Θα πληρώνατε 40 ευρώ το κιλό για μια (vegan και εκτυπωμενη) μπριζόλα?

[Gherschaagk]

Βρίσκεις τον μπαρμπα-Μητρο στη στάνη και αγοράζεις από εκεί.

Ούτε ο μπάρμπα-Μήτρος την κάνει έτσι πλέον.

Κατάλαβα, άλλος ένας λόγος να μετοικίσει κανείς σε φάρμα.

Δεν είχα τέτοια εμπειρία ποτέ αν και κάτι τέτοια τα κυνηγάω. Αυτά έχουν σταματήσει εδώ και πολλά χρόνια. Ούτε στις φάρμες δεν τα κάνουν έτσι. Έχω δοκιμάσει όμως τσαλαφούτι που είναι μια κρέμα από γάλα και αλάτι που το αφήνουν σε σημείο που το βράδυ πιάνει πάγο για να πήξει και το καταναλώνουν την επόμενη μέρα . Ακριβή διαδικασία δεν ξέρω, ξέρω πως έχει πολλές θερμίδες αλλά δεν το τρώω κάθε μέρα, μια φορά έτυχε. Ο Volk πιο πάνω έγραψε για σπιτική φέτα. Μόνο που η πραγματική σπιτική φέτα είναι όπως την περιγράφω, φουλ στο αλάτι και μυρίζει και όχι όπως την φαντάζεται. Δλδ κάποτε τα σπίτια είχαν κελάρια που ήταν πάντα κρύα, γενικά δροσερά χειμώνα-καλοκαίρι για να συντηρείται η φέτα και όλα εκείνα τα τρόφιμα που εμείς κρατάμε στο ψυγείο. Δεν έπηζαν τυρί κάθε εβδομάδα και χρειαζόταν και μερικούς μήνες να καθίσει για να μπορέσουν να το φάνε. Οι περισσότεροι δεν έβραζαν το γάλα.

[Καραμελίτσα]

Ούτε ο μπάρμπα-Μήτρος την κάνει έτσι πλέον.

Κατάλαβα, άλλος ένας λόγος να μετοικίσει κανείς σε φάρμα.

Δεν είχα τέτοια εμπειρία ποτέ αν και κάτι τέτοια τα κυνηγάω. Αυτά έχουν σταματήσει εδώ και πολλά χρόνια. Ούτε στις φάρμες δεν τα κάνουν έτσι. Έχω δοκιμάσει όμως τσαλαφούτι που είναι μια κρέμα από γάλα και αλάτι που το αφήνουν σε σημείο που το βράδυ πιάνει πάγο για να πήξει και το καταναλώνουν την επόμενη μέρα . Ακριβή διαδικασία δεν ξέρω, ξέρω πως έχει πολλές θερμίδες αλλά δεν το έκανα κάθε μέρα, μια φορά έτυχε. Ο Volk πιο πάνω έγραψε για σπιτική φέτα. Μόνο που η πραγματική σπιτική φέτα είναι όπως την περιγράφω, φουλ στο αλάτι και μυρίζει και όχι όπως την φαντάζεται. Δλδ κάποτε τα σπίτια είχαν κελάρια που ήταν πάντα κρύα, γενικά δροσερά χειμώνα-καλοκαίρι για να συντηρείται η φέτα και όλα εκείνα τα τρόφιμα που εμείς κρατάμε στο ψυγείο. Δεν έπηζαν τυρί κάθε εβδομάδα και χρειαζόταν και μερικούς μήνες να καθίσει για να μπορέσουν να το φάνε. Οι περισσότεροι δεν έβραζαν το γάλα.

Εϊχα φάει τέτοια φέτα μικρή, και αν εξαιρέσεις το αλάτι (πολύ λύσσα) γούσταρα πολύ τη γεύση. Αλλά δεν ήξερα ότι έχει και άλλη πυτιά.

[Gherschaagk]

Κατάλαβα, άλλος ένας λόγος να μετοικίσει κανείς σε φάρμα.

Δεν είχα τέτοια εμπειρία ποτέ αν και κάτι τέτοια τα κυνηγάω. Αυτά έχουν σταματήσει εδώ και πολλά χρόνια. Ούτε στις φάρμες δεν τα κάνουν έτσι. Έχω δοκιμάσει όμως τσαλαφούτι που είναι μια κρέμα από γάλα και αλάτι που το αφήνουν σε σημείο που το βράδυ πιάνει πάγο για να πήξει και το καταναλώνουν την επόμενη μέρα . Ακριβή διαδικασία δεν ξέρω, ξέρω πως έχει πολλές θερμίδες αλλά δεν το έκανα κάθε μέρα, μια φορά έτυχε. Ο Volk πιο πάνω έγραψε για σπιτική φέτα. Μόνο που η πραγματική σπιτική φέτα είναι όπως την περιγράφω, φουλ στο αλάτι και μυρίζει και όχι όπως την φαντάζεται. Δλδ κάποτε τα σπίτια είχαν κελάρια που ήταν πάντα κρύα, γενικά δροσερά χειμώνα-καλοκαίρι για να συντηρείται η φέτα και όλα εκείνα τα τρόφιμα που εμείς κρατάμε στο ψυγείο. Δεν έπηζαν τυρί κάθε εβδομάδα και χρειαζόταν και μερικούς μήνες να καθίσει για να μπορέσουν να το φάνε. Οι περισσότεροι δεν έβραζαν το γάλα.

Εϊχα φάει τέτοια φέτα μικρή, και αν εξαιρέσεις το αλάτι (πολύ λύσσα) γούσταρα πολύ τη γεύση. Αλλά δεν ήξερα ότι έχει και άλλη πυτιά.

Αν δεν σου μύριζε βαριά έως άσχημα, τότε η πυτιά ήταν του εμπορίου.

Έτσι είναι η σπιτική φέτα φουλ στο αλάτι.

Εγώ μια φορά είχα φάει φρέσκια φέτα, δεν είχε κάτσει 4 μήνες όπως είναι το σύνηθες, δεν είχε σφίξει, ήταν αλμυρή και μαλακή. Ήταν υπέροχη!!! Σε εκείνη τη φάση την λένε αλλιώς αλλά αυτή τη στιγμή μου διαφεύγει και συνήθως μπαίνει σε πίτα και ψήνεται , δεν καταναλώνεται έτσι, είναι επικίνδυνο. Για καλή μου τύχη το γάλα που είχαν χρησιμοποιήσει ήταν βρασμένο. Ειδάλλως θα πάθαινα κανέναν μελιταίο και θα με έτρεχαν.

[Naranjita]

Δεν ξεκίνησαν το 2000 οι δυσανεξίες στα τρόφιμα. Υπήρχαν πάντα.

Η αδερφή μου όταν έπινε γάλα βρέφος, είτε μητρικό, είτε βρεφικό αγελαδινό σκόνη, μελάνιαζε και πρηζόταν. Από 4 μηνών και έπειτα έτρωγε κρέμα νερωμένη.

δεν αντιλέγω, αλλά δεν υπήρχαν τόσα πολλά περιστατικά και τόσες πολλές αλλεργίες.

[Naranjita]

Οι άνθρωποι ήμασταν πάντα αλλεργικοί σε κάποιες τροφές. Δεν έχω να διαπιστώσω κάτι. Τα γαλακτοκομικά ακούγονται περισσότερο απ' όλα. Οι Κινέζοι πχ δεν τρώνε καθόλου γαλακτοκομικά γιατί αν θυμάμαι καλά έχουν πάθει μετάλλαξη.

Ξέρω παιδί που ενώ το ήξεραν πως έχει αλλεργία στο γάλα, του έδιναν να πιει κάθε βράδυ σε συνεννόηση με την παιδίατρο μήπως το ξεπεράσει, μπορεί να συμβεί και αυτό, δεν το έκανε εμετό όσο ήταν ξύπνιος, έπεσε για ύπνο, έκανε αναγωγή μέσα στον ύπνο και παράλογο να πνίγει και να πεθάνει όπως κοιμόταν.

ναι μπορεί να συμβεί αυτό, γιατί το γάλα προκαλεί βήχα. εμένα που έχω άσθμα μου χε πει να το αποφεύγω το βράδυ η πνευμονολόγος

πλέον, λίγο να πιω - όσο ένα κρασοπότηρο δηλ, με πιάνουν τέτοιοι σπασμοί στο στομάχι, που κανένα φάρμακο δεν τους θεραπευει, ανεβάζω παλμούς, πόνους στο στηθος και στην πλάτη, στο χέρι, κρύος ιδρώτας, σαν να παθαίνω οξύ έμφραγμα ένα πράγμα. αυτό μπορεί να κρατήσει 1-2 ώρες. φρικτή αίσθηση.

αν όμως βάλω λίγο στον καφέ τον οποίο κρατάω από τις 8 και τον τελειώνω στις 13, όλα καλά.

μου έλεγε μια φιλενάδα που ασχολειται με την υγιεινή διατρόφη να μην τρώω γαλακτοκομικά όταν το ασθμα είναι σε έξαρση ή έχω κάποιο κρύωμ και τελικά είχε δίκιο.

[OANNHSEA]

Η γιαγιά του άντρα μου έκανε τυρί, συγκεκριμένα φέτα μέχρι πριν από 20 χρόνια. Η παραδοσιακή, σπιτική φέτα, είναι τίγκα στο αλάτι και η παραδοσιακή πυτιά είναι από το στομάχι του ζώου και δίνει συγκεκριμένη και βαριά οσμή στο τυρί. Αν την ξέρεις από τα μικρά σου χρόνια, είσαι οκ, αν είσαι νύφη ή γαμπρός στην οικογένεια, σου βρωμάει γιατί είσαι πολύ αστός για να εκτιμήσεις την σπιτική φέτα.

Όταν παντρεύτηκε ο πεθερός μου, η γιαγιά έβαλε την πυτιά του εμπορίου στο τυρί για να μην μυρίζει άσχημα.

Το παραδοσιακό και σπιτικό είναι κατά προσέγγιση. Στις "εκλεπτισμένες" μύτες μας ξυνίζει και βρωμάει.

Που θα βρούμε τέτοια φέτα στο εμπόριο, εννοώ από αυτή που βρωμάει; Φτιάχνει καμία εταιρία ή όλες είναι αδελφίστικες;

Δεν νομίζω να υπάρχει εταιρία που να χρησιμοποιεί πυτιά από το στομάχι του ζώου.

Απαγορεύεται πλέον.
Φτιάχνουν μόνο για "οικιακή χρήση" κάποιοι που έχουν κοπάδια.
Εάν βρει εκεί...

.

[Καραμελίτσα]

Δεν είχα τέτοια εμπειρία ποτέ αν και κάτι τέτοια τα κυνηγάω. Αυτά έχουν σταματήσει εδώ και πολλά χρόνια. Ούτε στις φάρμες δεν τα κάνουν έτσι. Έχω δοκιμάσει όμως τσαλαφούτι που είναι μια κρέμα από γάλα και αλάτι που το αφήνουν σε σημείο που το βράδυ πιάνει πάγο για να πήξει και το καταναλώνουν την επόμενη μέρα . Ακριβή διαδικασία δεν ξέρω, ξέρω πως έχει πολλές θερμίδες αλλά δεν το έκανα κάθε μέρα, μια φορά έτυχε. Ο Volk πιο πάνω έγραψε για σπιτική φέτα. Μόνο που η πραγματική σπιτική φέτα είναι όπως την περιγράφω, φουλ στο αλάτι και μυρίζει και όχι όπως την φαντάζεται. Δλδ κάποτε τα σπίτια είχαν κελάρια που ήταν πάντα κρύα, γενικά δροσερά χειμώνα-καλοκαίρι για να συντηρείται η φέτα και όλα εκείνα τα τρόφιμα που εμείς κρατάμε στο ψυγείο. Δεν έπηζαν τυρί κάθε εβδομάδα και χρειαζόταν και μερικούς μήνες να καθίσει για να μπορέσουν να το φάνε. Οι περισσότεροι δεν έβραζαν το γάλα.

Εϊχα φάει τέτοια φέτα μικρή, και αν εξαιρέσεις το αλάτι (πολύ λύσσα) γούσταρα πολύ τη γεύση. Αλλά δεν ήξερα ότι έχει και άλλη πυτιά.

Αν δεν σου μύριζε βαριά έως άσχημα, τότε η πυτιά ήταν του εμπορίου.

Έτσι είναι η σπιτική φέτα φουλ στο αλάτι.

Εγώ μια φορά είχα φάει φρέσκια φέτα, δεν είχε κάτσει 4 μήνες όπως είναι το σύνηθες, δεν είχε σφίξει, ήταν αλμυρή και μαλακή. Ήταν υπέροχη!!! Σε εκείνη τη φάση την λένε αλλιώς αλλά αυτή τη στιγμή μου διαφεύγει και συνήθως μπαίνει σε πίτα και ψήνεται , δεν καταναλώνεται έτσι, είναι επικίνδυνο. Για καλή μου τύχη το γάλα που είχαν χρησιμοποιήσει ήταν βρασμένο. Ειδάλλως θα πάθαινα κανέναν μελιταίο και θα με έτρεχαν.

Έχω δοκιμάσει και βαριά γεύση και πιο ελαφριά, υποθέτω με άλλη πυτιά κάθε φορά.

[OANNHSEA]

αν όμως βάλω λίγο στον καφέ τον οποίο κρατάω από τις 8 και τον τελειώνω στις 13, όλα καλά.

Μία εσάνς γάλα, σε έναν καφέ σήριαλ!!!

.

[Volk]

Η γιαγιά του άντρα μου έκανε τυρί, συγκεκριμένα φέτα μέχρι πριν από 20 χρόνια. Η παραδοσιακή, σπιτική φέτα, είναι τίγκα στο αλάτι και η παραδοσιακή πυτιά είναι από το στομάχι του ζώου και δίνει συγκεκριμένη και βαριά οσμή στο τυρί. Αν την ξέρεις από τα μικρά σου χρόνια, είσαι οκ, αν είσαι νύφη ή γαμπρός στην οικογένεια, σου βρωμάει γιατί είσαι πολύ αστός για να εκτιμήσεις την σπιτική φέτα.

Όταν παντρεύτηκε ο πεθερός μου, η γιαγιά έβαλε την πυτιά του εμπορίου στο τυρί για να μην μυρίζει άσχημα.

Το παραδοσιακό και σπιτικό είναι κατά προσέγγιση. Στις "εκλεπτισμένες" μύτες μας ξυνίζει και βρωμάει.

Που θα βρούμε τέτοια φέτα στο εμπόριο, εννοώ από αυτή που βρωμάει; Φτιάχνει καμία εταιρία ή όλες είναι αδελφίστικες;

Δεν νομίζω να υπάρχει εταιρία που να χρησιμοποιεί πυτιά από το στομάχι του ζώου.

Υπαρχουν ακομα κτηνοτροφοι που φτιαχνουν φετα με τον παραδοσιακο τροπο αλλα δεν εχουν μεγαλη παραγωγη. Δεν υπαρχει στο εμποριο η φετα που φτιαχνουν. Μονο αν εχεις καποιον γνωστο στο χωριο και σου στελνει απο εκει απευθειας απο τον τυροκομο.

[Gherschaagk]

Που θα βρούμε τέτοια φέτα στο εμπόριο, εννοώ από αυτή που βρωμάει; Φτιάχνει καμία εταιρία ή όλες είναι αδελφίστικες;

Δεν νομίζω να υπάρχει εταιρία που να χρησιμοποιεί πυτιά από το στομάχι του ζώου.

Υπαρχουν ακομα κτηνοτροφοι που φτιαχνουν φετα με τον παραδοσιακο τροπο αλλα δεν εχουν μεγαλη παραγωγη. Δεν υπαρχει στο εμποριο η φετα που φτιαχνουν. Μονο αν εχεις καποιον γνωστο στο χωριο και σου στελνει απο εκει απευθειας απο τον τυροκομο.

Πιο απευθείας στην περίπτωσή μου δεν έχει.

[Gherschaagk]

Οι άνθρωποι ήμασταν πάντα αλλεργικοί σε κάποιες τροφές. Δεν έχω να διαπιστώσω κάτι. Τα γαλακτοκομικά ακούγονται περισσότερο απ' όλα. Οι Κινέζοι πχ δεν τρώνε καθόλου γαλακτοκομικά γιατί αν θυμάμαι καλά έχουν πάθει μετάλλαξη.

Ξέρω παιδί που ενώ το ήξεραν πως έχει αλλεργία στο γάλα, του έδιναν να πιει κάθε βράδυ σε συνεννόηση με την παιδίατρο μήπως το ξεπεράσει, μπορεί να συμβεί και αυτό, δεν το έκανε εμετό όσο ήταν ξύπνιος, έπεσε για ύπνο, έκανε αναγωγή μέσα στον ύπνο και παράλογο να πνίγει και να πεθάνει όπως κοιμόταν.

ναι μπορεί να συμβεί αυτό, γιατί το γάλα προκαλεί βήχα. εμένα που έχω άσθμα μου χε πει να το αποφεύγω το βράδυ η πνευμονολόγος

πλέον, λίγο να πιω - όσο ένα κρασοπότηρο δηλ, με πιάνουν τέτοιοι σπασμοί στο στομάχι, που κανένα φάρμακο δεν τους θεραπευει, ανεβάζω παλμούς, πόνους στο στηθος και στην πλάτη, στο χέρι, κρύος ιδρώτας, σαν να παθαίνω οξύ έμφραγμα ένα πράγμα. αυτό μπορεί να κρατήσει 1-2 ώρες. φρικτή αίσθηση.

αν όμως βάλω λίγο στον καφέ τον οποίο κρατάω από τις 8 και τον τελειώνω στις 13, όλα καλά.

μου έλεγε μια φιλενάδα που ασχολειται με την υγιεινή διατρόφη να μην τρώω γαλακτοκομικά όταν το ασθμα είναι σε έξαρση ή έχω κάποιο κρύωμ και τελικά είχε δίκιο.

Επίσης ένα άλλο που συμβαίνει και το ξέρω εγώ και 5-10 ακόμη είναι στον πυρετό που το γάλα, ειδικά το αγελαδινό απαγορεύεται γιατί ανεβάζει θερμοκρασία. Ειδικά σε παιδιά, όταν είναι άρρωστα, είναι ό,τι χειρότερο.

[Volk]

Δεν νομίζω να υπάρχει εταιρία που να χρησιμοποιεί πυτιά από το στομάχι του ζώου.

Υπαρχουν ακομα κτηνοτροφοι που φτιαχνουν φετα με τον παραδοσιακο τροπο αλλα δεν εχουν μεγαλη παραγωγη. Δεν υπαρχει στο εμποριο η φετα που φτιαχνουν. Μονο αν εχεις καποιον γνωστο στο χωριο και σου στελνει απο εκει απευθειας απο τον τυροκομο.

Πιο απευθείας στην περίπτωσή μου δεν έχει.

Αν ομως λυσσα στο αλατι, δεν ειναι για να το τρωμε καθημερινα.

Εχω φαει πολλες φορες απο διαφορα χωρια και δεν ηταν λυσσα στο αλατι.

[Gherschaagk]

Υπαρχουν ακομα κτηνοτροφοι που φτιαχνουν φετα με τον παραδοσιακο τροπο αλλα δεν εχουν μεγαλη παραγωγη. Δεν υπαρχει στο εμποριο η φετα που φτιαχνουν. Μονο αν εχεις καποιον γνωστο στο χωριο και σου στελνει απο εκει απευθειας απο τον τυροκομο.

Πιο απευθείας στην περίπτωσή μου δεν έχει.

Αν ομως λυσσα στο αλατι, δεν ειναι για να το τρωμε καθημερινα.

Εχω φαει πολλες φορες απο διαφορα χωρια και δεν ηταν λυσσα στο αλατι.

Σπιτική φέτα;

Πού την βρήκες; Εδώ σ'εμένα η γιαγιά δεν κάνει.

Πολλές φορές κιόλας;

[Gherschaagk]

Αυτό το έχει δει κανένας;

[Volk]

Πιο απευθείας στην περίπτωσή μου δεν έχει.

Αν ομως λυσσα στο αλατι, δεν ειναι για να το τρωμε καθημερινα.

Εχω φαει πολλες φορες απο διαφορα χωρια και δεν ηταν λυσσα στο αλατι.

Σπιτική φέτα;

Πού την βρήκες; Εδώ σ'εμένα η γιαγιά δεν κάνει.

Πολλές φορές κιόλας;

Σε νησια των Κυκλαδων, στα ορεινα χωρια τους υπαρχουν οικογενειες που εχουν διαφορα ζωντανα για τις δικες τους αναγκες. Συνηθως φτιαχνουν φετα, γραβιερα και ανθοτυρο συνηθως. Η φετα τους σε αρκετες περιπτωσεις ειναι τελεια! Εχω δει ολη τη διαδικασια απο κοντα, ειχαμε παει πρωτα τα ζωα εξω στο βουνο μετα τα μαζεψαμε και στη συνεχεια με πηγαν στα μικρα τους τυροκομεια. Βγαζουν για τον εαυτο τους και καποιες μικρες ποσοτητες για το χωριο.