Λέμε να μετακομίσουμε κάπου αλλού και να νοικιάζουμε το σπίτι εδώ σε κάποια άλλη οικογένεια.
Το κάπου αλλού είναι που μας προβληματίζει.
Έχουμε μπουχτίσει και οι δύο με τα αλλοπρόσαλλα ωράρια τόσα χρόνια στις δουλειές μας,με το άγχος,με τη φασαρία στην πόλη (αν κι εγώ είμαι ξεκάθαρα παιδί των πόλεων),με τους λογαριασμούς,με το ότι κυρίως ποτέ δεν ζήσαμε έτσι ακριβώς όπως θέλαμε.
Τι θέλαμε ;
Ταξίδια.
Μία ιδέα ήταν αυτή,να αγοράζαμε ένα αυτοκινούμενο και να ξεκινούσαμε για όπου μας βγάλει.Αυτό όμως θέλει πολλά λεφτά και παραμένει στόχος για μετά τη σύνταξη.
Η άλλη είναι να πάμε στο χωριό καταγωγής της γυναίκας,που είναι μεν ψιλο-ορεινό,αλλά έχει πολλή κίνηση ΚΑΙ το χειμώνα και να ασχοληθούμε με καλλιέργειες τύπου καρυδιάς.Μπορούμε να νοικιάσουμε στρέμματα,επειδή το έχουμε ψάξει και επειδή φυσικά δεν έχουμε δικά μας χωράφια.Εναλλακτικά να ασχοληθούμε με πιο χαμηλού προφίλ καλλιέργειες (καμμιά πατάτα π.χ.) και παράλληλα εγώ να εργάζομαι σε διάφορα μεροκάματα,κυρίως αγροτικά και η σύζυγος να κάνει κανένα ιδιαίτερο (έχει και μεγάλη κωμόπολη και μεγάλη πόλη σε σχετικά κοντινή απόσταση).Εννοείται να στήσουμε ολόκληρο το σπίτι εκ νέου,το οποίο είναι σε καλή τοποθεσία,να το διαμορφώσω έτσι ώστε να ακούω μουσική σε ωραίο περιβάλλον,να χιονίζει έξω και τέτοιες φάσεις.
Το πρόβλημα εδώ είναι το ίδιο με αυτό της πόλης.Θα μπλέξουμε με τον ντόπιο πληθυσμό εκεί αναγκαστικά και αυτό είναι κάτι που ΔΕΝ το θέλουμε.Θα προτιμούσαμε πιο private.Αλλά στα χωριά δε μπορείς να αποφύγεις τις υποχρεωτικές επαφές.
Η άλλη φάση που σκεφτόμαστε είναι να πάμε σε μία χώρα τύπου Ισπανία,νότια Ιταλία,Κανάρια νησιά,ίσως και Μαρόκο,όπου εγώ θα μπορώ να δουλέψω σε ξενοδοχείο και η σύζυγος σε κάτι ανάλογο,αλλά και εκεί πάλι λέμε ότι θα πρόκειται για μία από τα ίδια.Πάλι με έντονη δουλειά θα μπλέξουμε,πάλι με άγχος,πάλι με έντονους ρυθμούς,μόνο που αυτή τη φορά θα είναι σε διαφορετικό περιβάλλον και αυτό είναι και το μόνο γοητευτικό της υπόθεσης.Ότι θα ανακαλύπτουμε μία άλλη χώρα.Έχουμε δε σκεφτεί να το κάμουμε αυτό για πεντάμηνα-εξάμηνα π.χ. και μετά να πηγαίνουμε σε άλλη χώρα.Να σημειώσω δε ότι δεν μιλά κανείς μας ισπανικά,ιταλικά ή μαροκινά,σε αυτή την περίπτωση
Τελευταία επιλογή είναι να πάρουμε μία καλή κάμερα,καλό εξοπλισμό,σακίδια κλπ και να γίνουμε γιουτιούμπερς,να πηγαίνουμε από χώρα σε χώρα και να καταγράφουμε διάφορα.Αλλά έχουμε δει αρκετά ζευγάρια στο τιούμπ που το κάνουν αυτό και έχουμε διαπιστώσει ότι τα θετικά θαμπς δίνονται σε κάτι ξενέρωτους που πάνε όλο σε εστιατόρια,σε ακριβά ξενοδοχεία κλπ.Αυτό δεν είναι το στυλ μας και δεν πιστεύουμε ότι θα γινόμασταν καλοί σε αυτό,από τη στιγμή μάλιστα που κανείς από τους δύο δεν έχει όρεξη να μιλάει στην κάμερα
Αλλά θα μπορούσαμε να το κάνουμε απρόσωπα,μόνο καταγραφή.
Προς το παρόν αυτά σκεφτόμαστε.Έχετε να προτείνετε κάτι σε ένα ζευγάρι που έχει όρεξη να κάνει την ανατροπή και να ζήσει λίγο πιο εναλλακτικά και οικονομικά,το οποίο σημαίνει να τελειώσουμε με τον τωρινό τρόπο ζωής μας ; Εγώ έχω μπουχτίσει πάντως.Δεν θέλω να γεράσω περιμένοντας πότε θα μπει η σύνταξη.Θέλω να είμαι πιο active.
