Δεν θα σου ανήκει τίποτα και θα είσαι ευτυχισμένος.

[Αρίστος]

Αυτα που αναφερει ο Μυτιληναιος δεν τα ξεραν οσοι πιεζαν στα τυφλα για γρηγορη μεταβαση στις εναλλακτικες;

Τα ηξεραν.

Συνεπως μας εφτασαν στο χειλος του γκρεμου συνειδητα για να κανουν το restart τους σε βαρος μας.

.

[Αρίστος]

Nα μην ξεχασετε τωρα που η ενεργειακη κριση θα βαζει φωτια στο πορτοφολι σας να στειλετε μια ευχαριστηρια καρτα στη Γκρετα γι' αυτο.

.

[klg]

Για τις εναλλακτικές επιστημες ταιριάζει το νήμα αυτό, όχι για εδώ.

Ας το βάλει η διαχείριση όπου επιθυμεί. Το σποτάκι του Νταβός έφερε την υπογραφή του παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ.

Να και το άρθρο που αναρτήσαν οι εκπρόσωποι του Φόρουμ στο πρακτορείο Forbes

https://www.forbes.com/sites/worldecono ... 26ad871735

Welcome To 2030: I Own Nothing, Have No Privacy And Life Has Never Been Better

Welcome to the year 2030. Welcome to my city - or should I say, "our city." I don't own anything. I don't own a car. I don't own a house. I don't own any appliances or any clothes.

It might seem odd to you, but it makes perfect sense for us in this city. Everything you considered a product, has now become a service. We have access to transportation, accommodation, food and all the things we need in our daily lives. One by one all these things became free, so it ended up not making sense for us to own much.

First communication became digitized and free to everyone. Then, when clean energy became free, things started to move quickly. Transportation dropped dramatically in price. It made no sense for us to own cars anymore, because we could call a driverless vehicle or a flying car for longer journeys within minutes. We started transporting ourselves in a much more organized and coordinated way when public transport became easier, quicker and more convenient than the car. Now I can hardly believe that we accepted congestion and traffic jams, not to mention the air pollution from combustion engines. What were we thinking?

Sometimes I use my bike when I go to see some of my friends. I enjoy the exercise and the ride. It kind of gets the soul to come along on the journey. Funny how some things seem never seem to lose their excitement: walking, biking, cooking, drawing and growing plants. It makes perfect sense and reminds us of how our culture emerged out of a close relationship with nature.

In our city we don't pay any rent, because someone else is using our free space whenever we do not need it. My living room is used for business meetings when I am not there.

Once in a while, I will choose to cook for myself. It is easy - the necessary kitchen equipment is delivered at my door within minutes. Since transport became free, we stopped having all those things stuffed into our home. Why keep a pasta-maker and a crepe cooker crammed into our cupboards? We can just order them when we need them.

This also made the breakthrough of the circular economy easier. When products are turned into services, no one has an interest in things with a short life span. Everything is designed for durability, repairability and recyclability. The materials are flowing more quickly in our economy and can be transformed to new products pretty easily. Environmental problems seem far away, since we only use clean energy and clean production methods. The air is clean, the water is clean and nobody would dare to touch the protected areas of nature because they constitute such value to our well-being. In the cities we have plenty of green space and plants and trees all over. I still do not understand why in the past we filled all free spots in the city with concrete.

Shopping? I can't really remember what that is. For most of us, it has been turned into choosing things to use. Sometimes I find this fun, and sometimes I just want the algorithm to do it for me. It knows my taste better than I do by now.

When AI and robots took over so much of our work, we suddenly had time to eat well, sleep well and spend time with other people. The concept of rush hour makes no sense anymore, since the work that we do can be done at any time. I don't really know if I would call it work anymore. It is more like thinking-time, creation-time and development-time.

For a while, everything was turned into entertainment and people did not want to bother themselves with difficult issues. It was only at the last minute that we found out how to use all these new technologies for better purposes than just killing time.

My biggest concern is all the people who do not live in our city. Those we lost on the way. Those who decided that it became too much, all this technology. Those who felt obsolete and useless when robots and AI took over big parts of our jobs. Those who got upset with the political system and turned against it. They live different kind of lives outside of the city. Some have formed little self-supplying communities. Others just stayed in the empty and abandoned houses in small 19th century villages.

Once in a while I get annoyed about the fact that I have no real privacy. Nowhere I can go and not be registered. I know that, somewhere, everything I do, think and dream of is recorded. I just hope that nobody will use it against me.

All in all, it is a good life. Much better than the path we were on, where it became so clear that we could not continue with the same model of growth. We had all these terrible things happening: lifestyle diseases, climate change, the refugee crisis, environmental degradation, completely congested cities, water pollution, air pollution, social unrest and unemployment. We lost way too many people before we realized that we could do things differently.

Θα ακολουθήσουν και παραθέσεις από άλλα συστημικά ειδησεογραφικά πρακτορεία.

Εμένα μου δίνει το άρθρο την αίσθηση ότι η κατάσταση που παρουσιάζει είναι δυστοπική. Εννοώ δεν νομίζω ότι το παρουσιάζουν σαν ένα ευχάριστο εναλλακτικό μέλλον;

[Dwarven Blacksmith]

Για τις εναλλακτικές επιστημες ταιριάζει το νήμα αυτό, όχι για εδώ.

Ας το βάλει η διαχείριση όπου επιθυμεί. Το σποτάκι του Νταβός έφερε την υπογραφή του παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ.

Να και το άρθρο που αναρτήσαν οι εκπρόσωποι του Φόρουμ στο πρακτορείο Forbes

https://www.forbes.com/sites/worldecono ... 26ad871735

Welcome To 2030: I Own Nothing, Have No Privacy And Life Has Never Been Better

Welcome to the year 2030. Welcome to my city - or should I say, "our city." I don't own anything. I don't own a car. I don't own a house. I don't own any appliances or any clothes.

It might seem odd to you, but it makes perfect sense for us in this city. Everything you considered a product, has now become a service. We have access to transportation, accommodation, food and all the things we need in our daily lives. One by one all these things became free, so it ended up not making sense for us to own much.

First communication became digitized and free to everyone. Then, when clean energy became free, things started to move quickly. Transportation dropped dramatically in price. It made no sense for us to own cars anymore, because we could call a driverless vehicle or a flying car for longer journeys within minutes. We started transporting ourselves in a much more organized and coordinated way when public transport became easier, quicker and more convenient than the car. Now I can hardly believe that we accepted congestion and traffic jams, not to mention the air pollution from combustion engines. What were we thinking?

Sometimes I use my bike when I go to see some of my friends. I enjoy the exercise and the ride. It kind of gets the soul to come along on the journey. Funny how some things seem never seem to lose their excitement: walking, biking, cooking, drawing and growing plants. It makes perfect sense and reminds us of how our culture emerged out of a close relationship with nature.

In our city we don't pay any rent, because someone else is using our free space whenever we do not need it. My living room is used for business meetings when I am not there.

Once in a while, I will choose to cook for myself. It is easy - the necessary kitchen equipment is delivered at my door within minutes. Since transport became free, we stopped having all those things stuffed into our home. Why keep a pasta-maker and a crepe cooker crammed into our cupboards? We can just order them when we need them.

This also made the breakthrough of the circular economy easier. When products are turned into services, no one has an interest in things with a short life span. Everything is designed for durability, repairability and recyclability. The materials are flowing more quickly in our economy and can be transformed to new products pretty easily. Environmental problems seem far away, since we only use clean energy and clean production methods. The air is clean, the water is clean and nobody would dare to touch the protected areas of nature because they constitute such value to our well-being. In the cities we have plenty of green space and plants and trees all over. I still do not understand why in the past we filled all free spots in the city with concrete.

Shopping? I can't really remember what that is. For most of us, it has been turned into choosing things to use. Sometimes I find this fun, and sometimes I just want the algorithm to do it for me. It knows my taste better than I do by now.

When AI and robots took over so much of our work, we suddenly had time to eat well, sleep well and spend time with other people. The concept of rush hour makes no sense anymore, since the work that we do can be done at any time. I don't really know if I would call it work anymore. It is more like thinking-time, creation-time and development-time.

For a while, everything was turned into entertainment and people did not want to bother themselves with difficult issues. It was only at the last minute that we found out how to use all these new technologies for better purposes than just killing time.

My biggest concern is all the people who do not live in our city. Those we lost on the way. Those who decided that it became too much, all this technology. Those who felt obsolete and useless when robots and AI took over big parts of our jobs. Those who got upset with the political system and turned against it. They live different kind of lives outside of the city. Some have formed little self-supplying communities. Others just stayed in the empty and abandoned houses in small 19th century villages.

Once in a while I get annoyed about the fact that I have no real privacy. Nowhere I can go and not be registered. I know that, somewhere, everything I do, think and dream of is recorded. I just hope that nobody will use it against me.

All in all, it is a good life. Much better than the path we were on, where it became so clear that we could not continue with the same model of growth. We had all these terrible things happening: lifestyle diseases, climate change, the refugee crisis, environmental degradation, completely congested cities, water pollution, air pollution, social unrest and unemployment. We lost way too many people before we realized that we could do things differently.

Θα ακολουθήσουν και παραθέσεις από άλλα συστημικά ειδησεογραφικά πρακτορεία.

Εμένα μου δίνει το άρθρο την αίσθηση ότι η κατάσταση που παρουσιάζει είναι δυστοπική. Εννοώ δεν νομίζω ότι το παρουσιάζουν σαν ένα ευχάριστο εναλλακτικό μέλλον;

Σαν ευχάριστο το παρουσιάζει. Και είναι σε αρκετά σημεία. Το privacy είναι μια παρένθεση της ιστορίας, δεν υπήρχε στο όχι τόσο μακρινό παρελθόν και δε νομίζω να υπάρχει στο μέλλον.

[klg]

Σαν ευχάριστο το παρουσιάζει. Και είναι σε αρκετά σημεία. Το privacy είναι μια παρένθεση της ιστορίας, δεν υπήρχε στο όχι τόσο μακρινό παρελθόν και δε νομίζω να υπάρχει στο μέλλον.

Τι να πω, άμα unironically ο τύπος το έγραψε ως ένα καλύτερο εναλλακτικό path, πρέπει να είναι από τα πιο ηλίθια κείμενα που έχω διαβάσει. Εννοώ με κάτι τέτοιες WEF-sanctioned πίπες πώς να μην πάει apeshit ο Αρίστος;

[Beria]

Σαν ευχάριστο το παρουσιάζει. Και είναι σε αρκετά σημεία. Το privacy είναι μια παρένθεση της ιστορίας, δεν υπήρχε στο όχι τόσο μακρινό παρελθόν και δε νομίζω να υπάρχει στο μέλλον.

Τι να πω, άμα unironically ο τύπος το έγραψε ως ένα καλύτερο εναλλακτικό path, πρέπει να είναι από τα πιο ηλίθια κείμενα που έχω διαβάσει. Εννοώ με κάτι τέτοιες WEF-sanctioned πίπες πώς να μην πάει apeshit ο Αρίστος;

Μιλάτε ελληνικά. Θα με υποχρεώσετε

[Dwarven Blacksmith]

Σαν ευχάριστο το παρουσιάζει. Και είναι σε αρκετά σημεία. Το privacy είναι μια παρένθεση της ιστορίας, δεν υπήρχε στο όχι τόσο μακρινό παρελθόν και δε νομίζω να υπάρχει στο μέλλον.

Τι να πω, άμα unironically ο τύπος το έγραψε ως ένα καλύτερο εναλλακτικό path, πρέπει να είναι από τα πιο ηλίθια κείμενα που έχω διαβάσει. Εννοώ με κάτι τέτοιες WEF-sanctioned πίπες πώς να μην πάει apeshit ο Αρίστος;

Εναλλακτικό; Hardly, αυτό είναι το μονοπάτι όπου βρισκόμαστε. Λύνει προβλήματα, και το αντίτιμο είναι μεγαλύτερος και πιο αξεπέραστος διαχωρισμός μεταξύ εχόντων και μη.

Αλλά αυτό το αντίτιμο θα το πληρώσουμε έτσι κι αλλιώς, οπότε...
Εσύ πως το βλέπεις;

[AlienWay]

Σαν ευχάριστο το παρουσιάζει. Και είναι σε αρκετά σημεία. Το privacy είναι μια παρένθεση της ιστορίας, δεν υπήρχε στο όχι τόσο μακρινό παρελθόν και δε νομίζω να υπάρχει στο μέλλον.

Τι να πω, άμα unironically ο τύπος το έγραψε ως ένα καλύτερο εναλλακτικό path, πρέπει να είναι από τα πιο ηλίθια κείμενα που έχω διαβάσει. Εννοώ με κάτι τέτοιες WEF-sanctioned πίπες πώς να μην πάει apeshit ο Αρίστος;

Εναλλακτικό; Hardly, αυτό είναι το μονοπάτι όπου βρισκόμαστε. Λύνει προβλήματα, και το αντίτιμο είναι μεγαλύτερος και πιο αξεπέραστος διαχωρισμός μεταξύ εχόντων και μη.

Αλλά αυτό το αντίτιμο θα το πληρώσουμε έτσι κι αλλιώς, οπότε...
Εσύ πως το βλέπεις;

Τι προβλήματα λύνει; Ρωτάω ώστε να γίνω συνδρομητής κι εγώ άμα με ενδιαφέρει.

[Dwarven Blacksmith]

Τι να πω, άμα unironically ο τύπος το έγραψε ως ένα καλύτερο εναλλακτικό path, πρέπει να είναι από τα πιο ηλίθια κείμενα που έχω διαβάσει. Εννοώ με κάτι τέτοιες WEF-sanctioned πίπες πώς να μην πάει apeshit ο Αρίστος;

Εναλλακτικό; Hardly, αυτό είναι το μονοπάτι όπου βρισκόμαστε. Λύνει προβλήματα, και το αντίτιμο είναι μεγαλύτερος και πιο αξεπέραστος διαχωρισμός μεταξύ εχόντων και μη.

Αλλά αυτό το αντίτιμο θα το πληρώσουμε έτσι κι αλλιώς, οπότε...
Εσύ πως το βλέπεις;

Τι προβλήματα λύνει; Ρωτάω ώστε να γίνω συνδρομητής κι εγώ άμα με ενδιαφέρει.

Ε, τα γράφει.

[AlienWay]

Εναλλακτικό; Hardly, αυτό είναι το μονοπάτι όπου βρισκόμαστε. Λύνει προβλήματα, και το αντίτιμο είναι μεγαλύτερος και πιο αξεπέραστος διαχωρισμός μεταξύ εχόντων και μη.

Αλλά αυτό το αντίτιμο θα το πληρώσουμε έτσι κι αλλιώς, οπότε...
Εσύ πως το βλέπεις;

Τι προβλήματα λύνει; Ρωτάω ώστε να γίνω συνδρομητής κι εγώ άμα με ενδιαφέρει.

Ε, τα γράφει.

Μόνο για τα μέσα μεταφοράς με καλύπτει.

Αυτό που λέει ότι το σπίτι του χρησιμοποιείται σαν αίθουσα συνεδριάσεων όταν δεν το χρειάζεται, πώς το αντιλαμβάνεσαι και ποιο πρόβλημα λύνει;

Αν μια εταιρία δεν βρίσκει χώρο για να κάνει τις συνεδριάσεις της, δεν είναι υποχρεωμένη να πληρώσει κάποιο ποσό σε έναν ιδιοκτήτη για να χρησιμοποιήσει το σπίτι του; Ο ιδιοκτήτης έχει κάποιον λόγο στο να παραχωρήσει το σπίτι του για να χρησιμοποιηθεί από άλλους; Ή θα το κάνει γιατί υποχρεώνεται από κάποιον;

Με τις καταθέσεις; Τι θα γίνει και ποιο πρόβλημα λύνεται;

Βέβαια, όντως θα έχουμε εταιρίες που δεν θα έχουν συγκεκριμένη έδρα, διότι οι υπάλληλοι θα εργάζονται σε αυτές με τηλε-εργασία.

Το θέμα είναι τι γίνεται με την κατοικία, με τις καταθέσεις και ποια προβλήματα θα λυθούν.

[OANNHSEA]

Το ότι η παγκόσμια οικονομία βασίζεται στην κατοχή και στην αξιόποιηση της, το έλαβε κάποιο σας υπόψιν του πριν ξεκινήσετε να συζητάτε;;;;

Το ότι κάποια ψυχοπροβληματικά σκατά πετάνε ότι μαρακία θέλουν, δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να τους δίνουμε έστω και την ελαχιστότατη προσοχή!!!

.

[hellegennes]

Αύξηση 5% στο καλάθι της νοικοκυράς = μείωση σχεδόν στο μισό της αγοραστικής δύναμης
Οκ

5%;

[Beria]

Αύξηση 5% στο καλάθι της νοικοκυράς = μείωση σχεδόν στο μισό της αγοραστικής δύναμης
Οκ

5%;

https://www.statistics.gr/calendar#102021

Εναρμονισμενος Δείκτης Τιμών καταναλωτή

[hellegennes]

Αύξηση 5% στο καλάθι της νοικοκυράς = μείωση σχεδόν στο μισό της αγοραστικής δύναμης
Οκ

5%;

https://www.statistics.gr/calendar#102021

Εναρμονισμενος Δείκτης Τιμών καταναλωτή

Έλα, give me a break. Εγώ παρακολουθώ καθημερινά τις τιμές. Με παραπέμπεις σε ένα στατιστικό εργαλείο που δεν είναι αξιόπιστο*, την στιγμή που οι τιμές αυξάνονται καθημερινά, σε κάποια προϊόντα σε εξωφρενικά επίπεδα.

Π.χ. λέει ότι υπάρχει 0% αύξηση στις τιμές αλκοολούχων και τσιγάρων. Για τα τσιγάρα δεν ξέρω, αλλά στα αλκοολούχα ποτά δεν έχει υπάρξει ποτέ χρονιά που να μην έχουν μεταβληθεί καθόλου οι τιμές προς τα πάνω. Συγκεκριμένα τον τελευταίο χρόνο αυξήθηκαν γύρω στο 5%.

Όσο για τα είδη διατροφής, που η ΕΛΣΤΑΤ βλέπει μόνο 3,5% ετήσια μεταβολή, γελάω.

Δυστυχώς ο δείκτης τιμών είναι εργαλείο πολιτικής και είναι ένα στοιχείο που χαλκεύεται εύκολα, γιατί εξαρτάται από το πώς γίνεται η τιμοληψία. Δηλαδή τα στοιχεία δεν είναι πλαστά, αλλά διαλεγμένα με τρόπο ώστε να βολεύει την πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης, ανάλογα και με το πόσο ανακατεύεται στην διαδικασία.

Ζάχαρη, αλεύρι, καφές, όσπρια, ζυμαρικά: αυξήσεις 15-25%



* της ΕΛΣΤΑΤ συγκεκριμένα, δεν έχω άποψη για τους των άλλων χωρών της ΕΕ.

[paul25]

Αυτή είναι η γενική στρατηγική που αποφασίστηκε από το Παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ, στα πλαίσια της "μεγάλης επανεκκίνησης". Το βασικό αυτό μήνυμα επικοινωνήθηκε στο κοινό μέσω ενός σποτ για τις αποφάσεις του συνεδρίου.



Το σποτ αποσύρθηκε γιατί εισέπραξε μεγάλη κατακραυγή. Θα καταργήσουν την ιδιοκτησία!!! Και το λένε φόρα-παρτίδα.

Παραθέτω στη συνέχεια άρθρο του Δ. Αβακιάν από το eptanews.gr

“Δεν θα έχεις τίποτα και θα είσαι χαρούμενος” – Άρθρο του Στέφανου Δ. Αβακιάν
4 Ιανουαρίου 2021

Είναι δύσκολο να μην παρατηρήσει κανείς το ενδιαφέρον με το οποίο το όραμα μίας μεταγενέστερης κοινωνίας παρουσιάζεται με τόσο έντονα χρώματα από τον Σύνδεσμο Παγκόσμιας Οικονομίας (World Economic Forum).

Ο στόχος του συνδέσμου είναι να ‘ενημερώσει’, να ‘προετοιμάσει’, να ‘εκπαιδεύσει’ την παγκόσμια κοινότητα για τις μεγάλες αλλαγές που πρόκειται να λάβουν χώρα στο μέλλον.

Οι αλλαγές εμπεριέχουν τη ριζική ανασυγκρότηση του κοινωνικού γίγνεσθαι. Είναι ένα όραμα που ‘προσκαλεί’ αλλά και ‘προκαλεί’ τους πολίτες προς μία συνολική και καθολική αναγέννηση ως χώρας και κουλτούρας.

Αυτό το όραμα παρουσιάζεται ως μία ιδεολογία που προέρχεται από τα σπάργανα της σημερινής διαλυμένης κοινωνίας.

Ενάντια στον όλεθρο που έχει σημειωθεί, προσκαλεί τους πολίτες αμυδρά να εμπιστευτούν την δυναμικότητα του. Είναι όραμα ‘πλασμένο’ μέσα από υπάρχουσες διεργασίες μίας πληγωμένης παγκόσμιας κοινωνίας, που αναζητεί με πόθο την χαμένη ελπίδα!

Η αλήθεια είναι πως δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει τα πολλά οφέλη που γίνονται εφικτά μέσα από την τεχνολογία.

Η χρήστη του ίντερνετ, τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης, οι ηλεκτρονικές αγορές, τα φιλικά προς το περιβάλλον μέσα μεταφοράς που μειώνουν την ρύπανση με ανακυκλώσιμες πηγές ενέργειας, κλπ, είναι μόλις μερικά επιτεύγματα που έχουν δημιουργήσει σημαντικά οφέλη που όλοι μας απολαμβάνουμε.

Όμως, οι πολιτικές και κοινωνικές διεργασίες που απαιτούνται για την εύφορη αποδοχή και υλοποίηση αυτών των τεχνολογικών επιτευγμάτων δεν παραμένουν στάσιμες αλλά εξελίσσονται. Συγκριμένα, οι τεχνολογίες μεταμορφώνονται μέσα από την πληθωρικότητα της γνώσης αλλά παράλληλα θέλουν και να μεταμορφώνουν! Θέλουν να μεταμορφώνουν σε βαθμό που η παραδοσιακή έννοια της συμμετοχής στο κοινωνικό σύνολο αλλάζει την ίδια της την δομή.

Σε ένα από τα πρόσφατα διαφημιστικά σποτάκια, που δημοσιεύτηκαν, ο Σύνδεσμος Παγκόσμιας Οικονομίας κάνει αναφορά στην ‘ευτυχία’ αλλά και στην απουσία της προσωπικής περιουσίας. Συγκεκριμένα, η πρώτη μόλις εικόνα που εμφανίζεται περιέχει το πραγματικά μυστηριακό μήνυμα: ‘Δεν θα έχεις τίποτα και θα είσαι χαρούμενος’.



Ας αναρωτηθούμε λοιπόν τα παρακάτω ερωτήματα

Γιατί κάποιος να μην έχει ‘τίποτα’ και να είναι ‘χαρούμενος’; Έχει βρει μήπως εκείνη την υπέρτατη εσωτερική γαλήνη;
Ποια είναι η βάση επάνω στην οποία στηρίζεται η ισοπέδωση της ανθρώπινης περιουσίας για την οποία κάποιος αγωνίσθηκε;

Η απουσία της προσωπικής περιουσίας με βάση τα οφέλη της κοινωνίας δεν είναι καινούργια ιδέα. Αντίθετα, είναι βασική αρχή στην οποία ακραίες ιδεολογικές αντιλήψεις στηρίχθηκαν στη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας.

Στην ακραία τους μορφή η εφαρμογή τέτοιων ιδεολογιών αγνόησε την ιδιαιτερότητα του ανθρώπου.

Θέλησαν να δημιουργήσουν έναν διαφορετικό κόσμο με βάση το ‘κοινό όφελος.’ Έτσι, οι προσωπικοί αγώνες έπρεπε να διευθετηθούν με βάση συγκεκριμένες δομές που μία ανώτερη εξουσία θα αποφάσιζε γι’ αυτούς χωρίς τη συμμετοχή τους.

Η παρουσίαση ενός τέτοιου οράματος, όπως γνωστοποιείται από τον Παγκόσμιο Σύνδεσμο Οικονομίας, θα πρέπει να μας κάνει να προβληματιστούμε σοβαρά για όλα εκείνα που φαίνονται να έρχονται στον δρόμο μας.

Σε αυτό το ανερχόμενο καινούργιο πλαίσιο, που ανατρέπει προηγούμενες συμπεριφορές, η συσσώρευση της τεχνολογίας δεν γίνεται μόνο μέσο ‘βελτιστοποίησης’ αλλά και συνάμα μέσο διαμόρφωσης καινούργιων δομών που θα έχουν καταλυτική επιρροή για τον άνθρωπο.

Αυτή η ηγετική φορά που στόχο έχει την επαναστατική αλλαγή υποθάλπει τη δημιουργία ενός διαφορετικού αφηγήματος που τώρα γίνεται μόλις μερικώς αντιληπτό.

Η δύναμη της τεχνολογίας δεν υπάρχει απλά στα οφέλη αλλά και στο σύστημα που την στηρίζει και στην οποία ο άνθρωπος θα πρέπει να συμμορφωθεί γιατί διαφορετικά δεν θα μπορέσει να έχει μία ομαλή συνέχεια στην ζωή του.

Για παράδειγμα, η αντικατάσταση του ανθρώπινου δυναμικού μέσα από την τεχνολογία φαίνεται πως σε μεγάλο βαθμό θα αντικατασταθεί με την ρομποτική και την νανοτεχνολογία. Η τεχνολογία δεν γίνεται απλά καθοδηγήσιμη από τους ανθρώπους αλλά μάλιστα έχει τη δύναμη να καθοδηγεί τον άνθρωπο. Η τεχνολογία δεν εξελίσσεται αλλά εξελίσσει τις ανθρώπινες συμπεριφορές με βάση τα δικά της κριτήρια.

Αν το σύνολο της ζωής μας καθοδηγούταν από τις εξελίξεις της τεχνολογίας τότε ίσως σταδιακά η δυσκολία της αλλαγής να γινόταν μία διαχειρίσιμη διαδικασία προσαρμογής.

Όμως, το πλαίσιο που εμφανίζεται μπροστά μας είναι ένα καινούργιο όραμα για ανασυγκρότηση που δεν περιορίζεται μόνο στην τεχνολογία! Μάλλον διεισδύει πολύ βαθύτερα σε ζωτικές δομές που έχουν να κάνουν με το νόημα και την αξία της ζωής του ανθρώπου.

Η ροπή της τεχνολογίας μπορεί να φαίνεται πως είναι ανεξάρτητη ως προς την καταγωγή και τον προορισμό της. Όμως, δεν μπορεί παρά να σμιλεύεται συνεχώς στα στρώματα εκείνων των ισχυρών διενέξεων που θέλουν και μπορούν να αποφασίζουν για την ακριβή εξέλιξη της πορεία της.

Αυτό σημαίνει πως η αντικατάσταση συνήθων πρακτικών μέσω της τεχνολογίας μετουσιώνει μία Νέα Εποχή για το ‘πως’ η κοινωνία θα μπορούσε να λειτουργεί διαφορετικά ώστε να βελτιστοποιείται στη σύσταση και οργάνωση της. Συγκεκριμένα, πως θα μπορούσε να γίνεται όλο και περισσότερο παραγωγική.

Αυτή η αυξανόμενη ανάγκη δεν είναι τόσο ‘αφελής’. Μετουσιώνει στο πέρασμα της συμπεριφορές που εκδηλώνονται ‘σήμερα’ αλλά και συμπεριφορές που θα πρέπει να εκδηλωθούν στο ‘μέλλον’. Χωρίς να υπάρχει αυτή η προσαρμογή η μετεξέλιξη αυτής της δεν μπορεί να ωριμάσει και να υλοποιηθεί.

Αν και το συγκεκριμένο βίντεο που αναφέρεται στη συγκεκριμένη ιδέα αποσύρθηκε εξαιτίας της ευρύτερης ανησυχίας και υποψίας που προκάλεσε, το βιβλίο του Κλάους Σουάμπ (Klaus Schwab) ‘Επανεκκίνηση’ παρουσιάζει αμυδρά όλα αυτά που θα μπορούσαν να αναδιαμορφώσουν τη σημερινή κοινωνία σε ένα μεταγενέστερο και συνάμα ‘εξελικτικό’ στάδιο.

Αν και τα οφέλη της υπηρεσίας της τεχνολογίας είναι αρκετά, υπάρχει ωστόσο επίμονα ένα είδος ανταγωνισμού για τη μετεξέλιξη της ίδιας συμπεριφοράς του ατόμου που δεν είναι κατανοητή από τον απλό πολίτη.

Η τεχνολογία δεν επιτρέπει μόνο την αλλαγή αλλά και μετουσιώνει μία καταλυτική νέα δομή που αφορά την ίδια σημασία της συμμετοχής του ατόμου στα ‘κοινά’. Συγκεκριμένα, όχι μόνο ‘ανταγωνίζεται’ αλλά και ‘αντιπαλεύεται’ παλαιότερες πρακτικές.

Προς το παρόν, η ‘καθοδηγητική’ συμβολή της τεχνολογίας δεν παρουσιάζεται όταν την χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητά μας.Όμως, παίρνει σώμα και οστά όταν η πληροφορία συγκεντρώνεται σαν μία ενιαία μάζα.

Οι αρνητικές συνέπειες εμφανίζονται ιδιαίτερα όταν η ενημέρωση χειραγωγείται. Δηλαδή, όταν η πληροφορία και η γνώση γίνονται εκμεταλλεύσιμα στοιχεία τότε η συμπεριφορά της τεχνολογίας πραγματικά εμφανίζει τους κυνόδοντές της.

Είναι μεγάλος ο αγώνας που απαιτείται σήμερα με όλα αυτά που συμβαίνουν από όλους εκείνους που θα ήθελαν να θεωρούν τους εαυτούς τους ‘ευσυνείδητους’.

Αν κάποιοι νομίσουν πως θα είναι ευτυχισμένοι αν δεν έχουν ‘τίποτα’ τότε ας κοιτάξουν πίσω στην ιστορία και θα καταλάβουν τις επιπτώσεις σημαντικών αποφάσεων που δημιούργησαν ριζικές τομές στην ανθρωπότητα. Ξεκίνησαν με μεγάλη όρεξη προς την διεκπεραίωση ενός μεγάλου οράματος. Θέλησαν να βελτιώσουν ριζικά το κοινωνικό σύνολο βάζοντας σταθερές γραμμές που δεν θα μπορούσαν να κλονιστούν με καμία δύναμη.

Όμως αυτοί οι ίδιοι που εμπιστεύτηκαν τους εαυτούς τους σε μία τέτοια ανάπτυξη και εξέλιξη τελικά αγνόησαν πως θα ερχόταν η μεγάλη στιγμή που δεν θα μπορούσαν να χαλιναγωγήσουν εκείνες τις πανίσχυρες επιθυμίες που συνοδεύονταν με την άσκηση της πολιτικής, κοινωνικής αλλά και τεχνολογικής εξουσίας.

Ο στόχος αυτής της εξουσίας, αν και ξεκίνησε προς την κατεύθυνση της ‘βελτίωσης’, τελικά έχασε τον δρόμο της στα πλοκάμια της ολοκληρωτικής ‘εκμετάλλευσης’.

Αυτό είναι fake news.