Εδώ ένας γιατρός μιλά για τα πράγματα της αρμοδιότητας του
και βάζει τα πράγματα στη θέση τους στο exegersi.gr
Θανάσης Καραμπέλης παθολόγος-ογκολόγος με πολλά χρόνια προσφοράς στο νοσοκομείο «Μεταξά» στον Πειραιά, που έχει συνδράμει ιατρικά απεργούς πείνας, με κορυφαία πράξη προσφοράς του την ιατρική παρακολούθηση των 250 μεταναστών απεργών πείνας στο κτίριο «Υπατία», το 2011.Η αρμοδιότητα των εισαγγελέων τελειώνει εκεί που αρχίζει η αρμοδιότητα των γιατρών
https://eksegersi.gr/katastoli/%CE%B7-% ... %B9%CF%8E/
Αθήνα, 2 Μαρτίου 2021. Για την Απεργία πείνας του κρατούμενου Δημήτρη Κουφοντίνα
Ο κρατούμενος απεργός πείνας ζητάει την εφαρμογή του νόμου την οποίαν προσχηματικά αρνείται ο πρωθυπουργός σε μία οιονεί ‘
’βεντέτα εκδίκησης’’ που ακυρώνει το θεσμικό καθήκον της κυβέρνησης ως εγγυητή της τήρησης των νόμων, και παραβιάζει την αρχή της μη αντίφασης που ανέδειξε ο Σωκράτης ως πηγή του δικαίου, ‘’είναι χειρότερο να αδικείς από να αδικείσαι [1]’’.
Ο συγκεκριμένος φυλακισμένος απεργός πείνας Δημήτρης Κουφοντίνας έχει τελεσίδικα δικαστεί για τα εγκλήματά του και έχει τιμωρηθεί με την μοναδική τιμωρία που επιτρέπει η δικαιοσύνη, την ποινή της φυλάκισης.
Οι αποδεδειγμένα ένοχοι τιμωρούνται ΜΕ φυλάκιση, δεν στέλνονται στην φυλακή ΓΙΑ να τιμωρηθούν περαιτέρω. “Prisoners are sent to prison AS punishment, and not FOR punishment”[2].
Η στέρηση της ελευθερίας είναι η μόνη ποινή που προβλέπει το Σύνταγμα και οι νόμοι στην χώρα μας και το διεθνές δίκαιο για τον αποδεδειγμένα ένοχο εγκληματικής συμπεριφοράς.Κάθε παραβίαση ενός δικαιώματος, ποινή κλπ πέραν και επιπλέον της φυλάκισης είναι πράξεις παράνομες, παραβίαση του Συντάγματος και διεθνών συνθηκών, όπως η ΕΣΔΑ και το Διεθνές Σύμφωνο του ΟΗΕ, που έχουν ακόμη καθορίσει ότι η κράτηση σε ειδικό καθεστώς ισοδυναμεί με βασανιστήριο.
Γράφτηκε στον τύπο ότι εισαγγελείς διέταξαν τους γιατρούς να προχωρήσουν σε αναγκαστική σίτιση του απεργού πείνας. Ας γίνει καθαρό σε όλους ότι: Η Ιατρική δεοντολογία είναι πολύ πιο αυστηρή από τους νόμους του κράτους και απαγορεύει στο γιατρό να δέχεται εντολές κατά την άσκηση των καθηκόντων του απέναντι στον ασθενή του από οποιαδήποτε όργανα του κράτους.
Η αρμοδιότητα των εισαγγελέων τελειώνει εκεί που αρχίζει η αρμοδιότητα των γιατρών.
«Βίαιη σίτιση αντίθετα με ενημερωμένη και εθελούσια άρνηση είναι αδικαιολόγητη, δεν είναι ποτέ ηθικά αποδεκτή, και εάν έχει την πρόθεση να ωφελήσει, είναι μία μορφή απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης. Εκ των προτέρων αρνήσεις θεραπείας απαιτούν σεβασμό εάν αντανακλούν την εθελούσια επιθυμία του ατόμου όταν ήταν διανοητικά επαρκής. Σε συνθήκες κράτησης, πρέπει να εξετασθεί η πιθανότητα οι εκ των προτέρων οδηγίες να έχουν γίνει υπό πίεση [3]».
Οι εκτελούντες απάνθρωπες διαταγές και αυτοί που τις δίνουν βασανίζουν έναν ανυπεράσπιστο άνθρωπο, τον οποίο μάλιστα η πολιτεία εμπιστεύτηκε στην φύλαξή τους, και άρα προβαίνουν σε εγκληματική πράξη ιδιαίτερα ειδεχθή και αποκρουστική.
Η Λυδία λίθος της διασφάλισης των ατομικών δικαιωμάτων είναι ο σεβασμός και το απαραβίαστο των δικαιωμάτων εκεί που μπορεί να αμφισβητηθούν, γιατί ακριβώς εκεί κυρίως χρειάζονται, δηλ. στους πιθανούς ή βέβαιους ενόχους, στους κρατούμενους και φυλακισμένους. Η παραβίασή τους για τους υπόπτους, τους ενόχους και τους κρατουμένους είναι ο προθάλαμος για την γενικευμένη αμφισβήτησή τους για όλους, ιδιαίτερα σε μία εποχή που το τεκμήριο αθωότητας αμφισβητείται και όλοι είναι πιθανοί ένοχοι μέχρι να αποδείξουν – οι ίδιοι (;!) – την αθωότητά τους.
![[img]https://i.postimg.cc/R0FRzdyS/emvo ... .jpg[/img]](%5Bimg%5Dhttps%3A//i.postimg.cc/R0FRzdyS/emvoliasmoi1.jpg%5B/img%5D){kind=link}