=out?

[unholydiver]

Δε θα πάρει όμως κανένας πιτσίνια για να χορτάσει ως φτωχός (στη λογική δηλαδή μεγιστοποίησης των θερμίδων ανά ευρώ).

Θα τα πάρει επειδή γουστάρει να γουρουνιάσει με πιτσίνια.

Αυτό που λέω εγώ λοιπόν προς τους χοντρούς φτωχούς είναι: own it up, bitches. Τα πίνατς κάνουν λιγότερο από τα πιτσίνια και έχουν περισσότερες θερμίδες, αλλά όλοι ξέρουμε ότι προτιμάτε τα πιτσίνια λογω των 1002 βελτιωτικών γεύσης και το ίδιο θα κάνατε αν τα πιτσίνια έκαναν 5 ευρώ και είχαν 30 θερμίδες.

Δεν ισχύει αυτό που λες. Και με ξηροκάρπια γουρουνιάζουν κάποιοι. Τα μικρά σε μέγεθος σνακ καταναλώνονται πολύ εύκολα και σε μεγάλες ποσότητες ακριβώς επειδή είναι μικρά και αν πεινάς δεν κάνουν τίποτα ιδιαίτερο στο στομάχι. Τα βελτιωτικά γεύσης είναι απλά το icing.

Είχε γίνει μία τεράστια κουβέντα πριν πολλά χρόνια ως προς το γιατί οι αμερικανοί που βασίζονται σε food stamps (επί το πλείστον μαύροι) για να ζήσουν, είναι στην πλειοψηφία τους παχύσαρκοι. Η απάντηση είναι απλή: αυτά τα βιομηχανοποιημένα σνακ, καθώς και τα ζυμαρικά, είναι πολύ πιο φτηνά και προσιτά στο ράφι των σούπερ μάρκετ, σε σχέση με τα φρούτα, τα λαχανικά, το κρέας και το ψάρι.

Προφανώς και παίζει ρόλο η νοοτροπία και η βαρεμάρα κάποιου, αλλά αν τα προαναφερθέντα τρόφιμα ήταν πολύ φτηνότερο από τα βιομηχανοποιημένα σκατολοΐδια, ούτε ο ίδιος δεν πιστεύεις πως ο φτωχός δεν θα το έριχνε στις μπριζόλες και στα βραστά λαχανικά επειδή μέχρι εκεί θα τον έβγαζε το πορτοφόλι του.

Αλλά μη ξεχνάς συνομιλείς με μισάνθρωπο.

[unholydiver]

Παρακάτω βλέπετε ανθρώπους που τρέφονταν με τα παραδοσιακά τρόφιμα πριν την έλευση των δυτικών βιομηχανοποιημένων αηδίων. Δόντια super, φρονιμήτες πλήρψς ανεπτυγμένοι σε σαγόνια πλήρως ανεπτυγμένα. Απουσία παραμορφώσεων του προσώπου κτλ


Και μετα φάτε ζάχαρες, αλεύρια και φρουτόκρεμες (μπανάλ ο θηλασμος)

[Αρχέλαος]

Δε θα πάρει όμως κανένας πιτσίνια για να χορτάσει ως φτωχός (στη λογική δηλαδή μεγιστοποίησης των θερμίδων ανά ευρώ).

Θα τα πάρει επειδή γουστάρει να γουρουνιάσει με πιτσίνια.

Αυτό που λέω εγώ λοιπόν προς τους χοντρούς φτωχούς είναι: own it up, bitches. Τα πίνατς κάνουν λιγότερο από τα πιτσίνια και έχουν περισσότερες θερμίδες, αλλά όλοι ξέρουμε ότι προτιμάτε τα πιτσίνια λογω των 1002 βελτιωτικών γεύσης και το ίδιο θα κάνατε αν τα πιτσίνια έκαναν 5 ευρώ και είχαν 30 θερμίδες.

Δεν ισχύει αυτό που λες. Και με ξηροκάρπια γουρουνιάζουν κάποιοι. Τα μικρά σε μέγεθος σνακ καταναλώνονται πολύ εύκολα και σε μεγάλες ποσότητες ακριβώς επειδή είναι μικρά και αν πεινάς δεν κάνουν τίποτα ιδιαίτερο στο στομάχι. Τα βελτιωτικά γεύσης είναι απλά το icing.

Είχε γίνει μία τεράστια κουβέντα πριν πολλά χρόνια ως προς το γιατί οι αμερικανοί που βασίζονται σε food stamps (επί το πλείστον μαύροι) για να ζήσουν, είναι στην πλειοψηφία τους παχύσαρκοι. Η απάντηση είναι απλή: αυτά τα βιομηχανοποιημένα σνακ, καθώς και τα ζυμαρικά, είναι πολύ πιο φτηνά και προσιτά στο ράφι των σούπερ μάρκετ, σε σχέση με τα φρούτα, τα λαχανικά, το κρέας και το ψάρι.

Προφανώς και παίζει ρόλο η νοοτροπία και η βαρεμάρα κάποιου, αλλά αν τα προαναφερθέντα τρόφιμα ήταν πολύ φτηνότερο από τα βιομηχανοποιημένα σκατολοΐδια, ούτε ο ίδιος δεν πιστεύεις πως ο φτωχός δεν θα το έριχνε στις μπριζόλες και στα βραστά λαχανικά επειδή μέχρι εκεί θα τον έβγαζε το πορτοφόλι του.

[hellegennes]

Είτε φας 2000 θερμίδες σε μπριζόλες και σαλάτα, είτε φας 2000 θερμίδες σε πατατάκια, είτε φας 2000 θερμίδες σκέτη ζάχαρη όλα θα έχουν το ίδιο ορμονικό και μεταβολικό αποτέλεσμα?

Όχι βέβαια. Απλά ό,τι και να φας στο τέλος της ημερας το αν θα πάρεις βάρος ή θα χάσεις βάρος εξαρτάται από το αν έχεις πλεόνασμα ή έλλειμμα θερμίδων. Άμα τρως πιο πολύ απ όσο καις θα πάρεις κιλά. Άμα καις περισσότερες θερμίδες θα χάσεις κιλά. Αυτά βασιζονται σε θεμελιώδεις αρχές της φυσικής και ο άνθρωπος εμπίπτει στους νόμους της φυσικής.

Ναι, ωστόσο οι πρωτεϊνες ξοδευουν πολύ περισσότερη ενέργεια για να χωνευτούν και από τους υδατάνθρακες και από τα λίπη. Χοντρικά, 2000 θερμίδες σε μπριζόλα είναι 1500 θερμίδες στο τελικό ισοζύγιο, ενώ 2000 θερμίδες μακαρόνια είναι 1850 θερμίδες.

Τι μαλακίες λες; Ξοδεύουν περισσότερη ενέργεια = ξοδεύουν περισσότερη ενέργεια. Η θερμίδα είναι μονάδα ενέργειας. Η ανάλυση ότι το τάδε κρέας περιέχει Χ θερμίδες ήδη περιλαμβάνει στον υπολογισμό την διαφορά στην διάσπαση πρωτεϊνών, υδατανθράκων κτλ από τον οργανισμό. Η θερμίδα είναι η τελική πληροφορία για την ενέργεια που παράγει μια τροφή.

[foscilis]

Είχε γίνει μία τεράστια κουβέντα πριν πολλά χρόνια ως προς το γιατί οι αμερικανοί που βασίζονται σε food stamps (επί το πλείστον μαύροι) για να ζήσουν, είναι στην πλειοψηφία τους παχύσαρκοι. Η απάντηση είναι απλή: αυτά τα βιομηχανοποιημένα σνακ, καθώς και τα ζυμαρικά, είναι πολύ πιο φτηνά και προσιτά στο ράφι των σούπερ μάρκετ, σε σχέση με τα φρούτα, τα λαχανικά, το κρέας και το ψάρι.

Στην Αμερική μπορεί και αυτήν την κουβέντα την είχα υπόψη μου πολλά χρόνια πριν. Λάβε υπόψη ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές τόσο ανάμεσα σε εθνοτικές διαφορές με το ίδιο εισόδημα (φτωχοί λευκοί vs φτωχοί μαύροι) όσο και εντός της ίδιας εθνότητας, στο ίδιο νοικοκυριό που έχουν όλοι την ίδια δίαιτα (μαύροι άντρες vs μαύρες γυναίκες, οι τελευταίες είναι η πληθυσμιακή ομάδα με τα υψηλότερα ποσοστά κλινικής παχυσαρκίας στην ανθρώπινη ιστορία, ιδιαίτερα σε σύγκριση με τις μαύρες γυναίκες οπουδήποτε αλλού πλην ΗΠΑ). Αυτό σημαίνει ότι η απάντηση ΔΕΝ είναι τόσο απλή.

Στην Ελλάδα όμως πολύ απλά δεν ισχύει γιατί οι φτωχοί δεν τρέφονται με κονσέρβες και ζυμαρικά αλλά με κρέατα και delivery που είναι ΠΟΛΥ ακριβότερο όχι απλά σε σχέση με τις υγιεινές εναλλακτικές αλλά ακόμα και σε σχέση με το ίδιο ακριβώς φαγητό (πίτα γύρο τζατζίκι ξερωγω) φτιαγμένο με τα πιο πανάκριβα υλικά στο σπίτι. Τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά είναι πολύ πιο προσιτά απ' ό,τι στις μεγαλουπόλεις των ΗΠΑ. Γαριδάκια, σοκολάτες, παγωτά κλπ δεν είναι κομμάτι της βασικής διατροφής, αυτό που θα βάλει ξερωγω η μάνα για πρωινό στα παιδιά της κάθε μέρα (ενώ ας πούμε η τσαβ μάνα θα το κάνει). Είναι επιδόρπια και ενδιάμεσα γεύματα στα πλαίσια καθαρού γουρουνιάσματος/διασκέδασης.

Η δικιά μου άποψη λοιπόν είναι ότι πρόκειται για ένα είδος "προσιτής διασκέδασης" που δίνει πρόσκαιρη ικανοποίηση αλλά έχει γιγαντιαίο αθροιστικά μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο κόστος, όπως ακριβώς το κάπνισμα ή ο καφές απέξω ο ετοιμασμένος από δούλο σε κυπελάκι μιας χρήσης που στοιχίζει όσο να φτιάξεις 20 καφέδες εσύ. Ουσιαστικά όλοι αυτοί δεν αποζητούν τη χόρταση, αποζητούν την ενδορφίνη:

https://www.utu.fi/en/news/news/eating- ... -the-brain

[Cecily Anne]

Το 1 g πρωτεΐνης είναι σχεδόν ίδιας θερμιδικής αξίας με 1 g υδατάνθρακα, ενώ το λίπος σχεδόν τα διπλάσια. Αυτά τα περί ξοδέματος είναι παπαριές, διότι για να βγάλεις τα kj κάνεις υπολογισμό καύσης.

[Feindflug]

Παρακάτω βλέπετε ανθρώπους που τρέφονταν με τα παραδοσιακά τρόφιμα πριν την έλευση των δυτικών βιομηχανοποιημένων αηδίων. Δόντια super, φρονιμήτες πλήρψς ανεπτυγμένοι σε σαγόνια πλήρως ανεπτυγμένα. Απουσία παραμορφώσεων του προσώπου κτλ


Και μετα φάτε ζάχαρες, αλεύρια και φρουτόκρεμες (μπανάλ ο θηλασμος)

Σοκαριστικό, τύπε!!!

[Cecily Anne]

Είχε γίνει μία τεράστια κουβέντα πριν πολλά χρόνια ως προς το γιατί οι αμερικανοί που βασίζονται σε food stamps (επί το πλείστον μαύροι) για να ζήσουν, είναι στην πλειοψηφία τους παχύσαρκοι. Η απάντηση είναι απλή: αυτά τα βιομηχανοποιημένα σνακ, καθώς και τα ζυμαρικά, είναι πολύ πιο φτηνά και προσιτά στο ράφι των σούπερ μάρκετ, σε σχέση με τα φρούτα, τα λαχανικά, το κρέας και το ψάρι.

Στην Αμερική μπορεί και αυτήν την κουβέντα την είχα υπόψη μου πολλά χρόνια πριν. Λάβε υπόψη ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές τόσο ανάμεσα σε εθνοτικές διαφορές με το ίδιο εισόδημα (φτωχοί λευκοί vs φτωχοί μαύροι) όσο και εντός της ίδιας εθνότητας, στο ίδιο νοικοκυριό που έχουν όλοι την ίδια δίαιτα (μαύροι άντρες vs μαύρες γυναίκες, οι τελευταίες είναι η πληθυσμιακή ομάδα με τα υψηλότερα ποσοστά κλινικής παχυσαρκίας στην ανθρώπινη ιστορία, ιδιαίτερα σε σύγκριση με τις μαύρες γυναίκες οπουδήποτε αλλού πλην ΗΠΑ). Αυτό σημαίνει ότι η απάντηση ΔΕΝ είναι τόσο απλή.

Στην Ελλάδα όμως πολύ απλά δεν ισχύει γιατί οι φτωχοί δεν τρέφονται με κονσέρβες και ζυμαρικά αλλά με κρέατα και delivery που είναι ΠΟΛΥ ακριβότερο όχι απλά σε σχέση με τις υγιεινές εναλλακτικές αλλά ακόμα και σε σχέση με το ίδιο ακριβώς φαγητό (πίτα γύρο τζατζίκι ξερωγω) φτιαγμένο με τα πιο πανάκριβα υλικά στο σπίτι. Τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά είναι πολύ πιο προσιτά απ' ό,τι στις μεγαλουπόλεις των ΗΠΑ. Γαριδάκια, σοκολάτες, παγωτά κλπ δεν είναι κομμάτι της βασικής διατροφής, αυτό που θα βάλει ξερωγω η μάνα για πρωινό στα παιδιά της κάθε μέρα (ενώ ας πούμε η τσαβ μάνα θα το κάνει). Είναι επιδόρπια και ενδιάμεσα γεύματα στα πλαίσια καθαρού γουρουνιάσματος/διασκέδασης.

Η δικιά μου άποψη λοιπόν είναι ότι πρόκειται για ένα είδος "προσιτής διασκέδασης" που δίνει πρόσκαιρη ικανοποίηση αλλά έχει γιγαντιαίο αθροιστικά μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο κόστος, όπως ακριβώς το κάπνισμα ή ο καφές απέξω ο ετοιμασμένος από δούλο σε κυπελάκι μιας χρήσης που στοιχίζει όσο να φτιάξεις 20 καφέδες εσύ. Ουσιαστικά όλοι αυτοί δεν αποζητούν τη χόρταση, αποζητούν την ενδορφίνη:

https://www.utu.fi/en/news/news/eating- ... -the-brain

Εν τω μεταξύ, στην Ελλάδα και γενικά στη Ευρώπη, τον τζανκ του σούπερ μάρκετ είναι πανάκριβο. Δηλαδή με 1 ευρώ παίρνεις 2 σακουλάκια καλαμπόκι που σου βγάζουν κοντά ποπ κορν για 5-6 ταινίες, όταν ίδια τιμή έχει η 1 σακούλα με τα πατατάκια γνωστών μπραντ. Επίσης με 1 ευρώ παίρνεις καροτοαγγουράκια και κάνεις και ένα ντιπ.

Θες και 1.5 ευρώ ένα μπουκάλι κόκα κόλα.

Αν βάλεις και σοκολάτες και σκατολοΐδια ανεβάζεις το λογαριασμό ένα δεκάευρω, όταν με ένα δεκάευρω έχεις ψωνίσει κρέας και λαχανικά και ζυμαρικά και όσπρια. Πραγματικά το τζανκ εκτοξεύει το λογαριασμό του σούπερ μάρκετ στα ύψη.

[Καραμελίτσα]

Το 1 g πρωτεΐνης είναι σχεδόν ίδιας θερμιδικής αξίας με 1 g υδατάνθρακα, ενώ το λίπος σχεδόν τα διπλάσια. Αυτά τα περί ξοδέματος είναι παπαριές, διότι για να βγάλεις τα kj κάνεις υπολογισμό καύσης.

Αδιάφορο, το ξόδεμα είναι η ενέργεια που ξοδεύει το πεπτικό σύστημα να κάνει την καύση. Diet-induced thermogenesis είναι ο τεχνικός όρος.

[Καραμελίτσα]

Στην Ελλάδα όμως πολύ απλά δεν ισχύει γιατί οι φτωχοί δεν τρέφονται με κονσέρβες και ζυμαρικά αλλά με κρέατα και delivery που είναι ΠΟΛΥ ακριβότερο όχι απλά σε σχέση με τις υγιεινές εναλλακτικές αλλά ακόμα και σε σχέση με το ίδιο ακριβώς φαγητό (πίτα γύρο τζατζίκι ξερωγω)

Οι φτωχοί την Ελλάδα τρέφονται με delivery; Τύφλα να έχει η Μαρία Αντουανέτα.

[hellegennes]

Δε θα πάρει όμως κανένας πιτσίνια για να χορτάσει ως φτωχός (στη λογική δηλαδή μεγιστοποίησης των θερμίδων ανά ευρώ).

Θα τα πάρει επειδή γουστάρει να γουρουνιάσει με πιτσίνια.

Να υποθέσουμε ότι το γνωρίζεις αυτό μετά από χρόνια ενασχόληση με το εμπόριο τροφίμων.

Ούτε καν καταλαβαίνεις τι λέει η συζήτηση. Κανείς δεν κάνει υπολογισμό θερμίδων. Αυτό που λέμε είναι ότι με τα ίδια λεφτά προσλαμβάνει πολύ περισσότερες θερμίδες από κακή διατροφή = το ανθυγιεινό και θερμιδοφόρο φαγητό είναι πολύ φθηνότερο.

Και ναι, πολύ συχνότερα ο φτωχός θα αγοράσει ένα κρουασάν για να κατευνάσει την πείνα του παρά αυτός που έχει χρήμα. Δεν είναι καν μόνο θέμα του αν θα φάει έτοιμο vs μαγειρεμένο φαγητό. Όταν είναι στην δουλειά και θέλει να φάει, οι επιλογές έτοιμου/πρόχειρου φαγητού είναι μακράν φθηνότερες στο τζανκ φουντ. Ένα κρουασάν κάνει 0,30-0,50 λεπτά και έχει 400-500 θερμίδες ενώ μια σαλάτα κάνει 2-5 ευρώ και έχει 100-200 θερμίδες.

[Cecily Anne]

Το 1 g πρωτεΐνης είναι σχεδόν ίδιας θερμιδικής αξίας με 1 g υδατάνθρακα, ενώ το λίπος σχεδόν τα διπλάσια. Αυτά τα περί ξοδέματος είναι παπαριές, διότι για να βγάλεις τα kj κάνεις υπολογισμό καύσης.

Αδιάφορο, το ξόδεμα είναι η ενέργεια που ξοδεύει το πεπτικό σύστημα να κάνει την καύση. Diet-induced thermogenesis είναι ο τεχνικός όρος.

Έχεις μπερδέψει την ύπαρξη ουσιών, όπως πχ η καψαϊκίνη που προκαλούν θερμογένεση με την καύση των λιπαρών, των γραμμαρίων και των υδατανθράκων.

[Νταγκλης]

Είχε γίνει μία τεράστια κουβέντα πριν πολλά χρόνια ως προς το γιατί οι αμερικανοί που βασίζονται σε food stamps (επί το πλείστον μαύροι) για να ζήσουν, είναι στην πλειοψηφία τους παχύσαρκοι. Η απάντηση είναι απλή: αυτά τα βιομηχανοποιημένα σνακ, καθώς και τα ζυμαρικά, είναι πολύ πιο φτηνά και προσιτά στο ράφι των σούπερ μάρκετ, σε σχέση με τα φρούτα, τα λαχανικά, το κρέας και το ψάρι.

Παίζει και το μορφωτικό επίπεδο στις επιλογές διατροφής. Ίσως πολύ σημαντικότερο από την τιμή της τροφής.