Phorum.com.gr

Chilloutbuddy έγραψε: ↑

05 Ιαν 2024, 05:15

Aυτά έχουνε λυθεί εδώ και καιρό με πανεπιστημιακές μελέτες σε πολλαπλά μέρη και διάφορες αγορές εργασίας από την Αμερική μέχρι την Ινδία, και όλες κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα.

Το πρώτο πράγμα που θέλει ο μέσος εργαζόμενος για να έχει κίνητρο και μεράκι στη δουλειά, είναι να φτάσει ένα επίπεδο μισθού που θεωρεί "καλό". Η η λέξη κλειδί είναι το θεωρεί. Γιατί συνήθως αν παίρνει πάνω κάτω τα ίδια με (ή λίγο παραπάνω από) παρόμοιους εργαζομένους στη χώρα του το θεωρεί "καλό" κι ας είναι στην πραγματικότητα λίγα. Ο Ινδός δε χρειάζεται να πάρει τα ίδια με τον Ελβετό για να θεωρήσει το μισθό του καλό.

Άπαξ και φτάασει σ'αυτό το επίπεδο μισθού που θεωρεί "καλό", μετά συμβαίνει ένα παράδοξο: τα επιπλέον χρήματα δεν του δίνουν επιπλέον κίνητρο να δουλέψει σκληρότερα. Όλοι νομίζουν ότι αν του δώσω παραπάνω θα δουλέψει καλύτερα και περισσότερο, αλλά δεν ισχύει παρά μόνο σε ελάχιστες εξαιρέσεις. Και δεν έχει σημασία αν είσαι Αμερικάνος, Ευρωπαίος, Ινδός ή οτιδήποτε άλλο, απλά δεν ισχύει.

Από εκείνο το σημείο και μετά ο κόσμος βρίσκει το κίνητρό του να γίνει πιό αποδοτικός όχι στα λεφτά αλλά σε 3 άλλα και πολύ συγκεκριμένα πράγματα:

1. Mastery, δηλαδή να βελτιώνεσαι μέχρι να γίνεις αυθεντία στο αντικείμενό σου. Το ένστικτο του να γινόμαστε συνέχεια καλύτεροι σε κάτι είναι βαθιά ριζωμένο στον άνθρωπο, όταν γυρνάς σπίτι σου και παλεύεις να μάθεις κιθάρα σε πληρώνει κανένας αν βελτιωθείς; Όχι. Πασχίζεις να βελτιώνεσαι γιατί σε ικανοποιεί.
2. Autonomy, ελληνική λέξη που σημαίνει αυτονομία. Δηλαδή να έχεις το δικαίωμα να παίρνεις αποφάσεις στη δουλειά σου χωρίς να χρειάζεσαι άδεια για το καθετί ή κάποιον να σε επιβλέπει όλη την ώρα. Αυτό σου δίνει τη δυνατότητα να είσαι δημιουργικός με βάση τη δική σου έννοια του όρου, βλέπεις το στόχο που πρέπει να πετύχεις και αποφασίζεις εσύ ποιός είναι ο καλύτερος τρόπος να τον πετύχεις.
3. Purpose. Αυτή είναι λίγο βαθύτερη έννοια και σημαίνει τον απώτερη αξία της δουλειάς σου, δηλαδή τι προσφέρεις στην κοινωνία. Υπάρχουν ένα σωρό άνθρωποι που δουλεύουν σα σκυλιά χωρίς λεφτά, γιατί το πιστεύουν ότι η δουλειά τους κάνει διαφορά, είναι εθελοντές, νοικοκυρές, συγραφείς στη wikipedia, γιατροί στον Ερυθρό Σταυρό κλπ. Πληρώνεσαι-δεν-πληρώνεσαι, για τη συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου έχει σημασία να νιώθουν ότι κάνουν κάτι χρήσιμο. Τεράστια. Αν δεν το νιώθεις αυτό και βλέπεις ότι δουλεύεις μόνο και μόνο για να κάνεις ένα ζάπλουτο ακόμα πιό ζάπλουτο, κάποια στιγμή θα σε διαβρώσει.

Αυτά μπορούν να μάθουν οι Έλληνες εργοδότες και να φροντίσουν να τα προσφέρουν όσο γίνεται στους εργαζόμενούς τους. Γιατί όντως στην Ελλάδα δεν έχουν πάρει χαμπάρι τίποτα.

Chilloutbuddy έγραψε: ↑

05 Ιαν 2024, 05:15

Aυτά έχουνε λυθεί εδώ και καιρό με πανεπιστημιακές μελέτες σε πολλαπλά μέρη και διάφορες αγορές εργασίας από την Αμερική μέχρι την Ινδία, και όλες κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα.

Το πρώτο πράγμα που θέλει ο μέσος εργαζόμενος για να έχει κίνητρο και μεράκι στη δουλειά, είναι να φτάσει ένα επίπεδο μισθού που θεωρεί "καλό". Η η λέξη κλειδί είναι το θεωρεί. Γιατί συνήθως αν παίρνει πάνω κάτω τα ίδια με (ή λίγο παραπάνω από) παρόμοιους εργαζομένους στη χώρα του το θεωρεί "καλό" κι ας είναι στην πραγματικότητα λίγα. Ο Ινδός δε χρειάζεται να πάρει τα ίδια με τον Ελβετό για να θεωρήσει το μισθό του καλό.

Άπαξ και φτάασει σ'αυτό το επίπεδο μισθού που θεωρεί "καλό", μετά συμβαίνει ένα παράδοξο: τα επιπλέον χρήματα δεν του δίνουν επιπλέον κίνητρο να δουλέψει σκληρότερα. Όλοι νομίζουν ότι αν του δώσω παραπάνω θα δουλέψει καλύτερα και περισσότερο, αλλά δεν ισχύει παρά μόνο σε ελάχιστες εξαιρέσεις. Και δεν έχει σημασία αν είσαι Αμερικάνος, Ευρωπαίος, Ινδός ή οτιδήποτε άλλο, απλά δεν ισχύει.

Από εκείνο το σημείο και μετά ο κόσμος βρίσκει το κίνητρό του να γίνει πιό αποδοτικός όχι στα λεφτά αλλά σε 3 άλλα και πολύ συγκεκριμένα πράγματα:

1. Mastery, δηλαδή να βελτιώνεσαι μέχρι να γίνεις αυθεντία στο αντικείμενό σου. Το ένστικτο του να γινόμαστε συνέχεια καλύτεροι σε κάτι είναι βαθιά ριζωμένο στον άνθρωπο, όταν γυρνάς σπίτι σου και παλεύεις να μάθεις κιθάρα σε πληρώνει κανένας αν βελτιωθείς; Όχι. Πασχίζεις να βελτιώνεσαι γιατί σε ικανοποιεί.
2. Autonomy, ελληνική λέξη που σημαίνει αυτονομία. Δηλαδή να έχεις το δικαίωμα να παίρνεις αποφάσεις στη δουλειά σου χωρίς να χρειάζεσαι άδεια για το καθετί ή κάποιον να σε επιβλέπει όλη την ώρα. Αυτό σου δίνει τη δυνατότητα να είσαι δημιουργικός με βάση τη δική σου έννοια του όρου, βλέπεις το στόχο που πρέπει να πετύχεις και αποφασίζεις εσύ ποιός είναι ο καλύτερος τρόπος να τον πετύχεις.
3. Purpose. Αυτή είναι λίγο βαθύτερη έννοια και σημαίνει τον απώτερη αξία της δουλειάς σου, δηλαδή τι προσφέρεις στην κοινωνία. Υπάρχουν ένα σωρό άνθρωποι που δουλεύουν σα σκυλιά χωρίς λεφτά, γιατί το πιστεύουν ότι η δουλειά τους κάνει διαφορά, είναι εθελοντές, νοικοκυρές, συγραφείς στη wikipedia, γιατροί στον Ερυθρό Σταυρό κλπ. Πληρώνεσαι-δεν-πληρώνεσαι, για τη συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου έχει σημασία να νιώθουν ότι κάνουν κάτι χρήσιμο. Τεράστια. Αν δεν το νιώθεις αυτό και βλέπεις ότι δουλεύεις μόνο και μόνο για να κάνεις ένα ζάπλουτο ακόμα πιό ζάπλουτο, κάποια στιγμή θα σε διαβρώσει.

Αυτά μπορούν να μάθουν οι Έλληνες εργοδότες και να φροντίσουν να τα προσφέρουν όσο γίνεται στους εργαζόμενούς τους. Γιατί όντως στην Ελλάδα δεν έχουν πάρει χαμπάρι τίποτα.

pylothess έγραψε: ↑

05 Ιαν 2024, 02:37

Ακούστε τον Σπύρο Ανδριανό από το mos

AlienWay έγραψε: ↑

05 Ιαν 2024, 12:45

Το βασικό πρόβλημα στην χώρα μας, είναι ότι η εργασία δεν αντιμετωπίζεται σαν συντελεστής της παραγωγής, μαζί με το κεφάλαιο. Αντιμετωπίζεται συχνά ως μια "χάρη" που κάνει ο εργοδότης στους εργαζόμενους.

Αν κάποιος εργοδότης είχε τη δυνατότητα να βγάλει όλη τη δουλειά μόνος του, θα το έκανε δίχως δεύτερη σκέψη, προκειμένου να γλιτώσει τα εργατικά. Αυτό ισχύει στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

axilmar έγραψε: ↑

05 Ιαν 2024, 11:47

Στην Ελλαδα δεν υπαρχουν πολλες επιχειρησεις στις οποιες μπορουν αυτα να εφαρμοστουν. Η πλειοψηφια των επιχειρησεων ειναι εστιασης/τουριστικα και μαλιστα οικογενειακου χαρακτηρα. Δεν υπαρχει ιδιαιτερο πεδιο εφαρμογης των παραπανω.

Feindflug έγραψε: ↑

05 Ιαν 2024, 12:34

Όλα τοξικά είναι πια ρε τύποι.

Σχέσεις, άνθρωποι, εργοδότες, συνεργάτες, γονείς, συγγενείς, προμηθευτές, πελάτες, γείτονες...

AlienWay έγραψε: ↑

05 Ιαν 2024, 12:45

Το βασικό πρόβλημα στην χώρα μας, είναι ότι η εργασία δεν αντιμετωπίζεται σαν συντελεστής της παραγωγής, μαζί με το κεφάλαιο. Αντιμετωπίζεται συχνά ως μια "χάρη" που κάνει ο εργοδότης στους εργαζόμενους.

Αν κάποιος εργοδότης είχε τη δυνατότητα να βγάλει όλη τη δουλειά μόνος του, θα το έκανε δίχως δεύτερη σκέψη, προκειμένου να γλιτώσει τα εργατικά. Αυτό ισχύει στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.