Ξυλο Σνικ Light στα ΜΑD Awards

[Feindflug]

Η τραπ μου θυμίζει το glam metal του 80.Με την διαφορά ότι το glam metal επιβλήθηκε με τα live όχι με τα like.
Κάποια στιγμή απλά θα βρεθει ένας Κομπαιην και θα μπει και αυτή στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Στο συγκεκριμένο είδος, τύπε, νομίζω πρώτα υπήρξε η κλάψα και μετά ήρθαν τα χαϊλίκια.

Πότε μωρέ υπήρξε κλαψα στο glam metal.Μην τρελαθουμε κιόλας.

Για την trap λέω ρε δικέ μου.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Η τραπ μου θυμίζει το glam metal του 80.Με την διαφορά ότι το glam metal επιβλήθηκε με τα live όχι με τα like.
Κάποια στιγμή απλά θα βρεθει ένας Κομπαιην και θα μπει και αυτή στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Το μετάλ γενικά θυμίζει. Τουλάχιστον από τη σκοπιά του Μάρκετινγκ. Όπως το μέταλ προέκυψε μέσα από τη ροκ,
στο πλαίσιο της αγοράς να ανανεώσει μία οικογένεια μουσικών ειδών που η δημοτικότητα της είχε φτάσει ήδη το
σημείο κορεσμού έτσι έγινε και με την τραπ που αποτελεί την ευκαιρία της χιπ χοπ κουλτούρας να μείνει για λίγο
ακόμη στην κορυφή των προτιμήσεων του νεανικού κοινού. Τα άλλα κοινά σημεία της τραπ και της μετάλ είναι πως
οι προβεβλημένοι εκπρόσωποι τους, οι καλλιτέχνες, έβγαζαν τραγούδια που κάποιες φορές μπορεί να ήτανκαλά, άλλοτε
(συχνά) όχι και τόσο καλά αλλά προωθούνταν στην αγορά χάρη στο extreme look των ερμηνευτών. Ουρλιαχτά και μαλλούρες οι μεν,
φλεξάρισμα και πειραγμένα αμάξια οι δε.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Εδώ το κομμάτι και με τα τρία αφεντικά μαζί όταν ο Mad Clip ήταν ζωντανός και ο Snik και ο Light τα είχαν λύσει προσωρινά τα προβλήματα τους .

Υπάρχει άνθρωπος που καταλαβαίνει μέσα από αυτό το ατελείωτο μιάου, του στίχους?
Έχω κίλος για να κόψεις ακσξξςνφναφμλαμαοφομγμχβσχβχ

[zteo]

Η τραπ μου θυμίζει το glam metal του 80.Με την διαφορά ότι το glam metal επιβλήθηκε με τα live όχι με τα like.
Κάποια στιγμή απλά θα βρεθει ένας Κομπαιην και θα μπει και αυτή στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Το μετάλ γενικά θυμίζει. Τουλάχιστον από τη σκοπιά του Μάρκετινγκ. Όπως το μέταλ προέκυψε μέσα από τη ροκ,
στο πλαίσιο της αγοράς να ανανεώσει μία οικογένεια μουσικών ειδών που η δημοτικότητα της είχε φτάσει ήδη το
σημείο κορεσμού έτσι έγινε και με την τραπ που αποτελεί την ευκαιρία της χιπ χοπ κουλτούρας να μείνει για λίγο
ακόμη στην κορυφή των προτιμήσεων του νεανικού κοινού. Τα άλλα κοινά σημεία της τραπ και της μετάλ είναι πως
οι προβεβλημένοι εκπρόσωποι τους, οι καλλιτέχνες, έβγαζαν τραγούδια που κάποιες φορές μπορεί να ήτανκαλά, άλλοτε
(συχνά) όχι και τόσο καλά αλλά προωθούνταν στην αγορά χάρη στο extreme look των ερμηνευτών. Ουρλιαχτά και μαλλούρες οι μεν,
φλεξάρισμα και πειραγμένα αμάξια οι δε.

Τελείως άτοπο να συγκρίνουμε την τραπ με το μεταλ.Το μέταλ είναι πολυθεματικο και οι περισσότεροι ξέρουν να παίζουν μουσική.Η τραπ είναι στην ουσία κατασκεύασμα των social και των δισκογραφικών.

[ΓΑΛΗ]

Ο τρόπος που προφέρουν τις λέξεις για να μη θυμίζουν ελληνικές είναι η επιτομή της γυφτοκαγκουριάς. Για τις πόζες και το υφάκι ουδέν σχόλιο.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Η τραπ μου θυμίζει το glam metal του 80.Με την διαφορά ότι το glam metal επιβλήθηκε με τα live όχι με τα like.
Κάποια στιγμή απλά θα βρεθει ένας Κομπαιην και θα μπει και αυτή στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Το μετάλ γενικά θυμίζει. Τουλάχιστον από τη σκοπιά του Μάρκετινγκ. Όπως το μέταλ προέκυψε μέσα από τη ροκ,
στο πλαίσιο της αγοράς να ανανεώσει μία οικογένεια μουσικών ειδών που η δημοτικότητα της είχε φτάσει ήδη το
σημείο κορεσμού έτσι έγινε και με την τραπ που αποτελεί την ευκαιρία της χιπ χοπ κουλτούρας να μείνει για λίγο
ακόμη στην κορυφή των προτιμήσεων του νεανικού κοινού. Τα άλλα κοινά σημεία της τραπ και της μετάλ είναι πως
οι προβεβλημένοι εκπρόσωποι τους, οι καλλιτέχνες, έβγαζαν τραγούδια που κάποιες φορές μπορεί να ήτανκαλά, άλλοτε
(συχνά) όχι και τόσο καλά αλλά προωθούνταν στην αγορά χάρη στο extreme look των ερμηνευτών. Ουρλιαχτά και μαλλούρες οι μεν,
φλεξάρισμα και πειραγμένα αμάξια οι δε.

Τελείως άτοπο να συγκρίνουμε την τραπ με το μεταλ.Το μέταλ είναι πολυθεματικο και οι περισσότεροι ξέρουν να παίζουν μουσική.Η τραπ είναι στην ουσία κατασκεύασμα των social και των δισκογραφικών.

Από τις δισκογραφικές βγήκε και το μετάλ. Όσον αφορά την ποιότητα του εξαρτάται από τους καλλιτέχνες. Προσωπικά, τις περισσότερες φορές
που ακούω μέταλ νιώθω την ίδια ενόχληση στα αυτιά που νιώθω κάθε φορά που ακούω τραπ. Δέχομαι όμως πως κάποιοι καλλιτέχνες μπορεί όντως
να είναι καλοί.

[Feindflug]

Το μετάλ γενικά θυμίζει. Τουλάχιστον από τη σκοπιά του Μάρκετινγκ. Όπως το μέταλ προέκυψε μέσα από τη ροκ,
στο πλαίσιο της αγοράς να ανανεώσει μία οικογένεια μουσικών ειδών που η δημοτικότητα της είχε φτάσει ήδη το
σημείο κορεσμού έτσι έγινε και με την τραπ που αποτελεί την ευκαιρία της χιπ χοπ κουλτούρας να μείνει για λίγο
ακόμη στην κορυφή των προτιμήσεων του νεανικού κοινού. Τα άλλα κοινά σημεία της τραπ και της μετάλ είναι πως
οι προβεβλημένοι εκπρόσωποι τους, οι καλλιτέχνες, έβγαζαν τραγούδια που κάποιες φορές μπορεί να ήτανκαλά, άλλοτε
(συχνά) όχι και τόσο καλά αλλά προωθούνταν στην αγορά χάρη στο extreme look των ερμηνευτών. Ουρλιαχτά και μαλλούρες οι μεν,
φλεξάρισμα και πειραγμένα αμάξια οι δε.

Τελείως άτοπο να συγκρίνουμε την τραπ με το μεταλ.Το μέταλ είναι πολυθεματικο και οι περισσότεροι ξέρουν να παίζουν μουσική.Η τραπ είναι στην ουσία κατασκεύασμα των social και των δισκογραφικών.

Από τις δισκογραφικές βγήκε και το μετάλ. Όσον αφορά την ποιότητα του εξαρτάται από τους καλλιτέχνες. Προσωπικά, τις περισσότερες φορές
που ακούω μέταλ νιώθω την ίδια ενόχληση στα αυτιά που νιώθω κάθε φορά που ακούω τραπ. Δέχομαι όμως πως κάποιοι καλλιτέχνες μπορεί όντως
να είναι καλοί.

Με τι είδους μουσική την βρίσκεις, δικέ μου;

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Τελείως άτοπο να συγκρίνουμε την τραπ με το μεταλ.Το μέταλ είναι πολυθεματικο και οι περισσότεροι ξέρουν να παίζουν μουσική.Η τραπ είναι στην ουσία κατασκεύασμα των social και των δισκογραφικών.

Από τις δισκογραφικές βγήκε και το μετάλ. Όσον αφορά την ποιότητα του εξαρτάται από τους καλλιτέχνες. Προσωπικά, τις περισσότερες φορές
που ακούω μέταλ νιώθω την ίδια ενόχληση στα αυτιά που νιώθω κάθε φορά που ακούω τραπ. Δέχομαι όμως πως κάποιοι καλλιτέχνες μπορεί όντως
να είναι καλοί.

Με τι είδους μουσική την βρίσκεις, δικέ μου;

Πλέον με πολλών ειδών. Ξεκίνησα από τη ραπ, όπως πολλά άτομα της γενιάς μου, έχω ακούσει και πανκ/μέταλ αλλά τώρα στα 30+
δεν μπορώ να κατηγοριοποιηθώ κάπου.

Από το μέταλ, συγκεκριμένα ξεχωρίζω τους Paradise Lost αν και αυτοί έχουν στυλ που ποικίλλει κάπως.

[Μιλλένιαλ]

Εδώ το κομμάτι και με τα τρία αφεντικά μαζί όταν ο Mad Clip ήταν ζωντανός και ο Snik και ο Light τα είχαν λύσει προσωρινά τα προβλήματα τους .

Υπάρχει άνθρωπος που καταλαβαίνει μέσα από αυτό το ατελείωτο μιάου, του στίχους?
Έχω κίλος για να κόψεις ακσξξςνφναφμλαμαοφομγμχβσχβχ

οι δικοί μου είναι BOSSES
Πατησίων με τα PORSCHES
hot niggas σαν τον Bobby

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Εδώ το κομμάτι και με τα τρία αφεντικά μαζί όταν ο Mad Clip ήταν ζωντανός και ο Snik και ο Light τα είχαν λύσει προσωρινά τα προβλήματα τους .

Υπάρχει άνθρωπος που καταλαβαίνει μέσα από αυτό το ατελείωτο μιάου, του στίχους?
Έχω κίλος για να κόψεις ακσξξςνφναφμλαμαοφομγμχβσχβχ

οι δικοί μου είναι BOSSES
Πατησίων με τα PORSCHES
hot niggas σαν τον Bobby

Κάτι γίνεται

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Βέβαια τίθενται τα ερωτήματα αν η Porsche έχει πληθυντικό και ποιος είναι ο Μπόμπι ο hot nigga(πρωταγωνιστής σε interracial τσόντες?) αλλά μου φαίνεται ζητώ πολλά Γενικά, έχω την εντύπωση πως οι τράπερς έχουν προσλάβει τον δικό μας τον Γούντυ για τα στιχουργικά και καταπίνουν
καναδυό μπιφτέκια για τα φωνητικά.

[Μιλλένιαλ]

Βέβαια τίθενται τα ερωτήματα αν η Porsche έχει πληθυντικό και ποιος είναι ο Μπόμπι ο hot nigga(πρωταγωνιστής σε interracial τσόντες?) αλλά μου φαίνεται ζητώ πολλά Γενικά, έχω την εντύπωση πως οι τράπερς έχουν προσλάβει τον δικό μας τον Γούντυ για τα στιχουργικά και καταπίνουν
καναδυό μπιφτέκια για τα φωνητικά.

Bobby Schmurda, έχει κομμάτι με τίτλο Hot Nigga.

[zteo]

Το μετάλ γενικά θυμίζει. Τουλάχιστον από τη σκοπιά του Μάρκετινγκ. Όπως το μέταλ προέκυψε μέσα από τη ροκ,
στο πλαίσιο της αγοράς να ανανεώσει μία οικογένεια μουσικών ειδών που η δημοτικότητα της είχε φτάσει ήδη το
σημείο κορεσμού έτσι έγινε και με την τραπ που αποτελεί την ευκαιρία της χιπ χοπ κουλτούρας να μείνει για λίγο
ακόμη στην κορυφή των προτιμήσεων του νεανικού κοινού. Τα άλλα κοινά σημεία της τραπ και της μετάλ είναι πως
οι προβεβλημένοι εκπρόσωποι τους, οι καλλιτέχνες, έβγαζαν τραγούδια που κάποιες φορές μπορεί να ήτανκαλά, άλλοτε
(συχνά) όχι και τόσο καλά αλλά προωθούνταν στην αγορά χάρη στο extreme look των ερμηνευτών. Ουρλιαχτά και μαλλούρες οι μεν,
φλεξάρισμα και πειραγμένα αμάξια οι δε.

Τελείως άτοπο να συγκρίνουμε την τραπ με το μεταλ.Το μέταλ είναι πολυθεματικο και οι περισσότεροι ξέρουν να παίζουν μουσική.Η τραπ είναι στην ουσία κατασκεύασμα των social και των δισκογραφικών.

Από τις δισκογραφικές βγήκε και το μετάλ. Όσον αφορά την ποιότητα του εξαρτάται από τους καλλιτέχνες. Προσωπικά, τις περισσότερες φορές
που ακούω μέταλ νιώθω την ίδια ενόχληση στα αυτιά που νιώθω κάθε φορά που ακούω τραπ. Δέχομαι όμως πως κάποιοι καλλιτέχνες μπορεί όντως
να είναι καλοί.

Όχι το μέταλ βγήκε από την αντίδραση των νέων των βιομηχανικών πόλεων της Αγγλίας.
Ναι είναι μετεξέλιξη της ροκ όπως και η τραπ της ραπ αλλά δεν είχε την ευκολία της τραπ.
Για να βγάλουν δίσκο ένα μέταλ συγκρότημα έπρεπε να το κερδίσει λιωνοντας τις σόλες του στα live
Αυτό που θα ταύτιζαν θα ήταν το glam metal που είναι υποείδος του μέταλ με την τραπ που στην ουσία είναι υποείδος της ραπ

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Τελείως άτοπο να συγκρίνουμε την τραπ με το μεταλ.Το μέταλ είναι πολυθεματικο και οι περισσότεροι ξέρουν να παίζουν μουσική.Η τραπ είναι στην ουσία κατασκεύασμα των social και των δισκογραφικών.

Από τις δισκογραφικές βγήκε και το μετάλ. Όσον αφορά την ποιότητα του εξαρτάται από τους καλλιτέχνες. Προσωπικά, τις περισσότερες φορές
που ακούω μέταλ νιώθω την ίδια ενόχληση στα αυτιά που νιώθω κάθε φορά που ακούω τραπ. Δέχομαι όμως πως κάποιοι καλλιτέχνες μπορεί όντως
να είναι καλοί.

Όχι το μέταλ βγήκε από την αντίδραση των νέων των βιομηχανικών πόλεων της Αγγλίας.
Ναι είναι μετεξέλιξη της ροκ όπως και η τραπ της ραπ αλλά δεν είχε την ευκολία της τραπ.
Για να βγάλουν δίσκο ένα μέταλ συγκρότημα έπρεπε να το κερδίσει λιωνοντας τις σόλες του στα live
Αυτό που θα ταύτιζαν θα ήταν το glam metal που είναι υποείδος του μέταλ με την τραπ που στην ουσία είναι υποείδος της ραπ

Τεχνικά, μπορεί όντως να έχεις δίκαιο αν μη τι άλλο γιατί οι τράπερς φημολογείται πως χρησιμοποιούν αβέρτα το ότοκιου.
Εμπορικά, δε θέλω να σου το χαλάσω αλλά κάτι Iron Maiden με το 666 the number of the beast και κάτι Metallica με το
so fucking what δεν εξέφραζαν και τίποτα βαθιά νοήματα ικανά να εκφράσουν τους εργατικούς νέους και την αντίδρασή
τους. Εκτός και αν εννοείς αντίδραση αυτό το συναίσθημα ξεσπάσματος που δημιουργεί ο ήχος της μέταλ και τα σπρωξίδια στα live αλλά ξέσπασμα διαφορετικού τύπου είναι και η τράπ.

[zteo]

Από τις δισκογραφικές βγήκε και το μετάλ. Όσον αφορά την ποιότητα του εξαρτάται από τους καλλιτέχνες. Προσωπικά, τις περισσότερες φορές
που ακούω μέταλ νιώθω την ίδια ενόχληση στα αυτιά που νιώθω κάθε φορά που ακούω τραπ. Δέχομαι όμως πως κάποιοι καλλιτέχνες μπορεί όντως
να είναι καλοί.

Όχι το μέταλ βγήκε από την αντίδραση των νέων των βιομηχανικών πόλεων της Αγγλίας.
Ναι είναι μετεξέλιξη της ροκ όπως και η τραπ της ραπ αλλά δεν είχε την ευκολία της τραπ.
Για να βγάλουν δίσκο ένα μέταλ συγκρότημα έπρεπε να το κερδίσει λιωνοντας τις σόλες του στα live
Αυτό που θα ταύτιζαν θα ήταν το glam metal που είναι υποείδος του μέταλ με την τραπ που στην ουσία είναι υποείδος της ραπ

Τεχνικά, μπορεί όντως να έχεις δίκαιο αν μη τι άλλο γιατί οι τράπερς φημολογείται πως χρησιμοποιούν αβέρτα το ότοκιου.
Εμπορικά, δε θέλω να σου το χαλάσω αλλά κάτι Iron Maiden με το 666 the number of the beast και κάτι Metallica με το
so fucking what δεν εξέφραζαν και τίποτα βαθιά νοήματα ικανά να εκφράσουν τους εργατικούς νέους και την αντίδρασή
τους. Εκτός και αν εννοείς αντίδραση αυτό το συναίσθημα ξεσπάσματος που δημιουργεί ο ήχος της μέταλ και τα σπρωξίδια στα live αλλά ξέσπασμα διαφορετικού τύπου είναι και η τράπ.

Δεν αντιλεγω ότι στο μέταλ οι δισκογραφικές βρήκαν την κότα με τα χρυσά αυγά.Εγραψαν όμως και κομμάτια με κοινωνική θεματολογία.
Η τραπ εκφραζει μόνο τον κτηνώδη ατομικισμό και το υπερεγώ τον καλλιτέχνων.
Ακόμα και για την ραπ θα πρέπει η τραπ να θεωρείται εμπορικό.