Η σταθμή της ιδεολογικής κυριαρχίας της αριστεράς στην Ελλάδα

[wooded glade]

Το 45% βαριά μου βγαίνει εμένα τώρα.
Στο "δημοψήφισμα" ήταν το 62% βέβαια.

Στο δημοψηφισμα πολυς κοσμος που καβλωνε με το οχι απλως πειθαρχησε κομματικα και ψηφισε ναι λογω νδ πασοκ.
Ξυπνηστε.

Δεν αποκλείεται.

[Αρρηνmax41postspermonth]

Μήπως τελικά η λεγόμενη ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς σημαίνει ότι απλά αυτό το ρημάδι το ανατολικό μπλοκ, που η ιδεολογία του κυριάρχησε στο ένα τρίτο του πλανήτη κάτι στην τελική ειχε να μας προσφέρει σε μας τους capitalοκρατούμενους, μια ψίχα ,ένα βήμα έστω είχανε πάει μπροστά την κοινωνία την ανθρωπότητα όσοι εμπνεύστηκαν από την οκτωβριανή επανάσταση.
οι υπόλοιποι που υπεστήριζαν ότι αυτό που έγινε στη Ρωσία ήταν καταστροφή και τίποτα καλό δεν βγήκε αποτελούσαν τους καθαρόαιμους δεξιούς και τους αντικομουνιστές κεντρώους.

Αποκλειστικά ελληνικό μεταπολιτευτικό φαινόμενο είναι - με τη συναίνεση και της ΝΔ - και δεν έχει κανένα ανάλογο στον υπόλοιπο κόσμο.Ξεκίνησε στην πραγματικότητα για λόγους εξωτερικής πολιτικής μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και το άνοιγμα στο τότε ανατολικό μπλοκ και στη συνέχεια έγινε το ιδεολογικό περίβλημα του κρατικιστικού καθεστώτος της μεταπολίτευσης.

Κατάλαβα, μπανανία as usual. το ένα ιδεολόγημα αντικατέστησε το άλλο (εθνικοφροσύνη) τι μυαλό κουβαλάμε σαν λαός και σαν ηγεσία απορώ ώρες ώρες ... επιμένω όμως ότι
η δεξιά πολιτισμικά ήτανε πολύ πίσω σε σχέση με τους ηττηθέντες του εμφυλίου
Και σε επίπεδο βάσης πάντα ο απλός κομμουνιστής είχε μια αίγλη στο λαό ενώ ο συνεργάτης και ο δοσίλογος όσο και να δικαιολογούσε η εξουσία τα καμώματα του και τα εγκλήματα του προκαλούσε απέχθεια ,όσον αφορά αυτό πιστεύω πως ισχύει ο διχασμός που προανέφερα .

[πατησιωτης]

Και σε επίπεδο βάσης πάντα ο απλός κομμουνιστής είχε μια αίγλη στο λαό ενώ ο συνεργάτης και ο δοσίλογος όσο και να δικαιολογούσε η εξουσία τα καμώματα

Eκείνο που είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς που μεγάλωσε μέσα στη μεταπολίτευση είναι ότι η μεταπολεμική δεξιά καθόλου δεν χαρακτηριζόταν από τους δοσίλογους και τους συνεργάτες.Μπορεί να υπήρχαν μέσα αλλά προσπαθούσαν να περνούν αόρατοι.
Άτυπος αρχηγός της μεταπολεμικής δεξιάς ήταν ο βασιλιάς του οποίου η οικογένεια μπορεί να ήταν πολλά πράγματα αλλά πάντως όχι δοσίλογοι.Βασικό αφήγημα του καθεστώτος ήταν ο πόλεμος της Αλβανίας 1940-41 που φυσικά τότε δεν ήταν ...ακέφαλος όπως τώρα.Η 28η Οκτωβρίου είχε πρωταγωνιστές που ήσαν ο βασιλιάς,ο Μεταξάς,ο Παπάγος κλπ.Άλλωστε οι περισσότεροι αξιωματικοί του τότε στρατού είχαν πολεμήσει στον πόλεμο αυτό ή στη Μέση Ανατολή.Από συμμαχικής πλευράς δεν αμφισβητήθηκε ποτέ - ούτε από τον Στάλιν - η νομιμότητα της ελληνικής κυβερνήσεως,ούτε καν ποτέ αναγνωρίσθηκε άλλη κυβέρνηση.Ο εμφύλιος δεν λεγόταν καν εμφύλιος αλλά συμμοριτοπόλεμος και διεθνώς,bandit war τον ονομάζουν πολλές βιβλιογραφίες ξένες πριν το 1974.
Όλα αυτά ανετράπησαν στη μεταπολίτευση όχι μόνο λόγω ανοιγμάτων αλλά και επειδή η ΝΔ και συγκεκριμένα ο Καραμανλής ήθελε να αποκοπεί από το βασιλικό και μεταξικό παρελθόν.Αλλά εάν αποκοπεί από αυτό το παρελθόν τι μένει από τη δεξιά του πολέμου;Δεν πολέμησε στην Αλβανία η ΝΔ και ο ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός. Κατά συνέπεια αφού η επίσημη δεξιά της μεταπολίτευσης αποχώρησε από τη διεκδίκηση του 1940 έμειναν μόνοι τους οι αριστεροί να βάλλουν κατά των δοσιλόγων.
Η εικόνα δηλαδή της δεκαετίας του 40 που έχουν οι γενιές της μεταπολίτευσης είναι άλλη από αυτήν που είχαν οι προηγούμενοι.
Όλο αυτό δημιουργήθηκε,δεν υπήρχε.Στις πρώτες εκλογές του 1974 το άθροισμα καθαρά αστικών κομμάτων έφθασε το 74% (ΝΔ 54% και ΕΔΗΚ 20% και μαρξιστικά λίγο πάνω από 20%,ΠΑΣΟΚ 13% και ενωμένη αριστερά).Στις δεύτερες εκλογές του 1977 έχουμε ΝΔ 41%,Εθνική Παράταξη 7% και ΕΔΗΚ 12% ήτοι σύνολο μη μαρξιστικών κομμάτων 60%.Εκεί γίνεται η πρώτη αντικατάσταση καθώς το ΠΑΣΟΚ απορροφά μεγάλο αριθμό κεντρώων και φθάνει το 25 % και μαζί με την αριστερά το 35%.Από το 1981 και την επικράτηση του ΠΑΣΟΚ γίνεται πλειοψηφία η ευρύτερη αριστερά.Σκορπάει χρήμα μαζί με αντιδυτική ιδεολογία και αποκτά ιδεολογική κυριαρχία.Η κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ αλλάζει τα πράγματα αλλά όχι στην ουσία τους.Περνάμε στη φάση που η αριστερά γίνεται το ιδεολογικό περίβλημα του κρατικιστικού καθεστώτος που οικοδόμησε το ΠΑΣΟΚ που είναι σε άμυνα καθώς φυσάει πια διεθνώς ο άνεμος του νεοφιλελευθερισμού.Από τότε μέχρι σήμερα η βασική χρησιμότητα της αριστερής ιδεολογίας είναι η ματαίωση των ιδιωτικοποιήσεων και του ανοίγματος στον ανταγωνισμό και υπάρχουν πάρα πολλά συμφέροντα που δεν το θέλουν αυτό και όχι μόνο εργατικά ή ¨εργατικά".Η φάση συριζανέλ και το τσούρμο που μάζεψε ο Τσίπρας με παλαιοπασόκους και παλαιοδεξιούς είναι εύγλωττη.

[wooded glade]

Και σε επίπεδο βάσης πάντα ο απλός κομμουνιστής είχε μια αίγλη στο λαό ενώ ο συνεργάτης και ο δοσίλογος όσο και να δικαιολογούσε η εξουσία τα καμώματα

Eκείνο που είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς που μεγάλωσε μέσα στη μεταπολίτευση είναι ότι η μεταπολεμική δεξιά καθόλου δεν χαρακτηριζόταν από τους δοσίλογους και τους συνεργάτες.Μπορεί να υπήρχαν μέσα αλλά προσπαθούσαν να περνούν αόρατοι.
Άτυπος αρχηγός της μεταπολεμικής δεξιάς ήταν ο βασιλιάς του οποίου η οικογένεια μπορεί να ήταν πολλά πράγματα αλλά πάντως όχι δοσίλογοι.Βασικό αφήγημα του καθεστώτος ήταν ο πόλεμος της Αλβανίας 1940-41 που φυσικά τότε δεν ήταν ...ακέφαλος όπως τώρα.Η 28η Οκτωβρίου είχε πρωταγωνιστές που ήσαν ο βασιλιάς,ο Μεταξάς,ο Παπάγος κλπ.Άλλωστε οι περισσότεροι αξιωματικοί του τότε στρατού είχαν πολεμήσει στον πόλεμο αυτό ή στη Μέση Ανατολή.Από συμμαχικής πλευράς δεν αμφισβητήθηκε ποτέ - ούτε από τον Στάλιν - η νομιμότητα της ελληνικής κυβερνήσεως,ούτε καν ποτέ αναγνωρίσθηκε άλλη κυβέρνηση.Ο εμφύλιος δεν λεγόταν καν εμφύλιος αλλά συμμοριτοπόλεμος και διεθνώς,bandit war τον ονομάζουν πολλές βιβλιογραφίες ξένες πριν το 1974.
Όλα αυτά ανετράπησαν στη μεταπολίτευση όχι μόνο λόγω ανοιγμάτων αλλά και επειδή η ΝΔ και συγκεκριμένα ο Καραμανλής ήθελε να αποκοπεί από το βασιλικό και μεταξικό παρελθόν.Αλλά εάν αποκοπεί από αυτό το παρελθόν τι μένει από τη δεξιά του πολέμου;Δεν πολέμησε στην Αλβανία η ΝΔ και ο ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός. Κατά συνέπεια αφού η επίσημη δεξιά της μεταπολίτευσης αποχώρησε από τη διεκδίκηση του 1940 έμειναν μόνοι τους οι αριστεροί να βάλλουν κατά των δοσιλόγων.
Η εικόνα δηλαδή της δεκαετίας του 40 που έχουν οι γενιές της μεταπολίτευσης είναι άλλη από αυτήν που είχαν οι προηγούμενοι.
Όλο αυτό δημιουργήθηκε,δεν υπήρχε.Στις πρώτες εκλογές του 1974 το άθροισμα καθαρά αστικών κομμάτων έφθασε το 74% (ΝΔ 54% και ΕΔΗΚ 20% και μαρξιστικά λίγο πάνω από 20%,ΠΑΣΟΚ 13% και ενωμένη αριστερά).Στις δεύτερες εκλογές του 1977 έχουμε ΝΔ 41%,Εθνική Παράταξη 7% και ΕΔΗΚ 12% ήτοι σύνολο μη μαρξιστικών κομμάτων 60%.Εκεί γίνεται η πρώτη αντικατάσταση καθώς το ΠΑΣΟΚ απορροφά μεγάλο αριθμό κεντρώων και φθάνει το 25 % και μαζί με την αριστερά το 35%.Από το 1981 και την επικράτηση του ΠΑΣΟΚ γίνεται πλειοψηφία η ευρύτερη αριστερά.Σκορπάει χρήμα μαζί με αντιδυτική ιδεολογία και αποκτά ιδεολογική κυριαρχία.Η κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ αλλάζει τα πράγματα αλλά όχι στην ουσία τους.Περνάμε στη φάση που η αριστερά γίνεται το ιδεολογικό περίβλημα του κρατικιστικού καθεστώτος που οικοδόμησε το ΠΑΣΟΚ που είναι σε άμυνα καθώς φυσάει πια διεθνώς ο άνεμος του νεοφιλελευθερισμού.Από τότε μέχρι σήμερα η βασική χρησιμότητα της αριστερής ιδεολογίας είναι η ματαίωση των ιδιωτικοποιήσεων και του ανοίγματος στον ανταγωνισμό και υπάρχουν πάρα πολλά συμφέροντα που δεν το θέλουν αυτό και όχι μόνο εργατικά ή ¨εργατικά".Η φάση συριζανέλ και το τσούρμο που μάζεψε ο Τσίπρας με παλαιοπασόκους και παλαιοδεξιούς είναι εύγλωττη.

Κάπως αλλοιώς τα βλέπω εγώ.
Ο πόλεμος του 40 ήταν και πόλεμος κατά των δικτατόρων, με τη διαφορά ότι ο δικός μας ήταν σαν δικτάτορας μιά ασθενής έκδοση και βλέποντας βέβαια τον επαπειλούμενο κατακερματισμό της Ελλάδος είπε το "όχι".
Μετά μεταξύ 77-81 έγινε η "ιδεολογική κυριαρχία" αλλά και πιό πριν είχε καταφέρει η αριστερά να γίνει συμπαθής - χωρίς στην πραγματικότητα να το αξίζει καθόλου.
Αυτή τη στιγμή -2019- δεν συζητείται ότι έχει υποχωρήσει και μόνο με μία οβιδιακή μεταστροφή του ΚΙΝΑΛ ξαναγυρνάμε εκεί που είμαστε.
Η αλήθεια είναι βέβαια ότι αν έλεγαν στο ΚΙΝΑΛ "πάρε τα κλειδιά του Σύριζα" και ο Τσίπρας μαζί με πέντε-δέκα αρχικατσαπλιάδες του έφευγαν για Κούβα, τότε η Φώφη θα έλεγε "τώρα εγώ είμαι η πραγματική αριστερά - ξαναήρθα'. Αλλά έστω και έτσι, αν έφευγαν οι πέντε-δέκα αρχισυμμορίτες (Τσίπρας-Πολάκης-Κούλογλου και σία) καλά θα ήταν.

[Μηχανικός]

Και σε επίπεδο βάσης πάντα ο απλός κομμουνιστής είχε μια αίγλη στο λαό ενώ ο συνεργάτης και ο δοσίλογος όσο και να δικαιολογούσε η εξουσία τα καμώματα

Eκείνο που είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς που μεγάλωσε μέσα στη μεταπολίτευση είναι ότι η μεταπολεμική δεξιά καθόλου δεν χαρακτηριζόταν από τους δοσίλογους και τους συνεργάτες.Μπορεί να υπήρχαν μέσα αλλά προσπαθούσαν να περνούν αόρατοι.
Άτυπος αρχηγός της μεταπολεμικής δεξιάς ήταν ο βασιλιάς του οποίου η οικογένεια μπορεί να ήταν πολλά πράγματα αλλά πάντως όχι δοσίλογοι.Βασικό αφήγημα του καθεστώτος ήταν ο πόλεμος της Αλβανίας 1940-41 που φυσικά τότε δεν ήταν ...ακέφαλος όπως τώρα.Η 28η Οκτωβρίου είχε πρωταγωνιστές που ήσαν ο βασιλιάς,ο Μεταξάς,ο Παπάγος κλπ.Άλλωστε οι περισσότεροι αξιωματικοί του τότε στρατού είχαν πολεμήσει στον πόλεμο αυτό ή στη Μέση Ανατολή.Από συμμαχικής πλευράς δεν αμφισβητήθηκε ποτέ - ούτε από τον Στάλιν - η νομιμότητα της ελληνικής κυβερνήσεως,ούτε καν ποτέ αναγνωρίσθηκε άλλη κυβέρνηση.Ο εμφύλιος δεν λεγόταν καν εμφύλιος αλλά συμμοριτοπόλεμος και διεθνώς,bandit war τον ονομάζουν πολλές βιβλιογραφίες ξένες πριν το 1974.
Όλα αυτά ανετράπησαν στη μεταπολίτευση όχι μόνο λόγω ανοιγμάτων αλλά και επειδή η ΝΔ και συγκεκριμένα ο Καραμανλής ήθελε να αποκοπεί από το βασιλικό και μεταξικό παρελθόν.Αλλά εάν αποκοπεί από αυτό το παρελθόν τι μένει από τη δεξιά του πολέμου;Δεν πολέμησε στην Αλβανία η ΝΔ και ο ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός. Κατά συνέπεια αφού η επίσημη δεξιά της μεταπολίτευσης αποχώρησε από τη διεκδίκηση του 1940 έμειναν μόνοι τους οι αριστεροί να βάλλουν κατά των δοσιλόγων.
Η εικόνα δηλαδή της δεκαετίας του 40 που έχουν οι γενιές της μεταπολίτευσης είναι άλλη από αυτήν που είχαν οι προηγούμενοι.
Όλο αυτό δημιουργήθηκε,δεν υπήρχε.Στις πρώτες εκλογές του 1974 το άθροισμα καθαρά αστικών κομμάτων έφθασε το 74% (ΝΔ 54% και ΕΔΗΚ 20% και μαρξιστικά λίγο πάνω από 20%,ΠΑΣΟΚ 13% και ενωμένη αριστερά).Στις δεύτερες εκλογές του 1977 έχουμε ΝΔ 41%,Εθνική Παράταξη 7% και ΕΔΗΚ 12% ήτοι σύνολο μη μαρξιστικών κομμάτων 60%.Εκεί γίνεται η πρώτη αντικατάσταση καθώς το ΠΑΣΟΚ απορροφά μεγάλο αριθμό κεντρώων και φθάνει το 25 % και μαζί με την αριστερά το 35%.Από το 1981 και την επικράτηση του ΠΑΣΟΚ γίνεται πλειοψηφία η ευρύτερη αριστερά.Σκορπάει χρήμα μαζί με αντιδυτική ιδεολογία και αποκτά ιδεολογική κυριαρχία.Η κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ αλλάζει τα πράγματα αλλά όχι στην ουσία τους.Περνάμε στη φάση που η αριστερά γίνεται το ιδεολογικό περίβλημα του κρατικιστικού καθεστώτος που οικοδόμησε το ΠΑΣΟΚ που είναι σε άμυνα καθώς φυσάει πια διεθνώς ο άνεμος του νεοφιλελευθερισμού.Από τότε μέχρι σήμερα η βασική χρησιμότητα της αριστερής ιδεολογίας είναι η ματαίωση των ιδιωτικοποιήσεων και του ανοίγματος στον ανταγωνισμό και υπάρχουν πάρα πολλά συμφέροντα που δεν το θέλουν αυτό και όχι μόνο εργατικά ή ¨εργατικά".Η φάση συριζανέλ και το τσούρμο που μάζεψε ο Τσίπρας με παλαιοπασόκους και παλαιοδεξιούς είναι εύγλωττη.

Εκτός από αυτά που συμφωνώ, υπάρχει και μια άλλη βασική παράμετρος.
Οι δεξιοί πολίτες δεν ασχολούνται με την προπαγάνδα και τα πολιτικά, οι πιό αξιόλογοι κοιτάνε την δουλειά τους και τη επιχείρησή τους, εκεί δίνουν την ενέργειά τους.
Αντίθετα οι περισσότεροι αριστεροί πολίτες ασχολούνται ενεργά με την προπαγάνδα των κομμάτων τους και οι πιο αξιόλογοι είναι ηγέτες στην προπαγάνδα, εκεί δίνουν όλη την ενέργειά τους.

[vc15]

Και σε επίπεδο βάσης πάντα ο απλός κομμουνιστής είχε μια αίγλη στο λαό ενώ ο συνεργάτης και ο δοσίλογος όσο και να δικαιολογούσε η εξουσία τα καμώματα

Eκείνο που είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς που μεγάλωσε μέσα στη μεταπολίτευση είναι ότι η μεταπολεμική δεξιά καθόλου δεν χαρακτηριζόταν από τους δοσίλογους και τους συνεργάτες.Μπορεί να υπήρχαν μέσα αλλά προσπαθούσαν να περνούν αόρατοι.
Άτυπος αρχηγός της μεταπολεμικής δεξιάς ήταν ο βασιλιάς του οποίου η οικογένεια μπορεί να ήταν πολλά πράγματα αλλά πάντως όχι δοσίλογοι.Βασικό αφήγημα του καθεστώτος ήταν ο πόλεμος της Αλβανίας 1940-41 που φυσικά τότε δεν ήταν ...ακέφαλος όπως τώρα.Η 28η Οκτωβρίου είχε πρωταγωνιστές που ήσαν ο βασιλιάς,ο Μεταξάς,ο Παπάγος κλπ.Άλλωστε οι περισσότεροι αξιωματικοί του τότε στρατού είχαν πολεμήσει στον πόλεμο αυτό ή στη Μέση Ανατολή.Από συμμαχικής πλευράς δεν αμφισβητήθηκε ποτέ - ούτε από τον Στάλιν - η νομιμότητα της ελληνικής κυβερνήσεως,ούτε καν ποτέ αναγνωρίσθηκε άλλη κυβέρνηση.Ο εμφύλιος δεν λεγόταν καν εμφύλιος αλλά συμμοριτοπόλεμος και διεθνώς,bandit war τον ονομάζουν πολλές βιβλιογραφίες ξένες πριν το 1974.
Όλα αυτά ανετράπησαν στη μεταπολίτευση όχι μόνο λόγω ανοιγμάτων αλλά και επειδή η ΝΔ και συγκεκριμένα ο Καραμανλής ήθελε να αποκοπεί από το βασιλικό και μεταξικό παρελθόν.Αλλά εάν αποκοπεί από αυτό το παρελθόν τι μένει από τη δεξιά του πολέμου;Δεν πολέμησε στην Αλβανία η ΝΔ και ο ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός. Κατά συνέπεια αφού η επίσημη δεξιά της μεταπολίτευσης αποχώρησε από τη διεκδίκηση του 1940 έμειναν μόνοι τους οι αριστεροί να βάλλουν κατά των δοσιλόγων.
Η εικόνα δηλαδή της δεκαετίας του 40 που έχουν οι γενιές της μεταπολίτευσης είναι άλλη από αυτήν που είχαν οι προηγούμενοι.
Όλο αυτό δημιουργήθηκε,δεν υπήρχε.Στις πρώτες εκλογές του 1974 το άθροισμα καθαρά αστικών κομμάτων έφθασε το 74% (ΝΔ 54% και ΕΔΗΚ 20% και μαρξιστικά λίγο πάνω από 20%,ΠΑΣΟΚ 13% και ενωμένη αριστερά).Στις δεύτερες εκλογές του 1977 έχουμε ΝΔ 41%,Εθνική Παράταξη 7% και ΕΔΗΚ 12% ήτοι σύνολο μη μαρξιστικών κομμάτων 60%.Εκεί γίνεται η πρώτη αντικατάσταση καθώς το ΠΑΣΟΚ απορροφά μεγάλο αριθμό κεντρώων και φθάνει το 25 % και μαζί με την αριστερά το 35%.Από το 1981 και την επικράτηση του ΠΑΣΟΚ γίνεται πλειοψηφία η ευρύτερη αριστερά.Σκορπάει χρήμα μαζί με αντιδυτική ιδεολογία και αποκτά ιδεολογική κυριαρχία.Η κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ αλλάζει τα πράγματα αλλά όχι στην ουσία τους.Περνάμε στη φάση που η αριστερά γίνεται το ιδεολογικό περίβλημα του κρατικιστικού καθεστώτος που οικοδόμησε το ΠΑΣΟΚ που είναι σε άμυνα καθώς φυσάει πια διεθνώς ο άνεμος του νεοφιλελευθερισμού.Από τότε μέχρι σήμερα η βασική χρησιμότητα της αριστερής ιδεολογίας είναι η ματαίωση των ιδιωτικοποιήσεων και του ανοίγματος στον ανταγωνισμό και υπάρχουν πάρα πολλά συμφέροντα που δεν το θέλουν αυτό και όχι μόνο εργατικά ή ¨εργατικά".Η φάση συριζανέλ και το τσούρμο που μάζεψε ο Τσίπρας με παλαιοπασόκους και παλαιοδεξιούς είναι εύγλωττη.

Εκτός από αυτά που συμφωνώ, υπάρχει και μια άλλη βασική παράμετρος.
Οι δεξιοί πολίτες δεν ασχολούνται με την προπαγάνδα και τα πολιτικά, οι πιό αξιόλογοι κοιτάνε την δουλειά τους και τη επιχείρησή τους, εκεί δίνουν την ενέργειά τους.
Αντίθετα οι περισσότεροι αριστεροί πολίτες ασχολούνται ενεργά με την προπαγάνδα των κομμάτων τους και οι πιο αξιόλογοι είναι ηγέτες στην προπαγάνδα, εκεί δίνουν όλη την ενέργειά τους.

[Αρρηνmax41postspermonth]

Και σε επίπεδο βάσης πάντα ο απλός κομμουνιστής είχε μια αίγλη στο λαό ενώ ο συνεργάτης και ο δοσίλογος όσο και να δικαιολογούσε η εξουσία τα καμώματα

Όλα αυτά ανετράπησαν στη μεταπολίτευση όχι μόνο λόγω ανοιγμάτων αλλά και επειδή η ΝΔ και συγκεκριμένα ο Καραμανλής ήθελε να αποκοπεί από το βασιλικό και μεταξικό παρελθόν.Αλλά εάν αποκοπεί από αυτό το παρελθόν τι μένει από τη δεξιά του πολέμου;Δεν πολέμησε στην Αλβανία η ΝΔ και ο ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός. Κατά συνέπεια αφού η επίσημη δεξιά της μεταπολίτευσης αποχώρησε από τη διεκδίκηση του 1940 έμειναν μόνοι τους οι αριστεροί να βάλλουν κατά των δοσιλόγων.

ετσι όπως τα λες παρουσιάζεις τη Νέα Δημοκρατία σαν κόμμα χωρίς παρελθόν και μετέωρη ιστορικά ... άραγε το βενιζελικό κέντρο,το δεξιόφρον και τελοσπάντων αντικομμουνιστικό αν θυμηθούμε το ιδιώνυμο δεν το κληρονόμησε η Νέα Δημοκρατία;
αλλά νομίζω ότι αναλωνόμαστε στο να μαντεύουμε τι κρύβει μέσα στο μυαλό του όσον αφορά τα ιστορικά δρώμενα ο άρχοντας και τι κρύβει ο αρχομενος δηλαδή όλοι εμείς...
εμένα τα παραπάνω που ανέφερες μου φαίνονται ΕΞΑΡΧΗΣ λίγο ενοχικά για το κόμμα που διαδέχθηκε τη δεξιά

[Νon4me]

Στο δημοψηφισμα πολυς κοσμος που καβλωνε με το οχι απλως πειθαρχησε κομματικα και ψηφισε ναι λογω νδ πασοκ.
Ξυπνηστε.

Το δημοψηφισμα ηταν μια ζαιϊκη τρολια δεν μπορει να ληφθει σαν σημειο αναφορας . Σαν να ρωτας καλεσμενους στο σπιτι σου τι θελετε να σας βαλω να φατε φασολαδα η αστακομακαροναδα ? ( και να εχεις μονο φασολαδα. )

[wooded glade]

Στο δημοψηφισμα πολυς κοσμος που καβλωνε με το οχι απλως πειθαρχησε κομματικα και ψηφισε ναι λογω νδ πασοκ.
Ξυπνηστε.

Το δημοψηφισμα ηταν μια ζαιϊκη τρολια δεν μπορει να ληφθει σαν σημειο αναφορας . Σαν να ρωτας καλεσμενους στο σπιτι σου τι θελετε να σας βαλω να φατε φασολαδα η αστακομακαροναδα ? ( και να εχεις μονο φασολαδα. )

Τρολιά ήταν που τη φάγαμε όμως όλοι, πέραν του Σύριζα και πέραν των ΑΝΕΛ.
Και καλά να την φάμε την τρολιά, δεν είναι ντιπ παράλογο να φάει κανείς μιά τέτοια τρολιά.
Αλλά ποιό ήταν το επιχείρημα μας ; Δεν υπήρχε επιχείρημα.

[Professor]

Το 80% του ελλ πληθυσμου ειναι βαρυτατα ψεκασμενο κυριως με αριστερο ψεκαστικο μεσον.

Μην ξεγελιεστε.

Το 45% βαριά μου βγαίνει εμένα τώρα.
Στο "δημοψήφισμα" ήταν το 62% βέβαια.

Στο δημοψήφισμα δεν ήταν αριστερά vs δεξιάς. Εγώ είχα ψηφίσει 'ναι', αλλά τα κανάλια, ίδιως ο ΣΚΑΪ έκαναν ό,τι μπορούσαν για να βγει το 'όχι', ανεξάρτητα από προθέσεις.

[wooded glade]

Το 45% βαριά μου βγαίνει εμένα τώρα.
Στο "δημοψήφισμα" ήταν το 62% βέβαια.

Στο δημοψήφισμα δεν ήταν αριστερά vs δεξιάς. Εγώ είχα ψηφίσει 'ναι', αλλά τα κανάλια, ίδιως ο ΣΚΑΪ έκαναν ό,τι μπορούσαν για να βγει το 'όχι', ανεξάρτητα από προθέσεις.

Σιγά μην δεν ήταν.
Αλλά ψήφισαν και πολλοί ψεκασμένοι.

[Professor]

Το 45% βαριά μου βγαίνει εμένα τώρα.
Στο "δημοψήφισμα" ήταν το 62% βέβαια.

Στο δημοψήφισμα δεν ήταν αριστερά vs δεξιάς. Εγώ είχα ψηφίσει 'ναι', αλλά τα κανάλια, ίδιως ο ΣΚΑΪ έκαναν ό,τι μπορούσαν για να βγει το 'όχι', ανεξάρτητα από προθέσεις.

Σιγά μην δεν ήταν.
Αλλά ψήφισαν και πολλοί ψεκασμένοι.

Όχι όπως το αντιλαμβάνεσαι. Ήταν περισσότερο ταξική και πολιτισμική ψήφος, κατά κανόνα. Και για κάποιους του 'όχι' ήταν ζήτημα εθνικής αξιοπρέπειας, κατά κάποιο τρόπο.

Εγώ που ψήφισα 'ναι' θεωρώ ότι η ελλ. δεξιά αποτελείται από γόνους και κατιμάδες, ως επί το πλείστον.

[wooded glade]

Στο δημοψήφισμα δεν ήταν αριστερά vs δεξιάς. Εγώ είχα ψηφίσει 'ναι', αλλά τα κανάλια, ίδιως ο ΣΚΑΪ έκαναν ό,τι μπορούσαν για να βγει το 'όχι', ανεξάρτητα από προθέσεις.

Σιγά μην δεν ήταν.
Αλλά ψήφισαν και πολλοί ψεκασμένοι.

Όχι όπως το αντιλαμβάνεσαι. Ήταν περισσότερο ταξική και πολιτισμική ψήφος, κατά κανόνα. Και για κάποιους του 'όχι' ήταν ζήτημα εθνικής αξιοπρέπειας, κατά κάποιο τρόπο.

Εγώ που ψήφισα 'ναι' θεωρώ ότι η ελλ. δεξιά αποτελείται από γόνους και κατιμάδες, ως επί το πλείστον.

Πόσες φορές ψήφισες ναι ;
Μη μου πεις ότι έριξες πέντε-έξη.

[Οργισμένος]

Στο δημοψηφισμα πολυς κοσμος που καβλωνε με το οχι απλως πειθαρχησε κομματικα και ψηφισε ναι λογω νδ πασοκ.
Ξυπνηστε.

Το δημοψηφισμα ηταν μια ζαιϊκη τρολια δεν μπορει να ληφθει σαν σημειο αναφορας . Σαν να ρωτας καλεσμενους στο σπιτι σου τι θελετε να σας βαλω να φατε φασολαδα η αστακομακαροναδα ? ( και να εχεις μονο φασολαδα. )

Τρολιά ήταν που τη φάγαμε όμως όλοι, πέραν του Σύριζα και πέραν των ΑΝΕΛ.
Και καλά να την φάμε την τρολιά, δεν είναι ντιπ παράλογο να φάει κανείς μιά τέτοια τρολιά.
Αλλά ποιό ήταν το επιχείρημα μας ; Δεν υπήρχε επιχείρημα.

ΜΑΚΠ.
Μαζικη αγελαια κοινωνικη παρακρουση.

[πατησιωτης]

Και σε επίπεδο βάσης πάντα ο απλός κομμουνιστής είχε μια αίγλη στο λαό ενώ ο συνεργάτης και ο δοσίλογος όσο και να δικαιολογούσε η εξουσία τα καμώματα

Όλα αυτά ανετράπησαν στη μεταπολίτευση όχι μόνο λόγω ανοιγμάτων αλλά και επειδή η ΝΔ και συγκεκριμένα ο Καραμανλής ήθελε να αποκοπεί από το βασιλικό και μεταξικό παρελθόν.Αλλά εάν αποκοπεί από αυτό το παρελθόν τι μένει από τη δεξιά του πολέμου;Δεν πολέμησε στην Αλβανία η ΝΔ και ο ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός. Κατά συνέπεια αφού η επίσημη δεξιά της μεταπολίτευσης αποχώρησε από τη διεκδίκηση του 1940 έμειναν μόνοι τους οι αριστεροί να βάλλουν κατά των δοσιλόγων.

ετσι όπως τα λες παρουσιάζεις τη Νέα Δημοκρατία σαν κόμμα χωρίς παρελθόν και μετέωρη ιστορικά ... άραγε το βενιζελικό κέντρο,το δεξιόφρον και τελοσπάντων αντικομμουνιστικό αν θυμηθούμε το ιδιώνυμο δεν το κληρονόμησε η Νέα Δημοκρατία;
αλλά νομίζω ότι αναλωνόμαστε στο να μαντεύουμε τι κρύβει μέσα στο μυαλό του όσον αφορά τα ιστορικά δρώμενα ο άρχοντας και τι κρύβει ο αρχομενος δηλαδή όλοι εμείς...
εμένα τα παραπάνω που ανέφερες μου φαίνονται ΕΞΑΡΧΗΣ λίγο ενοχικά για το κόμμα που διαδέχθηκε τη δεξιά

Aυτή αυτοπαρουσιάστηκε έτσι για δικούς της λόγους και έτσι εγκατέλειψε όλο το ιστορικό παρελθόν στην αριστερά.Διότι επίσης την ίδια στιγμή το κέντρο εξαφανίσθηκε μεταλλασσόμενο σε ΠΑΣΟΚ σε κωμικό σημείο.Θυμάμαι στο πολυτεχνείο τη δεκαετία του 70 οι πασόκοι είχαν αφίσες και ιστορικές αναδρομές για τα Δεκεμβριανά που υποστήριζαν τον ΕΛΑΣ και τους κορόιδευε ο κόσμος διότι πρωθυπουργός της κυβέρνησης που τον πολέμησε ήταν ο πατέρας του αρχηγού τους Παπανδρέου.Αλλά αυτό συνέβη και εν τέλει το ΠΑΣΟΚ απορρόφησε το κέντρο με αποτέλεσμα σήμερα μια από τις ελάχιστες περιοχές που κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι η Κρήτη λόγω βενιζελικού παρελθόντος.
Η πραγματικότητα λοιπόν είναι ότι η περιβόητη ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς με την οποία μας πρήζουν διάφοροι δεν συνέβη από την αριστερά.Κατασκευάσθηκε από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στη μεταπολίτευση διότι εγκατέλειψαν τον παλιό εαυτό τους της βασιλικής δεξιάς και του βενιζελισμού.Όλο λοιπόν το πολιτικό σύστημα πλην χουντικών συνεργάσθηκε για να κατασκευάσει την κυριαρχία αυτή και μετά τους έσκασε το ανατολικό μπλοκ στα χέρια,πράγμα που δεν περίμεναν και από τότε δεν μπορούν να προσαρμοσθούν στην παγκόσμια πραγματικότητα.