Στη δεκαετια του 90 υπηρχαν ηδη απειρα ραπ τραγουδια για εμποριο- ή για να το τοποθετησουμε σωστα, τραγουδια που εδιναν μια αλλη, πιο ανθρωπινη οπτικη στο δαιμονοποιημενο απο τα μεινστρημ ΜΜΕ εμποριο της εποχης του διαβοητου "πολεμου εναντιον των ναρκωτικων".Golden Age έγραψε: ↑31 Μάιος 2022, 16:22Έλα τώρα, χαμός γινόταν στη δεκετία του '80 με τα ναρκωτικά. Κι ο Εσκομπάρ τότε είχε γίνει αυτό που έγινε. Και στη δεκαετία του '90 επίσης χαμός. Άλλωστε τραγούδια για χρήση νακρωτικών υπήρχαν όσα θες. Για εμπόριο δεν υπήρχαν (τουλάχιστον στην Ελλάδα).John Brown Gun Club έγραψε: ↑31 Μάιος 2022, 15:19Γιατι πολυ απλα, το εμποριο πριν τα 70ς και κυριως 80ς δεν ηταν ουτε τοσο διαδεδομενο ουτε τοσο επικερδες και δεν υπηρχαν ακομα επωνυμοι και διασημοι drug lords οπως ο Εσκομπαρ πχ.Golden Age έγραψε: ↑30 Μάιος 2022, 23:36
Για εμπόριο ναρκωτικών και κέρδη απο αυτό και για μαφιοζιλίκια δεν θυμάμαι ποτέ κανένα τραγούδι, ούτε καν ρεμπέτικο. Αυτά είναι μόδα της εποχής. Και σε αυτά πολλοί στίχοι με υπονοούμενα είναι, αλλά δεικνύνουν τί εννοούν.
Κι αυτο σε μια εποχη που δεν ειχε τοσο απενοχοποιηθει στη μαζικη συνειδηση οσο σημερα, που στα ιδια μεινστρημ ΜΜΕ εχεις σειρες οπως το Ναρκος και το Οζαρκ.
Το ραπ βλεπεις, εχει παντα μια ρεαλιστικη διασταση: οι ραππερ οφειλουν να ειναι ειλικρινεις, εστω σε καποιο βαθμο, και να μιλανε γι αυτα που εχουν ζησει και γνωριζουν καλα. Το εμποριο ειναι μονοδρομος σε καποιες περιοχες εαν δεν θες να φυτοζωεις με ενα βασικο μισθο στη χαση και στη φεξη, στην καλυτερη των περιπτωσεων. Ειναι πιο ευκολο να παρεις αερα ενα κιλο απο καποιον διακινητη απο το να παρεις 5-10Κ δανειο απο την τραπεζα, εαν εχεις συγκεκριμενη κοινωνικη καταγωγη. Αυτο θα επρεπε να θεωρειται το προβλημα, και οχι τα τραγουδια που το περιγραφουν.