Μ'αρέσουν περισσότερο από τα υπόλοιπα ελλαδίτικα παραδοσιακά, επειδή έχουν νο1 χαρακτηριστικό τους το βιολί που ειναι από τα αγαπημένα μου μουσικά όργανα γενικότερα (εστω και σε αυτή την κάπως χαζοχαρούμενη βερσιόν του) και μ'αρέσουν επίσης επειδή χορεύονται γρήγορα και αλέγρα, είναι δηλαδή απο τους χορούς που οταν σηκωθείς, και το κέφι θα σου φτιάξει και θα χάσεις και καμιά θερμίδα.Null έγραψε: ↑03 Ιαν 2023, 00:34Τα νησιώτικα δεν σου αρέσουν;vantono έγραψε: ↑02 Ιαν 2023, 17:52Σαφώς, και αυτοί εκεί κάτω είναι οι μόνοι που μέχρι σήμερα διατηρούν αυτή τη μουσική μας. Δεν μας τη νόθεψαν με γυφτοβλαχαρβανίτικες πινελιές. Αυτό είναι και το νόημα ενός Παραδοσιακού άλλωστε, η (πραγματική) διατήρηση της Παράδοσης.Cecily Anne έγραψε: ↑02 Ιαν 2023, 17:47Βρε πάνε να δεις αν έρχομαι. Κάναμε αποικία τη Σικελία και είχαμε ήδη μουσική.
Αυτός ειναι ένας λόγος που μ'αρέσει και το κρητικό πεντοζάλι όπως και το ποντιακό κότσαρι (και γενικά τα κρητικοποντιακά που ειναι γενικως γρηγορα δηλαδή).
Δεν αντέχω καθόλου τα μοιρολόγια, τύπου ηπειρώτικων. Τα ηπειρώτικα σηκώνεσαι να τα χορέψεις και παίρνεις θερμίδες, αντί να χάσεις. Στο τραπέζι να κάθεσαι να τα κοιτάς μόνο, παίζει να καις περισσότερες θερμίδες απ'οτι όταν σηκώνεσαι να τα χορέψεις.
Συν οτι ειναι μια σκέτη κατάθλιψη, συν οτι εχουν νο1 χαρακτηριστικό τους το κλαρίνο, που δεν το αντέχω σε καμία μορφή του. Εντελώς βασανιστήριο.
Αιχμάλωτο πολέμου να με είχαν και να μου έβαζαν κλαρίνα στη διαπασών χωρίς καν να με ακουμπήσουν, τα ειχα ξεράσει όλα.