George J. Prokopakis
19 Μαΐου στις 7:36 μ.μ. ·
Πίσω από τα στοιχεία για το χρέος
Στο δελτίο χρέους 109 (Μάρτιος 2023) αναφέρονται (μεταξύ άλλων) τα εξής:
1. Τα διαθέσιμα της κεντρικής κυβέρνησης είναι €19.098,8 εκατ. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται τα €15.697,3 εκατ του σκληρού μαξιλαριού. [Το σκληρό μαξιλάρι είναι υπό την διαχείριση ESM]. Τα 15.7 δισ του σκληρού μαξιλαριού είναι ως ρευστό στον λογαριασμό από το καλοκαίρι 2018. Τα "πραγματικά" διαθέσιμα είναι η διαφορά των δύο, €3.401,5 εκατ.
2. Το υπόλοιπο Μαρτίου του βραχυχρόνιου δανεισμού σε repos ήταν €51.745,2 εκατ. Δηλαδή, για να κάνει τα κουμάντα του ο ΥΠΟΙΚ δανείσθηκε για 15 μέρες 51.7 δισ και στο χέρι του έχουν μείνει 3.4 δισ. Δηλαδή, ο δανεισμός €48.343,7 εκατ κάθε άλλο παρά βραχυχρόνιος είναι. Έχει υποκατασταθεί χρέος κάπου 24% του ΑΕΠ. Αυτός ο δανεισμός δεν μετράει στο δημόσιο (εξωτερικό) χρέος, μιας και το δημόσιο είναι ο "ιδιοκτήτης" αυτών των φορέων.
Το ζήτημα είναι από την ταυτότητα των βραχυχρόνιων δανειστών. Αυτοί είναι τα ασφαλιστικά ταμεία, ο ΕΟΠΠΥ, ο ΟΠΕΚΕΠΕ (διαχείριση κοινοτικών πόρων για τον αγροτικό τομέα), ΕΛΙΔΕΚ (διαχείριση εθνικών πόρων και δανείων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων για υποτροφίες και άλλες χορηγήσεις στα πανεπιστήμια), κλπ. Ίσως τους λείψουν τα λεφτά κάποια στιγμή.
Στο διάγραμμα που επισυνάπτεται παρουσιάζεται η εξέλιξη της "θέσης" του ΥΠΟΙΚ σε σχέση με τους φορείς. Οι μπάρες αναφέρονται στις εκλογές του 2019, την έναρξη των μέτρων covid (Μάρτιος 2020) και το τέλος της ενισχυμένης εποπτείας (Αύγουστος 2022). Είναι εμφανές πως ΔΕΝ ΗΤΑΝ μόνο η κοβιδιακή κρίση που ανάγκασε σε έκτακτα δάνεια από τους φορείς. Η αφαίμαξη ξεκίνησε από τον Νοέμβριο 2019. Μετά την κρίση δε, μόλις βγήκαμε από την εποπτεία, το ξεσκίσαμε.
