Οικογενειακό μοντέλο

[Λόρδος Ταντρίδης]

Ποιο οικογενειακό μοντέλο θεωρείται ότι φτιάχνει σωστούς ανθρώπους ;
Α ) Μεσογειακό μοντέλο
Παιδιά στο σπίτι μέχρι να παντρευτούν ( ή και μετά ) , ισόβια οικονομική υποστήριξη από γονείς έχουν δεν έχουν ανάγκη και οι γονείς όταν γίνουν παππούδες / γιαγιάδες παίρνουν και το ρόλο του παιδικού σταθμού . Παραδείγματα σήμερα : Ελλάδα , Τουρκία , Νότια Ιταλία , Ιβηρική ( ; ) , Βαλκανικά κράτη .
Β ) Βόρειο μοντέλο .
Αποταμιεύσεις για τα τέκνα από τη στιγμή της γέννησης τους . Στα 18 σπάει ο κουμπαράς , τον παίρνουν και συνεχίζουν με τις δυνάμεις τους . Νοικιάζουν σπίτι , βρίσκουν εργασία , σπουδάζουν , με τον κουμπαρά ή με φοιτητικό δάνειο , πάντως γίνονται ανεξάρτητα . Όταν χρειάζονται οικονομική υποστήριξη από τους γονείς τα χρήματα είναι δανεικά όχι αγύριστα .
Παραδείγματα σήμερα : Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής , Ολλανδία , Βέλγιο , Γερμανία , Βρετανία , Δανία , Νορβηγία , Σουηδία ( δεν είμαι σίγουρος για τα τρία τελευταία ) .
Γ ) Ενδιάμεσο μοντέλο .
Ναι μεν υπάρχει ώθηση για ανεξαρτητοποίηση αλλά δεν είναι τόσο απόλυτο . Ισόβια υποστήριξη των παιδιών αν υπάρχει η δυνατότητα ( όχι από τα 500 ευρώ σύνταξη να παίρνουν τα μισά ) .
Παράδειγμα σήμερα : Γαλλία .
Δ ) Άλλο .
Σημείωση : Έβαλα μόνο Χριστιανικά κράτη ( με εξαίρεση την Τουρκία ) , και βασίστηκα σε χρόνιες παρατηρήσεις από τηλεοπτικές ταινίες και σειρές .
Είναι ευπρόσδεκτες οι απόψεις σας αν μπορείτε να διορθώσετε κάποια στοιχεία ή να προτείνετε άλλα μοντέλα είτε στην Ευρώπη είτε αλλού .

[Belladonna]

Οι κινεζοι λένε "τα παιδιά θέλουν ρίζες και φτερά".
Η οικογένεια που τα δίνει αυτά μεγαλώνει υγιείς (ψυχικά) και αξιοπρεπείς ανθρώπους.
Τα υπόλοιπα είναι παθογένειες.

[vagabondo]

[foscilis]

Το οικογενειακό μοντέλο επικρατεί όπου δεν υπάρχει κοινωνική κινητικότητα ή αν υπάρχει δεν είναι κάτι στο οποίο προσβλέπει η δικιά σου οικογένεια.

Οι υπερπλούσιοι στις βόρειες χώρες είναι το ίδιο οικογενειοκράτες με τον απλό κόσμο στη Μεσόγειο, ίσως και σε πιο ακραίο βαθμό.

[ΓΑΛΗ]

Το οικογενειακό μοντέλο επικρατεί όπου δεν υπάρχει κοινωνική κινητικότητα ή αν υπάρχει δεν είναι κάτι στο οποίο προσβλέπει η δικιά σου οικογένεια.

Οι υπερπλούσιοι στις βόρειες χώρες είναι το ίδιο οικογενειοκράτες με τον απλό κόσμο στη Μεσόγειο, ίσως και σε πιο ακραίο βαθμό.

Μα η κοινωνική κινητικότητα που αναφέρεις, είναι ένας από τους κύριους παράγοντες του παιδοκεντρισμού, που είναι επίσης στοιχείο της οικογενειοκρατίας.

Εκτός αν θεωρείς ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει εναλλαγή τάξεων.

[foscilis]

Το οικογενειακό μοντέλο επικρατεί όπου δεν υπάρχει κοινωνική κινητικότητα ή αν υπάρχει δεν είναι κάτι στο οποίο προσβλέπει η δικιά σου οικογένεια.

Οι υπερπλούσιοι στις βόρειες χώρες είναι το ίδιο οικογενειοκράτες με τον απλό κόσμο στη Μεσόγειο, ίσως και σε πιο ακραίο βαθμό.

Μα η κοινωνική κινητικότητα που αναφέρεις, είναι ένας από τους κύριους παράγοντες του παιδοκεντρισμού, που είναι επίσης στοιχείο της οικογενειοκρατίας.

Εκτός αν θεωρείς ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει εναλλαγή τάξεων.

Κοινωνική κινητικότητα είναι να μην υπάρχει (έντονη) συσχέτιση ανάμεσα στην τάξη ενός παιδιού και στην τάξη που ήταν οι γονείς του οπότε προφανώς και πρόκειται για κάτι που δεν ευνοείται από την οικογενειοκρατία. Στην οικογενειοκρατία εξ ορισμού τάξη (όπως και οποιονδήποτε άλλον κοινωνικό ρόλο) έχει η οικογένεια, όχι τα μέλη της.

Και δεν έχει σημασία τι θεωρώ:

[ΓΑΛΗ]

Το οικογενειακό μοντέλο επικρατεί όπου δεν υπάρχει κοινωνική κινητικότητα ή αν υπάρχει δεν είναι κάτι στο οποίο προσβλέπει η δικιά σου οικογένεια.

Οι υπερπλούσιοι στις βόρειες χώρες είναι το ίδιο οικογενειοκράτες με τον απλό κόσμο στη Μεσόγειο, ίσως και σε πιο ακραίο βαθμό.

Μα η κοινωνική κινητικότητα που αναφέρεις, είναι ένας από τους κύριους παράγοντες του παιδοκεντρισμού, που είναι επίσης στοιχείο της οικογενειοκρατίας.

Εκτός αν θεωρείς ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει εναλλαγή τάξεων.

Κοινωνική κινητικότητα είναι να μην υπάρχει (έντονη) συσχέτιση ανάμεσα στην τάξη ενός παιδιού και στην τάξη που ήταν οι γονείς του οπότε προφανώς και πρόκειται για κάτι που δεν ευνοείται από την οικογενειοκρατία. Στην οικογενειοκρατία εξ ορισμού τάξη (όπως και οποιονδήποτε άλλον κοινωνικό ρόλο) έχει η οικογένεια, όχι τα μέλη της.

Και δεν έχει σημασία τι θεωρώ:

Φόσι, το θέμα είναι το πως γίνεται αντιληπτή η τάξη, δηλαδή το αν αφορά σε περιχαρακωμένα ή ανοικτά πλαίσια. Στην Ινδία πχ, καθορίζεται από τις κάστες, στην Ελλάδα από την οικονομική δυνατότητα, του κάθε μέλους της οικογένειας.

Και είναι άλλο πράγμα η δυνατότητα που παρέχεται από το κράτος για την κάλυψη κάποιων αναγκών και την εύκολη πρόσβαση σε σπουδές και δραστηριότητες, όπως στα κράτη που αναφέρεις και άλλο πράγμα η κοινωνική ψαλίδα μεταξύ μιας οικογένειας μεταναστών και της δεύτερης γενιάς σε χώρες όπως η Ελλάδα.

Οπότε, ο πίνακας που ανέβασες είναι σύμφωνος και με το δικό μου σκεπτικό, απλώς με τελείως διαφορετική ανάγνωση.