Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους! https://www.phorum.com.gr/
Βρε πάνε να δεις αν έρχομαι. Κάναμε αποικία τη Σικελία και είχαμε ήδη μουσική.
Σαφώς, και αυτοί εκεί κάτω είναι οι μόνοι που μέχρι σήμερα διατηρούν αυτή τη μουσική μας. Δεν μας τη νόθεψαν με γυφτοβλαχαρβανίτικες πινελιές. Αυτό είναι και το νόημα ενός Παραδοσιακού άλλωστε, η (πραγματική) διατήρηση της Παράδοσης.
Τα νησιώτικα δεν σου αρέσουν;
Μ'αρέσουν περισσότερο από τα υπόλοιπα ελλαδίτικα παραδοσιακά, επειδή έχουν νο1 χαρακτηριστικό τους το βιολί που ειναι από τα αγαπημένα μου μουσικά όργανα γενικότερα (εστω και σε αυτή την κάπως χαζοχαρούμενη βερσιόν του) και μ'αρέσουν επίσης επειδή χορεύονται γρήγορα και αλέγρα, είναι δηλαδή απο τους χορούς που οταν σηκωθείς, και το κέφι θα σου φτιάξει και θα χάσεις και καμιά θερμίδα.
Αυτός ειναι ένας λόγος που μ'αρέσει και το κρητικό πεντοζάλι όπως και το ποντιακό κότσαρι (και γενικά τα κρητικοποντιακά που ειναι γενικως γρηγορα δηλαδή).
Δεν αντέχω καθόλου τα μοιρολόγια, τύπου ηπειρώτικων. Τα ηπειρώτικα σηκώνεσαι να τα χορέψεις και παίρνεις θερμίδες, αντί να χάσεις. Στο τραπέζι να κάθεσαι να τα κοιτάς μόνο, παίζει να καις περισσότερες θερμίδες απ'οτι όταν σηκώνεσαι να τα χορέψεις.
Συν οτι ειναι μια σκέτη κατάθλιψη, συν οτι εχουν νο1 χαρακτηριστικό τους το κλαρίνο, που δεν το αντέχω σε καμία μορφή του. Εντελώς βασανιστήριο.
Αιχμάλωτο πολέμου να με είχαν και να μου έβαζαν κλαρίνα στη διαπασών χωρίς καν να με ακουμπήσουν, τα ειχα ξεράσει όλα.
Δεδομένου ότι η νεολαία στην συντριπτική της πλειοψηφία προτιμάει τα κλαμπς και την ξενόφερτη Ελληνική ή ξένη μουσική , νομίζετε ότι τα μπουζούκια θα βαστάξουν ; Νομίζω ότι σιγά σιγά θα μείνουν μερικά μόνο στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη , και όσο οι παλιότερες γενιές φτάνουν σε ηλικία που με ένα ποτό τους πιάνει το κεφάλι , τόσο θα λιγοστεύουν . Θα μείνουν στην Ιστορία , όπως οι ντίσκο , αν και η παρουσία τους είναι συντριπτικά πιο μακροχρόνια ( 1960/1970 και συνεχίζει ) .
Ίσως κάποια κλαμπ να μετατρέπουν το μαγαζί σε μπουζούκια ορισμένες ημέρες για αλλαγή .
Πρέπει να έχω πάνω από 15 χρόνια να πάω μπουζούκια. Υπάρχουν ακόμα;
Τελευταία φορά ήταν πάλι πριν χρόνια σε ρεμπετάδικο με ζωντανή μουσική.
ρεμπετάδικο;
Χίλιες φορές καλύτερα τελειωμένο σκυλάδικο
Αυτός ειναι ένας λόγος που μ'αρέσει και το κρητικό πεντοζάλι όπως και το ποντιακό κότσαρι (και γενικά τα κρητικοποντιακά που ειναι γενικως γρηγορα δηλαδή).
Δεν αντέχω καθόλου τα μοιρολόγια, τύπου ηπειρώτικων. Τα ηπειρώτικα σηκώνεσαι να τα χορέψεις και παίρνεις θερμίδες, αντί να χάσεις. Στο τραπέζι να κάθεσαι να τα κοιτάς μόνο, παίζει να καις περισσότερες θερμίδες απ'οτι όταν σηκώνεσαι να τα χορέψεις.
Συν οτι ειναι μια σκέτη κατάθλιψη, συν οτι εχουν νο1 χαρακτηριστικό τους το κλαρίνο, που δεν το αντέχω σε καμία μορφή του. Εντελώς βασανιστήριο.
Αιχμάλωτο πολέμου να με είχαν και να μου έβαζαν κλαρίνα στη διαπασών χωρίς καν να με ακουμπήσουν, τα ειχα ξεράσει όλα.
Αν μιλάμε για αλεγκρία κοίτα θράκη μεριά.Νταούλι και τσαμπούνα που λίγοι μπορούν να ακολουθήσουν σε χορό.
Μιλάμε για ρέιβ πάρτυ με χίλια κουμπιά έκαστος!
Όσο για τα υπόλοιπα που γράφεις για τα Ηπειρώτικα έχεις δίκιο.
Ακριβώς αυτοί είναι οι λόγοι που τα λατρεύω!
Αυτός ειναι ένας λόγος που μ'αρέσει και το κρητικό πεντοζάλι όπως και το ποντιακό κότσαρι (και γενικά τα κρητικοποντιακά που ειναι γενικως γρηγορα δηλαδή).
Δεν αντέχω καθόλου τα μοιρολόγια, τύπου ηπειρώτικων. Τα ηπειρώτικα σηκώνεσαι να τα χορέψεις και παίρνεις θερμίδες, αντί να χάσεις. Στο τραπέζι να κάθεσαι να τα κοιτάς μόνο, παίζει να καις περισσότερες θερμίδες απ'οτι όταν σηκώνεσαι να τα χορέψεις.
Συν οτι ειναι μια σκέτη κατάθλιψη, συν οτι εχουν νο1 χαρακτηριστικό τους το κλαρίνο, που δεν το αντέχω σε καμία μορφή του. Εντελώς βασανιστήριο.
Αιχμάλωτο πολέμου να με είχαν και να μου έβαζαν κλαρίνα στη διαπασών χωρίς καν να με ακουμπήσουν, τα ειχα ξεράσει όλα.
Αν μιλάμε για αλεγκρία κοίτα θράκη μεριά.Νταούλι και τσαμπούνα που λίγοι μπορούν να ακολουθήσουν σε χορό.
Μιλάμε για ρέιβ πάρτυ με χίλια κουμπιά έκαστος!
Όσο για τα υπόλοιπα που γράφεις για τα Ηπειρώτικα έχεις δίκιο.
Ακριβώς αυτοί είναι οι λόγοι που τα λατρεύω!
το αστειο ειναι οτι όλοι αυτοί που λ΄νε για παράδοση ξεχνάν οτι το κλαρινάκι είναι ξενόφερτο, πόσο δε τα χάλκινα
