το κ.ε.με. (κίνημα ελλήνων μεταρρυθμιστών)
Έκανε την παρθενική του εκλογική εμφάνιση στις ευρωεκλογές του 1981. Ιδρυτής του ήταν ο οικονομολόγος Κωνσταντίνος Θάνος, πρώην υποδιοικητής της τράπεζας της ελλάδας από τον Ιανουάριο του 1968 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1969 και υφυπουργός συντονισμού και προγραμματισμού στην κυβέρνηση Μαρκεζίνη. [5] Όταν ο Θάνος ανέλαβε την ηγεσία του κ.ε.με. θεωρήθηκε από πολλούς ότι κάτι νέο μπορεί να γεννηθεί γιατί η φυσιογνωμία του κ.ε.με. απέπνεε έναν άνεμο επιστημονισμού και ευρωπαϊσμού. Σημειωτέον ότι τόσο ο στενός συνεργάτης του, Σπύρος Μαρκεζίνης, όσο και ο ίδιος ο Θάνος είχαν συχνές και καλές επαφές με τα σαλόνια της αστικής τάξης, αλλά και με τα γραφεία των οικονομικών επιτελείων και των τραπεζών.
Το κ.ε.με. συμμετείχε αυτόνομα στις ευρωεκλογές του 1981 και συγκέντρωσε ποσοστό 0,89% (47.552 ψήφους). Στη συνέχεια χάνουμε τα ίχνη του και ξανασυναντάμε τον Θάνο στις ευρωεκλογές του 1989 ως επί κεφαλής στο κόμμα ε.π.ε.κ.ε. (ένωση παραγωγών εμπόρων καταναλωτών ελλάδας), με το οποίο συγκέντρωσε ποσοστό 0,11% (7.021 ψήφους). Στην επίσημη διακήρυξη του κ.ε.με., η οποία κυκλοφόρησε χωρίς ημερομηνία στην Αθήνα με τον τίτλο Κ.Ε.ΜΕ (Κίνημα Ελλήνων Μεταρρυθμιστών), εμπεριέχεται το πνεύμα που διατρέχει το νέο, για τα ελληνικά δεδομένα, ακροδεξιό παράδειγμα. Το ΚΕΜΕ εκπροσωπούσε λοιπόν θα λέγαμε μια νέα, ανανεωτική και φιλοευρωπαϊκή τάση στην ακροδεξιά της εκδοχή, τάση που εξαφανίστηκε εν τη γεννήσει της, δίχως αυτό να προκαλεί απορίες καθώς την περίοδο εκείνη και για πολλά ακόμα χρόνια το ελληνικό ακροδεξιό εκλογικό σώμα κινούνταν σε ρυθμούς “γειά σου Γιώργη Παπαδόπουλε”. Δεν θα μπορούσαμε, όμως, να αποδώσουμε στο κ.ε.με. κάτι παραπάνω από αυτή την ασυμφωνία που αναφέραμε, δηλαδή κάποια πρόθεση πολιτικού εκσυγχρονισμού της ακροδεξιάς ρητορικής, και για τον πρόσθετο λόγο ότι η δυναμική που ανέπτυξε ήταν εξαιρετικά περιορισμένη, ιδιαιτέρως σε σχέση με υπόλοιπες οργανώσεις και κόμματα. Άλλωστε, στοιχεία της συντηρητικής έως και φιλοαπριλιανής συνθηματολογίας, διασώθηκαν ατόφια στον λόγο του:
Το αίσθημα αδικίας που έχουν οι βασιλόφρονες για τον τρόπο που ελύθη το πολιτειακό και το αίσθημα πικρίας που έχουν οι έγκλειστοι αξιωματικοί διασπούν την εθνική ενότητα και πρέπει να εξαλειφθούν.
https://www.sarajevomag.net/entipa/teuh ... lages.html