Παρεξήγηση σε ΑΤΜ τράπεζας
Δημοσιεύτηκε: 10 Δεκ 2023, 14:39
Καλημέρα, είμαι η Μαρία, 28 ετών.
Ήθελα να αναφέρω και να ζητήσω την άποψή σας για ένα σκηνικό που μου έτυχε προχθές στο Α.Τ.Μ μιας τράπεζας. Όταν ήρθε η σειρά μου, πήγα να βγάλω χρήματα. Πατώντας λοιπόν το ποσό, το μηχάνημα έβγαλε μήνυμα "Δεν μπορούμε να σας εξυπηρετήσουμε". Τότε ασυναίσθητα γύρισα προς τα πίσω όπου ήταν 2 άτομα στην ουρά, ένας περίπου 40άρης και ένας περί τα 55...
Απευθύνθηκα προς τον νεότερο με κάτι τύπου "Ωχ, δε βγάζει χρήματα, τί να κάνω" κλπ. Αφού πιάσαμε κουβέντα με τον συγκεκριμένο μιλήσαμε 2 λεπτά, εκείνος μάλιστα μου έδωσε κάρτα του και φύγαμε προς διαφορετικές κατευθύνσεις.
Τότε, ήρθε ο άλλος που ήταν στην ουρά και μου είπε επί λέξη "Συγνώμη δεσποινίς, αλλά αυτό που κάνατε δεν ήταν καθόλου σωστό. Μιλούσατε με τον άλλον που ήταν στην ουρά και εμένα με αγνοήσατε επιδεικτικά. Θα έπρεπε να απευθύνεστε και σε εμένα μιλώντας και όχι να με έχετε εντελώς γραμμένο".
Αισθάνθηκα πολύ άβολα. Εγώ απ την πλευρά μου όντως κοιτούσα και μίλησα αποκλειστικά με τον πιο νέο άνδρα, ίσως γιατί τον αισθάνθηκα πιο κοντά ηλικιακά και πιο άνετα. Μπορώ σε ένα βαθμό να δεχτώ ότι ο συγκεκριμένος μεσήλικας ένιωσε απόρριψη από εμένα.
Δικαιολογείται αυτή η αντίδρασή του;
Έπρεπε να κάνω κάτι άλλο και να απευθυνθώ π.χ από κοινού και στους 2;
Ήθελα να αναφέρω και να ζητήσω την άποψή σας για ένα σκηνικό που μου έτυχε προχθές στο Α.Τ.Μ μιας τράπεζας. Όταν ήρθε η σειρά μου, πήγα να βγάλω χρήματα. Πατώντας λοιπόν το ποσό, το μηχάνημα έβγαλε μήνυμα "Δεν μπορούμε να σας εξυπηρετήσουμε". Τότε ασυναίσθητα γύρισα προς τα πίσω όπου ήταν 2 άτομα στην ουρά, ένας περίπου 40άρης και ένας περί τα 55...
Απευθύνθηκα προς τον νεότερο με κάτι τύπου "Ωχ, δε βγάζει χρήματα, τί να κάνω" κλπ. Αφού πιάσαμε κουβέντα με τον συγκεκριμένο μιλήσαμε 2 λεπτά, εκείνος μάλιστα μου έδωσε κάρτα του και φύγαμε προς διαφορετικές κατευθύνσεις.
Τότε, ήρθε ο άλλος που ήταν στην ουρά και μου είπε επί λέξη "Συγνώμη δεσποινίς, αλλά αυτό που κάνατε δεν ήταν καθόλου σωστό. Μιλούσατε με τον άλλον που ήταν στην ουρά και εμένα με αγνοήσατε επιδεικτικά. Θα έπρεπε να απευθύνεστε και σε εμένα μιλώντας και όχι να με έχετε εντελώς γραμμένο".
Αισθάνθηκα πολύ άβολα. Εγώ απ την πλευρά μου όντως κοιτούσα και μίλησα αποκλειστικά με τον πιο νέο άνδρα, ίσως γιατί τον αισθάνθηκα πιο κοντά ηλικιακά και πιο άνετα. Μπορώ σε ένα βαθμό να δεχτώ ότι ο συγκεκριμένος μεσήλικας ένιωσε απόρριψη από εμένα.
Δικαιολογείται αυτή η αντίδρασή του;
Έπρεπε να κάνω κάτι άλλο και να απευθυνθώ π.χ από κοινού και στους 2;