Quiz: ΚΚΕ ή Jordan Peterson?

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

Εσένα οπ αν έχεις κάποια ένσταση στο οπ ποια είναι αυτή;

δεν έχω απαραίτητα ένσταση, δεν έχω ασχοληθεί πολύ με το θέμα, δεν με ενδιαφέρει αρκετά και δε είμαι και σίγουρος αν έχω ασχοληθεί αρκετά για να να εκφέρω άποψη, απλά με δεν έχω ξαναδει κομμουνιστικό κόμμα να χρησιμοποιεί επιχειρήματα υπερ βιολογικής νομοτέλειας, συνήθως αυτά τα χρησιμοποιούν εναντίων τους

και δικαίως, θα σημειώσω

[Σενέκας]

Συγκλονιστικές αποκαλύψεις από τον ριζοσπάστη.

Για να επιτευχθούν οι νέοι στόχοι του κεφαλαίου, υλοποιείται σήμερα ένα μεγάλο πλήθος πολιτικών, νομοθετικών και πολιτιστικών παρεμβάσεων.

Η προώθηση της ταυτότητας φύλου, το δικαίωμα στη συνεχή φυλομετάβαση, οι μεταμοντέρνες θέσεις του «ατομικού αυτοπροσδιορισμού» και το τσουβάλιασμα ανθρώπων με διαφορετική ταξική θέση, πολιτικές απόψεις και εκφράσεις σεξουαλικότητας ως ενιαία «ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα», αποτελούν επίσημη στρατηγική της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Μια σειρά από νομοθετικές ρυθμίσεις, όπως το Ευρωπαϊκό Πιστοποιητικό Γονικής Σχέσης (που αναγνωρίζει τη γονική σχέση του παιδιού με τρεις γονείς του ίδιου βιολογικού φύλου) έχουν ήδη τεθεί σε εφαρμογή.

Πλατφόρμες μαζικής ψυχαγωγίας, τύπου Netflix, βομβαρδίζουν με πανομοιότυπα μηνύματα και παρουσιάζουν όποιον τα αρνείται ως αντιδραστικό, θρησκόληπτο και φασίστα.

Σε αυτήν την κατεύθυνση αξιοποιείται και η αυτοαποκαλούμενη ηγεσία των ΛΟΑΤΚΙ, που χρηματοδοτείται και στηρίζεται από ομίλους όπως του Τζ. Σόρος, της «JP Morgan», της «General Electric». Στο παγκόσμιο φόρουμ του Νταβός συζήτησαν πρόσφατα πώς η εταιρική διπλωματία θα προωθήσει την ατζέντα της «ηγεσίας των ΛΟΑΤΚΙ».

Ισχυρά κέντρα των ΗΠΑ, όπως η Υπηρεσία Προηγμένων Αμυντικών Ερευνητικών Προγραμμάτων (DARPA) και η Εθνική Πρωτοβουλία Βιοτεχνολογίας και Βιοκατασκευής, χρηματοδοτούνται αδρά για να δημιουργήσουν τον «Ανθρωπο 2.0», ένα έμβιο ανθρωποειδές ρομπότ (cyborg), ένα ουδέτερο ανθρώπινο σώμα - βιολογικό εργαστήριο, που θα επιδέχεται απεριόριστες τεχνικές μεταβολές και άμεσες εντολές διακυβέρνησης. Ολα αυτά παρουσιάζονται με ανώδυνους όρους, όπως «σύγχρονη συμβίωση ανθρώπου και υπολογιστή».

https://www.rizospastis.gr/page.do?publ ... cRhkJZQ6q8

Θα μπορούσε να είναι κείμενο του Ben Shapiro @Beria

[Rakomelofronas]

Κοινωνιοβιολογικό Κόμμα Ελλάδας. Του Νίκου Νικήσιανη

όποιος και όποια θέλει να παντρευτεί πρέπει να μπορεί να το κάνει, όποιοι και όποιες θέλουν να υιοθετήσουν ένα παιδί, θα πρέπει να έχουν την ίδια δυνατότητα να το κάνουν και τις ίδιες υποχρεώσεις απέναντί του ανεξάρτητα του φύλου τους, και ότι κάθε γυναίκα μπορεί να κάνει με τη μήτρα της ό,τι θέλει. Οτιδήποτε άλλο είναι εξαίρεση, καταπίεση, διάκριση κι αποκλεισμός. Τελεία.

Αυτό το λέει πριν ενδυθεί τον μανδύα του βιολόγου. Κρίνοντας από αυτή την a priori, δογματική θέση, θα μπορούσε άνετα να είναι κλασικός φιλελεύθερος ή και αναρχοκαπιταλιστής. Ελευθερία = εμπορευματοποίηση και ροζ, επιλεκτικό don't tread on me.

Θέλω όμως να πω δυο κουβέντες ως βιολόγος, μιας και η ΚΕ βασίζει την επίθεσή της σε ψευδοεπιστημονικά, «βιολογικά» επιχειρήματα για τη «φύση του ανθρώπου»· επιχειρήματα που ο μαρξισμός και η βιολογία καταπολεμάνε εδώ και 150 χρόνια. Η ιδεολογία πίσω από αυτά τα επιχειρήματα έχει και όνομα, λέγεται κοινωνιοβιολογία, και για να μην υποθέτει κανείς ότι τα βγάζω από το μυαλό μου ή τα προσάπτω στο ΚΚΕ από αντικομμουνιστική διάθεση, η ΚΕ έχει την ειλικρίνεια να το αποδεχθεί και μόνη της, χαρακτηρίζοντας εισαγωγικά τη «σχέση μητρότητας – πατρότητας, ως μια εξελισσόμενη βιοκοινωνική σχέση». Όσο και να ψάξουν, φοβάμαι ότι τα μέλη της ΚΕ δεν θα βρουν ούτε ένα μαρξιστικό κείμενο που να αναφέρει θετικά αυτόν τον όρο. Η απόφασή τους, νομίζω, είναι η πρώτη.

Οι βιοκοινωνικές σχέσεις

Πολύ – πολύ χοντρικά, να πούμε ότι οι βιοκοινωνικές θεωρίες τείνουν να αποδίδουν βιολογική βάση στις κοινωνικές σχέσεις. Άνθισαν κατά τον 18ο και 19ο αιώνα, όταν αξιοποιήθηκαν για να τεκμηριώσουν την ανωτερότητα των δυτικών εθνών απέναντι στους αποικιοκρατούμενους λαούς, ή την αναπόδραστη φυσικότητα των εκμεταλλευτικών σχέσεων εντός των αστικών κοινωνιών.

Κλασικό σφάλμα γενίκευσης και αχυράνθρωπος. Επειδή το ΚΚ επικαλείται τα σκληρά βιολογικά δεδομένα στο ζήτημα της αναπαραγωγής του ανθρώπου, υποθέτουμε ότι έπεται η βιολογική θεμελίωση όλων ανεξαιρέτως των κοινωνικών σχέσεων και χτυπάμε αυτό το σκιάχτρο με τα παρακάτω σοφίσματα:

Για να δώσουμε ένα παράδειγμα πως λειτουργούν αυτές οι θεωρίες, πάρτε το επιχείρημα της ανακοίνωσης: λέει λοιπόν η ΚΕ ότι η «σχέση μητρότητας – πατρότητας» έχει μια «αντικειμενική», «βιολογική» βάση, «που προκύπτει από τη συμπληρωματική λειτουργία άνδρα – γυναίκας στη διαδικασία τεκνοποίησης». Με παρόμοιο τρόπο, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η σχέση άνδρα – γυναίκας έχει μια αντικειμενική, βιολογική βάση, που προκύπτει από τις συμπληρωματικές διαφορές άνδρα – γυναίκα στις παραγωγικές δεξιότητες, καθώς ο άνδρας είναι μεγαλύτερος και πιο δυνατός και η γυναίκα ευαίσθητη και φροντιστική. Γιατί, δεν είναι; Ή, η αποικιοκρατία έχει μια αντικειμενική βιολογική βάση, που προκύπτει από τις διαφορές των ανθρώπινων φυλών, καθώς τα δυτικά έθνη είναι ικανότερα και κυριαρχικά, ενώ οι φυλές της Αφρικής αράζουνε στον ήλιο. Ή η σχέση κεφαλαιοκράτη – εργαζόμενου έχει μια αντικειμενική βιολογική βάση, καθώς ορισμένοι άνθρωποι έχουν μια φυσική ροπή στην εγκράτεια και την αποταμίευση, ένα ηγετικό ταλέντο και μια παραγωγική φαντασία, ενώ άλλοι ξοδεύουν τον μισθό και τον χρόνο τους στις μπύρες. Όλα αυτά τα παραδείγματα δεν τα επινόησα τώρα, αποτέλεσαν διαδεδομένες βιοκοινωνικές θεωρίες, σαν αυτή που επανέλαβε προχθές η ΚΕ.

Στη συνέχεια έχουμε παρέλαση του No true Scotchman (no true scotchperson?), νέους αχυρανθρώπους με... μύτες (για να γράψω όπως γράφει, ως γνωστόν μια κλοπή απαιτεί έναν άνδρα και μία γυναίκα για να λάβει χώρα) και τον τεχνητό διαχωρισμό μαρξισμού και βιολογίας, κοινωνικού και φυσικού, υποχρεωτικά στα πάντα, θέση δογματική που όπως είδαμε προτάθηκε στο κείμενο αυτό:

Προφανώς, οι θεωρίες αυτές πολεμήθηκαν λυσσαλέα από τον μαρξισμό, για τον οποίο δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι όλη η θεωρητική του προσπάθεια μπορεί να συμπυκνωθεί ακριβώς σε αυτό: στο να αφαιρέσει το περίβλημα της «φυσικότητας» από τις κοινωνικές σχέσεις και να αναδείξει αντίθετα τον ιστορικό και -κυρίως- τον ανταγωνιστικό τους χαρακτήρα. Στην κατεύθυνση αυτή συνέβαλε με τον τρόπο της και η βιολογία, ανακαλύπτοντας σταδιακά τους νόμους που διέπουν τη βιολογική πραγματικότητα και αποδεικνύοντας έτσι ότι αυτοί δεν έχουν καμία σχέση με τους νόμους της κοινωνικής πραγματικότητα. Ο μαρξισμός και η βιολογία λοιπόν, ακόμα κι αν δεν το ξέρουν, έχουν να παρουσιάσουν ένα κοινό επίτευγμα: απέδειξαν ότι δεν υπάρχουν βιοκοινωνικές σχέσεις, αλλά μόνο βιολογικές ή κοινωνικές σχέσεις.

Μέσα από αυτές τις μάχες, οι βιοκοινωνικές θεωρίες ηττήθηκαν και σταδιακά εξέπεσαν σε πιο περιθωριακά ζητήματα, όπως η συσχέτιση της εγκληματικής προδιάθεσης με το σχήμα της μύτης. Επανέρχονται βέβαια τακτικά, από ακραίες νεοφιλελεύθερες, ρατσιστικές και εθνικιστικές φωνές, που αναζητούν μια πιο αντικειμενική βάση για το δίκιο του ισχυρού – αν και σήμερα οι πιο ικανοί νεοφιλελεύθεροι, ρατσιστές και εθνικιστές έχουν εγκαταλείψει πια την άγονη προσπάθεια να στηρίξουν τα επιχειρήματά τους στο βιολογικό υπόβαθρο και εμμένουν στο πολιτιστικό.

Εδώ οφείλω να πω ότι με έπιασε στον ύπνο γιατί περίμενα Λυσένκο και μας βγήκε Γουίλσον, ένας τεράστιος εντομολόγος και ερευνητής που απλώς έκανε το λάθος του Γουότσον και τόλμησε να υπαινιχθεί ότι υπάρχει και βιολογική συνιστώσα στις κοινωνικές σχέσεις:

Τελευταία προσπάθεια ήταν η Κοινωνιοβιολογία του διάσημου εντομολόγου E. Ο. Wilson, ο οποίος προσπάθησε να ενοποιήσει τη βιολογική εξέλιξη και την κοινωνική ιστορία σε μια ενιαία επιστήμη, πιστεύοντας ότι οι ανθρώπινες κοινωνίες είναι κάτι σαν μεγάλες μυρμηγκοφωλιές. Παρά την παιδαριώδη αντίληψή του για τα κοινωνικά, η πρότασή του έγινε με χαρά αποδεκτή από διάφορους κύκλους, ακόμα και οικολογικούς δυστυχώς, και χρειάστηκε η επίμονη κριτική από μεγάλους εξελικτικούς βιολόγους (και παρεμπιπτόντως μαρξιστές) όπως ο Lewontin και ο Levins, για να επιστρέψει η κοινωνιοβιολογία στη θέση που της αξίζει, δηλαδή στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας. Μέχρι που ήρθε η ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας να την αποκαταστήσει και να προκαλέσει ένα νέο παγκόσμιο κύκλο αντιπαράθεσης για τη βιολογική βάση των κοινωνικών σχέσεων – ή και όχι.

Για να μην υπάρχει η υπόνοια ότι την αδικώ

Κανονικά από εδώ θα έπρεπε να ξεκινάει το κείμενο αν δεν ήθελε να την αδικήσει, δεν βαριέσαι, τους έβγαλα οριακά ρατσιστές αλλά δεν τους αδικών.

η ΚΕ δεν αναφέρεται απλά στο όνομα, αλλά εφαρμόζει πραγματικά μια γνήσια βιοκοινωνική θεωρία στο θέμα του γάμου και της γονεϊκότητας. Για παράδειγμα, διαβάζουμε ότι «ο άνθρωπος αναπαράγεται με φυσικό τρόπο», ότι «η ανθρώπινη μητρότητα και η ανθρώπινη πατρότητα είναι εγγεγραμμένες στο είδος ‘άνθρωπος’», ή ότι η μητρότητα είναι «κατάκτηση της μακραίωνης ανάπτυξης του ανθρώπου» – και πολλά ακόμα που δεν χωράνε εδώ.

Εννοείται βέβαια ότι όπως κάθε βιοκοινωνική θεωρία, η θέση της ΚΕ δεν ταυτίζεται με έναν «απόλυτο βιολογισμό» -όπως λέει και η ίδια άλλωστε- αλλά επιδιώκει έναν συνδυασμό μεταξύ της αντικειμενικής, βιολογικής βάσης και του συγκυριακού, κοινωνικού χαρακτήρα ή ρόλου (όλες οι λέξεις δικές της). Για αυτό ξοδεύει αρκετές παραγράφους για να περιγράψει τις μορφές που έχει πάρει η γονεϊκότητα στις διάφορες εκμεταλλευτικές κοινωνίες. Στο συνδυασμό αυτό βέβαια, είναι φανερό ότι η βιολογική «βάση» θα έχει πάντα μεγαλύτερη βαρύτητα από το κοινωνικό «εποικοδόμημα». Έτσι, για το θέμα της γονεϊκότητας, η ανακοίνωση καταλήγει εύλογα ότι αυτή πρέπει να βασίζεται στη «φυσική συμπληρωματικότητα άνδρα – γυναίκα», και όχι στους συγκυριακούς «κοινωνικούς ρόλους». Κατ’ επέκταση, αφού «ο γάμος αποτέλεσε τη θεσμική μήτρα της τεκνοποίησης» (άλλη μαρξιστική αποκάλυψη κι αυτή), τότε και αυτός δεν μπορεί παρά να αφορά μόνο φυσικά, συμπληρωματικά ζευγάρια άντρα – γυναίκα.

Απαράδεκτα πράγματα. Άκου λέει "ο άνθρωπος αναπαράγεται με φυσικό τρόπο"! Βιολογικός ντετερμινισμός! Αίρεση! Και όλα αυτά για το μόνο κόμμα που, καλώς ή κακώς, έχει ως θέση ακριβώς την υπέρβαση αυτής της βιολογικής νομοτέλειας προτείνοντας την κρατική - κοινωνική ανατροφή των παιδιών και την απαλλαγή των γονιών τους από τον οικονομικό καταναγκασμό.

Κατά τη γνώμη μου, και νομίζω κατά τη γνώμη του μαρξισμού, δεν υπάρχει καμία «φυσικότητα» στον «άνθρωπο» – για την ακρίβεια, δεν υπάρχει καν αυτή η μεταφυσική οντότητα που ονομάζεται «άνθρωπος». Για τη δε βιολογία, δεν υπάρχει πια ούτε το είδος «άνθρωπος», από τη στιγμή που έπαψε να είναι υποκείμενο στη φυσική επιλογή και τη βιολογική εξέλιξη.

Είστε σίγουρα βιολόγος; Είστε σίγουρα μαρξιστής; Θυμάστε το όνομά σας; Ξέρετε τι είδος είστε;

Υπάρχουν μόνο οι συγκεκριμένοι, ιστορικοί άνθρωποι, οι οποίοι καθορίζονται από τις κοινωνικές σχέσεις σε όλες τις εκφράσεις της ζωής τους: τη γέννηση, την ανάπτυξη, τις σεξουαλικές σχέσεις, την αναπαραγωγή, την εργασία, τον θάνατο. Αν ήμασταν ακόμα «βιολογικά» όντα, θα γεννούσαμε από τα 12 μας και κάθε 2-3 χρόνια, θα ζούσαμε ως τα 35 και θα πεθαίναμε από ένα σκουλήκι στο έντερο ή ένα σάπιο δόντι. Ούτε η σεξουαλικότητα, ούτε και η γονεϊκότητα, έχουν πια κάποια συνάφεια με τη βιολογική «αναπαραγωγή» του «είδους». Ορίζονται από κοινωνικές σχέσεις, κοινωνικές νόρμες ή κοινωνικά επικαθορισμένες επιθυμίες. Το να αναλύουμε τη σεξουαλικότητα ή τη γονεϊκότητα με βάση το γεγονός ότι τα αγοράκια συνήθως έχουν τσουτσούνι ή τα κοριτσάκια έχουν πιπί, είναι το ίδιο σοφό με το να αναλύουμε τις σύγχρονες κεφαλαιοκρατικές σχέσεις παραγωγής, με βάση το γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν μπράτσα και μοχθούν για να οργώσουν τη γη.

Και τώρα πεθαίνουμε από καρκίνο, εμφράγματα και υπερβολική δόση cringe φιλελεύθερου αριστερισμού. Άρα;

Όσο πίσω και να σπρώξεις χρονικά την κοινωνικά αποδεκτή στιγμή της αναπαραγωγής, αυτή πραγματοποιείται με συγκεκριμένο τρόπο. Τι να κάνουμε τώρα, δεν έχουμε ακόμη τεχνητές μήτρες.

Η τελευταία εσφαλμένη αναλογία, πασπαλισμένη με μπεμπεκίστικες λέξεις, είναι στον ίδιο τόνο με τις προηγούμενες παραγράφους. Ευτυχώς που δεν θέλει να αδικήσει το ΚΚ και παρομοιάζει την ύπαρξη δύο γαμετών με τις ταξικές, εκμεταλλευτικές σχέσεις!

Για αυτό άλλωστε και είναι απολύτως δόκιμες και γόνιμες οι θεωρίες περί «κοινωνικού φύλου», που τόσο υποτιμητικά απορρίπτει η ΚΕ: τα φύλα είναι ακριβώς τόσο κοινωνικά, όσο κοινωνικές είναι οι τάξεις, ή τα έθνη, ή οι φυλές, και αυτό μάλιστα όχι μόνο δεν αφαιρεί τίποτα από την αντικειμενικότητά τους, αλλά ίσα – ίσα την τοποθετεί στη μόνη υπαρκτή και στέρεη βάση. Είναι χαρακτηριστική η φράση της ανακοίνωσης, ότι οι θεωρίες του κοινωνικού επικαθορισμού του φύλου επιχειρούν «την αποσύνδεση του ανθρώπου από κάθε αντικειμενικό προσδιορισμό (π.χ. φύλο, τάξη κ.λπ.)»: η τελείως αντιμαρξιστική αντιπαραβολή του «κοινωνικού» με το «αντικειμενικό», παρασέρνει εδώ ακόμα και την τάξη.

Η τάξη προσδιορίζεται αντικειμενικά, σύμφωνα με τον μαρξισμό, και η αποσύνδεση του φύλου από την αντικειμενική του βάση έχει ακριβώς τον ίδιο στόχο με την αποσύνδεση της τάξης από την αντικειμενική της βάση: τη δικαιολόγηση και επέκταση της εμπορευματοποίησης. Η τεράστια διαφορά, που δεν θέλει να δει ο συντάκτης, είναι ότι η αντικειμενική βάση του φύλου έχει ισχυρή βιολογική συνιστώσα ενώ η αντικειμενική βάση της τάξης (δηλαδή η θέση του καθενός και της καθεμιάς στην παραγωγική διαδικασία) όχι. Αλήθεια, ποια είναι η "στέρεη βάση", απαλλαγμένη από τη βιολογία, στην οποία στηρίζεται η αντικειμενικότητα του "κοινωνικού φύλου"; Με πιο απλά λόγια, τι είναι γυναίκα ή θηλυκό και τι άνδρας ή αρσενικό χωρίς τη βιολογική βάση; Τίποτα. Γι' αυτό μάλιστα και η περίφραση "κοινωνικό φύλο" είναι λάθος και πιο σωστό είναι να λέμε για έμφυλο προσανατολισμό, κατά το "ερωτικός προσανατολισμός". Εκτός φυσικά αν δεχτούμε ότι υπάρχουν αρσενικά και θηλυκά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του κάθε ατόμου, οπότε γυρίζουμε όχι απλώς στη μαγική σκέψη αλλά στους "μισητούς, άκαμπτους" κοινωνικούς ρόλους των φύλων.

Δεν απαιτώ ωστόσο ούτε από την ΚΕ ούτε από κανέναν άλλο, να έχει μια τόσο σαφή θέση για τη διάκριση κοινωνικού και βιολογικού. Ας πάει έστω ως τη μέση κι ας αποδεχθεί όποιου είδους διάδραση επιθυμεί μεταξύ των δύο προσδιορισμών. Το σημαντικό θα είναι τότε να μας πει ποιος είναι ο καθοριστικός παράγοντας. Αν για παράδειγμα θεωρούμε ότι οι κοινωνικοί ρόλοι είναι ο καθοριστικός παράγοντας, ακόμα κι αν πιστεύουμε ότι το ο γάμος και η γονεϊκότητα διατηρούν κάποιες βιολογικές αναφορές, τότε δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην αφήνουμε τους ομόφυλους να παντρεύονται, ή να μεγαλώνουν ένα παιδί. Αν πάλι θέλουμε να τους το απαγορεύσουμε, τότε θα πρέπει να υποτάξουμε το κοινωνικό στο βιολογικό, κι ας μιλάμε κατά τα άλλα για «διαλεκτικό υλισμό» και κοινωνικές σχέσεις. Τζάμπα είναι.

Κάθε ψεύτικο δίπολο θέλει και το ψεύτικο δίλημμά του. Υπέρμαχοι της επιστήμης εκτός αν αυτή η επιστήμη είναι η βιολογία!

Μετά αρχίζει η υπεράσπιση της ΝΔ και των ενσωματώσιμων, μονοθεματικών κινημάτων - βούτυρο στο ψωμί του ύστερου καπιταλισμού της ειρωνικής κατανάλωσης ("μέχρι και μια δεξιά κυβέρνηση υποτάχθηκε στη θέληση της ηγεσίας των ΛΟΑΤΚΙ, που τόσο ζηλεύετε εσείς οι φοβικοί γραφειοκράτες του Περισσού!") και βαριέμαι να συνεχίσω.