κάνουν κακό στους νέους και την κοινωνία γενικά τα αντικοινωνικα τραγούδια (rap, trap κτλ.) και η αισθητικοποίηση της βί

[John Brown Gun Club]

Για εμπόριο ναρκωτικών και κέρδη απο αυτό και για μαφιοζιλίκια δεν θυμάμαι ποτέ κανένα τραγούδι, ούτε καν ρεμπέτικο. Αυτά είναι μόδα της εποχής. Και σε αυτά πολλοί στίχοι με υπονοούμενα είναι, αλλά δεικνύνουν τί εννοούν.

Γιατι πολυ απλα, το εμποριο πριν τα 70ς και κυριως 80ς δεν ηταν ουτε τοσο διαδεδομενο ουτε τοσο επικερδες και δεν υπηρχαν ακομα επωνυμοι και διασημοι drug lords οπως ο Εσκομπαρ πχ.

Έλα τώρα, χαμός γινόταν στη δεκετία του '80 με τα ναρκωτικά. Κι ο Εσκομπάρ τότε είχε γίνει αυτό που έγινε. Και στη δεκαετία του '90 επίσης χαμός. Άλλωστε τραγούδια για χρήση νακρωτικών υπήρχαν όσα θες. Για εμπόριο δεν υπήρχαν (τουλάχιστον στην Ελλάδα).

Στη δεκαετια του 90 υπηρχαν ηδη απειρα ραπ τραγουδια για εμποριο- ή για να το τοποθετησουμε σωστα, τραγουδια που εδιναν μια αλλη, πιο ανθρωπινη οπτικη στο δαιμονοποιημενο απο τα μεινστρημ ΜΜΕ εμποριο της εποχης του διαβοητου "πολεμου εναντιον των ναρκωτικων".
Κι αυτο σε μια εποχη που δεν ειχε τοσο απενοχοποιηθει στη μαζικη συνειδηση οσο σημερα, που στα ιδια μεινστρημ ΜΜΕ εχεις σειρες οπως το Ναρκος και το Οζαρκ.
Το ραπ βλεπεις, εχει παντα μια ρεαλιστικη διασταση: οι ραππερ οφειλουν να ειναι ειλικρινεις, εστω σε καποιο βαθμο, και να μιλανε γι αυτα που εχουν ζησει και γνωριζουν καλα. Το εμποριο ειναι μονοδρομος σε καποιες περιοχες εαν δεν θες να φυτοζωεις με ενα βασικο μισθο στη χαση και στη φεξη, στην καλυτερη των περιπτωσεων. Ειναι πιο ευκολο να παρεις αερα ενα κιλο απο καποιον διακινητη απο το να παρεις 5-10Κ δανειο απο την τραπεζα, εαν εχεις συγκεκριμενη κοινωνικη καταγωγη. Αυτο θα επρεπε να θεωρειται το προβλημα, και οχι τα τραγουδια που το περιγραφουν.

[Golden Age]

Γιατι πολυ απλα, το εμποριο πριν τα 70ς και κυριως 80ς δεν ηταν ουτε τοσο διαδεδομενο ουτε τοσο επικερδες και δεν υπηρχαν ακομα επωνυμοι και διασημοι drug lords οπως ο Εσκομπαρ πχ.

Έλα τώρα, χαμός γινόταν στη δεκετία του '80 με τα ναρκωτικά. Κι ο Εσκομπάρ τότε είχε γίνει αυτό που έγινε. Και στη δεκαετία του '90 επίσης χαμός. Άλλωστε τραγούδια για χρήση νακρωτικών υπήρχαν όσα θες. Για εμπόριο δεν υπήρχαν (τουλάχιστον στην Ελλάδα).

Στη δεκαετια του 90 υπηρχαν ηδη απειρα ραπ τραγουδια για εμποριο- ή για να το τοποθετησουμε σωστα, τραγουδια που εδιναν μια αλλη, πιο ανθρωπινη οπτικη στο δαιμονοποιημενο απο τα μεινστρημ ΜΜΕ εμποριο της εποχης του διαβοητου "πολεμου εναντιον των ναρκωτικων".
Κι αυτο σε μια εποχη που δεν ειχε τοσο απενοχοποιηθει στη μαζικη συνειδηση οσο σημερα, που στα ιδια μεινστρημ ΜΜΕ εχεις σειρες οπως το Ναρκος και το Οζαρκ.
Το ραπ βλεπεις, εχει παντα μια ρεαλιστικη διασταση: οι ραππερ οφειλουν να ειναι ειλικρινεις, εστω σε καποιο βαθμο, και να μιλανε γι αυτα που εχουν ζησει και γνωριζουν καλα. Το εμποριο ειναι μονοδρομος σε καποιες περιοχες εαν δεν θες να φυτοζωεις με ενα βασικο μισθο στη χαση και στη φεξη, στην καλυτερη των περιπτωσεων. Ειναι πιο ευκολο να παρεις αερα ενα κιλο απο καποιον διακινητη απο το να παρεις 5-10Κ δανειο απο την τραπεζα, εαν εχεις συγκεκριμενη κοινωνικη καταγωγη. Αυτο θα επρεπε να θεωρειται το προβλημα, και οχι τα τραγουδια που το περιγραφουν.

Δεν θυμάμαι τραγούδια υπερ του εμπορίου, τουλάχιστον όχι στην ελληνική μουσική σκηνή.

Τώρα τα υπόλοιπα ότι τα τραγούδια αυτά "αναδεικνύουν" το αίτιο που γίνεται κάποιος έμπορος ναρκωτικών, είναι δικαιολογίες παπαριές για να δικαιολογήσουν την καφρίλα τους. Πόσο μάλλον όταν αυτό που εξυμνείται και ωραιοποιείται είναι το κέρδος απο τα ναρκωτικά.

[John Brown Gun Club]

Έλα τώρα, χαμός γινόταν στη δεκετία του '80 με τα ναρκωτικά. Κι ο Εσκομπάρ τότε είχε γίνει αυτό που έγινε. Και στη δεκαετία του '90 επίσης χαμός. Άλλωστε τραγούδια για χρήση νακρωτικών υπήρχαν όσα θες. Για εμπόριο δεν υπήρχαν (τουλάχιστον στην Ελλάδα).

Στη δεκαετια του 90 υπηρχαν ηδη απειρα ραπ τραγουδια για εμποριο- ή για να το τοποθετησουμε σωστα, τραγουδια που εδιναν μια αλλη, πιο ανθρωπινη οπτικη στο δαιμονοποιημενο απο τα μεινστρημ ΜΜΕ εμποριο της εποχης του διαβοητου "πολεμου εναντιον των ναρκωτικων".
Κι αυτο σε μια εποχη που δεν ειχε τοσο απενοχοποιηθει στη μαζικη συνειδηση οσο σημερα, που στα ιδια μεινστρημ ΜΜΕ εχεις σειρες οπως το Ναρκος και το Οζαρκ.
Το ραπ βλεπεις, εχει παντα μια ρεαλιστικη διασταση: οι ραππερ οφειλουν να ειναι ειλικρινεις, εστω σε καποιο βαθμο, και να μιλανε γι αυτα που εχουν ζησει και γνωριζουν καλα. Το εμποριο ειναι μονοδρομος σε καποιες περιοχες εαν δεν θες να φυτοζωεις με ενα βασικο μισθο στη χαση και στη φεξη, στην καλυτερη των περιπτωσεων. Ειναι πιο ευκολο να παρεις αερα ενα κιλο απο καποιον διακινητη απο το να παρεις 5-10Κ δανειο απο την τραπεζα, εαν εχεις συγκεκριμενη κοινωνικη καταγωγη. Αυτο θα επρεπε να θεωρειται το προβλημα, και οχι τα τραγουδια που το περιγραφουν.

Δεν θυμάμαι τραγούδια υπερ του εμπορίου, τουλάχιστον όχι στην ελληνική μουσική σκηνή.

Τώρα τα υπόλοιπα ότι τα τραγούδια αυτά "αναδεικνύουν" το αίτιο που γίνεται κάποιος έμπορος ναρκωτικών, είναι δικαιολογίες παπαριές για να δικαιολογήσουν την καφρίλα τους.

Λογικο ειναι, γιατι η πρωτη γεννια ελληνων ραπερς ηταν μεσοαστικης καταγωγης και δεν ειχαν ποτε στ αληθεια αναγκη να παιξουν το κεφαλι τους καθε μερα για να τα βγαλουν περα οποτε ασχολουνταν με κοινωνικα ζητηματα και τετοια. Επιπλεον, εξαρτωνταν απο εταιρειες, και κατι τετοιο θα πηγαινε απλα απατο.
Σημερα αυτα εχουν αλλαξει. Υπαρχουν πχ αρκετα βιντεοκλιπ που εχουν γυριστει σε γνωστα σπιτια που χουν σπρωξει βαγονια ντραγκς στην πιατσα. Κι αυτο, σε μια ευρωπη που ξοδευει 30 δις το χρονο για την αγορα ουσιων αναψυχης, ειναι απλα ρεαλισμος.

[έργο_μακέτο]

Στα 70ς καναν κουμαντο οι δισκογραφικες και δεν θα αφηναν τραγουδια με τετοιους στιχους να κυκλοφορησουν, αλλα ακομα κι αν το καναν, δεν θα παιζονταν απο το ραδιο (οπως δηλαδη το ελληνικο ραπ σημερα, μηδενικο αιρπλει) και δεν υπηρχε ΥΤ και soundcloud και δεν θα μπορουσαν να υπαρξουν. Παρολα αυτα, υπηρχαν πολλα τραγουδια που μιλαγαν για ναρκωτικα, συχνα και με τροπο που δεν το παιρνε κανεις χαμπαρι. Υπαρχουν επισης και πολλα τραγουδια που οι καλλιτεχνες διαμαρτυρονται για το πως τους κλεβουν οι δισκογραφικες- σημερα οχι και τοσο, γιατι η φαση ειναι στην ουσια DIY και οι δισκογραφικες ψοφησαν.
Επιπλεον, αυτοι που ακουνε τραπ δεν υπηρχαν τοτε, γιατι δεν υπηρχαν οι ιστορικες και κοινωνικες συνθηκες να υπαρχουν. Το αντιστοιχο ντεμογκραφικ (τελος παντων), δεν θα ακουγε μουσικη με κοινωνικο προβληματισμο οπως λες, αυτα ηταν τερτιπια της αστικης ταξης, αλλα σκυλαδικα τυπου γκανγκστερομαγαζο στο 34ο χλμ εθνικης και τιποτα τελειωμενα ρεμπετικα, με αφθονη λουμπενικη στιχουργικη θεματογραφια, σαν αυτη που αναφερεις. Αυτη τη θεση ηρθε να παρει το ελληνικο ραπ, που ονομαζετε καταχρηστικα τραπ: αυτη του σκυλαδικου και του λαικου τραγουδιου, που για δεκαετιες ηταν τα κυριαρχα ειδη στην ελληνικη δισκογραφια. Κι αυτο ειναι προοδος, ειτε σ αρεσει ειτε οχι- και οτι δεν αρεσει σε ενα ανθρωπο σαν κι εσενα, συντηρητικο, αντιδραστικο, εθνικιστη και μισαλλοδοξο, που παρολαυτα επιμενει να ασχολειται και να κραζει, το αποδεικνυει.
Αν και μου φαινεται τραγικο να συζηταω αυτα τα πραγματα με καποιον που εχει απολαυσει στο επακρο τη μουσικη καλλιτεχνων που μιλανε για ανασκολοπισμους και βιασμους και διαφορα αλλα γκορ θεματα, θα ηθελα σε παρακαλω να μου φερεις ενα εστω ραπ κομματι που να μιλαει για πρεζα. Οχι για φουντες κοκες και εμντι και τετοια φλωρικα που πινει η μιση αθηνα, αλλα για πρεζα. Ηρωινη. Γιατι δεν νομιζω να υπαρχει κατι τετοιο. Ουτε δηλαδη και για νταβατζιλικια στ αληθεια, εκτος ισως απο τις Βουλγαρες του Τους, αλλα αυτος ειναι ενας μεσηλικας δηθενας has been που καθεται και ξεκιναει beef με 20χρονα - οποτε δε μετραει.

και που μιλαει για πρεζα αυτο το κατα τ αλλα αθλιο ολντ σκουλ τραγουδι ρε αστροπελεκι;

Κατ'αρχήν θα μιλάς όμορφα.

Κατά δεύτερον, όντως στο στίχο δεν υπάρχει κάποια αναφορά στην πρέζα. Στην εικόνα του clip εμφανίζονται ένα κουταλάκι, ένα καφέ υγρό, και μια σύριγγα.

[Bipsco]

Προωθούν την οπλοκατοχή!!!!!

[Golden Age]

[έργο_μακέτο]

Trannos πριν τη σύλληψη: αλήτης
Trannos μετά τη σύλληψη: madame

[LETO]

Τα ιδια λεγονταν και για metal καποτε. Και σιγουρα πιο παλια για τη rock γενικα, πιο παλια ρεμπετικα κλπ.

Φιλος μου που ακουγε black metal απο τα 8 ως τα 25, τωρα στα 40 ακουει Σκαφιδα και Πετρολουκα Χαλκια.

Ρημαζουν τις κοινωνιες με πολεμους, φορους, διαπλοκη κλπ ας αφησουν τον κοσμακη να ακουει οτι γουσταρει.

[Golden Age]

Τα ιδια λεγονταν και για metal καποτε. Και σιγουρα πιο παλια για τη rock γενικα, πιο παλια ρεμπετικα κλπ.

Φιλος μου που ακουγε black metal απο τα 8 ως τα 25, τωρα στα 40 ακουει Σκαφιδα και Πετρολουκα Χαλκια.

Ρημαζουν τις κοινωνιες με πολεμους, φορους, διαπλοκη κλπ ας αφησουν τον κοσμακη να ακουει οτι γουσταρει.

Άλλο αφήνω τον κοσμάκη να ακούει ότι γουστάρει, άλλο καθοδηγώ τον κοσμάκη να ακούει ό,τι εγώ γουστάρω να ακούει, με διαφημίσεις συγκεκριμένων καλλιτεχνών κλπ απο τα ΜΜΕ.

Τα ναρκωτράγουδα δεν έδιναν και το καλύτερο παράδειγμα. Τα εμποροναρκωτράγουδα απο την άλλη (που είναι σχεδόν κανόνας στο συγκεκριμένο είδος μουσικής), σε συνδυασμό με τα σκουπιδοριάλυτι (και τα αντικοινωνικά πρότυπα - περσόνες που προβάλλουν αυτά) γαλουχούν μια αντικοινωνική νεολαία.

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

Βραβεία MAD: Ξύλο μεταξύ των τράπερς Light και Trannos