Ο μινιμαλισμός σαν τρόπος ζωής

[Υπερκουλτουριάρης]

Λοιπόν ,η ισορροπία είναι δυσκολη. Αν δεν αντεχει η τσέπη σου, δεν αξίζει να αγχώνεσαι για μαλακίες,αν αντέχει όμως, ο μινιμαλισμός είναι ψυχοπάθεια,καταθλιπτικής μορφής.
Το να ξοδεύεις και να παθιάζεσαι με τα πράγματα, είναι καλή φάση. Έχω ερωτευτεί πολλές φορες αντικείμενα.

[enaon]

Λοιπόν ,η ισορροπία είναι δυσκολη. Αν δεν αντεχει η τσέπη σου, δεν αξίζει να αγχώνεσαι για μαλακίες,αν αντέχει όμως, ο μινιμαλισμός είναι ψυχοπάθεια,καταθλιπτικής μορφής.
Το να ξοδεύεις και να παθιάζεσαι με τα πράγματα, είναι καλή φάση. Έχω ερωτευτεί πολλές φορες αντικείμενα.

εσένα σου έκανε ζημιά η μεταφορά στο νέο φορουμ.

[Μηχανικός]

Έχω ερωτευτεί πολλές φορες αντικείμενα.

Μη ζητήσεις και εσύ σύμφωνο συμβίωσης και τέτοια;

[Υπερκουλτουριάρης]

Έχω ερωτευτεί πολλές φορες αντικείμενα.

Μη ζητήσεις και εσύ σύμφωνο συμβίωσης και τέτοια;

Ναι.Αν πεθάνει το Seiko Automatic που φοράω, θα ζητήσω σύνταξη.

[blackpaint]

Έχω ερωτευτεί πολλές φορες αντικείμενα.

Μη ζητήσεις και εσύ σύμφωνο συμβίωσης και τέτοια;

υπαρχει και λεγεται αποδειξη αγορας

[mec]

Ο μινιμαλισμός αφορά το πόσο πράγματα θα έχεις, οχι την ποιότητά τους.
Είναι κυρίως τάση για ευκατάστατους και όχι για φτωχούς.

Άμα πεις σε ένα φτωχό τη νο 1 συμβουλή που δίνουν οι μινιμαλιστές, δηλαδή πέτα όποιο ρούχο δεν έχεις φορέσει τους 2 τελευταίους μήνες (εννοείται τα ρούχα της τωρινής εποχής), θα σε πάρει με τις ντομάτες γιατί σου λέει ναι δεν μου αρέσει/δεν μου κάνει καλά, αλλά θα το έχω για πρόχειρο, κι άαααααμα μου έρθει να το φορέσω κλπ.

Το «θα το έχω για πρόχειρο» μια χσρά στέκει στον μινιμαλισμό, διότι το ρούχο έχει χρήση. Τουναντίον το να κρέμεται στη ντουλάπα με τη λογική «άμα μου έρθει να το φορέσω» όχι δεν στέκει. Αυτά ακριβώς κοιτάει να χτυπήσει ο μινιμαλισμός, δηλ. τις πάσης φύσεως εκκρεμμότητες σε αντικείμενα και υποχρεώσεις που πιάνουν χώρο είτε φυσικό είτε στο μυαλό. Ένα βαρυφορτωμένο σύστημα (εν προκειμένω η ύπαρξή μας) δεν μπορεί να λειτουργήσει καλά.

Αυτή η νο 1 συμβουλή που λες, κάνει μια χαρά για φτωχούς. Δηλαδή να μη σκορπάνε άσκοπα τα λεφτά τους σε κάτι που τους γυάλισε, και που μόλις περάσει ο ενθουσιαμός θα κρέμεται στη ντουλάπα.

Εγώ είμαι από τους μαλλον ακραίους μινιμαλιστές. Παρόλο που δεν έχω οικονομικό πρόβλημα, έχω πχ μόνο 3 ζευγάρια παπούτσια. Ένα για χειμωνιάτικο καιρό, ένα για καλοκαιρινό κι ένα αθλητικά. Δε με χάλασε.

[Dwarven Blacksmith]

Ο μινιμαλισμός αφορά το πόσο πράγματα θα έχεις, οχι την ποιότητά τους.
Είναι κυρίως τάση για ευκατάστατους και όχι για φτωχούς.

Άμα πεις σε ένα φτωχό τη νο 1 συμβουλή που δίνουν οι μινιμαλιστές, δηλαδή πέτα όποιο ρούχο δεν έχεις φορέσει τους 2 τελευταίους μήνες (εννοείται τα ρούχα της τωρινής εποχής), θα σε πάρει με τις ντομάτες γιατί σου λέει ναι δεν μου αρέσει/δεν μου κάνει καλά, αλλά θα το έχω για πρόχειρο, κι άαααααμα μου έρθει να το φορέσω κλπ.

Το «θα το έχω για πρόχειρο» μια χσρά στέκει στον μινιμαλισμό, διότι το ρούχο έχει χρήση. Τουναντίον το να κρέμεται στη ντουλάπα με τη λογική «άμα μου έρθει να το φορέσω» όχι δεν στέκει. Αυτά ακριβώς κοιτάει να χτυπήσει ο μινιμαλισμός, δηλ. τις πάσης φύσεως εκκρεμμότητες σε αντικείμενα και υποχρεώσεις που πιάνουν χώρο είτε φυσικό είτε στο μυαλό. Ένα βαρυφορτωμένο σύστημα (εν προκειμένω η ύπαρξή μας) δεν μπορεί να λειτουργήσει καλά.

Αυτή η νο 1 συμβουλή που λες, κάνει μια χαρά για φτωχούς. Δηλαδή να μη σκορπάνε άσκοπα τα λεφτά τους σε κάτι που τους γυάλισε, και που μόλις περάσει ο ενθουσιαμός θα κρέμεται στη ντουλάπα.

Εγώ είμαι από τους μαλλον ακραίους μινιμαλιστές. Παρόλο που δεν έχω οικονομικό πρόβλημα, έχω πχ μόνο 3 ζευγάρια παπούτσια. Ένα για χειμωνιάτικο καιρό, ένα για καλοκαιρινό κι ένα αθλητικά. Δε με χάλασε.

Θεωρητικά καλά τα λες, πρακτικά όμως δες πως έχουν μεγαλώσει οι παλιες γενιές με το λεγομένο κατοχικό σύνδρομο, δεν πετάνε ποτέ τίποτα.
Για να πετάξεις κάτι πρέπει να έχεις μέσα σου τη βεβαιότητα ότι αν το χρειαστείς ποτέ θα έχεις τώρα και στο μέλλον τη δυνατοτητα να το αγοράσεις εκ νέου.

[Daje]

Εδώ σε έχασα.

Υπο την εννοια οτι ειναι ενα ειδος συμβιβασμου που κανεις με τη φυση γιατι αντιλαμβανεσαι οτι δεν μπορεις να τα βαλεις μαζι της.
Το μυαλο σιγα σιγα «προπονειται» να μην αναζητα το μαξιμουμ σε ολα τα πραγματα, να μην αμφισβητει, με προσχημα τον μινιμαλισμο, οποτε στο τελος γινεσαι ευκολη λεια ολιγαρχικων καθεστωτων.

Δεκτό σαν άποψη, αλλά προσωπικά δεν έχω αυτήν την οπτική γωνία. Αν κατάλαβα καλά (αλλιώς διόρθωσέ με), εννοείς τον μινιμαλισμό και με την έννοια των «μίνιμαλ απαιτήσεων». Για αυτό, μάλλον, έφερες και το παράδειγμα με την Ιβάνκα και τη Σούλα.

Τουναντίον εγώ τον εννοώ με την έννοια «λίγα και καλά». Για ποιον λόγο ένας μινιμαλιστής δεν μπορεί να διεκδικήσει μια Ιβάνκα; Δεν νομίζω ότι τον εμποδίζει η μινιμαλιστική φιλοσοφία του. Το εμπόδιο προέρχεται από την ίδια την Ιβάνκα που θα τον απορρίψει επειδή ζει με έναν άλλο τρόπο ζωής.

Ναι, σωστα καταλαβες.
Ο μινιμαλισμος τελικα οδηγει σε μειωμενες απαιτησεις αν τον αφησεις να σε κυριευσει, να σε υποδουλωσει.
Σχετικα με το παραδειγμα της ΙΒΑΝΚΑΣ, η απαντηση μου ειναι οτι ενας μινιμαλιστης θα αρκεστει σε 1 μονο ΙΒΑΝΚΑ...

[OANNHSEA]

Όλη τη μέχρι τώρα εξέλιξη και ζωής μας σαν είδος την ζήσαμε μινιμαλιστικά.
Είναι λοιπόν ψυχασθένεια να θέλεις να έχεις τα πάντα και σε ότι κόστος να είναι - ψυχασθένεια διαφόρων μορφών.
Π.χ. μου είχαν πει για έναν Αλβανό ο οποίος έμενε σε νοικιαζόμενο τριάρι στο Παλαιό Φάληρο, διαμαρτυρόταν έντονα για το κόστος της κεντρικής θέρμανσης τον χειμώνα, αλλά είχε αγοράσει ολοκαίνουρια BMW...

.

[Ερμής]

Λοιπόν ,η ισορροπία είναι δυσκολη. Αν δεν αντεχει η τσέπη σου, δεν αξίζει να αγχώνεσαι για μαλακίες,αν αντέχει όμως, ο μινιμαλισμός είναι ψυχοπάθεια,καταθλιπτικής μορφής.
Το να ξοδεύεις και να παθιάζεσαι με τα πράγματα, είναι καλή φάση. Έχω ερωτευτεί πολλές φορες αντικείμενα.

έτσι ακριβώς.

[[42]]

Λοιπόν ,η ισορροπία είναι δυσκολη. Αν δεν αντεχει η τσέπη σου, δεν αξίζει να αγχώνεσαι για μαλακίες,αν αντέχει όμως, ο μινιμαλισμός είναι ψυχοπάθεια,καταθλιπτικής μορφής.
Το να ξοδεύεις και να παθιάζεσαι με τα πράγματα, είναι καλή φάση. Έχω ερωτευτεί πολλές φορες αντικείμενα.

έτσι ακριβώς.

https://en.wikipedia.org/wiki/Object_sexuality

[Ερμής]

Λοιπόν ,η ισορροπία είναι δυσκολη. Αν δεν αντεχει η τσέπη σου, δεν αξίζει να αγχώνεσαι για μαλακίες,αν αντέχει όμως, ο μινιμαλισμός είναι ψυχοπάθεια,καταθλιπτικής μορφής.
Το να ξοδεύεις και να παθιάζεσαι με τα πράγματα, είναι καλή φάση. Έχω ερωτευτεί πολλές φορες αντικείμενα.

έτσι ακριβώς.

https://en.wikipedia.org/wiki/Object_sexuality

Απλά δεν έχεις ακόμη αντικείμενα(εξαιρώ τα βοηθήματα, μην πάει εκεί το μυαλουδάκι σου) τα οποία να αποπνέουν ερωτισμό. Η αίσθηση τους, η ιστορίαα τους, η αίγλη. Α στο καλό κάβλωσα πρωί πρωί

[Naida]

Το σπίτι που είχα όταν ήρθα στην Αθήνα θα το ζήλευαν οι κατ' επιλογή μινιμαλιστές

[mec]

Άλλο μινιμαλισμός άλλο τσιγκουνιά. Μην μπερδεύεστε μερικοί. Ένας μινιμαλιστής μπορεί να ξοδεύει πολλά σε κάτι που του αρέσει.
Το ζήτημα έχει να κάνει κυρίως με τη συσσώρευση περιττών πραγμάτων και υποχρεώσεων. Το τι θεωρεί κανείς περιττό είναι τελείως υποκειμενικό. Ο μη μινιμαλιστής γεμίζει τον τόπο πράγματα και το κεφάλι του με εγνοιες. Σε ότι αφορά τα περιττά πράγματα το καταλαβαίνει σίγουρα όταν μετακομίζει και σε ότι αφορά τις περιττές εγνοιες όταν έχει ξεφύγει μια κατάσταση που κανονικά είναι σε θέση να ελέγξει.

[mec]

Βρήκα παπούτσι για όλες τις χρήσεις. Από πάνω κυριλέ, από κάτω ελαφρώς ανάγλυφο σαν αθλητικό, αρκετά ελαστικό κι ελαφρύ για να μην κουράζει και εσωτερικά υπερυψωμένο, ωστε να απορροφά κραδασμούς και δίνει και λίγο ύψος. Μινιμαλιστικό κατορθωμα, 69Ε.