Ναι, σύνορα με Δραπετσώνα. Στη γέφυρα.
Ψητοπωλεία-Σουβλατζίδικα.
Re: Ψητοπωλεία-Σουβλατζίδικα.
Καλαμάκια εξαιρετικά, αν είσαι στο κέντρο, έχει ο Έλβις, στον Κεραμεικό/Μεταξουργείο
Κι εκεί έχει επέλθει σιωπηρή αλλαγή φρουράς, αλλά κρατάει την -άριστη- ποιότητά του
Συν: Ωραίο σημείο, πολύ καλό κρέας, ιπτάμενες πανσέτες που κεντάνε
Μείον: Θαμώνες στην πλειοψηφία ρακομελίστες που πάνε/ή επιστρέφουν από διακοπές στην Ικαρία. Πολύ τζίβα
Κι εκεί έχει επέλθει σιωπηρή αλλαγή φρουράς, αλλά κρατάει την -άριστη- ποιότητά του
Συν: Ωραίο σημείο, πολύ καλό κρέας, ιπτάμενες πανσέτες που κεντάνε
Μείον: Θαμώνες στην πλειοψηφία ρακομελίστες που πάνε/ή επιστρέφουν από διακοπές στην Ικαρία. Πολύ τζίβα
Re: Ψητοπωλεία-Σουβλατζίδικα.
Τα αγαπημένα μου σουβλατζίδικα που συνδυάζουν καλό φαγητό και αξιοπρεπή ατμόσφαιρα:
Tσι-Τσι Αγία Παρασκευή, Γλυφάδα, Νέα Κηφισιά,
Πρόεδρος Γλυφάδα, Μελίσσια, Χολαργός κ.ο.κ.
Τζατζίκι, Σάββας (Μοναστηράκι).
Tσι-Τσι Αγία Παρασκευή, Γλυφάδα, Νέα Κηφισιά,
Πρόεδρος Γλυφάδα, Μελίσσια, Χολαργός κ.ο.κ.
Τζατζίκι, Σάββας (Μοναστηράκι).
Re: Ψητοπωλεία-Σουβλατζίδικα.
Να επιληφθεί η Κάστομ Φ. και η φιλόπονη ομάδα της το τσεκάρισμα και να ενημερώσει.
"I beseech you, in the bowels of Christ, think it possible you may be mistaken".
Re: Ψητοπωλεία-Σουβλατζίδικα.
Μιας και δε τα αναφέρουν αυτοί που τα ανακάλυψαν, θα το κάνω εγώ.
Καράμπελας στον Πειραιά
Αχιλλέας στο Νέο Κόσμο(ή Δάφνη, δε ξέρω τι πιάνει εκεί).
Παλαιάς κοπής σουβλατζίδικα. Μακάρι να τα είχα κοντά να τα τιμούσα συχνότερα.
Καράμπελας στον Πειραιά
Αχιλλέας στο Νέο Κόσμο(ή Δάφνη, δε ξέρω τι πιάνει εκεί).
Παλαιάς κοπής σουβλατζίδικα. Μακάρι να τα είχα κοντά να τα τιμούσα συχνότερα.
"Chiedi a un bambino di disegnare una macchina e sicuramente la farà rossa"
Re: Ψητοπωλεία-Σουβλατζίδικα.
Re: Ψητοπωλεία-Σουβλατζίδικα.
Είναι τα γύρω μαγαζιά, συριζοκαφενέδες.Beria έγραψε: ↑20 Απρ 2018, 15:20Καλαμάκια εξαιρετικά, αν είσαι στο κέντρο, έχει ο Έλβις , στον Κεραμεικό/Μεταξουργείο
Κι εκεί έχει επέλθει σιωπηρή αλλαγή φρουράς, αλλά κρατάει την -άριστη- ποιότητά του
Συν: Ωραίο σημείο, πολύ καλό κρέας, ιπτάμενες πανσέτες που κεντάνε
Μείον: Θαμώνες στην πλειοψηφία ρακομελίστες που πάνε/ή επιστρέφουν από διακοπές στην Ικαρία. Πολύ τζίβα
Σουβλάκι όπως το μάθαμε στα '70ς, κρέας που θυμίζει χοιρινό και όχι άλλιεν
Πανσέτα ; θα δοκιμάσω ! Γιατί πετάνε ;
"I beseech you, in the bowels of Christ, think it possible you may be mistaken".
Re: Ψητοπωλεία-Σουβλατζίδικα.
Έτσι τις λέει στο μενού: Ιπτάμενες ΠανσέτεςΜπίστης έγραψε: ↑20 Απρ 2018, 15:57Είναι τα γύρω μαγαζιά, συριζοκαφενέδες.Beria έγραψε: ↑20 Απρ 2018, 15:20Καλαμάκια εξαιρετικά, αν είσαι στο κέντρο, έχει ο Έλβις , στον Κεραμεικό/Μεταξουργείο
Κι εκεί έχει επέλθει σιωπηρή αλλαγή φρουράς, αλλά κρατάει την -άριστη- ποιότητά του
Συν: Ωραίο σημείο, πολύ καλό κρέας, ιπτάμενες πανσέτες που κεντάνε
Μείον: Θαμώνες στην πλειοψηφία ρακομελίστες που πάνε/ή επιστρέφουν από διακοπές στην Ικαρία. Πολύ τζίβα
Σουβλάκι όπως το μάθαμε στα '70ς, κρέας που θυμίζει χοιρινό και όχι άλλιεν
Πανσέτα ; θα δοκιμάσω ! Γιατί πετάνε ;
Re: Ψητοπωλεία-Σουβλατζίδικα.
Νιώθω ότι χρωστάω μιαν απάντηση στον Μπίστη, σχετικά με το πρώτο ερώτημα που έθεσε:
Σουβλάκι όπως το μάθαμε στα '70ς, κρέας που θυμίζει χοιρινό και όχι άλλιεν
Λοιπόν, το Αθηναϊκό, αστικό καλαμάκι της δεκαετίας του '70* είχε πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά τα οποία εχάθησαν στην μακρά πορεία του βίαιου πασοκικού εκβλαχισμού της κοινωνίας.
Πρώτον ήταν μικρό· τέσσερα λεπτά κομμάτια τετράγωνου κρέατος ανάμεσα στα οποία υπήρχαν λεπτές φέτες λίπους
Δεύτερον σερβιριζόταν σε πιάτο με λίγες πατάτες και πάντα μια φιάλη Ξυνό (ποτέ λεμόνι)
Τρίτον ήταν πάντοτε, μόνον χοιρινό. Ούτε fusion, ούτε συνταγές του Ανατολικού Τιμόρ, ούτε τίποτα
Τέταρτον (και αναφορά στον αστερίσκο που έβαλα στην αρχή) το μόνο σημείο που το έβρισκες εκτός αστικών κέντρων, σε αυτή τη μορφή ήταν στους σταθμούς του τραίνου (Λιανοκλάδι κλπ), γύρω από στρατώνες, στα γήπεδα και στις παραλιακές λουτροπόλεις (Λουτράκι, Μέθανα, Αίγινα).
ας πούμε κάτι τέτοιο, πιο τετράγωνα τα κομμάτια, minus το στάιλινγκ στη φωτό
Η επαρχία ον δι αδερ χαντ είχε άλλο θεό όσον αφορά τα οβελιστήρια. Εκεί σουβλάκι σήμαινε shrinked κοντοσούβλι. Πολλάκις έπαιζε αρνι και προβατίνα, πάντως ήταν οικογενειακού μεγέθους.
Στις μικρασιατικές συνοικίες έτρωγες ντονέρ και σπανιότερα κεμπαπ (εκεί καθιερώθηκε η αραβική πίτα γύρω από το σουβλάκι, στην ελληνική της μορφή). Εαν είχε πίτα ήταν λεπτό, κυλινδρικό με αλάτι, πιπέρι και μαϊντανό. ΜΟΝΟΝ
Όλα αυτά είναι παρελθόν, μετά την επέλαση του γύρου και της αλβανικής αισθητικής γιγάντια σουβλάκια με ένα βουνό γύρο, πατάτες (!), κρέμες, και δεν συμμαζεύεται.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά φτιάχνουν σουβλάκι κοτόπουλου. Κοτόπουλου αν έχεις το θεό σου.
Είναι θαύμα που έχουμε ακόμα Έθνος με τόση παρακμή
Σουβλάκι όπως το μάθαμε στα '70ς, κρέας που θυμίζει χοιρινό και όχι άλλιεν
Λοιπόν, το Αθηναϊκό, αστικό καλαμάκι της δεκαετίας του '70* είχε πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά τα οποία εχάθησαν στην μακρά πορεία του βίαιου πασοκικού εκβλαχισμού της κοινωνίας.
Πρώτον ήταν μικρό· τέσσερα λεπτά κομμάτια τετράγωνου κρέατος ανάμεσα στα οποία υπήρχαν λεπτές φέτες λίπους
Δεύτερον σερβιριζόταν σε πιάτο με λίγες πατάτες και πάντα μια φιάλη Ξυνό (ποτέ λεμόνι)
Τρίτον ήταν πάντοτε, μόνον χοιρινό. Ούτε fusion, ούτε συνταγές του Ανατολικού Τιμόρ, ούτε τίποτα
Τέταρτον (και αναφορά στον αστερίσκο που έβαλα στην αρχή) το μόνο σημείο που το έβρισκες εκτός αστικών κέντρων, σε αυτή τη μορφή ήταν στους σταθμούς του τραίνου (Λιανοκλάδι κλπ), γύρω από στρατώνες, στα γήπεδα και στις παραλιακές λουτροπόλεις (Λουτράκι, Μέθανα, Αίγινα).
ας πούμε κάτι τέτοιο, πιο τετράγωνα τα κομμάτια, minus το στάιλινγκ στη φωτό
Η επαρχία ον δι αδερ χαντ είχε άλλο θεό όσον αφορά τα οβελιστήρια. Εκεί σουβλάκι σήμαινε shrinked κοντοσούβλι. Πολλάκις έπαιζε αρνι και προβατίνα, πάντως ήταν οικογενειακού μεγέθους.
Στις μικρασιατικές συνοικίες έτρωγες ντονέρ και σπανιότερα κεμπαπ (εκεί καθιερώθηκε η αραβική πίτα γύρω από το σουβλάκι, στην ελληνική της μορφή). Εαν είχε πίτα ήταν λεπτό, κυλινδρικό με αλάτι, πιπέρι και μαϊντανό. ΜΟΝΟΝ
Όλα αυτά είναι παρελθόν, μετά την επέλαση του γύρου και της αλβανικής αισθητικής γιγάντια σουβλάκια με ένα βουνό γύρο, πατάτες (!), κρέμες, και δεν συμμαζεύεται.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά φτιάχνουν σουβλάκι κοτόπουλου. Κοτόπουλου αν έχεις το θεό σου.
Είναι θαύμα που έχουμε ακόμα Έθνος με τόση παρακμή
Re: Ψητοπωλεία-Σουβλατζίδικα.
Cavaliere?Τι κάνεις στον λογαριασμό του Beria;Beria έγραψε: ↑20 Απρ 2018, 17:44SpoilerShowΝιώθω ότι χρωστάω μιαν απάντηση στον Μπίστη, σχετικά με το πρώτο ερώτημα που έθεσε:
Σουβλάκι όπως το μάθαμε στα '70ς, κρέας που θυμίζει χοιρινό και όχι άλλιεν
Λοιπόν, το Αθηναϊκό, αστικό καλαμάκι της δεκαετίας του '70* είχε πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά τα οποία εχάθησαν στην μακρά πορεία του βίαιου πασοκικού εκβλαχισμού της κοινωνίας.
Πρώτον ήταν μικρό· τέσσερα λεπτά κομμάτια τετράγωνου κρέατος ανάμεσα στα οποία υπήρχαν λεπτές φέτες λίπους
Δεύτερον σερβιριζόταν σε πιάτο με λίγες πατάτες και πάντα μια φιάλη Ξυνό (ποτέ λεμόνι)
Τρίτον ήταν πάντοτε, μόνον χοιρινό. Ούτε fusion, ούτε συνταγές του Ανατολικού Τιμόρ, ούτε τίποτα
Τέταρτον (και αναφορά στον αστερίσκο που έβαλα στην αρχή) το μόνο σημείο που το έβρισκες εκτός αστικών κέντρων, σε αυτή τη μορφή ήταν στους σταθμούς του τραίνου (Λιανοκλάδι κλπ), γύρω από στρατώνες, στα γήπεδα και στις παραλιακές λουτροπόλεις (Λουτράκι, Μέθανα, Αίγινα).
ας πούμε κάτι τέτοιο, πιο τετράγωνα τα κομμάτια, minus το στάιλινγκ στη φωτό
Η επαρχία ον δι αδερ χαντ είχε άλλο θεό όσον αφορά τα οβελιστήρια. Εκεί σουβλάκι σήμαινε shrinked κοντοσούβλι. Πολλάκις έπαιζε αρνι και προβατίνα, πάντως ήταν οικογενειακού μεγέθους.
Στις μικρασιατικές συνοικίες έτρωγες ντονέρ και σπανιότερα κεμπαπ (εκεί καθιερώθηκε η αραβική πίτα γύρω από το σουβλάκι, στην ελληνική της μορφή). Εαν είχε πίτα ήταν λεπτό, κυλινδρικό με αλάτι, πιπέρι και μαϊντανό. ΜΟΝΟΝ
Όλα αυτά είναι παρελθόν, μετά την επέλαση του γύρου και της αλβανικής αισθητικής γιγάντια σουβλάκια με ένα βουνό γύρο, πατάτες (!), κρέμες, και δεν συμμαζεύεται.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά φτιάχνουν σουβλάκι κοτόπουλου. Κοτόπουλου αν έχεις το θεό σου.
Είναι θαύμα που έχουμε ακόμα Έθνος με τόση παρακμή
Να τον αφήσεις αμέσως και να πας να παίξεις με τον δικό σου.
Re: Ψητοπωλεία-Σουβλατζίδικα.
Ναι, κι εγώ, ένιωσα σαν σε καθρέφτη μπροστά. Τρόμαξα.
Ordem e Progresso.
- ΒΟΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΟΣ
- Δημοσιεύσεις: 1375
- Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 18:44
- Phorum.gr user: ΒΟΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΟΣ
Re: Ψητοπωλεία-Σουβλατζίδικα.
Beria έγραψε: ↑20 Απρ 2018, 15:20Καλαμάκια εξαιρετικά, αν είσαι στο κέντρο, έχει ο Έλβις, στον Κεραμεικό/Μεταξουργείο
Κι εκεί έχει επέλθει σιωπηρή αλλαγή φρουράς, αλλά κρατάει την -άριστη- ποιότητά του
Συν: Ωραίο σημείο, πολύ καλό κρέας, ιπτάμενες πανσέτες που κεντάνε
Μείον: Θαμώνες στην πλειοψηφία ρακομελίστες που πάνε/ή επιστρέφουν από διακοπές στην Ικαρία. Πολύ τζίβα
Re: Ψητοπωλεία-Σουβλατζίδικα.
Που είναι αυτός ο καλός;
Η απάντηση σε όλα είναι νιάου...
I didn't do it, but If I did, I was drunk.
Que Sera, Sera...
I didn't do it, but If I did, I was drunk.
Que Sera, Sera...
- κουλούρι Θεσσαλονίκης
- Δημοσιεύσεις: 11590
- Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 16:39
- Phorum.gr user: κουλούρι Θεσσαλονίκης
- Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Re: Ψητοπωλεία-Σουβλατζίδικα.
YouOnlyLiveOnce έγραψε: ↑20 Απρ 2018, 13:05Για πειτε για ψητοπωλεια-σουβλατζιδικα που ειτε παραγγελνετε στο σπιτι
ειτε πατε εκει και τρωτε,για να μαθαινουμε και οι υπολοιποι
Το αγαπημενο μου (αυτην την περιοδο τουλαχιστον) ειναι
τα Βλαχακια στο κορδελιο.
Καλος γυρος,πολυ καλο σουβλακι χωρις καθολου
λιπος(σε καποιους δεν αρεσει αυτο).
Εξαιρετικο λουκανικο και κεφτεδακι!
Και τελος πολυ μεγαλα και νοστιμα Burgers.
Αρκετα καλο γυρο εχει και το devido.
Ειχα και αλλα 2 αγαπημενα με κεμπαπ αλλα τα εβγαλαν και οι 2 απο το μενου