1/3 των κατοικων της ητανε ξενοι μεταναστες οι οποιοι ελεγχανε σημαντικους τομεις οπως το εμποριο, οι εμπιστημες και τα γραμματα. Επισης ειχανε σημαντικη συμμετοχη στο στρατο. Δεν ειχανε βεβαια πληρη πολιτικα δικαιωματα (ουτε οι γυναικες ειχανε) αλλα ουδεις τους κουνουσε απο εκει..Αρχαιοι Χρυσαυγιτες και αλλοι γραφικοι που θελουνε την Ελλαδα ως νεα Βορεια Κορεα δεν υπηρχανε στην Αρχαια Αθηνα..
Οι μετοικοι (ξενοι μεταναστες) στην αρχαια Αθηνα στην περιοδο της ακμης της υπολογιζονταν στο 1/3 του πληθυσμου της πολης, δηλαδη αναλογικα πολυ περισσοτεροι απο οτι ειναι σημερα οι ξενοι στην Ελλαδα. Μπορει να μην ειχανε πολλα πολιτικα δικαιωματα αλλα ελεγχανε το εμποριο ειχανε συμμετοχη στο στρατο ενω διακρινοντας στις επιστημες και στις τεχνες..
Η Αρχαια Αθηνα ητανε μια καθαρα πολυπολιτισμικη κοινωνια οσο κι αν σκουζουνε οι διαφοροι καθυστερημενοι εθνογκαγκαδες.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE ... E%BF%CF%82
Δημογραφία
Ο αριθμός των μη πολιτών είναι πρακτικά αδιευκρίνιστος. Οι πόλεις στην κλασική περίοδο ήταν πληθυσμιακά μικρές. Δεν αριθμούσαν στην πλειονότητά τους πάνω από 10.000 πολίτες με εξαίρεση την Αθήνα, η οποία στην περίοδο της δημογραφικής ακμής της αριθμούσε περίπου 45.000 πολίτες, άτομα δηλαδή που είχαν πολιτικά δικαιώματα.[4] Οι γυναίκες, οι μέτοικοι και οι δούλοι που αποτελούσαν την πλειοψηφία, στερούνταν πολιτικών δικαιωμάτων. Κατ’ εκτίμησιν, λοιπόν, υπολογίζεται ένα ποσοστό που αγγίζει το 1/3 του συνολικού πληθυσμού της Αθήνας, αν υποτεθεί ότι στην περίοδο της δημογραφικής ακμής της ο συνολικός πληθυσμός έφθανε τον εκπληκτικό για την εποχή αριθμό των 100.000 περίπου ατόμων.
Ενασχόληση
Οι μέτοικοι συμμετείχαν ενεργά στις στρατιωτικές δραστηριότητες ως στρατιώτες κυρίως σε συνοριακά φυλάκια,[5] όπως επίσης και στους περισσότερους παραγωγικούς τομείς και όσον αφορά στο εμπόριο, ο ρόλος τους υπήρξε κυριαρχικός.[6] Τα μεγάλα δημόσια έργα,[7] οι περισσότερες βιοτεχνίες και αρκετά επαγγέλματα που σχετίζονταν με τις επιστήμες, τις τέχνες, τη φιλοσοφία και τη ρητορική είχαν περιέλθει στα χέρια τους.[8] Για να μη χάσει αυτό το σημαντικό κεφάλαιο η Αθήνα, έδινε στους μετοίκους γενικά τα ίδια δικαιώματα ενώπιον των δικαστηρίων, όπως και στους πολίτες. Ο Αναξαγόρας, ο Δημόκριτος, ο Ιππόδαμος, ο Αριστοτέλης και άλλες σημαντικές φυσιογνωμίες της κλασικής Αθήνας είναι παραδείγματα τέτοιων ανθρώπων που δεν κατείχαν την ιδιότητα του πολίτη, αλλά πρόσφεραν σημαντικές υπηρεσίες στην πόλη.
