Γιατί πρέπει να υπάρχουν δισεκατομμυριούχοι;

[paul25]

Πολύ ενδιαφέρον.....


Θα πρέπει να εξαφανίσουμε τους δισεκατομμυριούχους; Εξαρτάται ποιον θα ρωτήσεις. Αλλά ακόμη και εάν η απάντηση είναι «ναι» πώς θα μπορούσε να επιτευχθεί κάτι τέτοιο;

Ο τίτλος του δημοσιεύματος στην αμερικανική έκδοση της HuffPost «Should Billionaires Even Exist?» είναι σίγουρα αβανταδόρικος. Η αλήθεια όμως είναι ότι εξυπηρετεί στην αποτύπωση μίας τάσης που παρατηρείται στις ΗΠΑ και φέρνει στο προσκήνιο του πολιτικού διαλόγου σημαντικά ερωτήματα για τη φορολόγηση των πλουσίων και τον πραγματικό ρόλο που διαδραματίζουν στην ανάπτυξη της οικονομίας.

Το όλο θέμα φυσικά δεν τίθεται πρώτη φορά προς συζήτηση, αλλά επανέρχεται με μεγάλη ένταση εξαιτίας δύο προτάσεων που διατύπωσαν δύο γυναίκες γερουσιαστές του Δημοκρατικού Κόμματος.

Η πρώτη ήρθε από τη γερουσιαστή των Δημοκρατικών, Ελίζαμπεθ Γουόρεν για φόρο 2% επί του πλούτου πέραν των 50 εκατ. δολαρίων και 3% στα περιουσιακά στοιχεία άνω του 1 δισεκ. δολαρίων. Η δε Αλεξάντρια Οκάσιο Κορτέζ δήλωσε ότι θα ήθελε να αυξηθεί ο φορολογικός συντελεστής για εκείνους που κερδίζουν περισσότερα από 10 εκατ. δολάρια ετησίως.

Οι προτάσεις τους, πυροδότησαν μια ευρεία συζήτηση σχετικά με την ανισότητα και την συγκέντρωση πλούτου στη βάση που μάλιστα που έχουν θέσει το θέμα κατ′ επανάληψη προοδευτικοί και σοσιαλιστικής προσέγγισης οικονομολόγοι. Με δεδομένο όμως ότι το 2020 είναι χρονιά προεδρικών εκλογών, η διατύπωση τέτοιων θέσεων από προβεβλημένα μέλη της Γερουσίας, έχει σίγουρα άλλη βαρύτητα, όπως επισημαίνεται στο δημοσίευμα, αφού δείχνει πως η άποψη ότι οι super-rich πρέπει να πληρώσουν περισσότερα, κερδίζει έδαφος.

«Δεν τους χρειαζόμαστε»

Ο Μάρσαλ Στάινμπαουμ, επικεφαλής ερευνητής του Ινστιτούτου Ρούσβελτ επί σειρά ετών υποστηρίζει πως θα πρέπει να αυξηθεί το ποσοστό φορολόγησης των πλουσίων. «Δεν χρειαζόμαστε τους δισεκατομμυριούχους. Η οικονομία τα πήγαινε καλύτερα στο παρελθόν χωρίς του δισεκατομμυριούχους», δηλώνει χαρακτηριστικά στη HuffPost US. Για τον ίδιο η επιβολή υψηλότερης φορολογίας στους πλούσιους μεταφράζεται σε απελευθέρωση περισσότερων πόρων για όλους τους άλλους.

Φανταστείτε πως σήμερα η οικονομία είναι μια πίτα και οι δισεκατομμυριούχοι αυτή τη στιγμή παίρνουν το μεγαλύτερο μέρος αυτής ενώ όλοι οι άλλοι θα πρέπει να μοιραστούμε μεταξύ μας ένα κομμάτι.

Η αύξηση των φόρων για τους πλούσιους, εκτιμάται πως θα λειτουργήσει ως αντικίνητρο στο να προσπαθούν διαρκώς να αρπάξουν κάθε μπουκιά της πίτας. Η θεωρία λέει πως δεν θα ασκήσουν πχ τόσο μεγάλες πιέσεις για να μειωθούν κι άλλο οι μισθοί ώστε να αυξηθούν τα κέρδη τους αφού θα ξέρουν πως αυτά τα έξτρα ποσά θα φορολογηθούν. Ή ένας ένας υψηλά αμειβόμενος διευθύνων σύμβουλος επίσης δεν θα έχει το ίδιο κίνητρο για να συμπιέσει τους μισθούς των εργαζομένων, ώστε να πάρει μπόνους.

Πώς οι ΗΠΑ γέμισε δισεκατομμυριούχους

Πώς προέκυψε όμως όλη αυτή η συζήτηση για τους δισεκατομμυριούχους;

Οι δισεκατομμυριούχοι ήταν μέχρι πριν κάποιες δεκαετίες, κάτι σπάνιο στις ΗΠΑ. Η διαρκής όμως μείωση των φορολογικών συντελεστών οδήγησε στον πολλαπλασιασμό τους ενώ από το 2008 συνολικά ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων στον κόσμο έχει διπλασιαστεί, σύμφωνα και με την έκθεση που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα από την μη κερδοσκοπική Oxfam.

Μόλις τον περασμένο χρόνο, οι δισεκατομμυριούχοι κέρδιζαν 2,5 δισεκ. δολάρια τη μέρα.

Το 1982, την πρώτη χρονιά που το Forbes παρουσίασε τη διάσημη πλέον λίστα με τους 400 πιο πλούσιους Αμερικανούς, υπήρχαν μόλις 12 δισεκατομμυριούχοι. Ο πλουσιότερος άνθρωπος στις Η.Π.Α. ήταν τότε ένας 85χρονος μεγιστάνας από τον κλάδο της ναυτιλίας με περιουσία 2δισεκ. δολαρίων ή 5,2δισεκ. δολάρια σε σημερινή αξία.

Για πολλές δεκαετίες η ιδέα πως μια χούφτα πλουτοκρατών θα μπορούσε να ελέγχει όλο το χρήμα στις ΗΠΑ θεωρείτο «αντι-αμερικακανικό», όπως επισημαίνει ο Στάινμπαουμ. Η λογική πως κανείς δεν πρέπει να είναι τόσο πλούσιος ήταν εμφανής όχι μόνο στην ίδια την κοινωνία, αλλά αντικατοπτριζόταν και στις πολιτικές των κυβερνήσεων αφού από το 1936 έως και τη δεκαετία του 1980 το ανώτατο ποσοστό φορολογικού συντελεστή δεν ήταν ποτέ μικρότερος του 70%.

Τώρα όμως η λίστα του Forbes αποτελείται μόνο από δισεκατομμυριούχος και πρώτος είναι ο Τζεφ Μπέζος με 160δισεκ. δολάρια.

Τι λένε οι super-rich για τους φόρους

Βέβαια όλοι οι super-rich που έχουν κάνει ό,τι περνάει από το χέρι τους για να αυξήσουν τον πλούτο τους εκμεταλλευόμενοι πλήθος νόμων στις ΗΠΑ- που δεν αφορούν μόνο τη φορολογία αλλά και σειρά ρυθμιστικών κανόνων- φαίνονται προετοιμασμένοι να κάνουν και ό,τι μπορούν για να μην χάσουν αυτά που έχουν.

Αναμφίβολα το θέμα της φορολόγησης τους είναι σημαντικό και αποτελεί κορυφαίο ζήτημα για τους ίδιους και τις επιχειρήσεις τους. Αρκεί να θυμηθεί κανείς τo άρθρο του δισεκατομμυριούχου, Γουόρεν Μπάφετ στους Νew York Times . Σε αυτό εξηγούσε με περισσή ειλικρίνεια (ή μήπως θράσος;) πώς η χαμηλή φορολόγηση στις ΗΠΑ βοήθησε στην αύξηση του πλούτου του τη στιγμή που «φτωχοί Αμερικανοί και πολίτες της μεσαίας τάξης πολεμούν στο Αφγανιστάν και οι περισσότεροι Αμερικάνοι παλεύουν για να τα βγάλουν πέρα ενώ εμείς οι mega-rich συνεχίζουμε να απολαμβάνουμε εντυπωσιακές φορολογικές ευκαιρίες».

Σε ανάλογο μήκος κύματος και η δήλωση του πολυεκατομμυριούχου, Κρις Σάκκα που σήμερα αξίζει 1δισεκ. δολάρια εξαιτίας των επενδύσεων του σε Twitter και Uber όταν οι εταιρείες ήταν ακόμη στα σπάργανα. Όπως δήλωσε στη HuffPost US «πολλοί Αμερικανοί δουλεύουν σαν τα σκυλιά αλλά δεν καταφέρνουν να τα βγάλουν πέρα» ενώ σχολιάζει πως δεν υπάρχει πλέον ένα κρατικό δίχτυ ασφαλείας για όλους αυτούς τους ανθρώπους, γεγονός που καταστρέφει το «αμερικανικό όνειρο».

Βέβαια, όταν τίθεται το ερώτημα εάν πχ θα στήριζε την πρόταση της γερουσιαστού Γουόρεν δηλώνει πως είναι «δύσκολο να προσδιοριστεί και να εφαρμοστεί» και λέει ξεκάθαρα πως δεν μπορεί να την στηρίξει αλλά δηλώνει ανοιχτός στο διάλογο...

Θα πρέπει όμως η άρνησή του, να μας απασχολεί τόσο πολύ;

https://www.huffingtonpost.gr/entry/yia ... n=trending

[brb και tyt]

Το 1982 δημοσίευσε το Forbes την λίστα, μόλις δύο χρόνια μετά την υιοθέτηση του Νεοφιλελευθερισμού-Μονεταρισμού σαν οικονομικό σύστημα στις ΗΠΑ από τον Ρόναλντ Ρίγκαν. Ο οποίος μάλιστα είχε σύμβουλο τον Μίλτον Φρίντμαν.

Ο Τραμπ επαίρεται ότι εκμεταλλεύτηκε έξυπνα τους νόμους για να μην πληρώσει για 18 χρόνια (τότε) φόρους. Νομίζω ότι η περιουσία του είναι πάνω από 4 δισ δολάρια.

[Χουργιατς]

Πολύ σημαντικό άρθρο σε μια πολύ σημαντικό μέσο ενημέρωσης από έναν πολύ σημαντικό ερευνητή που αποφοίτησε πρόσφατα από πολύ σημαντική σχολή


Άλλο θέλω να πω όμως

Η λίστα του Φορμπς είναι παραπλανητική.
Αν θέλαμε να φτιάξουμε τη λίστα των πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο ο Μπέζος και ο Γκεητς δεν εμφανίζονταν καν στη 10άδα
Μάλιστα τα πρώτα 8? ονόματα θα ήταν τα ίδια.

Αυτά, καλησπέρες
πολ πότε θα αλλάξεις αυτό το μημ άβαταρ;

[paul25]

Πολύ σημαντικό άρθρο σε μια πολύ σημαντικό μέσο ενημέρωσης από έναν πολύ σημαντικό ερευνητή που αποφοίτησε πρόσφατα από πολύ σημαντική σχολή


Άλλο θέλω να πω όμως

Η λίστα του Φορμπς είναι παραπλανητική.
Αν θέλαμε να φτιάξουμε τη λίστα των πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο ο Μπέζος και ο Γκεητς δεν εμφανίζονταν καν στη 10άδα
Μάλιστα τα πρώτα 8? ονόματα θα ήταν τα ίδια.

Αυτά, καλησπέρες
πολ πότε θα αλλάξεις αυτό το μημ άβαταρ;

Θα το αλλάξω έχεις δίκιο, το έχω ένα χρόνο τώρα και το βαρέθηκα, τις επόμενες μέρες θα αλλαχθεί.

[ΜπλεΜπουμπυς]

Γιατι εσεις δεν ειστε ικανοι.

[Pirate7G]

Πρέπει να επιβληθεί ανώτατο όριο πλούτου. Δεν έχει καμία λογική η ύπαρξη δισεκατομμυριουχων.
Επίσης κατάργηση των οφσορς. Άχρηστες κι αυτές.

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Μπορεί να μπει όριο ατην αύξηση του πλούτου ;

[Pirate7G]

Θέληση να υπάρχει και μπορει

[Spiros252]

Αυτή κάποτε ήταν και δική μου απορία, αν μπορεί και πρέπει να υπάρχει όριο.

Ουσιαστικά, με τους νόμους περί μονοπωλίων πρακτικά υπάρχει ένα χαλινάρι που συγκρατεί σε κάποια όρια (αν και μη ορισμένα).

[wooded glade]

Δισεκατομμυριούχοι υπάρχουν δύο ειδών.
Αυτοί που χειρίζονται δισεκατομμύρια και αυτοί που πράγματι έχουν δισεκατομμύρια, να τρώνε δέκα πεϊνιρλί τη μέρα και να μην τους τελειώνουν τα λεφτά ούτε το 333,333 μετά Χριστόν.
Αυτοί με τα πεϊνιρλί μπορεί να τα έχουν κερδίσει στο τζόκερ, μπορεί ο παππούς τους να ήταν άρχοντας, μπορεί διάφορα.
Υπάρχουν και οικογένειες δισεκατομμυριούχων που έχουν σβήσει από το χάρτη, όπως του Ηρώδη του Αττικού και της Κλεοπάτρας της δικιάς μας.

Ο Μαρξ τώρα λέει να μην υπάρχουν δισεκατομμυριούχοι, ούτε μισός.
Αλλά για να το πετύχει αυτό πρώτα παίρνει τα τελευταία ρούβλια από τις γριούλες που πουλάγανε κερί στην εκκλησία.

Θεωρητικά δισεκατομμυριούχοι δεν ενοχλούν κανέναν.
Αν τους πάρουμε το χαρτί και το μοιράσουμε στα στελέχια, μεταξύ Νίκου Καρανίκα και Φούλης Δημητρίου, δεν θα βγει τίποτα όπως έχει αποδειχτεί στην πράξη. Θα έρθει ο καινούριος προϋπολογισμός και θα πέσουν πάλι καμπάνες κατά δικαίων και αδίκων.

Πρακτικά όμως οι δισεκατομμυριούχοι τα έχουν κάνει πλακάκια με τον Σύριζα.
Διότι αν εσείς πάτε σε έναν υπουργό μεθαύριο τι θα του πάτε ; Μία εξάδα κόκα κόλες zero από το σουπερμάρκετ ;
Ο άλλος μία βαλιτσούλα -για το ψυχικό και μόνο- την έχει πάντα μαζί του.

[Spiros252]

Ποιοι είναι οι Έλληνες δισεκατομμυριούχοι;

[Τρίκαλος]

Αν μπει όριο στα λεφτά, τότε σιγά - σιγά θα καταλάβει και ο πιο λιγουρής ότι δεν είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή και θα αρχίσει να ψάχνει για άλλα. Αυτό δεν συμφέρει, όχι με την οικονομική έννοια, για αυτό και δεν πρόκειται να γινει.

[Spiros252]

Η άλλη λέει να μπει στους άνω των 10 εκ. ετησίως ... ξέρει άραγε ότι εδώ πληρώνει κι ο άνεργος;

[OANNHSEA]

Πρέπει να επιβληθεί ανώτατο όριο πλούτου. Δεν έχει καμία λογική η ύπαρξη δισεκατομμυριουχων.
Επίσης κατάργηση των οφσορς. Άχρηστες κι αυτές.

Μην γράφεις βλακείες - ιδιαίτερα όταν ακόμα και μέλη του ΚΚΕ έχουν offshore ή περιουσίες!!!
Το θέμα είναι απλό: οι πλούσιοι μπορούν να αγοράζουν νόμους από τις κυβερνήσεις. Ακόμα και εάν σήμερα ψηφίζονταν οι νόμοι που λες, στην αμέσως επόμενη βουλή θα καταργούνταν...

Για έλα ψάξτο πιο βαθιά...

.

[wooded glade]

Μαρξιστοβλακείες.