Bill Hicks έγραψε: ↑14 Ιούλ 2023, 09:01
nrg έγραψε: ↑13 Ιούλ 2023, 11:53
Ως επί το πλείστον σε δραχμές, άρα διαχειρίσιμο.
μάλλον ξέχασες την «λιτότητα» τού Σημίτη 1985-87. εγώ τότε την έμαθα την λέξη με αυτήν την έννοια, όντας πιτσιρικάς.
κατά δική τους παραδοχή, μέσα σε μια τετραετία τα'καναν πουτάνα όλα για να φάει πσωμάκι ο σοφός λαός και οδεύαμε βουρ για ΔΝΤ. τελικά τη βγάλαμε καθαρή με σφίξιμο ζωναρίου κι ένα δάνειο-μνημονιάκι απ'την ΕΟΚ.
http://repository.costas-simitis.gr/sf- ... F_F1T6.pdf
Οι σκληροί όροι των ευρωπαϊκών δανείων
Πρώτη φορά ζητήσαμε δάνειο στις 9 Δεκεμβρίου 1985, στο πλαίσιο του σταθεροποιητικού προγράμματος 1985-87. Η κυβέρνηση Α. Παπανδρέου, με τον κ. Κ. Σημίτη «επιστρατευμένο» στη θέση του υπουργού Οικονομίας ζήτησε δάνειο 1,75 δισ. ECU. Εγκρίθηκε να μας δοθεί σε δύο δόσεις – η πρώτη άμεσα και η δεύτερη τον Ιανουάριο 1987, εφόσον εκπληρώναμε τους όρους του.
Αντιγράφουμε από τους όρους που μας έθεσε το Συμβούλιο της ΕΟΚ:
«Μείωση του ετήσιου ποσοστού ανόδου των τιμών σε 15% στο τέλος του 1986 και κάτω του 10% στα μέσα του 1987. Πολύ σημαντική επιβράδυνση της ανόδου του κόστους εργασίας (σ.σ.: με κατάργηση της αυτόματης τιμαριθμικής αναπροσαρμογής μισθών). Μείωση των καθαρών δανειακών αναγκών του Δημοσίου κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ το 1986 και το 1987. Σημαντική μείωση της πιστωτικής επέκτασης σε 17% το 1986 και 11% το 1987, από 25% που ήταν το 1985. Μείωση του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών. Σταθεροποίηση, σε απόλυτη αξία, του εξωτερικού δημοσίου χρέους».
Bill, ευχαριστώ που με επιβεβαιώνεις και με επίσημες πηγές.
1. Το έγγραφο αναφέρεται στο εξωτερικό χρέος, δηλαδή αυτό που δεν είναι σε δραχμές.
Στην παράθεση που μου έκανες αναφέρομαι σε δραχμές.
2. Όπως έγραψα παραπάνω έπρεπε να προσέξουν το ισοζύγιο, βάζοντας μεγάλους φόρους στα εισαγόμενα.
3. Λιτότητα έπρεπε να γίνει, διότι υπήρχαν αλόγιστες σπατάλες.
Όπου λιτότητα μην φανταστείς περικοπές δώρων και εφάπαξ, αλλά αναπροσαρμογή των αυξήσεων σε λελογισμένη βάση.
Και όπως και έγινε μέσα στα 2 χρόνια της "λιτότητας" είχαμε ανάπτυξη 0,5% για το 86 και ύφεση 2,3% για το 87. Και έρχεται το 1988 με ανάπτυξη 4,3% και συνεχίζει το 1989 με 3,8%. Σε όλο αυτό το διάστημα η ανεργία σταθερή το 7,5 και το κατά κεφαλή ΑΕΠ να αυξάνετε κάθε χρόνο.
Σκληροί όροι των ευρωπαϊκών δανείων... Γελάνε και τα μπετά...
Τι να συγκρίνουμε με τα μνημόνια;
Ύφεση 7,3% μόνο για το 2012; Και 25% για όλη την περίοδο των μνημονίων;
Ανεργία μέχρι 27% επί Σαμαρά;
Χρέος που έφτασε στο 180% του ΑΕΠ;
Εκείνη την περίοδο κόσμος ξεκινούσε από τα χωριά του άφραγκος και αγράμματος και δουλεύοντας έκανε προκοπή. Αγόραζε σπίτι, μαγαζί, εξοχικό με μετρητά. Ελάχιστες γυναίκες δούλευαν σταθερά.
Γνωρίζω 2 περιπτώσεις που άνοιξαν μαγαζί με δανεικά από φίλους (ναι... συνέβαινε και αυτό) και οι άνθρωποι έβγαλαν λεφτά από αυτά.
Τι να λέμε τώρα...