AOC έγραψε: ↑27 Ιαν 2024, 14:11
under έγραψε: ↑27 Ιαν 2024, 11:51
AOC έγραψε: ↑26 Ιαν 2024, 15:30
Η Ελλάδα του Ανδρέα Παπανδρέου ήταν 20 φορές ισχυρότερη από ότι η σημερινή.
Όχι μόνο το επίπεδο ζωής ήταν ξεκάθαρα καλύτερο, αλλά επιπλέον αποτελούσε ρυθμιστικό παράγοντα στην περιοχή.
Πχ στα βιβλία της ιστορίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης αναφέρεται πως ευρωπαίοι ηγέτες πχ έτρεμαν να φέρουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το ζήτημα του κοινού νομίσματος μπροστά στην Θάτσερ και τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Και στο παλαιστινιακό και σε θέματα του συμφώνου της Βαρσοβιας έπαιρνε ακραίες θέσεις που αλλάζαμε τις ισορροπίες και αποτελούσε ένα υπολογίσιμο μέγεθος.
Πλέον η Ελλάδα είναι ένα τίποτα. Ένα μέγεθος της πλάκας επιπέδου Λετονίας.
Ένα μηδέν οικονομικά,πνευματικα , δημογραφικά και ένα μηδέν και στην εξωτερική πολιτική. Τραβά άλλου να κανείς την προπαγάνδα σου.
Η ισχυρότερη Ελλάδα που φαντάζεσαι εσυ προφανώς , είναι στα τέσσερα χωρίς εθνική κυριαρχία.
Φιλε,με εκτιμηση και σεβασμο στο λεω : εισαι κλοουν.
Και εγώ με όλο τον σεβασμό σου λέω πως εισαι δαπιτικο βύσμα.
Eρώτησις κρίσεως : γιατί η Ελλάδα του Ανδρέα Παπανδρέου και όχι η Ελλάδα του Γεωργίου Ράλλη ή του Κωνσταντίνου Καραμανλή πριν από αυτόν;
Δηλαδή η Ελλάδα την 17 Οκτωβρίου 1981 ήταν ανίσχυρη και στις 18 Οκτωβρίου 1981 η ίδια Ελλάδα έγινε ισχυρή;
Η Ελλάδα λοιπόν στις 18 Οκτωβρίου 1981 ήταν μέλος της ΕΟΚ και του ΝΑΤΟ,είχε πολύ μικρό δημόσιο χρέος (25% του ΑΕΠ), στρατό από θητεία 22 μηνών που προέκυπτε από τις κλάσεις των γεννηθέντων προ εικοσαετίας,δηλαδή την εποχή της δικτατορίας όταν γεννιούνταν 160.000 παιδιά στην Ελλάδα ετησίως ενώ η ανεργία ήταν επίσης πολύ μικρή.
Γεωπολιτικά έφραζε την έξοδο του Συμφώνου της Βαρσοβίας στη Μεσόγειο.
Όλα αυτά δεν τα έκανε φυσικά ο Ανδρέας αλλά το κράτος της δεξιάς που κατήγγειλε σε μια πορεία 30 ετών.
https://en.wikipedia.org/wiki/Greek_economic_miracle
Ο Ανδρέας χρησιμοποίησε αυτά που παρέλαβε για να κάνει "ανεξάρτητη πολιτική" πυροτεχνημάτων υπέρ της ΕΣΣΔ και των δορυφόρων της,των Παλαιστινίων του Αραφάτ και διαφόρων αραβικών καθεστώτων Καντάφι,Σαντάμ Χουσείν και Άσαντ.
Όλα αυτά μπορεί να είναι ευχάριστες αναμνήσεις για όσους είναι και σήμερα φίλοι της Ρωσίας και των Αράβων αλλά δεν κέρδισε τίποτε η Ελλάδα στα δικά της θέματα.
Δεν επεξέτεινε ούτε ένα μίλι τα χωρικά ύδατα στο Αιγαίο,δεν έκανε καμμιά εξόρυξη πετρελαίου πουθενά.
Δεν κέρδισε ούτε ένα πόντο στο κυπριακό,μάλιστα το 1983 επί Ανδρέα ανακηρύχθηκε από τους Τούρκους το τουρκοκυπριακό κράτος χωρίς ελληνική αντίδραση.
Οικονομικώς το ΑΕΠ της χώρας αυξανόταν 1-1,5% τον χρόνο,πολύ λιγότερο από τα προηγούμενα χρόνια.
Η άνοδος των εισοδημάτων πολλών στρωμάτων προήλθε αποκλειστικά από δανεισμό και τις μεταβιβάσεις της ΕΟΚ και το χρέος/ΑΕΠ ανέβηκε από το 25% στο 70% και πλέον ξεκινώντας τον δρόμο που επί του Παπανδρέου Γ΄,του επιλεγόμενου ΓΑΠ οδήγησε στο ΔΝΤ.
Οι γεννήσεις κατ έτος έπεσαν στις 100.000.
Ο Παπανδρέου χρησιμοποίησε τα δημογραφικά,στρατηγικά και οικονομικά κεκτημένα του κράτους της δεξιάς για να κάνει προπαγανδιστική πολιτική υπέρ του ανατολικού μπλοκ και των Αράβων που όμως δεν μπορούσαν αν το σώσουν από διάλυση για δικούς του εσωτερικούς λόγους.Για την Ελλάδα δεν είχε καμμία σημασία.Είχε όμως σημασία για το κόμμα του και την ιδεολογία του που τον εξυπηρετούσε.
Τελικά μαζί με την πτώση του έπεσε και το ανατολικό μπλοκ και η χώρα έχασε και τη στρατηγική σημασία που είχε ως φράχτης του.Οι βάσεις για τις οποίες απειλούσε ότι θα διώξει έφυγαν από μόνες τους όσες δεν χρειάζονταν μετά την κατάρρευση του μπλοκ και έμειναν όσες χρειάζονταν για τη Μέση Ανατολή.
Το κοινό νόμισμα υιοθετήθηκε το 1992 και ο Παπανδρέου υπερψήφισε τη συμφωνία του Μάαστριχτ ως αντιπολίτευση.
Το ίδιο το κόμμα του,το ΠΑΣΟΚ όταν μιλάει για τον μεγάλο ηγέτη σήμερα αποφεύγει να αναφερθεί στην εξωτερική του πολιτική και ως επιτεύγματα προβάλλει τον ....πολιτικό γάμο,την αποποινικοποίηση της μοιχείας και τη διατήρηση του πατρικού επωνύμου των γυναικών μετά τον γαμο.
Δεν έμεινε τίποτε άλλο που να μπορούν να προβάλλουν σήμερα.