Η υπέρβαση των ορίων από φόβο ή ταραχή είναι δυσδιάκριτο στοιχείο που σπανίως εκλαμβάνεται σοβαρά στα δικαστήρια αν δεν υπάρχουν άλλα ελαφρυντικά κι ακόμη πιο σπανίως λειτουργεί αυτοτελώς στην ετυμηγορία.ΓΑΛΗ έγραψε: ↑03 Απρ 2019, 22:33Ποινικός Κώδικας - Άρθρο 23
Υπέρβαση της άμυνας
'Οποιος υπερβαίνει τα όρια της άμυνας τιμωρείται, αν η υπέρβαση έγινε με πρόθεση, με ποινή ελαττωμένη (άρθρο 83), και αν έγινε από αμέλεια, σύμφωνα με τις διατάξεις τις σχετικές με αυτήν. Μένει ατιμώρητος και δεν του καταλογίζεται η υπέρβαση, αν ενέργησε μ` αυτόν τον τρόπο εξαιτίας του φόβου ή της ταραχής που του προκάλεσε η επίθεση.
Ποινικός Κώδικας - Άρθρο 32
Κατάσταση ανάγκης που αποκλείει τον καταλογισμό
1. Δεν καταλογίζεται στο δράστη η πράξη που τελεί για να αποτρέψει παρόντα και αναπότρεπτο με άλλα μέσα κίνδυνο ο οποίος απειλεί χωρίς δική του υπαιτιότητα το πρόσωπο ή την περιουσία του ίδιου ή συγγενούς του, ανιόντος ή κατιόντος ή αδελφού ή συζύγου του αν η βλάβη που προκλήθηκε στον άλλον από την πράξη είναι κατά το είδος και τη σπουδαιότητα ανάλογη με τη βλάβη που Απειλήθηκε.
2. Οι διατάξεις των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 25 εφαρμόζονται και εδώ.
http://www.c00.org/2013/01/greek-penal- ... le-32.html
Ουσιαστικώς, το άρθρο 23 είναι σαφώς περισσότερο ξεκάθαρο από το δεύτερο γιατί ο φόβος, η ταραχή (σε συνδυασμό ή μη) είναι αδιαμφισβήτητα στοιχεία στην οποιαδήποτε εισβολή εντός ιδιωτικού χώρου.
Για παράδειγμα, κοπέλα καταδικάστηκε για ανθρωποκτονία "αμυνόμενη" σε σεξουαλική επίθεση. Πιστεύεις ότι δεν ...ταράχτηκε από την επίθεση;
Απλά το δικαστήριο δεν αναγνώρισε ότι η ταραχή αυτή δικαιολογεί την υπέρβαση των ορίων της άμυνας, η οποία είχε ως αποτέλεσμα το έσχατο όριο του θανάτου.
Τα ίδια έπαθε κι ένας αστυνομικός που πέτυχε στο δόξα πατρί κάποιον που του πετούσε πέτρες.
Το πρόβλημα με εσένα που έχεις προκαταλάβει την αθωότητα του ανθρωποκτόνου είναι ότι νομίζεις πως η απόδειξη φόβου ή πανικού που να δικαιολογεί ανθρωποκτονία είναι απλή υπόθεση. Και ειδικά όταν ο δράστης κοιμάται με το πιστόλι στο προσκέφαλο...
"
.
