ΓΑΛΗ έγραψε: ↑13 Δεκ 2018, 20:01
Γιαννόπουλε, στο συγκεκριμένο νήμα ανεβάζεις παραδείγματα αυτοδικίας τρίτων που δεν είχαν άμεση σχέση/συγγένεια με το θύμα.
Αυτές είναι τελείως διαφορετικές περιπτώσεις από την αυτοδικία κάποιου που έχει άμεση/προσωπική σχέση.
Παραδείγματος χάριν, διαφορετικά βλέπει τα πράγματα ένας παρατηρητής και διαφορετικά ένας γονιός, σύζυγος ή παιδί. Οι περισσότεροι γονείς αναφέρουν ότι
"δεν ξέρω τι θα έκανα εγώ αν το παιδί μου πάθαινε αυτό, εκείνο ή το άλλο αλλά η κοινωνία πρέπει να κάνει αυτό γιατί δεν ζούμε στον μεσαίωνα κλπ"
Αν κάποιος γονιός έχει διαφορετική άποψη ας την αναφέρει.
Αυτό που αναφέρεις είναι η παραδοσιακή αυτοδικία, που υπαγόταν σε ένα πλαίσιο ηθικών κανόνων, τιμής, οικογενειοκρατίας, τοπικισμού κλπ. Η κοινωνία πλέον πολυδιασπάται σε ετερόκλητες ομάδες, εθνοτικές, θρησκευτικές, υποκουλτούρες, τοπικισμοί ξανά. Κάθε μία θα έχει τις δικές της φόρμες που δεν θα είναι απαραίτητο να ταυτίζονται με την πρώην πλειοψηφία. Λογικά θα έχουμε έντονη αύξηση της αυτοδικίας όλων αυτών των ομάδων, αλλοδαποί, ρομά, μουσουλμάνοι, αναρχικοί, εκτεταμένα σόγια ξανά. Διασπασμένες κοινωνίες έχουν ήδη υπάρξει δεν χρειάζεται να λύνουμε γρίφους τι θα γίνει, κυρίως στην Αμερικανική ήπειρο. Είτε θα πρέπει να υπάρξει αστυνόμευση τύπου ΗΠΑ, φυλακές, σοβαρές, ποινές, είτε failed states λατινικής αμερικής όπου θα υπάρχουν μόνο μικρές νησίδες σχετικής ευμάρειας και ψιλοκανονικότητας όπως την ξέραμε. Υπάρχει και ο ρομαντισμός να πιστεύεις και να παλεύεις ότι μπορεί να γίνει επαναφορά στο εθνικό κράτος όπως πριν το 1990.